BlogGang.com : : ChronoCross : คืนวันฝนตก ( ตอน…..ก้อนหินในสลัม )

คืนวันฝนตก ( ตอน…..ก้อนหินในสลัม )

คืนวันฝนตก ( ตอน…..ก้อนหินในสลัม )

เจ้ากอล์ฟ

กลางดึกของคืนวันหนึ่งในย่านชุมชนแออัดใจกลางเมืองกรุงฯ “เจ๊ชื่น” ชื่อที่หลายๆ คนในแถวนี้นั้นเรียกกัน กำลังนอนหลับอุตุอยู่บนเสื่อพร้อมด้วยเจ้าโชติ ลูกชายที่อดีตสามีของเธอทิ้งไว้ให้ดูต่างหน้าหลังจากที่ได้ลาโลกนี้ไปแล้ว 1 ปีเศษ ซึ่งก่อนนี้เมื่อครั้งที่สามีเธอยังอยู่ ครอบครัวนี้ก็อยู่กันอย่างพอมีพอกินในบ้านไม้เล็กๆหลังหนึ่งที่สามีเธอเป็นคนปลูกขึ้นมาด้วยน้ำพักน้ำแรง แต่หลังจากที่คู่ชีวิตของเธอได้ตายจากไป นางชื่นก็ต้องออกทำมาหากินเองเพื่อเลี้ยงดูเจ้าลูกชายคนเดียวซึ่งปีนี้ก็จะอายุครบ 12 ปี พอดิบพอดีกลางดึกของคืนวันหนึ่งในย่านชุมชนแออัดใจกลางเมืองกรุงฯ “เจ๊ชื่น” ชื่อที่หลายๆ คนในแถวนี้นั้นเรียกกัน กำลังนอนหลับอุตุอยู่บนเสื่อพร้อมด้วยเจ้าโชติ ลูกชายที่อดีตสามีของเธอทิ้งไว้ให้ดูต่างหน้าหลังจากที่ได้ลาโลกนี้ไปแล้ว 1 ปีเศษ ซึ่งก่อนนี้เมื่อครั้งที่สามีเธอยังอยู่ ครอบครัวนี้ก็อยู่กันอย่างพอมีพอกินในบ้านไม้เล็กๆหลังหนึ่งที่สามีเธอเป็นคนปลูกขึ้นมาด้วยน้ำพักน้ำแรง แต่หลังจากที่คู่ชีวิตของเธอได้ตายจากไป นางชื่นก็ต้องออกทำมาหากินเองเพื่อเลี้ยงดูเจ้าลูกชายคนเดียวซึ่งปีนี้ก็จะอายุครบ 12 ปี พอดิบพอดี
ในขณะที่นางชื่นกับลูกชายกำลังนอนหลับอยู่นั้น ก็มีน้ำเม็ดใสๆหยดลงมาบนใบหน้าของเธอ ทำให้นางตกใจตื่นพลางมองออกไปข้างนอกหน้าต่าง ก็เห็นสายฝนที่ตกลงมาอย่างไม่ขาดสาย เมื่อตั้งสติได้ก็หันไปปลุกเจ้าโชติที่กำลังหลับอย่างสบายอยู่ใต้ผ้าห่มผืนโปรด

“ ไอ้โชติ ตื่น..ตื่น นี่แกนอนไม่รู้เรื่องรู้ราวเลยหรือไงว่าฝนตกหนักใหญ่แล้ว ”

“ โหย..แม่ มันจะตกก็ช่างมันสิ ปกติฝนตกลงมาทีไรไม่เคยเห็นแม่โวยวายเลย เห็นแต่นอนหลับขึ้นอืด นอนกรนคร่อกๆ อยู่ทุกวัน ”

