Bloggang.com : MaiAndYee : กว่าจะหาเจอ...

กว่าจะหาเจอ...

ตอนเป็นเด็ก... ผู้ใหญ่มักจะถามเราว่า โตขึ้นอยากเป็นอะไร

เป็นหมอ เป็นนางงาม เป็นนักบินอวกาศ เป็นครู เป็นแอร์ หรือเป็นอะไรก็ได้ หรือที่ตอบเอาใจคนถาม...

ใครจะรู้ว่าหลายสิบปีต่อมา ความฝันเหล่านั้นถูกแทนที่ด้วยความเป็นจริง ... มีสักกี่คนที่ทำได้เหมือนที่ตัวเองเคยฝัน

หรือบางคนได้หลงลืมมันไปแล้ว..?

หยีเองก็หลงทางมาตลอด จำได้ว่าตอนเด็กๆมีคนถามว่าโตมาหนูอยากเป็นอะไร หนูตอบว่า หนูอยากเป็นแม่ค้าในตลาดค่ะ หนูว่ามันสนุกดี หนูชอบขายของ หนูเห็นป้าๆ น้าๆ ขายของสนุกจัง แล้วอยากอยู่กะอาม่า อาม่าเป็นเจ้าของตลาด ต้องไปเก็บค่าเช่าทุกวัน ชอบตอนเก็บเงินเนี่ยแหละค่ะ... (งกแต่เด็ก มิน่าหล่ะ..!!!)

หยีชอบดูน้าที่ขายกับข้าว ตักแกงใส่ถุงร้อน แล้วใช้หนังยางมัดอย่างรวดเร็วด้วยความชำนาญราวกับว่าเธอได้ฝึกฝนการมัดหนังยางมาแล้วแปดปีจากวัดเส้าหลิน.... ตรึกโป๊ะ... (ถ้าไม่ขำก็ไม่เป็นไรค่ะ ขำเองก็ได้ เชอะ!)

หยีชอบป้าที่ขายข้าวเหนียวสังขยามาก หลักๆก็จะมีข้าวเหนียวมูนกะสังขยา (จะพิมพ์ซ้ำทำไม?) จะมีข้าวเหนียวให้เลือกสองแบบ เป็นข้าวเหนียวมูนธรรมดากะข้าวเหนียวดำ เค้าเรียกข้าวเหนียวดำรึเปล่า ทำไมไม่เรียกข้าวเหนียวม่วง? ทั้งๆที่มันเป็นสีม่วง... ช่างเถอะ! ละก็จะมีท๊อปปิ้งให้เลือกมากมาย เช่น สังขยา(พิมพ์ซ้ำอีกละ) ปลาป่น กุ้งป่นมะพร้าวที่เป็นสีส้มๆ (เค้าเรียกไรไม่รู้ ฮ่าๆๆ ) ละก็มีข้าวเหนียวมะม่วง หรือว่าทุเรียนด้วย ตามฤดูกาล หยีชอบดูเวลาแกตักข้าวเหนียวอย่างชำนาญแล้วก็ตักท๊อปปิ้งใส่แบบไม่คิดเลยว่าห่อละ 3 บาท ป้าได้กำไรบ้างหรือไม่??? ป้าขายเอามัน

หยีเคยตามอาม่าเข้าไปตลาดบ่อยๆ เวลาปิดเทอม ตลาดเป็นอะไรที่สนุกสุดชีวิต ตลาดอาม่าตอนนั้นยังเป็นดินสีแดงๆ (ว้าย รู้เลยว่าอยู่บ้านนอกอ่ะ) ละก็จะมีโต๊ะไว้วางของ มีผลไม้ ผักสด เนื้อสด มีกับข้าวสำเร็จ เป็นอาหารพื้นบ้าน ทำจากผักปลูกเองไม่ฉีดยาฆ่าแมลง มีหมูทอด ข้าวเหนียว น้ำพริกหนุ่ม น้ำพริกตาแดงนี่เด็ดสุด หืมมมม แคบหมู ใส้อั่ว (โอ้ยย อยากกลับบ้าน T^T) เดาไม่ยากเลยว่าบ้านอยู่ไหน ฮ่าๆๆๆ นอกจากนี้ก็จะมีขนม ของเล่น นู่นนี่นั่นเต็มไปหมด

