เรื่องนี้เขียนให้ใครเหรอคุณกอล์ฟ
*เออ. good will hunting นี่เป็นหนังในดวงใจลุงรันเรื่องหนึ่งเลย

เป็นความรักที่สวยงามมากครับ

อัพเดทแล้วไม่ได้เข้ามานาน เนื่องจากติดภารกิจนิดหน่อย

*ผมก็ชอบครับ good will hunting

**เรื่องนี้ไม่ได้เขียนให้ใครเลยครับ ช่วงนี้รู้สึกได้แล้วว่า ไม่อยากวิ่งตามใครแล้ว พอแล้ว...เหนื่อย

ช่วงนี้รู้สึกได้แล้วว่า ไม่อยากวิ่งตามใครแล้ว พอแล้ว...เหนื่อย .....
แสดงว่าเจอคนใหม่ เอ๊ย ตัวจริงแล้วสิ เจ้ากอล์ฟ

ไม่อยากวิ่งตามใครแล้ว พอแล้ว...เหนื่อย

แสดงว่าจะ "หยุด" แล้วใช่ม่ะ ฮิ้ววววววววว

ปล. โปรดฟังเพลง "หยุด" ของกรู๊ฟ ไรเดอร์ ด้วย จะได้อารมณ์มาก

อ่านแล้วรู้สึกว่าผู้หญิงคนนั้นโชคดีจัง

a>

โอ้!! วิ่งตามครายเอ่ย อิอิ แซวววววกาซิบบอกด้วยนะคร้า

อยากให้มีงานเขียนดีๆ แบบนี้อีก จะเอาใจช่วยค่ะ

ขอบคุณครับ คุณ ไข่ไก่

*แซวกันเข้าไป ฮากันเข้าไป -*-

ฮาๆๆ

แปลกๆ อิอิ

How about you ja ?

miss u so much ja Golf ^^

miss me pow ..?? ei ei !!

take care na ja ..

จากการเรียนรู้เรื่องต่างๆ สวัดดีพี่ๆ ชาวบ้านสมเด็จทุกท่าน
ผมจะทำอย่างไรดี ถ้าเกิดผม..ไปแอบชอบคนที่อยู่ไกล ไกลมากๆ มันให้เราเจอกันยากจิง ตอนนี้ผมทำงานอยู่ แพนโนวา ลาดพร้าว 94 เธอคนนี้เรียนปี 4 ศิลปากรทับแก้ว เธอกำลังจะจบ รุ่นเท่ากับผม ช่วงนี้เธอแปลกๆไป จากเดิมที่คุยกันทาโทรศัพท์กันอย่างสนุก เราเจอกันไม่บ่อยคับ แต่ผมอยากเจอเธอทุกวัน เมื่อวานนี้ผมได้ไปงาน บายเนียร์ ของคณะเขามา เธอคนนี้สวยมาก สวยในแบบที่ผมไม่เคยเจอกับผู้ ญ คนไหนมาก่อน ในสายตาผม คนนี้จะเป็นคนที่ผมจะห่วง จะนึกถึง แต่ทำไมช่วงนี้เธอเป็นแบบนี้ ผมพยามสั่งตัวเอง ให้เลือกนึกถึงเธอไปก่อน ผมเข้าใจว่าวัยที่ผ่านๆ ไม่ว่าจะเป็นช่วง 17 - 18 -19 หรือ 20 หรือ ย้อนกลับไปช่วงม.ปลาย มันเป็นความรักแบบผ่านไป แล้วผ่านไป
แต่คนนี้ สำหรับเธอคนนั้น ผมไม่อยากให้ เป็นแค่ความรักที่ผ่านไป เคยรู้ไหม รู้สึกว่าอยากจะใช้ชีวิตกับใครสักคน...
ผมจะทำอย่างไรดี ควรคุยกับเธอแบบไหน เพื่อถนอมเธอคนนี้ไปนานๆ จนกว่าวันที่ผมพร้อมขอเธอเป็นแฟน


รบกวนด้วยช่วยผมหน่อยคับ

แวะเข้ามาอ่าน ขอโทษที่หายหน้าหายตาไป

ไม่ได้เข้ามาหลายวันเลย

ขอบคุณทุกคนจ้าที่เข้ามาวะเวียนว่ายที่นี่

*ส่วน น้อง ยุ ComAtrs รุ่น 18

จะให้ช่วยในแง่ไหนเหรอ มีอะไร แอดmsn มาคุยกันได้นะ
golffythekid@hotmail.com มีบทความหนึ่งของใครไม่ทราบ มาจาก ฟอเวิร์สเมลล์ ลองอ่านดูนะ บางทีอาจจะรู้ว่าควรต้องทำตัวแบบไหน เพื่อที่จะถนอมเธอคนนั้นของ ยุ ไปนานๆ

-ความรักได้มอบของล้ำค่าสองสิ่งทิ้งไว้ให้กับเรา นั่นคือ "ปีก" กับ "เชือก" คนทั่วไปไม่รู้จักประโยชน์ของ "ปีก" ได้แต่นึกกลัวว่าความรักจะติดปีกจนบินลับหายไป จึงตัดสินใจหยิบเชือกขึ้นมา มัดรอบความรักเอาไว้จนแน่นหนา แล้วความรักก็หายใจไม่ออก...

