...บางเรื่อง แค่ได้เล่า เราก็รู้สึกดี... ...ความสุข... ...บางเรื่อง แค่ได้เล่า เราก็รู้สึกดี... ผมเคยไปออกค่ายอาสาพัฒนา เราไปสอนหนังสือให้เด็กๆชาวเขาบนดอย หลังเลิกเรียนก็ออกเดินทางไปวันศุกร์ กลับวันอาทิตย์มานั่งเรียนหนังสือต่อ เป็นแบบนี้อยู่ช่วงระยะเวลาหนึ่ง พอวันหยุดฤดูร้อน ก็ไม่ได้กลับบ้าน ไปอยู่บนดอยกันนานๆเลยตอนนั้น... โรงเรียนบ้านโป่งสมิด อ.สันป่าตอง... วันนี้อยากเล่าเรื่องสร้างบ้าน เล่าเฉพาะเรื่องนี้ละกันนะ... ตอนนั้นตัวโรงเรียนมีอยู่แล้ว เป็นโครงไม้สี่เสา มีหลังคามุงจาก ผนังมีแค่ไม้ไผ่กั้นขึ้นมาครึ่งเดียว เท่าเอว มีผนังด้านหนึ่ง มีกระดานดำ มีโต๊ะให้นักเรียนนั่งประมาณ 10-12 ตัว จำไม่ได้แล้ว นั่งกันโต๊ะละสองสามคน ทีแรก เราก็ไปสอนแล้วก็ฝากนอนกับบ้านของชาวบ้าน ฝากนอนบ้านนี้คนสองคน ว่ากันไป กินอยู่หลับนอน ใช้ชีวิตกับพ่อแม่เด็กนั่นแหละ พอตอนหลังคิดว่าเราอยากไปสอนกันบ่อยๆ เลยคิดอยากทำบ้านพักครูขึ้นมา ผมเขียนแบบขึ้นมา มีตัวบ้าน มีครัว มีหลังคากันฝนให้ครัวด้วย มีที่ตากผ้าหลังบ้าน บ้านนี้จะรองรับครูได้ยี่สิบคนเลย เผื่อคนที่มาออกค่ายในภายหลังด้วย แล้วเราก็เอาแบบมาระดมความเห็นกับเพื่อนๆ ว่าต้องปรับแก้ตรงไหนให้เหมาะสม พอได้แบบปุ๊บ เราก็เข้าป่าเลย เช้ากินข้าวกันเสร็จ ไปตัดไม้มาทำเสา ชาวเขาจะตัดไม้เหลือโคนให้สูงพอประมาณ เขาบอกว่ามันจะได้งอกออกมาใหม่ได้ ใช้ขวาน ใช้มีดพร้าสับเอานะ เลือกเอาต้นใหญ่เท่าแขนก็พอ ใช้ได้ๆ เลือกกันไป ตัดกันไป ได้เสาแล้วเอามามัดรวมๆกัน นั่งคร่อมกลุมเสานี้ไว้ บนดอยจะมีทางน้ำฝนที่ไหลลงมา มันจะเป็นเลนๆ มีหญ้าปกคลุมบ้าง หาทางนั้นให้เจอ แล้วเราก็เอาเสาของเราไปวางไว้ปล่อยมันลื่นไถลลงมาจากภูเขา ถ้าสะดุดล้มกลิ้งก็ตั้งหลักกันใหม่ ไถลกันใหม่ ตอนนั้นผมใส่กางเกงรด.