Group Blog All Blog
|
อีกวันที่ต้องผ่านให้ได้...  ช่วงเวลาของความทุกข์มักจะเข้ามาแทนที่ความสุขโดยไม่ทันได้ตั้งตัวเลยซักครั้ง...ขณะที่ทุกครั้งที่ชีวิตกำลังดำเนินไปด้วยความสุข ... ไม่ว่าจะมีความสุขกับสิ่งไหนในโลก...แล้วความสุขต่างๆเหล่านั้น ก็จะหายวับไปภายในชั่วพริบตา...เป็นอย่างนี้เสมอมา.... ข้าพเจ้าก็ได้แต่ทำใจว่า...มันเป็นความจริงที่ต้องผ่านไปให้ได้... หลายครั้งที่ทำใจ อดทน ....อดทน....และอดทน.... ร้องไห้กับตัวเอง อยู่กับตัวเอง...เพื่อนมีเยอะนะ...แต่เมื่อเราทุกข์ ก็ไม่เห็นจำเป็นต้องให้เพื่อนต้องมาทุกข์ด้วย...อย่างมากก็แค่เพียง... ยิ้มให้เพื่อนได้เสมอๆ ...ยิ้มมันทั้งน้ำตานี่แหละ....เมื่อผ่านไปเวลามั้งที่ทำให้ข้าพเจ้าผ่านสิ่งต่างๆมาได้ ...ผ่านมาแบบว่าบางครั้งก็สงสัย... ข้าพเจ้าผ่านช่วงเวลาเหล่านั้นมาได้อย่างไรกัน...ข้าพเจ้าผ่านมาด้วยความรู้สึกครึ่งๆกลางๆ กับความสุขความทุกข์...ถ้าต้องแยกความทุกข์กับความสุข...ความทุกข์มันทำไมถึงมากกว่าความสุขได้ขนาดนั้น...ตั้งแต่เกิด ...ความจริงข้าพเจ้าก็น่าจะมีพร้อมแล้วนะในระดับหนึ่ง..ควรมีความสุขในระดับหนึ่ง...ของชนชั้นกลาง ชาวบ้านธรรมดาๆมีพ่อเป็นทหาร... มีครอบครัว พี่น้องเยอะแยะ...มองดูก็ไม่ได้ขาดอะไรไปซักนิด...อาจจะแปลกซักนิด..ที่ชีวิตวัยเด็กก็ต้องแยกจากพ่อแม่...อยู่ โรงเรียนประจำตั้งแต่3ขวบ...  ข้าพเจ้าถึงได้สนิทกับความเหงานัก...เพราะอย่างนี้เอง.. ข้าพเจ้าโตมาก็ด้วยมีความเหงาหล่อหลอมเป็นตัวตน..เป็นชีวิตของเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง...พอเริ่มได้อยู่กับครอบครัว ...ไม่นานนักก็ต้องสูญเสีย..คนในครอบครัวที่ข้าพเจ้ามองว่า ทำไมข้าพเจ้าไม่ค่อยสนิทกับพี่ๆ ซักเท่าไรนัก...พี่ชายที่ติดกันอายุก็มากกว่าข้าพเจ้า7ปี ช่องว่างอาจจะมากซักหน่อยในความเป็นเด็ก แต่เมื่อโตขึ้นมาข้าพเจ้ารู้สึกว่า ข้าพเจ้ามีพี่ชายที่น่ารักที่สุด...เมื่อเติบโต...เป็นผู้ใหญ่ขึ้นมานิดนึง... เริ่มรู้ถึงความสุขของครอบครัว ...เมื่อมีความสุขที่ได้อยู่กับ พ่อแม่ พี่ๆ และน้องชาย...พี่ชายคนที่สนิทที่สุด ก็มาจากข้าพเจ้าไป...ข้าพเจ้าสูญเสีย...ครั้งแรก...ในขณะที่รู้สึกว่าชีวิตมีความสุขเหลือเกินมีพี่ชายดูแล ตั้ง 6 คน...  เหมือนมีเสียงคลิก...ในหูเบาๆ แล้วทุกอย่างก็สลายหายไป.... เมื่อมีคลิกแรก ...