บรรยากาศในตลาดเป็นอะไรที่หยีชอบมาก คนในตลาดก็เม้ามอย (เรื่องที่ว่าไปตลาดคือการอัพเดทเรื่องต่างๆในสังคม มันเป็นความจริงที่สุดค่ะ) ไม่ว่าจะเรื่องละครน้ำเน่า เมื่อคืน ละครจบอารมณ์ไม่จบสินะ แหมมมม สงสารก็แต่ดาวพระศุกร์ อะไรทำนองนี้... นึกออกกันใช่ป่ะ?... ฮ่าๆๆๆ

หยีหลงไหลการไปตลาดที่สุด เพราะว่าป้าๆจะกินข้าวกันที่ตลาดเลย ซึ่งหยีก็เป็นเด็กน้อย เนียนเข้าไปแจม (แหมมม ร้ายนัก ชอบของฟรีแต่เด็ก) ละก็นั่งฟังป้าๆเม้ายิ่งกว่าคุณมดดำแฉแต่เช้า จอยเวอร์ หยีเลยไม่เคยที่จะอิดออดเลยเวลาแม่ใช้ไปซื้อของ แถมหลังๆ เริ่มโดนตามเพราะไม่ยอมกลับบ้านซะที

กลับมาหาเจ้าของคำถามที่ว่า “โตมาหนูอยากเป็นอะไร?” ทำหน้าเหมือนไม่ค่อยพอใจกับคำตอบของลูกสาวซักเท่าไหร่... (อ่าว รู้เลยว่าป๊าเป็นคนถาม) ป๊าบอกว่าอย่างเธอค้าขายไม่ได้หรอก ชอบเอาแต่ใจตัวเอง ชอบทำตามอารมณ์ อยากทำก็ทำ ไม่อยากก็เหวี่ยง... แร๊งงงงงงงงง

อึ้งนิดนึง เลยบอกไปว่า งั้นป๊าอยากให้หนูเป็นไรอ่ะ

ป๊าบอกว่า อยากให้รับราชการ เป็นหมอก็ดี ป๊าชอบ

โอ้ววววว แม่เจ้า!!!! เจิดดดดดดดดดดดด ค่ะ เข้ากะบุคลิก หน้าตาและ สติปัญญา ของลูกมากที่สุด มั๊กมากกกกกกกกกกก เลยค่ะป๊า (น้ำเสียงประชด) ... ป๊าไม่รู้หรอคะว่าลูกป๊าโง่ 55555555555555555555555555555555555555555555555555555

(ป๊าเคยคิดว่าเราฉลาดค่ะ ซึ่งจริงๆแล้วตรงกันข้ามมาก แล้วทีหลังมาป๊าก็เริ่มยอมรับความจริงเรื่องนั้น)

เอาเถอะนะป๊า ถึงหนูไม่ได้ฉลาดเหมือนเจ๊กะน้อง (เจ๊เป็นหมอสมใจป๊าค่ะ น้องชายเป็นทนายความค่ะ) แต่หนูก็รักป๊าน๊ะ 555555555555555555555555555555555555555555555555

พอโตมาอีกหน่อย หยีเลือกที่จะเรียนภาษาค่ะ แม้ว่าป๊าจะบังคับให้เลือกวิทยาศาสตร์ก็เอาเถอะค่ะ สอบเอ็น ได้ 46 ส่วนร้อยค่ะ อนาถมากมั้ยคะ??? เอาเถอะค่ะ!!!!

(กับคุณปีใหม่ค่ะ เพื่อนสาวคนสนิท ... ตอนยังใส ฮ่าๆๆๆ)

หลังจากนั้นหยีก็เลือกเรียนด้านภาษามา อย่างที่เคยเกริ่นไว้ แต่ก็คิดว่ามันยังไม่สุดอ่ะ มันน่าจะมีอะไรที่มากกว่านี้ รู้สึกว่ามันยังไม่ใช่ตัวตนที่แท้จริงของดาว... หยีเลือกเรียนวิชาโทเป็นศิลปะค่ะ.... พระเจ้า ฉีกแนวอีกแล้ว เป็นเด็กแนวไปพักนึง มันก็ยังไม่ใช่ หรือว่าเราควรจะทำอาชีพบริการ เพราะว่าเราชอบเอาหน้า... อุ้ย ไม่ใช่ค่ะ เราชอบบริการสิคะ...