“ อะไรอืดๆนะไอ้โชติเดี๋ยวเอ็งจะโดน แกก็แหกตาดูสิคราวนี้มันตกหนักบ้านรั่วไปหมดแล้ว เนี่ยเห็นไหมน้ำเปียกผ้าห่มข้าเต็มไปหมด แกไปหยิบไฟฉายมาส่องดูทีว่ามันรั่วมาจากตรงไหน แล้วอย่าลืมเอากาละมังที่หลังบ้านมารองตรงที่น้ำมันรั่วด้วยล่ะ ”

เช้าวันรุ่งขึ้น หลายๆบ้านในชุมชนแออัด กำลังขะมักเขม้นกับการซ่อมแซมบ้านเรือนของตนเองที่ได้รับความเสียหาย หลังจากฝนที่ตกลงมาห่าใหญ่เมื่อคืนนี้ เจ๊ชื่นเองก็ดูเหมือนจะวุ่นวายกับเขาด้วยเหมือนกัน ส่วนเจ้าโชติจากที่นอนตื่นสายประจำ แต่วันนี้กลับไม่เป็นแบบนั้นเพราะทนฟังเสียงของแม่ตะโกนเรียกไม่ได้จำใจยอมตื่นแต่โดยดี และเดินออกไปตามเสียงเรียกทั้งๆ ที่ยังไม่ได้ล้างหน้าล้างตา

“ ไอ้โชติ....ไอ้โชติ ตื่นหรือยัง แกขึ้นไปซ่อมหลังคาให้แม่หน่อย เมื่อเช้าข้าตื่นขึ้นมาแล้วเผลอเดินไปเตะกาละมังรองน้ำที่แกวางไว้ข้อเท้าบวมเลย ”

“ จะปีนขึ้นไปยังไงอ่ะแม่ สูงก็สูง ตกมาเจ็บตัวอีก “

“ ลองปีนดูสิ ขึ้นทางโอ่งนั่นแล้วก็เหยียบขอบหน้าต่าง ขึ้นไป โง่จริงๆ ลูกใครวะ “

“ ก็ลูกเจ๊ชื่นน่ะแหล่ะ “

“ ย้อนเหรอ เดี๋ยวปั๊ดตบให้ปากฉีกเลย รีบๆ ปีนขึ้นไปได้แล้ว “

แต่แล้วกำลังกายของเด็กวัยเกือบ 12 ปี ก็ทำท่าว่าจะไปไม่ถึงหลังคาสักที เนื่องจากเจ้าโชตินั้นยังเล็กเกินไป กอปรกับในตอนที่พ่อยังมีชีวิตอยู่ งานต่างๆพ่อเป็นคนทำเองทั้งหมด ส่วนตัวลูกรักนั้นวิ่งเล่นตามประสาเด็กสลัมทั่วๆไป ไม่เคยได้มาช่วยพ่อแม่ทำงานทำการ เจ๊ชื่นแกเห็นดังนั้นก็ละเหี่ยใจที่ลูกชายคนเดียวคนนี้พึ่งพาอะไรไม่ได้เลย

ทันใดนั้นเองลุงแช่มประธานกลุ่มชุมชนแออัดแห่งนี้ได้เดินผ่านมา เจ๊ชื่นเห็นดังนั้นก็ตรงปรี่เข้าไปหาทันที เมื่อลุงแช่มแลเห็นนางชื่นเดินมาด้วยท่าทางร้อนอกร้อนใจก็เลยหยุดคุยด้วย

“ ว่าไงชื่น มีเรื่องอะไรเดือดร้อนนั้นหรือ เห็นหน้าตาตื่นตระหนกแต่เช้าเชียว “

“ ฝนตกเมื่อคืนน่ะสิ หลังคารั่ว ไม่ได้หลับไม่ได้นอนเลย พอเช้ามาจะให้เจ้าโชติขึ้นไปซ่อมสักหน่อย มันก็ขึ้นไปไม่ไหว ลุงแช่มพอมีช่างซ่อมบ้างไหม เรื่องเงินค่าจ้างฉันพอมีอยู่นิดหน่อย แต่ถ้าแพงนักคงต้องยืมเงินลุงด้วย ลุงแช่มช่วยฉันหน่อยนะ..นะ ไอ้ลูกชายฉันมันไม่เอาไหนเลย “

