ปริศนาของหนึ่ง โดย : รัน “หนึ่ง” กับผม เราต่างมีชะตาชีวิตที่คล้ายกัน มีบ้านพักในย่านรังสิต แต่กลับมามีงานทำและเรียนในย่านฝั่งธนฯ นับแต่ปี 1 เป็นต้นมา บ่อยครั้งที่หนึ่งจะขอติดรถผมกลับบ้านด้วยเสมอ นั่นเองที่ทำให้เราทั้งสอง จึงสนิทสนมกันราวกับเพื่อนต่างวัย มากกว่าครูและศิษย์... ................................. ครั้งหนึ่ง จำได้ว่า ผมและนักศึกษาปี 4 สาขาสิ่งพิมพ์ ซึ่งมีหนึ่งรวมอยู่ด้วย ต้องเร่งทำอาร์ตเวิร์คนิตยสารให้เสร็จทันส่งโรงพิมพ์ในตอนรุ่งเช้า เราเริ่มต้นทำตั้งแต่เย็น มาเสร็จเอาใกล้เที่ยงคืน ผมชวนหนึ่งกลับบ้านด้วยกันเหมือนอย่างเคย ให้บังเอิญที่ว่า 2-3 วันมานี้ เพื่อนซี้คนหนึ่งเอารถยนต์ขับเคลื่อนสี่ล้อ คันเบ้อเริ่มเทิ่ม ราคาเกือบ 4 ล้าน มาฝากไว้กับผม เพื่อป้องกันไม่ให้หลานชายตัวดีแอบเอาไปขับอวดสาวๆ ระหว่างที่เจ้าตัวไปต่างประเทศ ทว่ากลับอนุญาตให้ผมใช้มันได้ตามอำเภอใจ ซึ่งวันนั้น ผมก็ได้เอาเจ้ารถคันที่ว่ามาขับโก้แทนอีแก่ของผมที่ใกล้จะพังเต็มที “โอ้โห ! อาจารย์เปลี่ยนรถใหม่หรือครับเนี่ย ?” หนึ่งทำตาลุกวาว น้ำเสียงตื่นเต้น ทันทีที่มาเห็นรถราคาแพงระยับจอดอยู่ที่ลานจอดรถคณะ “อ๊ะ...รวยอ่ะ ทำไมเหรอ? ที่ผ่านมา ก็แค่แกล้งจนมาหารักแท้หร๊อก!” ผมยิ้มยั่วให้หนึ่งที่ยืนหน้าเบ้ ปากแบะ ด้วยความหมั่นไส้ .. ขณะที่รถคันสวยแล่นฝ่าแสงดาวและลมหนาวออกจากมหา’ลัย ใกล้ถึงตีนสะพานพุทธฯ อยู่รอมร่อ แสงไฟวับแวมจากร้านรถเข็นขายอาหารอีสานริมทาง-ร้านเจ้าประจำของผมกับหนึ่งเตือนให้นึกได้ว่า ตั้งแต่เย็นยังไม่มีอะไรตกถึงท้องผมเลย ผมหันไปมองหนึ่ง หนึ่งพยักหน้ารับอย่างรู้ใจ รถหรูแล่นเข้าจอดเทียบริมฟุตบาททันที ท่ามกลางสายตาของลูกค้า ที่นั่งร่ำสุราแกล้มอาหารอีสานกันอย่างเพลิดเพลิน ลงจากรถได้ ผมพับแขนเสื้อทั้งสองข้างขึ้นเหนือข้อศอก ดึงชายเสื้อออกนอกกางเกง ละทิ้งมาดอาจารย์ไว้ชั่วคราว (ซึ่งปกติก็ไม่ค่อยจะมีกับใครเขาอยู่แล้ว) กะจะล่อมื้อนี้ให้เต็มคราบเสียหน่อย ผมกับหนึ่งพากันเดินตรงไปที่โต๊ะว่าง ใกล้ๆ กับโต๊ะของกลุ่มเด็กสาววัยรุ่นล้วนที่มีกันราว 3-4 คน มีขวดเหล้า ขวดโซดา วางระเกะระกะอยู่บนโต๊ะ ท่าทางพวกเธอเปรี้ยวจี๊ด ใส่เสื้อรัดติ้ว จนเสียวว่า นมจะระเบิดออกมา แต่ละคนหน้าตาจิ้มลิ้มไม่เบา โดยเฉพาะหญิงสาวตาโต ผมยาวคนนั้น ครั้นไปถึง