Bloggang.com : lunapee : 8 คืน 9 วัน ที่วัดอัมพวัน

8 คืน 9 วัน ที่วัดอัมพวัน

เรื่องการไปปฏิบัติธรรมครั้งแรกในชีวิต
8 คืน 9 วัน ที่วัดอัมพวันค่ะเผื่อจะเป็นประโยชน์กับท่านอื่นๆ บ้างไม่มากก็น้อยช่วงวันที่ 4-12 เมษายน เรื่องการไปปฏิบัติธรรมครั้งแรกในชีวิต 
8 คืน 9 วัน ที่วัดอัมพวันค่ะเผื่อจะเป็นประโยชน์กับท่านอื่นๆ บ้างไม่มากก็น้อยช่วงวันที่ 4-12 เมษายน 2551 
 
วันที่ 4-5 เมษา 1200 คน 
6 เมษา เหลือ 500 คน 
7 เมษา เพิ่มเป็น 600 คน 
ช่วง 4-7 เมษา ปวดทรมาน สุดทนจริงๆค่ะจนพาลจะกลับบ้านเสียหายครั้งแต่คิดว่าการได้มาอย่างนี้สำหรับเรามันยากมากกว่าสามีจะอนุญาติ กว่าจะจัดการเรื่องลูกเรียบร้อยคิดว่าไม่มีโอกาสแก้ตัวครั้งหน้าอีกแล้วเพราะฉะนั้นครั้งนี้ต้องอดทนให้ได้ 
 
แต่พอวันที่ 8 เมษา เหลือ 450 คน 
การหายใจให้ถูกต้องก่อน เป็นสิ่งสำคัญอันดับแรกของการปฏิบัติค่ะ 
เป็นครั้งแรกที่เริ่มหายใจถูกทำให้เห็นทองพอง ยุบ เป็นครั้งแรกค่ะพยายามมีสติกับอาการของกาย ทำให้ข่มเวทนาไปได้มากแต่ก็ยังปวดมากอยู่ค่ะ 
 
พอวัน 9 เมษา 450 คน 
เวทนาทุกอย่างมารวมกันอยู่ในวันเดียว คือปวดคอ ปวดหลัง ปวดเอว ปวดหัว เส้นยึด เรียกว่าทรมานมากที่สุด ถ้าเทียบกับวันอื่นๆ ค่ะ จนนึกว่าเอ๊เราถอยหลังเข้าคลองไปแล้วรึปล่าว 
 
10 เมษา 250 คน 
เป็นวันแรกที่แทบไม่มีเวทนาเลยค่ะ และเริ่มเดินจงกรมได้ดี คือยืนหนอ และเดินแบบช้าสุดๆ ค่ะ แม่ชีสอนบอกว่า หลวงพ่อให้เดินช้าเหมือนคนใกล้จะสิ้นลม (ซึ่งตอนนั้นเราก็อยู่ในอาการนั้นพอดี อิอิ) ทำให้รู้ว่ายิ่งช้า ยิ่งไว คือเหมือนเราสามารถเก็บประจุไว้ในแบตเตอรี่ได้ทุกหน่วย ไม่มีรั่ว สามารถปฏิบัติติดต่อกันได้ 3 ชม ด้วยการมีสติตามตลอดเรียกว่าตามติดๆจนไม่มีรั่วเลยค่ะเหมือนมีพลังเก็บไว้เต็มเปี่ยมอะไรแบบนั้นค่ะ 
 