“ เดี๋ยว ใจเย็นๆ ไม่ต้องรีบร้อนไป ข้ามีข่าวดีจะมาบอกคนในชุมชนเราอยู่แล้ว อีกสองวัน สส.เขตนี้ เขาจะมาดูแลชุมชนของเรา ซ่อมบ้านเรือน ถนนหนทางให้ใหม่ “

“ จริงเหรอลุงแช่ม ว่าแต่ลุงรู้ได้ยังไงกัน “

“ ก็เมื่อก่อนหน้านี้ที่เขามาหาเสียง เขาเคยมาคุยกับข้าว่า ถ้าเขาได้รับเลือกให้เป็น สส. เขาจะมาพัฒนาที่นี่ให้เจริญขึ้น มีไฟฟ้า ถนนทางเดิน ซ่อมแซมบ้านทั่วถึงทุกครัวเรือน ข้าก็เลยช่วยเขาหาเสียงอย่างเต็มที่ อีกเพียงสองวันเท่านั้นเอ็งจะได้มีหลังคาใหม่เอี่ยมแน่นอน “

เป็นความโชคร้ายของนางชื่น และลูกชาย ที่ฝนตกติดต่อกันอีกสองคืน เจ๊ชื่นก็ได้แต่นอนภาวนาว่าคืนนี้จะเป็นค่ำคืนสุดท้ายเสียที เพราะวันพรุ่งนี้ ผู้หลักผู้ใหญ่คงเข้ามาดูแลจัดการให้แล้ว

สายวันรุ่งขึ้น เจ๊ชื่นตื่นช้ากว่าปกติ เนื่องจากเมื่อคืนกว่าจะหลับตาลงได้ก็ปาเข้าไปตีสามกว่า ๆ เมื่ออาบน้ำแต่งตัวเสร็จแล้ว ก็มองหาลูกชายตัวดีหวังว่าจะให้เฝ้าบ้านให้ แต่ก็ไม่เจอแม้แต่เงาของเจ้าโชติเลย นางจึงเดินออกไปตามหาที่ร้านขายของชำใกล้ๆ บ้าน ก็พบเจ้าโชติยืนกินขนม และหยอกล้ออยู่กับเพื่อนสองสามคน แกจึงตรงดิ่งเข้าไปหาด้วยอารมณ์ฉุนเฉียวอย่างที่สุด

“ ไอ้โชติ !! ทำไมแกไม่อยู่ที่บ้าน ออกมาตั้งแต่เมื่อไหร่ ข้าเดินตามหาตั้งนาน “

“ .......................... “

“ ทำไมไม่ตอบปากเคี้ยวอะไรอยู่ ไหนเอาออกมาดูซิ จะคายหรือไม่คาย !! “

ด้วยความที่กลัวความผิด เพราะแม่เคยสั่งห้ามไม่ให้ซื้อขนมหลอกเด็กกิน เจ้าโชติจึงไม่ยอมคายออกมาจากปาก แต่กระนั้นเจ๊ชื่นก็ใช้กำลังบีบปากของลูกชาย สอดเอานิ้วล้วงเข้าไปหยิบขนมออกมา แล้วขว้างทิ้งไปไกลสุดแรง

