นึกย้อนไป วันที่เห็นแมวสามสีตัวเล็กๆ วิ่งหนีเอาตัวรอดจาก โกลเด้นรีทีฟเวอร์ตัวใหญ่ผ่านหน้าบ้านวันละหลายครั้ง นานวันเข้าทักษะการเอาตัวรอดดูจะเพิ่มขึ้นอย่างเห็นได้ชัด

นึกถึงแมวตัวเดียวกัน เดินอีกฟากฝั่งถนน หน้าตาตื่นเวลาเราเดินไปใกล้ ต่อให้วางอาหารล่อไว้ ก็ไม่เคยย้อนกลับมากิน

จากวันผ่านเดือน ระยะห่างระหว่างเราก็ค่อยๆ น้อยลง จนมาวันนี้ เราได้นอนกอดเค้านานเท่าที่ต้องการ ในวันอากาศหนาว ยิ่งกอดก็ยิ่งอุ่น อุ่นเข้าไปถึงหัวใจ ความรักเกิดขึ้นอีกแล้ว รักจนหมดใจอีกตามเคย....แต่บางครั้งก็สะกิดใจว่า...เค้าอาจจะรักเรามากกว่าที่เรารักเค้าอีกหลายเท่าก็ได้ เพราะไม่ว่าจะ นั่ง เดิน ยืน นอน ล้วนมีเค้าอยู่ใกล้ๆ แทบจะเรียกได้ว่า...ถ้าเราอยู่กับเค้าได้ตลอดเวลา เค้าก็ไม่อยากมีอิสระใดๆ ตามนิสัย มีแต่เราเท่านั้น ที่ไม่ได้มีเวลาทำอย่างนั้นได้

คำพูดที่ติดปาก ทุกครั้งที่อยู่ด้วยกัน "แม่รักนะ ใครไม่รัก บ้านนี้ก็รัก เพราะไอตัวกลมปุกมีขนเนี่ย ก็เป็นชีวิตนึง ที่มีค่ากับแม่มากๆ"

ว่าแล้วหน้าผากของสัตว์ 2 สปีชี่ ก็ค่อยชนกัน ส่ายหน้าบดไปมาช้าๆ พร่ำบอกทุกครั้งว่า "แม่รัก"

Create Date : 06 กุมภาพันธ์ 2550
Last Update : 6 กุมภาพันธ์ 2550 11:10:28 น.		13 comments
Counter : 606 Pageviews.
Share Tweet