"ที่ว่างของงานเขียน..เล็กๆแต่อบอุ่น [Love&Warmth]"
Group Blog
 
<<
ตุลาคม 2549
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
293031 
 
4 ตุลาคม 2549
 
All Blogs
 
เรื่อง ร.รัก



เรื่อง ร.รัก

คนธรรมดา




คุณคิดว่าผู้ชายคนหนึ่งจะมีความสุขที่สุดในช่วงเวลาใด...

ช่วงเวลาเลี้ยงลูกฟุตบอลในสนามกับเพื่อน ช่วงเวลาขายงานให้ลูกค้าได้สำเร็จ ช่วงเวลาที่ได้เงินโบนัสสิ้นปี ช่วงเวลาออกรถสุดหรูคันงามที่ใฝ่ฝันมาโลดแล่นอยู่บนถนน ชายหนุ่มหลายคนอาจจะมีความสุขที่สุดในชีวิตในช่วงเวลาแบบนั้น

...แต่ไม่ใช่กับชายหนุ่มคนนี้


อิสระ รักชาติ ชายหนุ่มวัยเบจญเพสธรรมดาสามัญทั่วไปที่คุณสามารถพบเห็นได้ทั่วไปบนโลกใบนี้ หากคุณพบเขาคุณจะรู้ว่าชายคนนี้ไม่มีอะไรโดดเด่น ทั้งหน้าตาอันแสนธรรมดาไม่ถึงขั้นแมวมองเหลียวหลัง และก็ไม่ถึงขั้นหม่ำเรียกพี่ ฐานะทางบ้านอยู่ในระดับพอเพียง การศึกษาจบราชภัฎคณะนิเทศศาสตร์ ซึ่งเลือกเรียนเพราะความคิดตามวัยรุ่นคนอื่นๆ ที่ว่าเรียนง่ายที่สุดและจบง่ายที่สุด อิสระจึงเป็นหนุ่มที่ใช้ชีวิตเหมือนกระแสลม ไม่มีจุดหมายปลายทาง ล่องลอยไปตามที่โลกจะพาไป และที่สำคัญเขาเป็นชายที่ไม่เคยได้สัมผัสคำว่า “ความรัก”

...จนกระทั่งเมื่อเขาได้มาพบหญิงสาวคนหนึ่ง ที่เสมือนโชคชะตาจะส่งมาเพื่อให้ทดสอบสิ่งที่เรียกว่า “รักแท้”


พราวฟ้า สุขใจ หญิงสาวรุ่นราวคราวเดียวกับอิสระ นับเป็นหญิงสาวที่มีวิถีชีวิตเฉกเช่นเดียวกันกับอิสระ หน้าตาสะอาดอ่อนช้อย แต่ก็ไม่โดดเด่นต้องตาหนุ่มๆ ฐานะทางบ้านอยู่ในระดับพอเพียง ส่วนในด้านอื่นๆ คุณก็คงจะพอเดากันได้แล้วว่าเป็นอย่างไร ส่วนเรื่องราวของเขาและเธอจะว่าเป็นโชคชะตาหรือฟ้ากำหนดก็คงจะไม่ผิดนัก

หลังเรียนจบอิสระได้ทำงานในร้านกาแฟของญาติสนิท ส่วนพราวฟ้าสมัครเป็นพนักงานร้านเช่าวีดีโอ ทั้งคู่ได้มีโอกาสเดินสวนกันบ่อยๆ ร้านของทั้งคู่ห่างกันเพียง 5 ช่วงตึก ซึ่งเธอเข้าไปอุดหนุนกาแฟสดอันหอมกรุ่นของเขาบ้างในบางครั้ง และเขาก็เป็นหนึ่งในสมาชิกร้านเช่าวีดีโอของเธอเช่นกัน เมื่อเธอเริ่มติดใจในฝีมือการปรุงกาแฟ อาราบิก้า อันหอมหวานของเขา และเมื่อเขาเริ่มคุ้นหน้าคุ้นตากับภาพพนักงานสาวอัธยาศัยดีกับทุกคนที่เข้าไปในร้าน บทสนทนาและความรู้สึกดีต่อกันและกันจึงเริ่มต้นขึ้น