“ ไอ้โชติ นี่แกกินไอหมากฝรั่งบ้า ๆ นี่อีกแล้วใช่ไหม ข้าบอกกี่ทีแล้ว ว่าอย่าไปซื้อขนมเฮงซวยพวกนี้มากิน เคี้ยวแล้วเดี๋ยวก็คายทิ้ง กลืนเข้าไปให้อิ่มท้องก็ไม่ได้ แรกๆ มันก็หวานดีอยู่หรอก พอนานเข้ามันก็เริ่มจืด และจืดสนิทในที่สุด หาเงินแทบตายแกเอาไปผลาญกับขนมไร้สาระพวกนี้น่ะหรือ ไปเลย ไปเฝ้าบ้านไว้เลย ข้าจะออกไปธุระข้างนอกหัวค่ำกว่าจะกลับ แกดูแลบ้านให้ดีดีถ้ามีใครมาซ่อมบ้านให้ ก็ช่วยเขาด้วยล่ะ ทำตัวให้มีประโยชน์หน่อยเถอะ “

“ คร้าบบ.บ..แม่ “

เจ้าโชติเดินกลับบ้านพร้อมน้ำตาคลอเบ้า ในใจยังนึกเสียดายขนมสุดโปรด นานๆ จะแอบแม่มากินสักที แต่ยังไม่วายโดนจับได้แทบจะทุกครั้งไป

พลบค่ำแล้วท้องฟ้ามืดครึ้มลมพายุเริ่มพัดแรง เจ๊ชื่นที่พึ่งกลับมาจากธุระปะปังข้างนอกกำลังหนีฝนที่ทำท่าว่ากำลังจะตกลงมา นางวิ่งจากถนนใหญ่มาจนถึงหน้าบ้านด้วยท่าทีเหนื่อยหอบ เมื่อเข้าบ้านได้ก็เหลือบไปเห็นเจ้าโชตินั่งเหม่อลอยอยู่ริมหน้าต่าง

“ นั่งทำไรอยู่โชติ วันนี้มีใครมาซ่อมหลังคาให้ไหม “

“ ไม่มีนะแม่ โชติอยู่บ้านทั้งวัน ตั้งแต่แม่ไปไม่ยักกะเห็นใครมาเลย “

“ เฮ้อ...เราคงต้องซ่อมกันเองแล้วล่ะงานนี้ นั้นพรุ่งนี้แม่จะไปยืมบันไดแต่เช้า แล้วแกเตรียมตัวขึ้นหลังคาได้เลย ห้ามอิดออด “

“ โธ่..ทำไมแม่ไม่ขึ้นเองล่ะ เท้าแม่หายปวดแล้วนี่ “

“ หายกะผีอะไร เมื่อกี้ข้าวิ่งหนีฝนมามันเริ่มจะระบมอีกแล้ว ยังไงคืนนี้ฝนคงตกหนักแน่ อย่าลืมเอากะละมังมารองไว้ที่เดิมด้วยล่ะ “

วันรุ่งขึ้น เจ้าโชติต้องตื่นแต่เช้าอีกครั้ง หลังจากที่โดนแม่ตะโกนปลุกให้ขึ้นมาซ่อมหลังคาตามที่ตกลงกันไว้เมื่อคืน เด็กชายวัยเกือบ 12 ปี ต้องปีนบันไดที่ถูกยืมมาจากเพื่อนบ้าน เพื่อขึ้นไปบนหลังคาตามคำสั่งของแม่บังเกิดเกล้าที่บ่นด่าตามหลังมาติดๆ

“ ไอ้โชติ เมื่อวานนี้แกไม่ได้เฝ้าบ้านไว้ใช่ไหม เขามาซ่อมหลังคาให้ แกไม่ได้รู้เรื่องรู้ราวเลยหรือไง “

“ โชติก็อยู่บ้านตลอดเลย แม่รู้ได้ยังไงว่ามีคนมาซ่อมให้แล้วน่ะ “

“ ยังจะมาโกหกอีก ไอ้เด็กเวรนี่ เมื่อคืนนี้ฝนตกหนักแต่ไม่มีน้ำหยดมาสักเม็ด แกนี่แกล้งโง่หรือว่าโง่จริง ๆ วะ ให้ตายเถอะ หรือว่าเอาแต่หลับไม่ได้สนใจเลยว่าบ้านช่องจะพังหรือไม่พัง แหกตาดูซิว่า สส. สว. เขาเปลี่ยนสังกะสีแผ่นใหม่ให้ด้วยหรือเปล่า “