(ตอนนี้คือเรียนวิชาโทเป็น ศิลปะการถ่ายภาพค่ะ)

ความฝันที่จะเป็นแม่ค้าไม่เคยแวะมาให้เห็นอีกเลย เหมือนจะหายไปจากเศษเสี้ยวความทรงจำ ถึงแม้บางครั้งกลับบ้านไปเจอตลาด หยิบจับความฝันเก่าๆนั้นขึ้นมา ก็แทบจำไม่ได้ด้วยซ้ำ

ห รื อ ว่ า เ ร า ลื ม มั น ไป แ ล้ ว จ ริ งๆ ? ?

................

จนกระทั่งเรียนจบ ได้มาทำงานที่นี่ และพบว่า เราโชคดีมากที่ได้เกิดมาแล้วพบว่าเราเจองานที่เรารักมาก เป็นงานที่คล้ายกับการเป็นแม่ค้า เราเจอลูกค้ามากมาย เราได้ทำความรู้จัก เม้ามอย แลกเปลี่ยนข้อมูลและความคิดเห็น เราได้นำเสนอสิ่งดีดีที่ให้กับลูกค้าของเรา แค่หยีได้แนะนำเค้าไป แค่เค้าบอกหยีว่า เค้าชอบของๆเรา เค้าไม่ซื้อ หยีไม่โกรธค่ะ แค่นี้หยีก็ดีใจมากๆแล้วค่ะ

ทุกวันนี้เหมือนเราไม่ได้ทำงานด้วยซ้ำ ทุกวันนี้ตื่นเช้ามา แล้วบอกกับเจ๊ง้อ (คุณแม่) ว่าอยากมาทำงาน และหยีคิดว่า ณ ขณะนี้ หยีรักและชอบงานนี้มาก หยีไม่รู้ว่าอีก 10 ปี หยียังจะรักมันอยู่มั้ย หยีอาจจะเปลี่ยนไปทำอาชีพอื่นก็ได้ ไม่รู้ได้หรอก

ขอบคุณพี่โอ๋ ปริม (เจ้านายที่น่ารักมากที่สุดในสามโลก) ที่ให้โอกาสให้หยีได้เข้ามายืนอยู่ตรงนี้ สอนแทบจะทุกสิ่งที่.... ที่ปรึกษาทางการตลาด ..... ควรจะเป็น

ขอบคุณพี่นา เพื่อนร่วมงาน ถึงแม้ว่าเราอยู่กันคนละเล่ม แต่พี่ก็สอนหยีมากมายเหลือเกิน และอีกหลายๆคน ที่ทำให้หยีมายืนตรงนี้ได้....

ขอบคุณอาม่าที่ให้หนู เข้าไปรู้จักกับโลกของการเป็นแม่ค้า ...

ขอบคุณครอบครัวและเพื่อนๆ ที่คอยให้ความสนับสนุนหยีเสมอมา..

ถึงบางคนที่ยังค้นหาตัวเองไม่เจอ หรือ อยู่กับความไม่ใช่ ลองสู้ๆ ลองค้นหาตัวเองไปนะคะ ชีวิตเราลองให้หมด จะได้รู้ว่าเราอยากทำอะไร ถ้าเราเจอสิ่งที่ใช่สิ่งที่รัก ... คุณก็จะไม่รู้สึกว่ากำลังทำงานอีกเลยค่ะ

Create Date : 19 ธันวาคม 2554

Last Update : 19 ธันวาคม 2554 4:25:20 น.

4 comments

Counter : 1312 Pageviews.

หวัดดีครับ..................................

โดย: maramba1

วันที่: 19 ธันวาคม 2554 เวลา:3:01:33 น.

สวัสดีค่ะ นอน ดึก นะคะเนี่ย :)

โดย: Yee (MaiAndYee

) วันที่: 19 ธันวาคม 2554 เวลา:3:03:18 น.

ขอบคุณเรื่องราวแห่งความฝัน และความจริงที่สมหวังค่ะ
เรื่องราวที่ถ่ายทอดวิถีชีวิตคนบ้าน บ้านได้้เห็นภาพ
ขอแสดงความยินดีกะป๊าและม้า ที่ลูกประสบความสำเร็จทุกคน

โดย: kuku IP: 124.121.221.182 วันที่: 19 ธันวาคม 2554 เวลา:7:44:38 น.

ดราม่า อะ ฮ่าๆๆ

โดย: Mai (MaiAndYee

) วันที่: 23 ธันวาคม 2554 เวลา:22:02:40 น.