เหมือนที่เคยเกิดขึ้นกับใครหลายคน ที่มีจุดเริ่มต้นจากคำว่า “เพื่อน” จนกระทั่งแปรเปลี่ยนมาเป็นคำว่า “รัก” 1 ปีที่ผ่านมาทั่งคู่ได้ค้นพบโลกใบใหม่ที่พวกเขาไม่เคยสัมผัส ความอบอุ่นของมือสองมือที่ประสานกันในวันที่อากาศหนาวเย็น ความห่วงใย ความเอื้ออาทรที่มีต่อกัน ทำให้ทั้งคู่อยากให้โลกใบนี้หยุดหมุนทุกวินาที

...และแล้วบททดสอบจากพระเจ้าก็เริ่มต้นขึ้น...

เมื่อพราวฟ้าได้รับข่าวร้ายเธอต้องกลับบ้านที่เชียงใหม่ เพื่อดูแลแม่ที่ป่วยด้วยโรคร้าย ซึ่งต้องอาศัยการรักษาตัวที่ยาวนาน และไม่รู้ว่าเมื่อไหร่เธอถึงจะมีโอกาสได้กลับมาหาอิสระอีกครั้งหนึ่ง ทั้งสองจึงมีเพียงสัญญาใจที่มีให้แก่กันและกันว่าจะไม่ให้ “ รักทางไกล ” ทำให้สองเราเปลี่ยนแปลง

วันนี้เธอก้าวเดินจากเขาไปแล้ว...

อิสระได้กลับมาสู่โลกใบเดิมที่เขาเคยรู้จัก มีความเหงา ความเศร้า ความโดดเดี่ยว เป็นเพื่อนสนิทคอยอยู่เคียงข้าง ยามใดที่มองเห็นคู่รักอื่นโอบกอดกัน ทำให้เขาเจ็บปวดใจแทบทุกครั้ง และเมื่อใดที่เขาได้ไปในสถานที่ที่เคยไปกับเธอ เขาจะคิดถึงความสุขในอดีตที่เธอและเขาเคยมีร่วมกัน ซึ่งนั่นได้เรียกรอยยิ้มจากมุมปากเขาได้ไม่น้อย แม้จะเป็นรอยยิ้มที่มีความเศร้าปนอยู่ก็ตาม

ถ้าเงินเป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้ชีวิตคนเราดำรงอยู่ได้ ความรัก ก็เป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้คนเรารับรู้ถึงความหมายของการมีชีวิต

หลังจากการรอคอยและอดทนผ่านพ้นไป 1 ปี ในที่สุดความรักของเขากำลังจะหวนคืนกลับมาสู่อ้อมกอดของเขาอีกครั้งหนึ่ง เมื่อได้รับข่าวดีว่าแม่ของพราวฟ้ามีอาการดีขึ้นและสามารถดูแลตัวเองได้ พราวฟ้าจึงได้มีโอกาสกลับมาหาอิสระอีกครั้ง ช่วงเวลานี้ชายหนุ่มจึงได้แต่รอคอยและภาวนาให้เวลาหมุนเร็วขึ้นทุกคืนวัน

อิสระนัดไปรับพราวฟ้าที่สนามบิน วันนี้เขาดูใส่ใจกับการแต่งกายและทรงผมของตัวเองเป็นพิเศษ เพื่อที่เธอจะได้พบเขาในสภาพที่ดูดีที่สุด อิสระเดินทางไปถึงก่อนเวลาเล็กน้อย ตอนนี้ภายในใจของเขาเงียบสงัดมีเพียงแต่เสียงหัวใจที่เต้นรัวเสียจนแทบระเบิดออกมาเป็นเสี่ยงๆ ระหว่างรอคอยความคิดต่างๆ เรื่องราวต่างๆ ได้ประดังเข้ามาในใจหลายอย่างทำให้ในสมองเขาขาวโพลน ในใจได้แต่คิดรำพึงว่าเธอจะเป็นอย่างไร ความรู้สึกของทั้งสองจะเป็นเหมือนดังเดิมไหม และเขาจะพูดอะไรดีเมื่อได้เจอเธออีกครั้ง