“ ไม่เห็นมีแผ่นไหนใหม่เลยแม่ “

“ แกตาถั่วหรือเปล่าวะ ดูให้ดีๆ สิ “

“ เจอแล้วแม่...เจอแล้ว “

“ เห็นไหมเล่า พวกผู้หลักผู้ใหญ่เขามาซ่อมให้แล้ว แกนี่ช่างโกหกเก่งจริงๆ เดี๋ยวลงมาขอตบปากสักทีให้เข็ดหลาบ “

“ ..…....ไม่มี สส. สว. และก็ไม่มี สอไหนทั้งนั้นแหล่ะแม่ที่มาซ่อมหลังคาให้เรา แม่คงโดนคนพวกนั้นหลอกแล้วล่ะ ว่าแต่ว่าแม่จำเมื่อวานได้ไหม วันที่แม่ขว้างขนมโปรดของโชติทิ้งไปน่ะ ไอ้ก้อนหมากฝรั่งจืดๆ ที่แม่บ่นว่ามันไม่มีประโยชน์ กินก็ไม่ได้ ไร้สาระ แต่ในตอนนี้โชติไม่คิดแบบนั้นอย่างที่แม่พูดแล้ว เพราะอย่างน้อยมันก็ช่วยอุดรูรั่วบนหลังคาให้แม่กับโชติได้นอนหลับอย่างเป็นสุขในคืนวันฝนตกที่ผ่านมา และก็จะเป็นแบบนี้อีกต่อไปเรื่อยๆ ถ้าแม่ไม่คิดว่ามันเป็นสิ่งที่ไม่มีค่า... “

บรรยากาศในความมืดมิดของชุมชนแออัดคืนนี้ มีเสียงเม็ดฝนตกกระทบลงบนแผ่นหลังคาสังกะสีคล้ายๆกับเป็นเสียงของเครื่องดนตรีชนิดหนึ่ง แม่ชื่นนอนมองหน้าลูกชายที่หลับพริ้มราวกับว่ากำลังยิ้มอยู่ นางค่อยๆ เอามือลูบหัวเจ้าโชติ จากนั้นก็ดึงผ้าห่มขึ้นมาคลุมร่างทั้งสองที่นอนอยู่เคียงข้างกัน เพื่อความอบอุ่นของลูกชายและตนเอง............หลับฝันดี

Create Date : 07 ตุลาคม 2549

Last Update : 9 กุมภาพันธ์ 2550 18:15:29 น. 20 comments

Counter : 7112 Pageviews.

Share
Tweet

ตั้งใจไว้ว่า จะให้เรื่อง คืนวันฝนตก นี้มี 3 ตอน ทั้งสามตอนไม่ต่อเนื่องกัน แยกเป็นคนละเรื่องไปเลย แต่ยังคงไว้ของคำว่า "คืนวันฝนตก"
นี่เป็นตอนแรก ส่วนตอนที่ 2,3 ไว้จะตามมาคราวหน้า อีกไม่นานครับ

โดย: เจ้ากอล์ฟ (ChronoCross

) วันที่: 7 ตุลาคม 2549 เวลา:3:42:51 น.

โอโห สุดยอดค๊า
คนเขียนเขียนได้น่ารักมากเลย เมื่อเปรียบเทียบกับเรื่อง ร.รักแล้ว แหม มันคนละเรื่องนะค้า
ขอให้ผลบุญในการเขียนเรื่องนี้ ส่งผลให้คนเขียนรูปหล่ออีกหลายเท่าตัวค๊า
โทรมาตามเบอร์นี้นะค้า
คนเขียนสุดหล่อ 1150

โดย: สุดสวยค้า IP: 202.29.54.64 วันที่: 7 ตุลาคม 2549 เวลา:8:25:33 น.