หนึ่งรีบแซงไปนั่งบนเก้าอี้ที่จะหันไปเผชิญหน้ากับพวกเธอทันที ปล่อยทิ้งเก้าอี้ที่หันหลังให้ไว้กับผม ทันทีที่ลาบเลือด ซุปหน่อไม้ ยำไข่มดแดง และข้าวเหนียวมาวางบนโต๊ะ ค่าที่หิวจัด ผมจัดการกับอาหารเหล่านั้นอย่างมูมมาม คว้าโน้นฉวยนี่ วุ่นวายไปหมด แต่หนึ่งกลับละเลียดอาหารอย่างไว้เชิงผิดปกติ เคี้ยวกินแต่ละคำด้วยท่วงทีสุภาพราวกับเจ้าชาย ทั้งที่จริงๆ แล้ว หนึ่งเองก็ยังไม่ได้กินอะไรมาตั้งแต่เย็นเช่นกัน “กินสิ หนึ่ง” ผมส่งเสียงกระตุ้นอยู่หลายครั้ง แต่หนึ่งยังคงวางท่าเช่นเดิมจนผมระอาไปเอง ............................ “เอาอะไรอีกปะ ?” ผมถาม เมื่ออาหารหมดโต๊ะแล้ว หนึ่งส่ายหน้า ผมกวักมือเรียกแม่ค้ามาคิดเงิน จากนั้นเราจึงเดินกลับไปที่รถ ขณะจะก้าวขาขึ้นรถ แวบหนึ่ง หนึ่งเหลือบไปเห็นหญิงสาวกลุ่มนั้นกวักมือเรียกให้เข้าไปหา “แป๊บนึงนะครับ อาจารย์ เดี๋ยวมา” หนึ่งทำหน้าเจ้าเล่ห์ เดินยิ้มกริ่มไปทันที โดยมีสายตาของผมเฝ้าติดตามไป จังหวะหนึ่งของการสนทนา พวกเธอพากันหันหน้ามามองผม ซึ่งขึ้นมานั่งอยู่ในตำแหน่งคนขับแล้ว ด้วยสายตาแปลกๆ พิกลจนผมรู้สึก สักพัก หนึ่งควักโทรศัพท์มือถือขึ้นมากดหมายเลขตามคำบอกของหญิงสาวผมยาว เสร็จแล้วจึงค้อมร่างอย่างสุภาพเป็นเชิงร่ำลา เดินตัวตรงแน่วเหมือนนายแบบกลับมาที่รถ .................................... รถแล่นไปได้ชั่วครู่ หนึ่งยื่นโทรศัพท์มือถือมาที่หน้าผม กดเบอร์โทรศัพท์ชุดหนึ่งให้ดู ด้วยท่าทีข่มขวัญผมอยู่นิดๆ “เบอร์โทรศัพท์ของน้องแจน เดี๋ยวถึงบ้านค่อยโทร” “แจนไหนวะ?” “ก็คนผมยาวๆ สวยสุดในกลุ่มนั้นยังไงครับ “ “อ๋อ” “ไม่เห็นต้องมีรถคันละเป็นล้านๆ ก็มีสาวมาให้เบอร์ล่ะ” ผมชะงักกับคำพูดนั้น เพราะรู้ว่ากำลังถูกแขวะ “ว่าใครวะ?” “ปะ..เปล่าครับ ไม่ได้ว่าใคร” หนึ่งรีบเปลี่ยนเรื่องทันที “เออ นี่ ’จารย์ เธอยังชมผมด้วยนาว่า ‘ไม่ถือตัว’ ” “อะไรวะ ‘ไม่ถือตัว’ ?” ผมย่นหน้าไม่เข้าใจ สายตาจับจ้องอยู่ที่ท้องถนนเบื้องหน้า เงี่ยหูรอฟังคำตอบอยู่เป็นนานสองนาน แต่หนึ่งยังคงเงียบเฉย จนผมต้องเหลียวหน้าไปมอง แล้วผมก็พบว่า หนึ่งกำลังเอามือกุมท้อง ทำตัวงอๆ เหมือนกุ้ง และพูดแผ่วๆ ขึ้นว่า “เออ อาจารย์ครับ ช่วยจอดรถตรงร้านข้าวต้มข้างหน้านี่หน่อยได้ไหม? ผมหิวข้าวจัง” “อ้าว เฮ้ย ! แล้วเมื่อกี้ ทำไมไม่กินให้อิ่ม? “ “โธ่ อาจารย์ก็ สาวเยอะ ก็ต้องไว้มาดกันหน่อย จะให้กินมูมมามอย่าง เออ...” ปลายเสียงถูกกลืนหายลงไปในลำคอ แต่ผมรู้ว่าหนึ่งกำลังหมายถึงใคร “เออ... งั้นก็ไปหากินเอาเองที่บ้านแล้วกัน” ผมพูดฉุนๆ ขณะพารถทะยานผ่านหน้าร้านข้าวต้มไป ................................ หลังจากวันนั้น 2 วันเต็มๆ ที่ผมไม่เจอกับหนึ่งเลย ทั้งที่ปกติแล้ว หนึ่งจะแวะเวียนมาพูดคุยทั้งเรื่องมีสาระและไร้สาระกับผมที่ห้องพักทุกวัน จนกระทั่งย่างเข้าสู่วันที่ 3 หนึ่งก็เดินหน้าหมองเข้ามาหา “น้องแจนบอกเลิกเป็นแฟนกับผมแล้วครับ อาจารย์” หนึ่งพูดเศร้า ๆ กับผมเป็นประโยคแรก พร้อมกับยกมือไหว้ แล้วนั่งแหมะลงบนเก้าอี้ฝั่งตรงข้าม “น้องแจน ? “ ผมทำหน้างงๆ อยู่พักใหญ่ ก่อนจะนึกได้ว่า เธอก็คือหญิงสาวตาโตผมยาว คนที่หนึ่งเอาเบอร์โทรมาอวดผมนั่นเอง พลางคิดในใจว่า มันไปเป็นแฟนกันตอนไหนหนอ ? หนึ่งเล่าให้ฟังว่า หลังกลับถึงบ้านคืนนั้น หนึ่งโทรศัพท์หาแจน แล้วทั้งสองก็ตกลงเป็นแฟนกันทันที แจนบอกให้หนึ่งพาผู้ใหญ่มาสู่ขอได้เลย แต่หนึ่งขอดูใจกันไปพลางๆ ก่อน ทว่าเมื่อผ่านไปได้ 2 วัน แจนสืบรู้ความจริงว่า หนึ่งไม่ใช่เจ้าของรถราคาหลายล้านคันนั้น แล้วผมก็เป็นอาจารย์ของหนึ่ง แจนจึงขอเลิกทันที เมื่อหนึ่งเล่ามาได้ถึงตรงนี้ ผมนึกสะกิดใจทันที “รถคันนั้นกับผมไปเกี่ยวกับเรื่องนี้ได้อย่างไร ?” พลันคำพูดปริศนาของหนึ่งในคืนนั้น ซึ่งยังคงไม่ได้รับการเฉลยมาจนวันนี้ ตอกย้ำซ้ำทวนขึ้นอีกครั้ง “ ’จารย์ เธอยังชมผมด้วยนาว่า ‘ไม่ถือตัว’ ” พร้อมกับที่ภาพของกลุ่มหญิงสาวที่กำลังพูดคุยกับหนึ่ง พากันมองมายังผม ขณะนั่งอยู่หลังพวงมาลัยรถด้วยสายตาแปลกๆ ผุดวาบในหัวกบาล... ............................ แล้วผมก็ถึงบางอ้อ ตบโต๊ะเสียงดัง “ปัง” จ้องเขม็งไปที่หน้าเจ้าหนึ่ง ก่อนมีคำพูดเล็ดลอดออกมาตามไรฟัน “ฮึ่ม ม...ม นึกออกแล้ว นี่หมายความว่า คืนนั้น เอ็งคงบอกผู้หญิงพวกนั้นสิว่า ข้าเป็นคนขับรถของเอ็ง ใช่ไหมวะ ! ไอ้คุณหนูหนึ่ง ” สิ้นเสียงผม เจ้าหนึ่งถึงกับหน้าถอดสี ท่าทีอึกอักๆ เหมือนผีอำ แล้วรีบผวาลุกขึ้นจากเก้าอี้ เผ่นแนบไปยังประตูทางออก โดยมีร่างของผมพุ่งตามไปอย่างกระชั้นชิด !   Create Date : 21 พฤศจิกายน 2550 18 comments Last Update : 19 ธันวาคม 2550 13:55:36 น. Counter : 977 Pageviews. Share Tweet

