... หนึ่งวัน... ก่อนลอยกระทง...

...



01/11/2552

08.00 ตื่นนอน... ล้างหน้า แปรงฟัน อาบน้ำ..(ยกเว้นวันที่ ตื่นสาย ก็ไม่ได้อาบ...)... ดื่มไวตามิลค์...
หลังจากนั้น... ขี่มอเตอร์ไซค์ไปตลาด... ซื้อของๆ... ซื้อของไปขาย และซื้อกับข้าว...
เปิดร้าน... แกะเชือก แกะโซ่ แกะผ้าใบ... แกะห่อของขวัญใหม่ ทุกวันๆ.... จัดร้านให้พร้อมบริการ...

ต้มน้ำร้อนไว้ชงกาแฟ... รอน้ำแข็งจากร้านเจ๊เล็ก... โทรสั่งน้ำอัดลม...
ชงกาแฟ ให้เพื่อนบ้าน... ไม่มีเวลาอ่านหนังสือพิมพ์...
...
21.00 น... ตอนค่ำ...
ปิดร้าน... ล้างแก้ว ล้างเหยือก ถ้วย โถ...โอ..สารพัด...
เก็บของเข้าตู้ ใส่ล็อค ล่ามโซ่...คลุมผ้าใบ...

22.00 น. ... นั่งดื่มยาดอง ที่ร้านข้างเคียง ก่อนกลับบ้าน...
อาบน้ำ ทาแป้ง... เปิดทีวี...ดูๆๆๆ...
นั่งนับเงินยอดขาย... คิดค่าใช้จ่ายของวันพรุ่งนี้...
เหลือมากบ้าง น้อยบ้าง... แล้วแต่โอกาส อ่ะ เนอะ...

24.00 น. ปิดทีวี...
ดื่มเบียร์ เขียนบล็อค..... แล้วก็..นอนนน.....
08.00 ตื่นนอน... ล้างหน้า แปรงฟัน อาบน้ำ.....

""""

เราทุกคน มี "วันใหม่ๆ" ทุกๆวัน...
ก็คือ เรามี "โอกาส" ใหม่ๆ... ที่จะทำอะไร...
หรือ จะไม่ทำอะไร.... ในทุกๆวันที่พระอาทิตย์ขึ้นมา แล้วหล่นหายไป...

เราคงไม่นั่งเฉยๆ แล้วหายใจรด ช่วงเวลาเหล่านั้น.... ให้เปล่าๆปลี้ๆ... ให้เวลาผ่านไปฟรีๆ...
เรา "จะ" เป็นเจ้านาย... เราจะใช้เวลา...
เราจะไม่ให้ "เวลา" มาใช้เรา อีกต่อไป...

เรา "จะ" เป็นเจ้านาย... เราจะบังคับเวลา...
เราจะบอกว่า... หยุดหมุนสักหนึ่งวินาที จะได้ไหม...
"เวลา.ตอบ บอกมา ว่าไม่ได้..
เราจึงเข้าใจ ว่า "เวลา" เป็นเจ้านาย...

เราแข่งกับ "เวลา"... หรือว่า เวลา มาแข่งกับเรา...

เวลา ก็คือ เวลา เขาอยู่อย่างนี้มา ตั้งนานนม...
ใครกันแน่ที่ แปรเปลี่ยยยยยน และงุนงง สงสัย...
บางคนอาจจะคิด ว่าเราเกิดมา เร็วเกินไป หรือเกิดช้าเกินไป...
จะเกิดตอนไหน ก็อยู่ที่ "ใฝ่" สะสม ประสบการณ์... (หรือเปล่า?)

บางคน เกิดมานาน เกิดมาจนแก่...
มีนิสัยแย่ๆ คิดแต่ หาประโยชน์จากชาวบ้าน...
ไปนึกคิดเอาเอง ว่าคนไทย โง่ดักดาน...
พอใหญ่โต เป็นผู้บริหาร ก็โกงกินกัน...

ถ้าแน่จริง ฝ่าด่านเวลา ไปให้ได้...
เกิดแล้วไม่ยอมตาย...แค่เรื่องฝัน...
มีเกิดแก่ เจ็บป่วยตาย เท่าเทียมกัน...
ทุกสิ่งอัน ล้วนล่องลอย.... ในสายลม...

Everything ก็ล้วน... Blowing in the Wind... เนอะ... ว่าป่ะ...

...

ขอให้วันลอยกระทงปีนี้...

ได้ลอย "ความโลภ" ออกไป... ลองไม่โลภ และลองเป็น คนที่ทดลองให้...
ให้หมา ให้แมว ให้ขอทาน...ให้นักศึกษาฝึกงาน... ให้ทุกจานที่พอจะแบ่งปันได้...
เผื่อบางที เธออาจจะรู้สึกสุขใจ...
เพราะการ "ให้" ... คือ พิสูจน์ ว่า โลภจร...

ได้ลอย "ความโกรธ"... ออกไป... ที่เคยแค้นเคือง เคยหมั่นไส้ใครไว้...
ก็ทดลองลอยใจ... ให้ชุ่มเย็น ให้เบิกบาน... แล้วก็...เริ่มต้นด้วยรอยยิ้ม...
ไม้หน้าสามวางทิ้งไว้.... เริ่มต้นกันใหม่ด้วย ยิ้ม ๆ.... เนอะ...
ถ้าไม่ได้โกรธ ไม่ได้โมโห... จะอ่อนวัยเยาว์ลง ทันตา...
ไม่ต้องใช้โอเล การ์นิเย่ หรืออะไรๆ....5555

อ่ะ... ลอย "ความหลง"..ไปด้วย....ความหลง ความเชื่อ ที่ผิดๆ...
ใช้ปัญญา คิด ... ว่าเชื่อ หรือหลงใหล อะไร "เกิน" ไปหรือเปล่า...
ใช้สติ ใช้ปัญญา มาช่วยกล่อมเกลา... อย่าขลาดเขลา... เราใช่วัวหรือใช่ควาย...
รับรุ้ รับดู รับฟังข่าวสาร แล้วมาตรองดู ตามสติ ปัญญา...
อย่าเป็นเหยื่อของข่าวสาร เนอะ...
ขอให้เธอมี "อิสรภาพ" ทางความคิด... อืมม... ฟังดูเก๋าดีเนอะ... อิ อิ...

...

ลอยกระทงปีนี้... ฉันได้บอก สิ่งที่อยากจะบอกไปหมดแร้ว..
ขอให้เพื่อนๆ มีกำลังใจที่ดี ... และทำสิ่งที่ดีๆนะจ๊ะ...

Happy Loykratong Day Jaa....:=))

Loykratong

...

Create Date : 01 พฤศจิกายน 2552		3 comments
Last Update : 1 พฤศจิกายน 2552 3:02:58 น.
Counter : 798 Pageviews.
Share Tweet