เรื่องนี้น่ารักมากๆ เลย อ่านแล้วอบอุ่นดี (=^.^=)

แวะมาเชียร์จ้า

โดย: blue mint (blue mint

) วันที่: 7 ตุลาคม 2549 เวลา:8:53:34 น.

อ่ะ ซึ้งดี ไม่มีสิ่งใดที่ไม่มีค่า

โดย: -Guy- IP: 222.123.114.106 วันที่: 7 ตุลาคม 2549 เวลา:14:07:47 น.

คิดได้ไง......สุดยอด

โดย: คนธรรมดา IP: 58.9.95.217 วันที่: 8 ตุลาคม 2549 เวลา:14:22:44 น.

แค่หมากฝรั่งก้อนนึงเอามาเล่าเป็นเรื่องราวได้ อึ้งจริงๆ
ชอบมากๆเลย พอได้อ่านหลายๆเรื่องแล้วเกิดอยากจะ
เขียนมั่งจัง

โดย: ชินจัง IP: 58.9.109.60 วันที่: 8 ตุลาคม 2549 เวลา:16:17:45 น.

อืม เพิ่งจะรู้นะว่าหมากฝรั่งมีประโยชน์ จิงๆ

โดย: seboni IP: 58.9.126.73 วันที่: 8 ตุลาคม 2549 เวลา:17:06:16 น.

กอล์ฟ ... ดาบแรก ท่าจะได้ผลวะ

โดย: รัน IP: 202.29.54.64 วันที่: 8 ตุลาคม 2549 เวลา:19:03:07 น.

ขอบคุณทุกเสียงที่คอมเม้นครับ จะพยายามทำให้ดีขึ้นเรื่อยๆ แค่เห็นหลายคนแวะผ่านเข้ามาก็ดีใจแล้วล่ะครับ

โดย: เจ้ากอล์ฟ (ChronoCross

) วันที่: 8 ตุลาคม 2549 เวลา:21:06:59 น.

สุดสวยมาขอโทษคุณเจ้าของเรื่อง ร.รักนะคะ ครือ สุดสวยกระเซ้าเล่นนะคะ เพราะแอบปลื้มคุณกอล์ฟเข้ามากไปหน่อย คุณเจ้าของเรื่อง ร. รักคงไม่โกรธนะคะ

โดย: สุดสวยค๊า IP: 202.29.54.64 วันที่: 9 ตุลาคม 2549 เวลา:19:53:40 น.

อะไรๆก็ดูดีนะครับ แต่คุณแม่ของเจ้าโชติ ออกจะใช้วาจา
ไม่ค่อยรื่นหูเท่าไหร่ ซึ่งสาเหตุนี้ อาจทำให้เจ้าโชติติดนิสัยความหยาบในวาจาจากคุณแม่ของเขาได้ ถ้าผู้เขียนเรื่องนี้ ให้ตัวละครที่เป็นมารดา ใช้คำพูดและวาจาที่สุภาพกว่านี้ จะเป็นการดีมาก ขอชมว่า เป็นเรื่องดีมีสาระเรื่องหนึ่ง ทีอ่านแล้วให้ความเพลิดเพลินและได้อารมณ์สุนทรีย์มาก

โดย: ลุงเอง IP: 58.9.112.161 วันที่: 9 ตุลาคม 2549 เวลา:20:22:35 น.

โอ้วลุงมาเองเลยนะ ขอบคุณที่แวะมา ติ-ชม จะพยายามทำให้ดีขึ้นไปเรื่อยๆเลย ยังไงลุงแวะมาเยี่ยมบ่อยๆละครับ หรือมีเรื่องดีๆ เด็ดๆ ส่งมาลงให้บลอคนี้บ้างก็ได้นะครับ

โดย: เจ้ากอล์ฟ (ChronoCross

) วันที่: 9 ตุลาคม 2549 เวลา:23:57:36 น.