หายไปนานเลยนะครับ ซึ่งก็ครบรอบ 1 ปี พอดีสำหรับ เวบเรื่องสั้นนี้ ขอบคุณทุกคนที่ให้กำลังใจมาโดยตลอด ทางเราจะพยายามต่อไปเรื่อยๆครับ *ภาพhead ของเวบครั้งนี้อาจจะดูแปลกตาไปหน่อย เอาเป็นว่าขำๆละกันนะ   โดย: เจ้ากอล์ฟ (ChronoCross ) 21 พฤศจิกายน 2550 15:03:22 น.

ยินดีด้วยกับการครบรอบ 1 ขวบ ขอให้ สนุก..กับชีวิต ขอให้ สนาน..กับเรื่องสั้น ขอให้ สวยงาม..ดั่งพระจันทร์ ขอให้ เดินตามฝันที่ทำให้มีความสุขแบบนี้ตลอดไป :)   โดย: ยัยตัวยุ่ง IP: 203.156.34.174 22 พฤศจิกายน 2550 0:12:50 น.

ครบรอบ1 ปีแล้วเหรอเนี่ย ยินดีด้วยค่า แล้วจะเข้ามาติดตามเรื่อยๆ นะคะ ป.ล. จารย์ อ่านแล้วฮาอ่ะ ว่าแต่มันเป็นเรื่องจริงเหรอเนี่ย   โดย: pucco IP: 58.8.44.122 22 พฤศจิกายน 2550 10:43:42 น.

ภาพสวยดีนะครับ   โดย: หนึ่ง IP: 203.146.104.35 22 พฤศจิกายน 2550 11:04:59 น.

อ่านละยิ้มเลยค่ะ แหมโดนลูกศิษย์ดม้ว่าเป็นคนขับรถ น่าให้ตกซะให้เข็ด อิอิ แล้วรูปข้างบนนั่นรูปคนทำบลอคนี้เหรอคะน่ารักดี ไว้จะมาเยี่ยมใหม่นะคะ   โดย: ฟ้าที่ไร้ดาว IP: 222.123.37.29 23 พฤศจิกายน 2550 11:25:22 น.

ผ่านไปเร็วเหมือนกันนะครับ แป๊บเดียวเอง   โดย: อนงค์นาง IP: 125.24.135.177 23 พฤศจิกายน 2550 13:38:35 น.