ที่สูญเสียอีกไม่นาน พอเริ่มชินกับความเสียใจ... ความสุขก็กลับมาอีกครั้งตามประสาเด็กวันรุ่นทั่วไป.. ไม่นานความสุขก็ต้องจบลงแบบเจ็บๆ...เมื่อต้องสูญเสีย...แม่...คราวนี้ชีวิตจิตใจ...หมดแล้ว...หมดเลย... ท้อแท้สิ้นหวังอย่างที่สุด....แม่...เพราะคำว่าแม่...มีค่าเป็นอะไรที่ไม่สามารถทดแทนได้ด้วยอะไรทั้งหมดทั้งมวลในโลกนี้....เค้าจากข้าพเจ้าไปอีกคน.. เฝ้าถามคำถามเดิมๆอีกครั้ง ทำไม?? ทำไม??? ... ข้าพเจ้ากว่าจะชินกับความสูญเสียครั้งนั้น....ไม่ทันจะได้ชินกับความเจ็บปวด....ไม่ทันจะทำใจได้ว่าไม่มีแม่อีกแล้ว...  มันก็เกิดขึ้นอีกครั้ง....ครั้งสำคัญ....พ่อ...คำนี้ก็ไม่สามารถมีอะไรทดแทนได้..เช่นเดียวกัน...ไม่มีเลยไม่มีอะไรแทนได้...ไม่มีจริงๆ ..พ่อจากข้าพเจ้าไป จากไปไกลอีกคน...พ่อเป็นเหมือนเพื่อนสนิทในเวลาที่ข้าพเจ้าอยากทำอะไรก็ตามข้าพเจ้าจะคุยกับเค้าได้ทุกเรื่องราว....คุยด้วยความรัก... หมดแล้ว...หมดเลย... สิบกกว่าปีแล้วนะที่ท่านทั้งสองจากข้าพเจ้าไป... ก็แปลกนะ...ทำไมยังจำควมรู้สึกวันนั้นได้จำได้กระทั่งคำพูดสุดท้าย ของแม่... คำพูดสุดท้ายของพ่อ..และคำพูดสุดท้ายของพี่ชาย.... คิดเมื่อไร..ก็เศร้าก็ทุกข์...ข้าพเจ้าก็ยังเชื่ออีกว่า...ถ้าข้าพเจ้าทุกข์พวกเค้าก็คงไม่มีความสุขบนสวรรค์... เมื่อพยายามคิดได้อย่างนั้น... ก็พยายาม..พยายามมีความสุขให้ได้ มากๆ...มากที่สุด...ยิ้มให้กว้างเสมอๆ..  เพื่อคนบนฟ้า...ที่มองดูอยู่จะเป็นกำลังใจให้ผ่านพ้นวันเวลาที่ทุกข์ทน..ท้อถอย...อีกแค่ไม่กี่ปีต่อมา....เริ่มชินแล้ว...ชินกับความเหงา ... ข้าพเจ้าเริ่มสามารถมีความสุขบนความเหงาในจิตใจตนเองได้แล้ว... พี่ชายคนที่สี่...ก็มาจากข้าเจ้าไปอีกคนไปอีกแล้ว...เกิดขึ้นอีกแล้ว... มันเกิดขึ้นหลังจากที่ข้าพเจ้าเริ่มชินกับความเหงา...พี่ชายจากไปอีกคนแล้วเหรอ...??? คำถามในใจไม่มีคำตอบอะไรที่ดีและทำให้ข้าพเจ้าเข้าใจชัดเจน..เข้าใจได้เพียงว่า...มีเกิดก็มีดับ...ทำอะไรได้อีกนอกจากทำใจ... เวลาต่างๆผ่านไปผ่านไปเร็วจนลืมนึกไปว่าข้าพเจ้าผ่านมันมาได้อย่างไรกัน...ท้ายที่สุดวันนี้ก็มานั่งเขียน..นั่งคิดและจมกับอดีต... และทำใจ..ทำได้แคนี้..ทำใจ..ให้แข็งแรงที่สุดเท่าที่จะทำได้...เท่านั้นเอง..  คิดแล้วก็รู้สึกดีอย่างนึงที่ได้เข้ามาเขียนบล็อค ได้มีที่ที่ข้าพเจ้าสามารถระบายบางสิ่งบางอย่างในใจออกมาได้บ้าง...