ดีจังเลยนะ อยากรู้คิดได้ไง

โดย: คนบ้านนอก IP: 58.147.70.168 วันที่: 10 ตุลาคม 2549 เวลา:1:43:05 น.

แวะมาชมคร้าบ ไว้วันไหนได้เรื่องเยอะๆ แล้วทำรวมเล่มดีไหมกอล์ฟ

โดย: A IP: 58.8.23.83 วันที่: 10 ตุลาคม 2549 เวลา:17:45:46 น.

วันนี้ ผมขอประเดิม เรื่องราวที่เป็นเรื่องจริง ที่ได้เกิดขึ้นมาแล้วในอดีต เป็นเรื่องราวที่บุรุษทั่วไป ไม่อาจมีโอกาสมากนัก ที่จะโชคดีเหมือนตัวเอกในเรื่องนี้ อาจเป็นเพราะพรหมลิขิต หรือสัญญาณในอดีตชาติ ที่ทำให้คนเหล่านี้ ต้องมาพบปะกันอีกครั้งในชาตินี้ เพื่อร่วมรับรู้ ในรสชาติที่แสนเสน่หา แต่เรื่องราวเหล่านี้ ออกจะหมิ่นเหม่ต่อวัฒนธรรมของไทยสักหน่อย แต่กับวัฒนธรรมของพวกฝรั่ง ก็จะดูเป็นเรื่องธรรมดา ซึ่งอันนี้ ก็แล้วแต่เจ้ากอล์ฟ จะพิจราณาเห็นสมควร ให้ลงอ่านกันได้มากน้อยเพียงใด

เรื่อง ครั้งหนึ่งในชีวิต
ไฟล์ดาวน์โหลด ตามข้างล่างนี้

//www.uploadtoday.com/download.php?4e3f1d4184674d0105b32ca486d1cf4b

โดย: ชาญวิทย์ IP: 58.9.113.82 วันที่: 10 ตุลาคม 2549 เวลา:23:02:15 น.

แวะมาชมคร้าบ ไว้วันไหนได้เรื่องเยอะๆ แล้วทำรวมเล่มดีไหมกอล์ฟ

โดย: A IP: 58.8.23.83 10 ตุลาคม 2549 17:45:46 น

*แหมเอจะช่วยไหมล่ะถ้ามีรวมเล่มน่ะ คิคิอยากเหมือนกัน

**ส่วนคุณชาญวิทย์ คือว่าผมโหลดมาแล้วแต่ว่า คลายzip ไม่ได้ มีรหัสผ่านอะไรไม่รู้น่ะครับ ยังไงช่วยส่งรหัสผ่านมาให้ด้วยน่ะครับ หรือจะส่งมาเป็นไฟลล์wordหรือtext เลยทาง golffythekid@hotmail.com นะครับ

***ขอบคุณที่มาเยี่ยมเยียนกันครับ

โดย: เจ้ากอล์ฟ (ChronoCross

) วันที่: 11 ตุลาคม 2549 เวลา:1:10:27 น.

Password ส่งไปให้ทางอีเมล์เรียบร้อยแล้วครับ

โดย: ชาญวิทย์ IP: 58.9.112.199 วันที่: 11 ตุลาคม 2549 เวลา:13:04:05 น.

ตอบกลับไปทางเมลล์ละนะครับ

โดย: เจ้ากอล์ฟ (ChronoCross

) วันที่: 11 ตุลาคม 2549 เวลา:17:47:38 น.

ความไม่ได้ตั้งใจให้เป็น...ก้อสร้างความสุขให้เราไดนิ..

โดย: มด X IP: 58.8.22.246 วันที่: 11 ตุลาคม 2549 เวลา:20:04:58 น.

เรื่องราวน่าสนใจมากครับ

โดย: นิสิต IP: 58.9.112.37 วันที่: 16 ตุลาคม 2549 เวลา:3:42:58 น.