ผ้าทนดี มีเสาหลักละ ไปหาไม้ไผ่กัน เราก็จะเลือกไม้ไผ่แก่ๆ ไม่ฟันไม้ไผ่เขียวๆ เพราะมันจะเหี่ยวและไม่ทน เลอกเอาเฉพาะที่ต้นเหลืองๆอยู่มานานแล้ว เราเอาไม้ไผ่มาปูพื้น ทำฝาบ้าน เอามาจักตอกมัดๆ ผลพวงของการไปหาไม้ไผ่คือ เราได้ หนอนไม้ไผ่หรือหนอนรถไฟมาทอดกินด้วย ใส่เกลืออร่อยๆ ตะปูไม่มี เดินลงไปขอจากพี่ที่ค่ายทหาร เดินลงดอยไปสองกิโล ค่ายทหารเป็นแคมป์เล็กๆมาประจำอยู่แถวนั้น เพราะว่าใกล้กับเขตพม่า มีแม้วมาปลูกฝิ่นแล้วก็จ้างแรงงานกะเหรี่ยงแถวนี้แหละไปช่วยทำ เคยมีเรื่องเล่าว่าชาวบ้านที่เคยสูบยาฝิ่นพอเลิกสูบปุ๊บ จิ้งจกหล่นมาตาย หล่นมาตาย ยังไม่เคยเห็นเองนะ ฟังเขาเล่ามา เราก็ลงไปขอตะปูที่ค่ายทหาร ได้เมากลับมาด้วย พี่ๆเขาดื่มกันนิดหน่อย ไปเมาไปเอาตะปูได้ทากดูดเลือดติดพุงมาสองสามตัว... พอเริ่มขึ้นโครงร่างมีเสา มีคาน มีอะไรเกือบจะพร้อมแล้ว ก็เหลือหลังคา ไปหาซื้อมาเป็นแผงๆ หญ้าคา แล้วเราก็แบกเดินขึ้นมาที่โรงเรียน แล้วเราก็เอามามุง มามัด พอเสร็จเป็นหลัง เราก็คิดว่า สร้างบ้านมันไม่ได้ยากเลย คนสมัยก่อนเขาสร้างบ้านกันเองได้เนอะ ทีนี้ก็อยากจะปลูกดอกไม้สวยๆ หน้าบ้านพักครู ขุดดินทำแปลงรอเลย ไปขอต้นไม้จากโครงการหลวง ยืมมอเตอร์ไซค์เขาไป ถนนก็เลนๆ เหลวๆ ขึ้นเขาอีก ล้มกลิ้งกันสนุกสนาน แต่ก็ได้ดอกไม้มาปลูกอยู่ดี (โครงการหลวงที่นั่นสวยมาก อย่างกับรีสอร์ทเลย เขาเคยชวนเราทำงานด้วย แต่ตอนนั้นยังเด็ก คิดถึงบ้าน เลยไม่ได้ทำงานที่นั่น) ปลูกดอกไม้เสร็จ ทีนี้ลองปลูกผักมั่ง ทำอีกแปลงนึง เอาไม้ไผ่มาทำรั้วป้องกันไก่ชาวบ้านจะมากิน แต่แพ้ภัย ชาวบ้านปล่อยวัวมา มันกินทั้งดอกไม้ทั้งผักเลย ถึงมันไม่สวยงามมากมาย อย่างน้อย เราก็ได้มีบ้านพักครู เรามีครัวทำกับข้าว มีที่ตากผ้า มีส้วม เออ ไว้วันหลังค่อยเล่า วัวแม่งเหยียบส้วมแตกด้วย อย่างน้อย มีครูนักศึกษาที่มาทีหลังเรา ได้มาสอนที่นี่ ก็ดีแล้ว อย่างน้อย เราได้มีความสุขใจ มีความทรงจำที่ดี แค่นี้ก็พอ... พ.ศ.2529-2533 16/05/2558 Loy   Create Date : 16 พฤษภาคม 2558 9 comments Last Update : 16 พฤษภาคม 2558 7:05:06 น. Counter : 646 Pageviews. Share Tweet