ไม่ต้องทนเก็บไว้คนเดียวมากๆ.. การเก็บอะไรมากๆ ข้าพเจ้ารู้สึกว่าตัวเองเหมือนระเบิดเวลา... ซึ่งก็ไม่รู้ว่าวันใดที่มันจะระเบิด....แล้วข้าพเจ้าอาจจะบ้าก็เป็นได้.. ได้แชร์หลายสิ่งกับหลากหลายชีวิตที่ผ่านมาแวะผ่านมาอ่าน... แวะเวียนมาเป็นกำลังใจ...ซึ่งหาจากที่ไหนไม่ได้นัก...ข้อความหลายๆข้อความที่ฝากถึงข้าพเจ้า หลังจากที่อ่านบล็อคข้าพเจ้า... บางทีก็ทำให้รู้สึกว่า..มีกำลังใจขึ้นมาได้บ้าง...แต่จะด้วยเหตุผลไหนๆ ข้าพเจ้าก็รู้สึกขอบคุณ ขอบคุณจริงๆสำหรับข้อความดีดี กำลังใจดีดี จากคนใจดีที่หลายๆท่านข้าพเจ้าว่าก็คงเหงาไม่ต่างกันจากข้าพเจ้านัก... หลายๆท่านก็อาจท้อแท้สิ้นหวัง และหลายท่านก็เคยผ่านอะไรๆ ต่างๆ แบบที่ข้าพเจ้าเพิ่งผ่านพบ...  หลายอย่างในชีวิตทำให้ข้าพเจ้าท้อใจ..เหนื่อยใจ...หลายๆสิ่งที่ข้าพเจ้าสูญเสียไป...แม้กระทั่งบางครั้งก็สูญเสียความเป็นตัวของตัวเอง... วันนี้สับสนในใจเมื่อวันนี้ข้าพเจ้าเป็นผู้ใหญ่เต็มัวแบกภาระหนักหนาไว้บนบ่า..แบกทุกสิ่งไว้เพื่ออะไร..คำตอบเพื่อนาคตเพื่อตัวเอง... เหนื่อยเหลือเกิน...หนักเหลือเกิน...วันนี้มีเรื่องราวมากมายเกิดขึ้นเหมือนว่าข้าพเจ้าจะผ่านมันไปไม่ได้..เมื่อวันนี้ข้าพเจ้าเป็นผู้ใหญ่มีภาระหน้าที่ต้องรับผิดชอบมากมาย..บางครั้งสติปัญญาที่มีน้อยนิด..ข้าพเจ้าก็มีความหวาดกลัว..ข้าพเจ้าอยากมีที่ปรึกษาซักคน...อยากมีความสุขในใจบ้าง...  แล้วอยากผ่านพ้นเรื่องราวเลวร้ายไปให้ได้...หนักจังเลย.... ...บางทีถ้าข้าพเจ้ามีบุญอยู่บ้างวันนี้ก็จะผ่านพ้นไปได้...จะด้วยอะไรก็ตามปัญหาที่พบเจอ...มันหนักหนาสาหัสนัก...นั่งเขียนบล็อคขณะนี้... เขียนเพื่อรอให้เวลาของข้าพเจ้าผ่านไปได้ด้วยดี...รอแค่เวลาว่าจะผ่านไปได้ด้วยดี.....เหนื่อยเหลือเกิน...หน้าที่รับผิดชอบบางทีมันเกินกำลัง... หนึ่งสมองกับสองมือ..กับสติปัญญาที่มีน้อยนิด...เหนื่อยเหลือเกิน... รู้สึกเหมือนว่าวันนี้นอนหลับแล้วไม่อยากจะตื่นขึ้นมาเลย... ความรู้สึกแบบนี้มันน่าจะเกิดขึ้นไม่บ่อยนัก...หวังว่ามันจะเกิดขึ้นไม่บ่อย... ข้าพเจ้าจะสู้ต่อไป...สู้ต่อไหวรึป่าวนะ???? ....  เอาล่ะยังไงก็ต้องไหวซินะ...ข้าพเจ้าว่า..ข้าพเจ้าน่าจะชินกับความทุกข์หนักๆในโลกนี้บ้างแล้ว....อีกอึดใจเดียว...ข้าพเจ้าอยากขอให้ผ่านไปให้ได้...