11 เมษา 1200 คน 
แต่ที่ตื่นเต้นมากที่สุดคือวันนี้ค่ะ มาคิดว่าเอ๊ะร่างการเราหายใจเองอยู่แล้วทำไมเราต้องใส่ลมหายใจเข้าไปเลยนั่งเฉยๆ ปล่อยตัวตามสบาย เริ่มรู้สึกถึงการเคลื่อนของท้องครั้งแรกคือพอง แล้วเค้าก็ยุบเองนั่งมองอยู่อย่างนี้สนุกและตื่นเต้นมากค่ะ เหมือนใครก็ไม่รู้หายใจ เราแค่ดูเฉยๆ เสียงภายนอกก็ยังได้ยิน แต่การพอง ยุบ ชัดมากค่ะแต่บางครั้งแผ่วจนจับไม่ได้เลย นั่งจนครบเวลาได้แบบสบายๆค่ะ ทำให้อยากอยู่ต่ออีก เพราะรู้สึกนี่แค่เริ่มต้น แต่พรุ่งนี้ก็ต้องกลับแล้ว ไม่รู้ว่าจะมีโอกาสได้ไปอีกเมื่อไหร่ ไม่เป็นไรทำที่บ้านก็ได้เนอะ 
 
12 เมษา ประมาณ 2000 คน 
ก็ลาหลวงพ่อกลับบ้าน อาการพองยุบยังจับได้ชัดอยู่ค่ะ และชัดต่อเนื่องมาอีก 3-4 วัน แล้วหายไป เพราะจนบัดนี้ยังไม่ได้ปฏิบัติที่บ้านอีกเลย ขอเวลาให้เด็กเปิดเทอมแล้ว คงได้ปฏิบัติต่อเนื่องอย่างสม่ำเสมอ2551เรื่องการไปปฏิบัติธรรมครั้งแรกในชีวิต

8 คืน 9 วัน ที่วัดอัมพวันค่ะเผื่อจะเป็นประโยชน์กับท่านอื่นๆ บ้างไม่มากก็น้อยช่วงวันที่ 4-12 เมษายน 2551

วันที่ 4-5 เมษา 1200 คน

6 เมษา เหลือ 500 คน

7 เมษา เพิ่มเป็น 600 คน

ช่วง 4-7 เมษา ปวดทรมาน สุดทนจริงๆค่ะจนพาลจะกลับบ้านเสียหายครั้งแต่คิดว่าการได้มาอย่างนี้สำหรับเรามันยากมากกว่าสามีจะอนุญาติ กว่าจะจัดการเรื่องลูกเรียบร้อยคิดว่าไม่มีโอกาสแก้ตัวครั้งหน้าอีกแล้วเพราะฉะนั้นครั้งนี้ต้องอดทนให้ได้

แต่พอวันที่ 8 เมษา เหลือ 450 คน

การหายใจให้ถูกต้องก่อน เป็นสิ่งสำคัญอันดับแรกของการปฏิบัติค่ะ

เป็นครั้งแรกที่เริ่มหายใจถูกทำให้เห็นทองพอง ยุบ เป็นครั้งแรกค่ะพยายามมีสติกับอาการของกาย ทำให้ข่มเวทนาไปได้มากแต่ก็ยังปวดมากอยู่ค่ะ

พอวัน 9 เมษา 450 คน

เวทนาทุกอย่างมารวมกันอยู่ในวันเดียว คือปวดคอ ปวดหลัง ปวดเอว ปวดหัว เส้นยึด เรียกว่าทรมานมากที่สุด ถ้าเทียบกับวันอื่นๆ ค่ะ จนนึกว่าเอ๊เราถอยหลังเข้าคลองไปแล้วรึปล่าว

10 เมษา 250 คน

เป็นวันแรกที่แทบไม่มีเวทนาเลยค่ะ และเริ่มเดินจงกรมได้ดี คือยืนหนอ และเดินแบบช้าสุดๆ ค่ะ แม่ชีสอนบอกว่า หลวงพ่อให้เดินช้าเหมือนคนใกล้จะสิ้นลม (ซึ่งตอนนั้นเราก็อยู่ในอาการนั้นพอดี อิอิ) ทำให้รู้ว่ายิ่งช้า ยิ่งไว คือเหมือนเราสามารถเก็บประจุไว้ในแบตเตอรี่ได้ทุกหน่วย ไม่มีรั่ว สามารถปฏิบัติติดต่อกันได้ 3 ชม ด้วยการมีสติตามตลอดเรียกว่าตามติดๆจนไม่มีรั่วเลยค่ะเหมือนมีพลังเก็บไว้เต็มเปี่ยมอะไรแบบนั้นค่ะ