ยินดีด้วยที่ครบรอบ 1 ปีแล้ว จะคอยติดตามผลงานต่อไปครับ   โดย: นิเวศ IP: 58.9.113.188 25 พฤศจิกายน 2550 20:58:30 น.

น่ารักดี..อิอิ   โดย: rubino IP: 203.113.44.9 26 พฤศจิกายน 2550 20:15:47 น.

น่ารักดี..อิอิ   โดย: rubino IP: 203.113.44.9 26 พฤศจิกายน 2550 20:20:48 น.

อะไร เผลอแผลบเดียว ขวบนึงแล้ว (ถ้าเป็นเด็กกะลังน่ารักเลย) ไม่ได้เข้ามานานแล้ว แต่ไม่ได้ลืมนะคะ แล้วจะติดตามผลงานต่อไปค่ะ ปล. อิอิ หนุกดี เห็นภาพเลยค่ะ ว่าแต่เรื่องจริงป่าวอ่ะจารย์   โดย: nunute IP: 58.9.84.8 27 พฤศจิกายน 2550 12:10:20 น.

แหม ขอบคุณคร้าบที่แวะเวียนกันมา ลุงรันจะพาไปแอ่ว ไม่รู้คราวนี้จะชิ่งอีกไหม   โดย: เจ้ากอล์ฟ (ChronoCross ) 27 พฤศจิกายน 2550 20:18:43 น.

เฮดน่ารักดีค่ะ เหมือนตัวจริงออก เนื้อเรื่องมาจากเค้าโครงเรื่องจริงหรือเปล่าคะเนี่ย แล้วคุณหนึ่ง ยังอยู่ดีไหมคะ 555   โดย: nunan IP: 58.8.86.92 30 พฤศจิกายน 2550 16:03:39 น.

มารายงานตัวค่ะ ช่วงนี้อากาศหนาวเย็นต่อเนื่อง ดูแลสุขภาพกันด้วยนะคะ ยีนดีกับบล็อค love & warmth ด้วยค่ะ ครบ 1 ขวบแล้ว เย้!   โดย: blue mint 30 พฤศจิกายน 2550 16:43:17 น.

รู้ตัวดีว่ามีไม่พอ ก็ต้องเหนื่อยกว่าใครมากมาย เพราะเล่นไม่เปียร์ ...เนอะกอล์ฟเนอะ   โดย: รัน IP: 124.121.189.36 30 พฤศจิกายน 2550 20:14:56 น.

แหมๆ ลุงรันท่าทางจะชิ่งอีกแล้วสินะ เดี๋ยวจะเล่นเพลงเพราะๆให้ฟัง อย่าลืมเอากล้องไปถ่ายเก็บไว้ด้วยล่ะคร้าบ   โดย: เจ้ากอล์ฟ (ChronoCross ) 30 พฤศจิกายน 2550 22:28:51 น.

ประทานโทษอย่าเอาความคิดคุณมาตัดสินผม คุณกอล์ฟ ตังค์อะหัดพกติดกระเป๋าไว้บ้างก็ดีนะคุณกอล์ฟ ไม่ใช่ไปกลับเงินอยู่เท่าเดิม 55555555555555555555555555555555555555   โดย: ลุงรัน IP: 124.121.183.181 2 ธันวาคม 2550 1:13:25 น.

แหม ลุงรัน เบาๆซี่ คนอื่นเขารู้หมด มีตู้ atm เคลื่อนที่ไปด้วยกลัวอะไร จริงไหมจ๊ะ น้องจ๋า   โดย: เจ้ากอล์ฟ (ChronoCross ) 2 ธันวาคม 2550 14:27:51 น.

คุงกอล์ฟ เดี๋ยวจะโดนมิใช่น้อยยยยยยยยย   โดย: น้องเจ้าค่ะ IP: 125.24.133.75 2 ธันวาคม 2550 19:52:12 น.