เป็ยกำลังใจให้เน้ออออออออ
ปรึกษาได้นะ อะไรอยู่บนบ้าน ???? โดย: shake IP: 125.25.6.76 วันที่: 29 ธันวาคม 2552 เวลา:1:32:44 น.
อย่างเพิ่งหมดกำลังใจนะครับ ยังมีคนที่พร้อมจะให้กำลังอยู่อีกเยอะ ขอให้ผ่านเรื่องร้ายๆไปให้ได้เร็วๆ
โดย: Don't try this at home.
 วันที่: 29 ธันวาคม 2552 เวลา:19:20:07 น.ความทุกข์เหมือนช่วงเวลาที่เลวร้าย
แต่เมื่อเราผ่านมันไปได้ ความสุขก็รอเราอยู่นะคะ ขอให้มีทุกข์พอทน และมีสุขพอดีแล้วกันนะคะ ฝันดีนิทราสวัสดิ์จ๊ะ ^^ โดย: sierra whiskey charlie
วันที่: 29 ธันวาคม 2552 เวลา:21:59:26 น.สู้ต่อไป ท้อ ได้ท้อไป แต่อย่าถอย ถ้าถอย โดนอัด เด้อ ให้กำลังใจน๊า
โดย: วิชญ์ IP: 111.84.0.190 วันที่: 30 ธันวาคม 2552 เวลา:18:27:26 น.
ผมเชื่อว่าคุณจะผ่านไปได้ครับ ไม่มีสิ่งใดที่เราทำไม่ได้เมื่อหัวใจเรายังคงกล้าที่จะต่อสู้
ความเจ็บปวด ความทุกข์เป็นสิ่งที่เราต้องเจอครับ เพราะเราถูกสร้างมาเพื่อพบเจอกับมันแล้ว แต่ทุกข์เกิดมาเพื่อให้เรารู้จักคำว่าสุขครับ วันนี้อาจเหน็ดเหนื่อยกับการเดินทางที่ไม่รู้จักจบสิ้น เห็นดเหนื่อยกับภาระมากมาย แต่เมื่อคุณสู้และผ่านมันไปได้ มันจะกลายเป็นความภาคภูมิใจในชีวิตครับ ปีใหม่นี้ผมหวังว่าคุณจะเก็บความทุกข์ที่ผ่านมา มาเป็นแรงผลักดันให้ก้าวไปข้างหน้า เพื่อหาความสุขในชีวิตที่รออยู่ ปีใหม่นี้ขอให้สิ่งดีๆ เกิดขึ้น ขอให้คุณมีกำลังใจจากภายในใจของคุณเอง ขอให้ไม่หวั่นไหวต่อสิ่งใด ขอความสุข สันติสุข ความดี สิ่งดีทุกสิ่ง สิงสถิติย์อยู่ในหัวใจคุณครับ ผมจะเป็นอีกหนึ่งกำลังใจนะ จะขอพรให้คุณครับ จริงๆนะ ผมจะขอพรให้คุณครับ เตรียมรับพรจากเพื่อนคนนี้ด้วยนะครับ  โดย: กลิ่นดอย
วันที่: 31 ธันวาคม 2552 เวลา:13:02:22 น.เราชินกับความเหงาเหมือนกัน เพราะเติบและโตมาใรโรงเรียนประจำผู้หญิงล้วนมาตั้งแต่เด็ก....ความเหงาเลยนั่งอยู่ข้าง ๆเป็นเพื่อนกันเสมอ และการไม่มีใครจึงเป็นเรื่องเคยชินไปแล้ว
ไม่ว่าเราจะพบและผ่านเรื่องใดมา จะดีหรือเลวร้ายแค่ไหน..เราก็ต้องชื่นชมกับหัวใจของเราที่แข็งแรงและพ้นผ่านมาได้ จะปีใหม่ในอีกไม่กี่ชั่วโมงแล้ว แวะมาหามาอวยพรปีใหม่ ขอให้พกพาหัวใจที่ผ่านรอยบอบช้ำ ข้ามขวบปีไปกับเรา....ดูแลให้แข็งรง ให้อบอุ่นและมีความสุขเพราะถ้าเราไม่ให้ไอ่นกับหัวใจเราเอง ก็คงยังเป็นเรื่องยากที่จะให้ใครมาให้ความอบอุ่น..... ขอให้พบเจอแต่สิ่งดีดีและผู้คนดีดี....ตลอดปีและตลอดไปนะจ๊ะ.... โดย: เจ้าหญิงที่เจ้าชายตายจาก (timeofmylove