11 เมษา 1200 คน

แต่ที่ตื่นเต้นมากที่สุดคือวันนี้ค่ะ มาคิดว่าเอ๊ะร่างการเราหายใจเองอยู่แล้วทำไมเราต้องใส่ลมหายใจเข้าไปเลยนั่งเฉยๆ ปล่อยตัวตามสบาย เริ่มรู้สึกถึงการเคลื่อนของท้องครั้งแรกคือพอง แล้วเค้าก็ยุบเองนั่งมองอยู่อย่างนี้สนุกและตื่นเต้นมากค่ะ เหมือนใครก็ไม่รู้หายใจ เราแค่ดูเฉยๆ เสียงภายนอกก็ยังได้ยิน แต่การพอง ยุบ ชัดมากค่ะแต่บางครั้งแผ่วจนจับไม่ได้เลย นั่งจนครบเวลาได้แบบสบายๆค่ะ ทำให้อยากอยู่ต่ออีก เพราะรู้สึกนี่แค่เริ่มต้น แต่พรุ่งนี้ก็ต้องกลับแล้ว ไม่รู้ว่าจะมีโอกาสได้ไปอีกเมื่อไหร่ ไม่เป็นไรทำที่บ้านก็ได้เนอะ

12 เมษา ประมาณ 2000 คน

ก็ลาหลวงพ่อกลับบ้าน อาการพองยุบยังจับได้ชัดอยู่ค่ะ และชัดต่อเนื่องมาอีก 3-4 วัน แล้วหายไป เพราะจนบัดนี้ยังไม่ได้ปฏิบัติที่บ้านอีกเลย ขอเวลาให้เด็กเปิดเทอมแล้ว คงได้ปฏิบัติต่อเนื่องอย่างสม่ำเสมอ

วันที่ 4-5 เมษา 1200 คน
6 เมษา เหลือ 500 คน
7 เมษา เพิ่มเป็น 600 คน
ช่วง 4-7 เมษา ปวดทรมาน สุดทนจริงๆค่ะจนพาลจะกลับบ้านเสียหายครั้งแต่คิดว่าการได้มาอย่างนี้สำหรับเรามันยากมากกว่าสามีจะอนุญาติ กว่าจะจัดการเรื่องลูกเรียบร้อยคิดว่าไม่มีโอกาสแก้ตัวครั้งหน้าอีกแล้วเพราะฉะนั้นครั้งนี้ต้องอดทนให้ได้

แต่พอวันที่ 8 เมษา เหลือ 450 คน
การหายใจให้ถูกต้องก่อน เป็นสิ่งสำคัญอันดับแรกของการปฏิบัติค่ะ
เป็นครั้งแรกที่เริ่มหายใจถูกทำให้เห็นทองพอง ยุบ เป็นครั้งแรกค่ะพยายามมีสติกับอาการของกาย ทำให้ข่มเวทนาไปได้มากแต่ก็ยังปวดมากอยู่ค่ะ

พอวัน 9 เมษา 450 คน
เวทนาทุกอย่างมารวมกันอยู่ในวันเดียว คือปวดคอ ปวดหลัง ปวดเอว ปวดหัว เส้นยึด เรียกว่าทรมานมากที่สุด ถ้าเทียบกับวันอื่นๆ ค่ะ จนนึกว่าเอ๊เราถอยหลังเข้าคลองไปแล้วรึปล่าว

