Group Blog All Blog
|
เยือนเมืองโสมวันที่ 4 และแล้วก็ถึงวันที่ เวลาและอารมณ์ มาพร้อมกันอีกครั้ง..... ก็ได้ฤกษ์เริ่มเล่าเรื่องเกาหลีในวันที่สี่ของการเดินทางกันต่อซะที ...หุหุ มื้อเช้าที่เกาหลี วันนี้เป็นอาหารเช้าใน โรงแรมที่พัก... อูยยย.. อร่อยล้ำ อาหารแบบไม่พริก ...อิอิ ...ไม่มีอะไรที่เผ็ดเลยซักอย่าง ..หุหุเริ่ด... เมื่อเอร็ดอร่อย กับอาหารเช้า ..เราก็ได้เวลา ไปเที่ยวกันแว้วววว .... วันนี้ ข้าพเจ้า จะไปเอฟเวอร์แลนด์ เป็นสวนสนุกกลางแจ้งที่ใหญ่ที่สุดของประเทศ โดยมีบริษัทซัมซุงเป็นเจ้าของ ตั้งอยู่ท่ามกลางหุบเขา ถ้า ช่วงอากาศหนาว ที่นี่ จะหนาวกว่าที่อื่นๆ มากๆ..ขอบอก... ที่นี่ก็จะได้ชมไลเกอร์แฝดคู่แรกของโลก ที่นี่จะได้พบว่าเจ้าป่าสิงโต และเสือดินแดนแห่งเทพนิยาย โดยใช้ชื่อว่าไลเกอร์ ... แต่ว่าระหว่างรอคิว ค่อนข้างนาน พอสมควร .. ยิ่งถ้าเป็นช่วงวันหยุดยาวๆ คนไทยจะเยอะมากๆ ... และที่นี่ก็มีเครื่องเล่มากมายหลายอย่างให้เลือก...  ข้าพเจ้าว่าก็สนุกไปอีกแบบ...เอถึงเวลาก็เดินทางเข้าตัวเมืองหลวงของสาธารณรัฐเกาหลีใต้ คือกรุงโซล ....ข้าพเจ้าพาคณะเดินทางไปที่ พิพิธภัณฑ์สงคราม .... ที่นี่พอจะมีเรื่องเล่าบางอย่างที่ข้าพเจ้าได้รับฟัง จากไกด์ท้องถิ่น ....ลต่างๆนาๆ บ้างก็เล่าเรื่องราวของที่นี่เกี่ยวกับ เรื่องของเกาหลีเหนือและใต้... ข้าพเจ้า มองเห็นรูปปั้นขนาดใหญ่ ที่เป็นรูปทหาร สองคนยืนกอดกัน เหมือนพี่น้องกัน ...เค้าเรียกว่าอนุสาวรีย์แห่งความเศร้าไกด์ท้องถิ่นที่นี่เล่าให้ข้าพเจ้าฟังว่า เมื่อก่อน สองคนนี้เป็นพี่น้องกัน พี่ชายไปรบอยู่ที่เกาหลีเหนือ แต่น้องชายอยู่เกาหลีใต้ เมื่อเกิดสงคราม...ระหว่างคนชาติเดียวกัน และเมื่อพี่น้องมาพบกันในสมรภูมิสงครามก็ดีใจ วิ่งมากอดกัน อนุสาวรีย์ สื่อให้เห็นว่า ประเทศเกาหลีถึงมีเหนือและใต้แต่ก็ยังเป็นพี่น้องกัน อะไรประมาณนี้ ...แต่ที่ข้าพเจ้า ได้เข้าไปดูด้านใน ทางเกาหลีมีหลายอย่างที่ทำให้ข้าพเจ้าสะเทือนใจ มันเปนเร่องของสงคราม คาบสมุทรเกาหลีญี่ปุ่น...ซึ่งในครั้งนั้น ทหารไทย..ก็ได้เข้าร่วมสงครามโดยเข้ามาช่วยเกาหลีรบกับญี่ปุ่น... คนเกาหลีมักจะให้สมญานาม น่ารักๆ กับทหารไทยว่า..