ดีจัง ได้ไปออกค่ายด้วย น่าสนุก คงเฮฮา เพื่อนเยอะ ตอนเด็กเราไม่มั่นใจไม่กล้าทำกิจกรรม ไม่เคยเข้าชมรม คุยไม่เก่ง บื้อๆ ตอนนี้มีแถม บ๊องๆ บวมๆด้วย มาเล่าบ่อยๆนะ ชอบอ่าน   โดย: ส้มแกง 17 พฤษภาคม 2558 0:50:44 น.

ในช่วงนั้นมีครูนักศึกษาบางคนป่วยด้วย ต่อเนื่องหลังจากที่สร้างบ้านพักครูเสร็จ เล่าเลยนะ หลังจากทำบ้านพักครูเสร็จ เราก็เข้าไปอยู่กัน ทำกับข้าวกัน ครูแหม่มทำน้ำพริกหนุ่ม เอาพริกเขียวๆมาเผาไฟ ยังจำได้อยู่ แต่ลืมไปแล้วว่าอร่อยหรือเปล่า 555 บ้านพักครูของเราสร้างอยู่ใต้ต้นตะเคียนคู่ เป็นต้นตะเคียนใหญ่อายุเยอะแล้วล่ะ ลำต้นใหญ่เท่ากับความหนาของคนสองคนเอามามัดรวมกันมั๊ง ขึ้นมาเป็นคู่มีสองต้น ให้ร่มเงาดี แต่บางคนก็ทักว่า อาจจะมีผี เราก็ไม่เชื่ออะไรเรื่องแบบนี้หรอก พอมาวันหนึ่งครูแดงก็ป่วย เป็นไข้ ตัวร้อนมาก กินยาที่มีอยู่ก็ไม่ดีขึ้น ทีแรกว่าจะให้พาครูแดงไปหาหมอคนเดียว คนที่เหลือก็อยู่กันต่อ ถ้าจำไม่ผิดนะ แต่ครูแดงบอกเราว่า "นิ้ง พาน้องๆกลับเหอะ" งั้นเราก็เลยตัดสินใจกลับพร้อมๆกันหมดเลยละกัน พอพาครูแดงไปถึงมือหมอรักษาตัวได้ ก็คลี่คลายไป แล้วเราก็มานั่งนึก มีเรื่องแปลกๆเกิดขึ้นที่บ้านพักครูเหมือนกันนะ บางคืนพอตอนดึกๆ มีเสียงคนมาเคาะผนังบ้าน รอบบ้านเลย มันวนเคาะรอบบ้านเลย ดึกมากแล้ว คนอื่นเขาหลับกันหมดแล้ว เราก็ลุกขึ้นมา มีเพื่อนบางคนลุกขึ้นมาเหมือนกัน เราเลยถามว่า "มึงได้ยินมั๊ย?" (ใช้เสียงในฟิล์มนะ เพื่ออรรถรสในการอ่าน) มันพยักหน้า แต่ไม่ตอบ... จะรออะไรวะ ก็ลุกไปดูให้หายข้องใจ ผมลุกออกไปดูหน้าบ้าน เดินไปดูรอบๆบ้าน ไม่มีเด็ก ไม่มีผู้ใหญ่ ไม่มีผู้ชาย ไม่มีผู้หญิง ไม่มีใครสักคน มันตีสองตีสามแล้วมั๊งป่านนี้ พอกลับขึ้นมา ไอ่เพื่อนคนนั้นมันนอนต่อ เราเลยไม่ได้คุย ไม่ได้ขยายความอะไรต่อ ก็นอนหลับมั่ง จนเช้า... มันอาจจะเป็นหมามาเดินแกว่งๆหางแล้วกระทบฝาบ้านของเรามั๊ง เผื่อมันจะมาดมๆ มาหาอะไรกิน เนอะ มันอาจจะเดินแกว่งๆหางของมัน เราคิดไปเองแหละ... อีกคืนนึง นอนหลับกันอีกแล้ว ทุกคนหลับกันหมด ทีนี้ฝันเห็นเป็นตัวเลย เป็นเงาคนใหญ่ๆ ดำทั้งตัว มายืนกลางบ้าน มาจ้องมองเราอีก เราก็คิด เออ มึงจะเอาไงก็ว่ามา กูนอนอยู่นี่แหละ หนีไปไหนไม่ได้อยู่แล้ว มันก็ไม่เอายังไงซักอย่าง เราก็เลยกลั้นใจลุกตื่นขึ้นมา ขอดูหน่อย มันมีอยู่จริงมั๊ย "ฟุ่บบ..." เงานั้นเหมือนจะหายไปในช่วงที่เราฝืนลุกขึ้นมาพอดี... พอนอนหลับอีก ก็ฝันอีก เห็นอีก ทีนี้ก็ช่างมันละ จะมาก็มาเหอะ กูจานอน.. เป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นก่อนวันที่ครูแดงจะป่วยไม่สบาย แต่ไม่ได้เล่าให้ใครในค่ายฟัง เดี๋ยวมันไม่ดี เรื่องวัวเหยียบโถส้วมแตกเดี๋ยวค่อยเล่าวันอื่นนะ   โดย: loy IP: 171.6.133.163 17 พฤษภาคม 2558 5:54:48 น.

โดย: ส้มแกง 17 พฤษภาคม 2558 22:29:28 น.

มีเพื่อนคนนึงสมัยที่เราเคยคุยกัน เค้ามาตามลิ้งค์ที่นิ้งให้ไว้ มาดูรูปโปรไฟล์นิ้งแล้วเค้ามาเล่าให้เราฟัง ว่า..ลอยกระทงนี่.. เค้าหล่อนะ เก่งด้วย แต่เราก็ไม่ได้บอกเค้านะ ว่านั่นรูปดารา รูปจริงของนิ้งหล่อกว่านั้นอีก 😄   โดย: moomya 19 พฤษภาคม 2558 0:45:24 น.

รูปจริงไปดูในเฟสบุ๊กดิ...555   โดย: loy IP: 171.6.148.56 20 พฤษภาคม 2558 5:44:37 น.