10 เมษา 250 คน
เป็นวันแรกที่แทบไม่มีเวทนาเลยค่ะ และเริ่มเดินจงกรมได้ดี คือยืนหนอ และเดินแบบช้าสุดๆ ค่ะ แม่ชีสอนบอกว่า หลวงพ่อให้เดินช้าเหมือนคนใกล้จะสิ้นลม (ซึ่งตอนนั้นเราก็อยู่ในอาการนั้นพอดี อิอิ) ทำให้รู้ว่ายิ่งช้า ยิ่งไว คือเหมือนเราสามารถเก็บประจุไว้ในแบตเตอรี่ได้ทุกหน่วย ไม่มีรั่ว สามารถปฏิบัติติดต่อกันได้ 3 ชม ด้วยการมีสติตามตลอดเรียกว่าตามติดๆจนไม่มีรั่วเลยค่ะเหมือนมีพลังเก็บไว้เต็มเปี่ยมอะไรแบบนั้นค่ะ

11 เมษา 1200 คน
แต่ที่ตื่นเต้นมากที่สุดคือวันนี้ค่ะ มาคิดว่าเอ๊ะร่างการเราหายใจเองอยู่แล้วทำไมเราต้องใส่ลมหายใจเข้าไปเลยนั่งเฉยๆ ปล่อยตัวตามสบาย เริ่มรู้สึกถึงการเคลื่อนของท้องครั้งแรกคือพอง แล้วเค้าก็ยุบเองนั่งมองอยู่อย่างนี้สนุกและตื่นเต้นมากค่ะ เหมือนใครก็ไม่รู้หายใจ เราแค่ดูเฉยๆ เสียงภายนอกก็ยังได้ยิน แต่การพอง ยุบ ชัดมากค่ะแต่บางครั้งแผ่วจนจับไม่ได้เลย นั่งจนครบเวลาได้แบบสบายๆค่ะ ทำให้อยากอยู่ต่ออีก เพราะรู้สึกนี่แค่เริ่มต้น แต่พรุ่งนี้ก็ต้องกลับแล้ว ไม่รู้ว่าจะมีโอกาสได้ไปอีกเมื่อไหร่ ไม่เป็นไรทำที่บ้านก็ได้เนอะ

12 เมษา ประมาณ 2000 คน
ก็ลาหลวงพ่อกลับบ้าน อาการพองยุบยังจับได้ชัดอยู่ค่ะ และชัดต่อเนื่องมาอีก 3-4 วัน แล้วหายไป เพราะจนบัดนี้ยังไม่ได้ปฏิบัติที่บ้านอีกเลย ขอเวลาให้เด็กเปิดเทอมแล้ว คงได้ปฏิบัติต่อเนื่องอย่างสม่ำเสมอ

Create Date : 25 เมษายน 2551

Last Update : 13 พฤษภาคม 2565 16:06:47 น.

11 comments

Counter : 437 Pageviews.

ขอลอง comment หน่อย อิอิ
สีชัดดีมั้ยน้า

โดย: lunapee

วันที่: 25 เมษายน 2551 เวลา:11:14:27 น.

ไม้ดัดเองค่ะ คุณลูนาปี

น่ายินดีที่ได้ไปปฏิบัตินะคะ
ขนาดอยู่กทม ยังไม่ได้ไปซักที
เคยไปกราบบารมีท่านครั้งเดียวเองค่ะ

โดย: หมาดื้อ IP: 124.120.97.115 วันที่: 25 เมษายน 2551 เวลา:14:26:26 น.

เราก็เคยไปปฏิบัติธรรมที่วัดอัมพวันค่ะ ไป ศุกร์ เสาร์ กลับอาทิตย์

โดย: ayopolie

วันที่: 25 เมษายน 2551 เวลา:17:31:50 น.