คนรักวางใจที่เห็นความรักถูกพันธนาการไว้เช่นนั้น ความรักก็จะอยู่กับเขาวันยังค่ำ แต่เขาลืมคิดไปว่า ยิ่งถูกผูกมัด ความรักจะยิ่งคิดถึงอิสระ และการโบยบิน

ความรักจะพยายามแกะเชือกด้วยตัวเองทุกครั้งที่คนรักเผลอ และทันทีที่สบโอกาส ความรักจะติดปีกให้ตัวเอง และบินหายลับไปในความเวิ้งว้างกว้างใหญ่ของท้องฟ้าเหลือเพียงเชือกพันธนาการไว้ให้ดูต่างหน้า ให้คนรักรู้ว่า นี่ไม่ใช่หนทางที่จะทำให้ความรักอยู่รอด

บทเรียนของสองสิ่งนี้ ไม่มีใครกำหนดวิถีทางที่ควรจะเป็น จะเลือกหยิบ "เชือก" หรือ "ปีก" นั้น

...ขึ้นอยู่กับหัวใจ บางคู่ติดปีกให้กันและกันด้วยรอยยิ้มและพาตัวเองขึ้นสู่ท้องฟ้าด้วยความรู้สึกตื่นตาตื่นใจ ประสบการณ์แปลกใหม่ทำให้ทั้งสองคนหลงลืมกัน ความกว้างของท้องฟ้าทำให้มองหากันไม่เห็น สุดท้ายต่างบินไปอย่างที่ใจอยากและไม่กลับมาหากันอีกเลย เพราะทั้งคู่ลืม "เชือก" ทิ้งไว้ข้างล่าง ยิ่งบิน ยิ่งห่าง ฟ้ากว้าง ใจยิ่งไกล นั่นคือเหตุผลที่ว่าทำไมความรักต้องมอบ "ปีกเสรี"ไว้ให้พร้อมกับ "เชือกพันธนาการ"

"ปีกเสรี" มอบอิสระและช่องว่างให้กับความรัก ในขณะที่ "เชือกพันธนาการ" มอบความชิดใกล้ซึ่งถ้าไม่รู้จักใช้...จะไม่เหลือช่องว่างแม้แต่จะให้ลมหายใจเดินทางผ่าน เมื่อความรักห่างเกินพอดีหรือแนบสนิทจนอึดอัดไปทั้งใจ คู่รักทั้งหลายจึงไปไม่รอด เพราะไม่รุ้จักเว้นช่องว่างระหว่างกัน...

จะมีเพียง "คนของความรัก" เท่านั้น ที่รู้จักใช้ทั้งสองสิ่งนี้อย่างชาญฉลาด เขาและเธอติดปีกแห่งความรักให้กันและกัน พาตัวเองบินขึ้นสู่ท้องฟ้าด้วยหัวใจเสรี ต่อให้ฟ้ากว้าง ทางไกลแค่ไหน เขาและเธอไม่มีวันจะหลงลืมกัน... เพราะคนทั้งคู่ได้คล้องเชือกแห่งพันธนาการที่ข้อมือของกันและกันไว้แล้ว เมื่อเชือกเริ่มตึง...เพราะบินไปจนสุดทาง อิสระเสรีจะทำให้คนทั้งคู่คิดถึงกรงของความผูกพันและจะบินกลับมาหากัน เพื่อจะออกเดินทางไปพร้อมกันอีกครั้ง ด้วยเชือกพันธนาการเส้นเดิมที่อาจสั้นลง ด้วยความเต็มใจของความรัก อย่าอยู่ห่าง...จนเขารู้สึกเคว้งคว้าง แต่อย่าใกล้...จนเขาหายใจไม่ออก ให้สองมือได้เป็นอิสระ ในขณะที่ลมหายใจยังเดินทางถึงกัน เพราะช่องว่างที่เหมาะสมเท่านั้น ที่ความรักจะงอกงามได้

เมื่ออ่านจบแล้วน่าจะรู้ว่าต้องทำยังไง

ไม่มีทั้ง ปีก และ เชือก

ทำไงดี

โหทำเป็นมาแซวนู๋นะคร้า พี่รับเป็งที่ปรึกษาแย้วหรอ เดี๋ยวมาใช้บริการนะ
ปล.ให้คิวแรกแล้วน้า หุหุ

ก่อนที่จะเลือก"ปีก"หรือ"เชือก"ควรทำหน้าที่ ณ ตอนนี้ให้ดีที่สุดก่อนนะ โดยเฉพาะเรื่องเรียน ถ้าผ่านภาระกิจนี้ได้แล้วจะมุ่งมั่นที่จะเลือก"ปีก"หรือ"เชือก"ก็ทำให้เต็มทีแล้วก็ไม่ควรเสียใจกับการที่เราได้เลือกแล้ว ยังเป็นห่วงและหวังดีกับน้องยุเสมอ จากพี่ที่อยู่ใกล้ๆ ถ้านึกถึง