ในระหว่างที่ Mr. Bhear ยังอยู่ที่นั่นนั้น เขาได้ไปเยี่ยมบ้าน Jo เกือบทุกวัน ไปคุยกับพ่อของ Jo และทำกิจกรรมอื่นๆกับ Jo จนกลายเป้นกิจวัตรประจำวัน จนวันหนึ่งที่เขาหายตัวไปถึงสามวัน ทำให้ทั้งครอบครัวสงสัยว่าเขาจะกลับไปแล้ว และ Jo รู้สึกเศร้าอย่างมาก วันหนึ่ง Jo ได้เดินออกไปบริเวณที่น่าจะเจอ Mr. Bhear แล้วก็เจอฝนตก แต่แล้วก็มีผู้ชายคนหนึ่งมากางร่มให้เธอ ซึ่งก็คือ Mr. Bhear นั่นเอง และใต้ร่มคันเดียวกันนั้น Jo กับ Mr. Bhear ก็ได้สารภาพความใจในออกมา และสัญญาว่าจะกลับมาอยู่ด้วยกันเมื่อตั้งตัวและได้ทำงานของตัวเองให้สำเร็จแล้ว
สองปีผ่านไป Aunt March เสียชีวิตลงพร้อมกับยกบ้าน Plumfield ให้กับ Jo ซึ่ง Jo ก็วางแผนว่าจะเอาไปทำเป็นโรงเรียนสอนเด็กชาย โดยที่ Jo จะเป็นคนดูแลและ Mr. Bhear เป็นคนสอน
ในงานเลี้ยงรวมญาติของทั้งครอบครัว ทุกคนต่างกลับมาที่บ้าน PlumField เพื่อชื่นชมความสำเร็จของแต่ละคน Amy กับ Laurie มีลูกสาวที่อ่อนแอที่แม่ของเธอเรียกว่า Beth ส่วน Mr. Bhear กับ Jo ก็มีลูกชายสองคน ทุกคนต่างมีความสุขและภูมิใจกับสิ่งที่ตัวเองได้สร้างและทำขึ่นมา และขอบคุณแม่ของตัวเองที่ทำให้ทุกคนได้เป็นผู้หญิงที่มีความสุขมาขนาดนี้
เราชอบเรื่องนี้มากๆๆๆ เพราะว่าเป็นภาคต่อจากเรื่องที่เคยอ่าน และรู้สึกว่าจะมีภาคต่อจากนี้อีก เป็นเรื่องโรงเรียนของ Jo ประมาณนั้น ประโยคหนึ่งที่น่าประทับใจคือ Into each life some rain must fall, Some days must be dark and sad and deary.
การที่เราเอาหนังสือที่เราอ่านอยู่นั้นมาย่อลงใน blog ก็ไม่ได้ตั้งใจว่าจะมีคนอ่านมากมายหรอก แต่แค่เป็นการกระตุ้นตัวเองให้ตั้งใจอ่านเข้าไว้ และนึกเสมอว่ายังมีคนที่ยังรออ่านใน Blog อยู่ (หรือเปล่า)