) วันที่: 31 ธันวาคม 2552 เวลา:13:14:03 น.ลาทีปีเก่า ยิ้มรับปีใหม่ เก็บสิ่งดีๆ ไว้ ทิ้งเรื่องร้ายที่ผ่านมา ขอให้มีสุขพอดี ขอให้มีทุกข์พอทน ขอให้ไม่เจ็บและไม่จน ขอให้สุขภาพสมบูรณ์ แข็งแรง สุข สดชื่น สดใส สวัสดีปีใหม่ 2553 ^^  โดย: sierra whiskey charlie
วันที่: 31 ธันวาคม 2552 เวลา:13:52:49 น.สวัสดีปีใหม่นะ พอดีไม่ได้ฉลองอ่ะปีนี้(เหมือนทุกปีนั้นละ)เวะเข้ามาทักทายกอนจะนอน ....
......................... กำลังใจมีอยู่ในทุกที่ ทำความดีอยู่ดีมิมีหาย หากเหนื่อยนักก็นั้งพัก เพื่อร่างกาย หากเหนื่อยใจ ขอให้สู้ ให้อดทน ที่ตรงนี้ยังมี อีกหลายหลาก เป็นเพื่อนยาก เป็นเพื่อนคุย ครายความเหงา อาจเป็นหนึ่ง น้อยนิด มิตรวัยเยา คำว่าเรามันคงดี มีมิตรมอง มิหม่นหมอง อยู่เดียวในโลกา... .......................................... ดาวดวงน้อย...อยู่ห่างไกลพันปีแสง หมดเรี่ยวแรงเหว่หวา น่าใจหาย รว่งสู้ดิน สิ้นแสงดับ ลับกลายกราย เป็นหินทราย ไรค่า ก็หามี.. เราเป็นคน มวลมิตรแม้นมีน้อย แต่ใช้ด้อย มวลมิตร จิตห่างหาย ขอให้รู้ไว้เถิด ใช้เดียวดาย เพื่อนในบล็อคมากมาย เป็นหว่งเอย ...  ยิ้มไว้สู้ๆโดย: คนเมืองตำน้ำกิน (comnow1234
) วันที่: 31 ธันวาคม 2552 เวลา:20:29:34 น.ข้าพเจ้ายังคิดเสมอว่า Life is Beautiful
เพราะชีวิตมี package ที่ให้เราสองด้านเสมอ ให้เรามีความสุข ให้เราเรียนรู้ทุกข์ ให้เรารู้จักความเหงา ให้เรารู้ว่า เหงากับเศร้า คือคนละเรื่อง ให้เราระลึกได้ว่า วันที่ทุกข์กองทับหัวใจ จนเหมือนว่ามันจะแหลกแหลว มันก็ไม่ได้ยับเยิน ตรงข้าม มันเข้มแข็งจนน่าใจหาย ไม่มีงานเลี้ยงไหนไม่เลิกลา ไม่มีคำว่าตลอดไป รักแค่ไหน คนเราก็ต้องจากกัน ไม่จากเป็นก็จากตาย มันนำมาซึ่งความเสียใจ ไม่ต่างกัน ยิ้มนะคะ สุขก็ยิ้มให้ ทุกข์ก็ยิ้มได้ พรุ่งนี้ก็เช้าแล้ว แล้วมันก็ต้องค่ำอีก ยอมรับและเดินทางต่อไป เวลามองย้อนกลับมา สิ่งต่างๆเหล่านั้น เจ้าทุกข์ เจ้าเหงา เจ้าเศร้า เจ้าสุข มันแค่ของชั่วคราว มันจะแวะมาเยี่ยม มาเยือนเราเสมอ แล้วก็จากไป ขอให้คุณมีกำลังใจให้ตัวเองในทุกวัน ทุกเวลา ทุกอารมณ์นะคะ รักอยู่รอบตัวเรา เกิดขึ้นในหัวใจและยังตั้งมั่น ในหัวใจตลอดไปนะคะ ขอให้มีความสุขในทุกจังหวะของชีวิต สวัสดีปีใหม่ค่ะ โดย: ก้อนหินในดินทราย IP: 115.67.214.17 วันที่: 1 มกราคม 2553 เวลา:13:48:19 น.