งกองทัพพยัคย์น้อย.... ข้าพเจ้า ประทับใจกับสมญานามนี้มาก.อิอิ ...  ที่ด้านหน้า..จะมองเห็นธงชาติของชาติต่างๆ หลายชาติที่มาช่วยร่วมรบกับเกาหลีใต้ ก็จะเห็นธงชาติไทยของเราปลิวไสว...อยู่ด้านหน้าคู่กับธงชาติขิงชาติต่างๆ ..ออกจากพิพิธภัณฑ์ ก็พาทุกท่านเดินทางเพื่อไปถ่ายรูปสยๆงามๆ กันที่อนุสาวรีย์นกฟีนิกซ์ ... ที่นี่ ก็ทำได้แค่ผ่านชม บลูเฮ้าส์ ทำเนียบของประธานาธิบดี (ระหว่างรถแล่นผ่านไม่อนุญาตให้ถ่ายภาพหรือวีดีโอใดๆทั้งสิ้น) และก็จะได้ถ่ายรูปสวยๆ บ้านที่มีฮวงจุ้ยดีที่สุดในเกาหลี....คือบ้านพักประธาณาธิบดี และก็จะพาคณะน่ารักๆ ของข้าพเจ้าเข้าชม พิพิธภัณฑ์พื้นบ้าน รับทราบประวัติย้อนเรื่องราวและสัมผัสกับวิถีชีวิตความเป็นมาของคนเกาหลีตั้งแต่ยุคโบราณจนถึงปัจจุบัน ผ่านทางห้องแสดงหุ่นจำลอง ซึ่งท่านจะได้ซึมซับวิถีชีวิตที่แสดงวัฒนธรรม และธรรมเนียมประเพณีต่างๆ ที่ผ่านมากว่า 5,000ปี จากนั้นนำท่านชม พระราชวังเคียงบ็อค พระราชวังเก่าแก่ที่สุดของราชวงศ์โชซอน สร้างขึ้นในปี ค.ศ.1394 โดยใช้เป็นศูนย์กลางการปกครองในสมัยโบราณ โดยเป็นทั้งที่ประทับและฐานอำนาจของพระเจ้าแทโจ และต่อเนื่องมาถึงกษัตริย์ในราชวงศ์โชซอล พระที่นั่งคึนชองจอน ถูกสร้างขึ้นมาเพื่อเป็นที่ว่าราชการต่อมาคณะปกครองเกาหลีของญี่ปุ่นได้ สร้างอาคารรัฐสภาขนาดยักษ์ขึ้นคั่น เพื่อต้องการแสดงนัยเด่นชัดว่าต้องการตัดความผูกพันระหว่างพระราชวงศ์กับ ราษฎร อาคารหลังนี้ได้ถูกรื้อถอนไปในโอกาสครบรอบ 50 ปี การปลดแอกจากญี่ปุ่น ..ที่นี่มีการแต่งกายชุดประจำชาติเกาหลีตั้งแต่ยุคต้นๆ มากมาย จนถึงยุคปัจจุบัน ....  วันนี้ก็ได้เที่ยวเล่นกันเพลินๆ ...จนถึงมื้อเย็น ข้าพเจ้าก็ได้หม่ำอาหารรสชาดถูกปากอีกครั้ง หุหุ....ที่พัก เป็นแถวอิเตวอน...ซึ่งเป็นถนนช้อปปิ้งยามค่ำคืน แล้วข้าพเจ้ากับสาวๆที่น่ารักมีหรือจะพลาด....เดินกันซะปวดเมื่อยไปทั้งตัว ...ท่ามกลางอากาศหนาวเกิ้นนนน....และแอบแว่บ...ไปเดินเล่น...นั่งรถไฟไปเที่ยวแถวแม่น้ำฮัน...ที่นี่มีเสน่ห์บางอย่าง...ที่ทำให้ข้าพเจ้า อยากออกมาสำผัส...