ไม่ทันที่จะเขาได้คำตอบจากสมอง พราวฟ้าได้ก้าวเดินออกมาจากอาคารผู้โดยสาร และยืนอยู่ตรงหน้าชายหนุ่ม ทั้งคู่ได้แต่มองตาและมอบรอยยิ้มแห่งความสุขที่ไม่มีให้กันมานานแสนนาน จากนั้นมืออันว่างเปล่าของทั้งสองก็ได้กลับมาพบเจอกันอีกครั้งหนึ่งและก้าวเดินออกไปด้วยหัวใจดวงเดียวกัน




...โดยไม่เอ่ยคำพูดใดๆ แก่กันเลย...



Create Date : 04 ตุลาคม 2549
Last Update : 17 ตุลาคม 2549 9:39:06 น. 9 comments
Counter : 1214 Pageviews.

 
แน่ะ เพิ่งสังเกตโว้ยกอล์ฟ มีการทิ้งเมล์ด้วย ส
งสัยกะสาวตรึมแหง๋


โดย: รัน IP: 124.121.189.111 วันที่: 4 ตุลาคม 2549 เวลา:10:55:42 น.  

 
อ่านแล้วโดนเลย เพียงแต่ตอนจบมันไม่ Happy Ending แบบนี้น่ะสิ

ดี ๆ มีนักเขียนเพิ่มมาอีกคนแล้ว ส่งผลงานมาอีกเด้อ จักขอบคุณหลายๆ


โดย: เจ้ากอล์ฟ (ChronoCross ) วันที่: 4 ตุลาคม 2549 เวลา:11:21:13 น.  

 
หมั่นไส้ๆ คนเขียน เอาเรื่องตัวเองมาเขียน 555


โดย: blue mint IP: 58.9.31.145 วันที่: 4 ตุลาคม 2549 เวลา:12:07:07 น.  

 
มาแอบดู เรื่องดีๆ คร้าบบบบบ


โดย: A IP: 58.8.21.223 วันที่: 4 ตุลาคม 2549 เวลา:17:48:25 น.  

 
ว่างๆ แวะมาเยือนที... นักเขียนใหม่มาแว้วว.ว...ว.......
เปิดตัวเรื่องรักเชียวนะเพื่อน...มีต่ออีกภาคปะเน่ีย


โดย: มด X IP: 58.8.22.60 วันที่: 5 ตุลาคม 2549 เวลา:18:35:38 น.  

 
ขอบคุณก๊าบบบบบ ที่ติฉินบทความกระผม


โดย: คนธรรมดา IP: 58.9.104.60 วันที่: 5 ตุลาคม 2549 เวลา:22:59:16 น.  

 
จะมีสักกี่คนที่จะสมหวังแบบนี้นะ น่ารักดีค่ะ


โดย: Wind IP: 58.147.66.26 วันที่: 6 ตุลาคม 2549 เวลา:0:59:53 น.  

 
แหมๆ ขายดีจังนะ

ติดตามต่อไปเรื่อยๆ นะครับ นักเขียนคนใหม่นี้จะมีผลงานตามมาอีกแน่นอน (โดนบังคับ55)


โดย: เจ้ากอล์ฟ (ChronoCross ) วันที่: 7 ตุลาคม 2549 เวลา:3:44:38 น.  

 
ดูท่าคนเขียนจะเป็นคนโรแมนติกแน่เลย


โดย: -Guy- IP: 124.157.170.254 วันที่: 11 ตุลาคม 2549 เวลา:1:35:03 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ChronoCross
Location :
กรุงเทพ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]










Friends' blogs
[Add ChronoCross's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.