แวะมาบอกว่า อธิษฐานเผื่อแล้วครับ
พรที่ผมขอไว้ตอนปีใหม่ ผมขอให้คุณไว้ด้วยแล้วนะครับ เป็นกำลังใจให้นะ สู้สู้ สู้ไว้นะครับ โดย: กลิ่นดอย
วันที่: 2 มกราคม 2553 เวลา:0:47:24 น.หวัดดียามเช้าครับ
ปีใหม่ไป count down รึเปล่าครับหรือว่าอยู่ที่บ้าน วันนี้เปิดหน้าต่างออกมาสูดอากาศข้างนอกให้เต้มปอดนะครับ ผมทำแล้ว รู้สึกดีมากเลยครับ ขอให้วันนี้คุณยิ้มได้นะครับ มาส่งกำลังใจให้แต่เช้าครับ โดย: กลิ่นดอย
วันที่: 2 มกราคม 2553 เวลา:10:13:29 น.สวัสดีวันที่สองของปีใหม่ นะคะ ^^ แวะมาชวนไปชมภาพบรรยากาศตักบาตรปีใหม่่ค่ะ ลิ้งค์แรกที่หน้าบล๊อกเลยนะคะ "ตักบาตรปีใหม่ที่บ้านฉัน"  โดย: sierra whiskey charlie
วันที่: 2 มกราคม 2553 เวลา:12:55:14 น.ขอบคุณสำหรับพรที่ให้ผมนะครับ
ขอให้มันเป้นจริงเนอะ โดย: กลิ่นดอย
วันที่: 2 มกราคม 2553 เวลา:23:53:53 น. สวัสดีปีใหม่ 2553.. ขอโทษที มัวแต่ ไปเที่ยว ไม่ได้แวะเข้ามาสวัสดีปีใหม่..ยังไม่สายเกินไปนะจ๊ะ มีความสุขมากๆ จ้า โดย: I_sabai
วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:9:02:43 น. |
nj_nattaphat
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] ๑۩۞۩๑... เคยไหม..ที่คุณก้าวเดินไปข้างหน้า แต่รู้สึกว่ามันเป็นการถอยหลังกลับ เคยไหม...ที่ท้องฟ้าในโลกส่วนตัวของคุณ กลับเปลี่ยนจากสีฟ้ามาเป็นเมฆครึ้มสีเทาหม่น โดยไม่มีเค้าลางแห่งพายุร้าย ทุกอย่างพัดพาคุณกลับไปสู่จุดเริ่มต้น หรือไกลกว่านั้น...เปลี่ยนจากรอยยิ้มเป็นหยดน้ำตา ๑۩۞۩๑ Friends Blog
Link MY VIP Friends  |
||||||||||||
บอกกันบ้างซิคะ..
เป็นห่วงนะ...
บางทีอาจจะทำให้ดีขึ้นได้บ้าง
ไม่มากก็น้อย...แต่ก็เต็มใจ...
เป็นห่วงจริงๆนะ
T_T