หวัดดีคุณไม้ดัดค่ะ ช่วงนี้ปิดเทอม ไม่ค่อยได้จับกล้อง เลยไม่ได้เข้าบอร์ดลุงคิด ดีใจมากค่ะที่เจอคุณไม้ดัดที่นี่ ว่างๆ คุณไม้ดัดลองหาโอกาสไปซิคะ เป็นประสบการณ์ที่ดีที่สุดในชีวิตเลยค่ะ

คุณ ayopolie ลองไปแบบ 7 วันซักครั้งซิค่ะ เพราะวันเสาร์เราจะ
ทรมานมาก พอวันอาทิตย์ก็กลับเสียแล้ว ยังไม่ทันได้ พบทางออกของทุกขเวทนาน่ะค่ะ

โดย: lunapee IP: 124.120.62.35 วันที่: 25 เมษายน 2551 เวลา:18:24:04 น.

อิอิ มีรูปสงกานต์ เชียงใหม่ มากมาย แต่ยังมะมีเวลาเอาขึ้นโชว์ เลยจ้า
ตอนนี้ เข้าโหมดเกียจคร้านอย่างแรง เหอๆๆๆ สบายดีกันทั้งคนและแมวจ้า

โดย: zMee IP: 125.25.87.93 วันที่: 26 เมษายน 2551 เวลา:16:01:04 น.

อนุโมทนาด้วยนะคะ....

โดย: ถมทอง

วันที่: 26 เมษายน 2551 เวลา:21:26:02 น.

อนุโมทนาบุญด้วยนะคะ..สาธุ..สาธุ..สาธุ..

ขอโทษนะคะป้าหู้ยังไม่ได้เปลี่ยนสีในกล่องคอมเม้นเลยจ่ะ

พักนี้มีอาการ...มะค่อยขยันเลยอ่ะจ่ะ

ไว้บล๊อกหน้าละกานน้า...ดีใจด้วยนะคะที่คุณพ่อบ้านใจดี

อนุญาติให้ไปปฎิบัติธรรมน่ะค่ะ...

สมัยก่อนป้าหู้เคยไปกับเพื่อนๆแต่ไม่ค่อยได้บุญเตมร้อยอ่ะจ่ะ

เพราะที่บ้านไม่ค่อยอยากให้ไป แรกๆป้าก็เปนทุกข์มาก

แต่ก็พยายามทำใจ และก็คิดว่าเราปฎิบัติที่บ้านก็ได้

และก็ทำได้จริงๆค่ะ แต่ป้าก็ไม่ค่อยได้ทำสม่ำเสมออ่ะค่ะ

จะได้ใช้สติก็ตอนเวลาที่เครียดหรือหงุดหงิดน่ะค่ะ

เขียนซะเยะเลย...คืนนี้นอนหลับฝันดีนะคะ...

โดย: ป้าหู้เองจ่ะ (fifty-four

) วันที่: 26 เมษายน 2551 เวลา:22:27:11 น.

คุณถมทอง ป้าหู้ เอาบุญมาฝากค่ะ
ใช่ค่ะป้าหู้ปฏิบัติที่บ้านก็ได้ วัดเค้าก็อยากให้เราทำแบบนั้นค่ะ แต่สิ่งแวดล้อมมันไม่เหมือนกันเนอะ อยู่ที่วัดรู้สึกเป็นคนดีพร้อม อิอิ

โดย: lunapee

วันที่: 27 เมษายน 2551 เวลา:8:06:40 น.

โมทนาสาธุด้วยค่ะ
อยู่ที่บ้าน ก็ปฎิบัติต่อได้นะคะ

โดย: กิ่งไม้ไทย

วันที่: 27 เมษายน 2551 เวลา:21:13:52 น.

ขอบคุณ คุณกิ่งไม้ไทยมากค่ะ
เอาบุญมาฝากด้วยนะคะ

โดย: lunapee

วันที่: 28 เมษายน 2551 เวลา:8:11:59 น.

แวะมาอ่านประสบการณ์การปฏิบัติธรรรมของคุณพี่ Lunapee ครับ

โดย: joblovenuk

วันที่: 10 พฤษภาคม 2551 เวลา:8:45:12 น.