วัวมันมาเหยียบโถส้วม แตกเลย (ขออนุญาตใช้เสียงในฟิล์มเลยนะในบางช่วงบางตอน) ชาวบ้านแถวนั้นเขาอึฉี่กันตามทางเดิน ตามทางถนนในหมู่บ้านแหละ เราก็เลยไปทำห้องน้ำห้องส้วมให้ ซื้อโถมาแล้ว วัวมาเหยียบแตก พี่เหรียญไปซ่อม เอาปูนแปะๆ ได้เป็นโถส้วมกลับคืนมา ประกอบจนสำเร็จ สร้างเป็นห้องน้ำด้อย่างดี หน้าโรงเรียน พอดึกๆ ครูคนไหนปวดอะไรก็จะถือตะเกียงเดินไป แล้วมันเป็นแบบนี้บ่อยๆเลย นิ้งแกไปกับชั้นที ชั้นกลัวผี... แต่ไม่แค่นั้น ชาวบ้านจะมีที่ถ่ายที่สำคัญ อีกจุดหนึ่ง เป็นทุ่งดอกทิวลิป... ไม่รู้สิดอกเหลืองๆ น่าจะดอกบัวตองเหมือนกันหรือเปล่า แต่ในนั้น เราอย่าเดินไปลึกนะ ถ้าเดินไปลึก เดี๋ยวจะไปเหยียบขี้ เราต้องเดินห่างๆออกมาหน่อย แล้วก็ปล่อยมันไป มีลมเย็นๆพัดใต้ตูดด้วย... ผมเคยไปใช้บริการ ด้วยเหตุอันฉุกเฉิน เลยต้องไปแถวนั้น พอเสร็จแล้ว ทิชชู่ก็ไม่มี น้ำ ก็ไม่มี เอาไงดีวะ ใบของดอกบัวตองนี่แหละ ปาดๆ เกลี่ยๆ เออ อย่าไปนึกภาพตามเลย มันไม่น่าคิดตามสักเท่าไหร่ บริเวณที่ดินส้วมของชาวบ้านตรงนั้น มันอยู่เหนือลำน้ำที่เราไปอาบด้วยนะ แต่มันคงซึมซาบมาไม่ถึงกัน เราก็อยู่กันแบบป่าๆดีเนอะ   โดย: loykratong 21 พฤษภาคม 2558 7:21:07 น.

เล่าซะเห็นภาพ ยังไงก็นึก   โดย: moomya 21 พฤษภาคม 2558 14:10:37 น.

ลองเข้ามาดูนะ ที่นี่จ่ะ https://www.facebook.com/nink.mgr   โดย: loy IP: 171.6.137.240 22 พฤษภาคม 2558 5:31:41 น.

สวัสดีนะจ้ะ เราแวะมาเยี่ยมนะจ้ะ ^____^ สักคิ้ว 6 มิติ ลบรอยสักคิ้วด้วยเลเซอร์ ลบรอยสักคิ้ว Eyebrow Tattoo Removal เพ้นท์คิ้วลายเส้น เพ้นท์คิ้ว 3 มิติ ให้ใจหายใจ สุขภาพ วิธีลดความอ้วน การดูแลสุขภาพ อาหารเพื่อสุขภาพ ออกกำลังกาย สุขภาพผู้หญิง สุขภาพผู้ชาย สุขภาพจิต โรคและการป้องกัน สมุนไพรไทย ผู้หญิง ศัลยกรรม ความสวยความงาม แม่ตั้งครรภ์ สุขภาพแม่ตั้งครรภ์ พัฒนาการตั้งครรภ์ 40 สัปดาห์ อาหารสำหรับแม่ตั้งครรภ์ โรคขณะตั้งครรภ์ การคลอด หลังคลอด การออกกำลังกาย ทารกแรกเกิด สุขภาพทารกแรกเกิด ผิวทารกแรกเกิด การพัฒนาการของเด็กแรกเกิด การดูแลทารกแรกเกิด โรคและวัคซีนสำหรับเด็กแรกเกิด เลี้ยงลูกด้วยนมแม่ อาหารสำหรับทารก เด็กโต สุขภาพเด็ก ผิวเด็ก การพัฒนาการเด็ก การดูแลเด็ก โรคและวัคซีนเด็ก อาหารสำหรับเด็ก การเล่นและการเรียนรู้ ครอบครัว ชีวิตครอบครัว ปัญหาภายในครอบครัว ความเชื่อ คนโบราณ   โดย: peepoobakub 14 มีนาคม 2560 13:20:42 น.