ข้าพเจ้า แยกจากคณะสาวๆ ก็มาเดินเล่น ริมฝั่งแม่น้ำ ที่นี่จะมีล่องเรือ บนเรือก็จะมีดนตรี ขับกล่อมเบาๆ...ข้าพเจ้า..วันนี้ไม่ได้ขึ้นเรือ..แต่เดินไปนั่งเล่นร้านค้าร้านนึงซึ่งข้าพเจ้ามเมื่อไรก็จะมานั่ง ...หนาวนักก็กินไอติมมันซะเลย...หุหุ ...นั่งเล่นเพลินๆ มองไปก็เห็นผู้คนกับบรรยากาศที่ไม่คุ้นตานัก นานๆ ได้มาสำผัส...ก็รู้สึกดี..หิมะเวลาที่ตกลงมาเบาๆ..ข้าพเจ้าว่ามันเหงจับใจ...ข้าพเจ้าคิดถึงเมืองไทย...คิดถึงใครๆ...ที่เค้าไม่ได้คิดถึง... เอาล่ะ ไม่เป็นไร...ข้าพเจ้าคิดถึงและมีความรู้สึกดีดีกับเค้าเสมอก็พอแล้ว....พอได้เวลาที่ข้าพเจ้าว่าสมควรที่จะกลับเข้าที่พักได้แล้ว ...กลับไปนอนแช่น้ำร้อน..ซักชั่วโมงนึง..หุหุ..ว่าแล้วก็กลับดีกว่าขืนนั่งนานๆ มีหวังได้ป่วยกันแน่ๆ ...ข้าพเจ้าเดินทางคนเดียว..และก็กลับถึงที่พัก..กว่าจะได้นอนก็ปาเข้าไป เกือบเที่ยงคืน...โอ้!!!! ไหวมั้ยเนี่ย.... ข้าพเจ้าแช่น้ำพออุ่นๆ .ไม่ไหวแล้วดึกมากอากาศในห้องอบอุ่นดีจังแต่...มันจะอบอุ่นแค่ไหนน๊า....ถ้าคนที่อยู่กับข้าพเจ้าเป็นคนอบอุ่นคนนั้น...ซักคน555  นอนดีกว่า...ถ้าดึกกว่านี้พรุ่งนี้เช้าข้าพเจ้าอาจจะไม่ไดไปไหน....สำหรับคืนนี้นอนหลับฝันดีที่สุดในโลก...ฝันถึงใครบางคนที่เราคิดถึง....ดีกว่า... Have a nice dream........    
กิ๊ดดดอิจฉาคนได้ไปเที่ยว.....
หันมามองตัวเองทำไร่ไถนาอย่างเพลิดเพลิน..... เที่ยวเผื่อ ถ่ายรูปเผื่อ หาหนุ่มน้อย ๆน่ารัก ๆมาเผื่อด้วยนะ อิอิ โดย: เจ้าหญิงที่เจ้าชายตายจาก (timeofmylove
 ) วันที่: 29 มกราคม 2553 เวลา:1:22:36 น. |
nj_nattaphat
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] ๑۩۞۩๑... เคยไหม..ที่คุณก้าวเดินไปข้างหน้า แต่รู้สึกว่ามันเป็นการถอยหลังกลับ เคยไหม...ที่ท้องฟ้าในโลกส่วนตัวของคุณ กลับเปลี่ยนจากสีฟ้ามาเป็นเมฆครึ้มสีเทาหม่น โดยไม่มีเค้าลางแห่งพายุร้าย ทุกอย่างพัดพาคุณกลับไปสู่จุดเริ่มต้น หรือไกลกว่านั้น...เปลี่ยนจากรอยยิ้มเป็นหยดน้ำตา ๑۩۞۩๑ Friends Blog
Link MY VIP Friends  |
||||||||||||
ส่วนฉายาทหารไทยที่เรียกว่า กองทัพพยัคย์น้อย หวังว่าเป็นลูกเสือนะครับ ไม่ใช่ลูกเเมว อิอิอิ