“เอาล่ะ ต่อไปนี้เป็นกฎ” มาร์ตี้กล่าว “คุณทำอะไรก็ได้ที่คุณอยากทำ ที่ไหนและเมื่อใดก็ได้ที่คุณต้องการจนกว่าจะมีคนห้ามคุณไม่ให้ทำ”

 

นั่นเป็นคำแนะนำที่เราได้รับเมื่อเราไปเที่ยวที่บ้านริมทะเลสาบของเพื่อน มาร์ตี้และลินน์ภรรยา เป็นคนที่ชอบสร้างความสุขให้กับคนอื่นและพวกเขาให้อิสระกับแขกที่จะสนุกสนานได้อย่างเต็มที่ เมื่อเราเหลือบไปเห็นเรือใบลำหนึ่งจอดอยู่ข้างๆ เรือถีบใกล้กับโป๊ะจอดเรือ เรารู้ได้ทันทีว่าบ่ายวันนั้นจะต้องสนุกแน่ๆ

 

มาร์ตี้ห้ามเราเพียงครั้งเดียวเมื่อเขาเห็นเรากำลังจะให้อาหารกับหงส์ที่ดำผุดดำว่ายอยู่ข้างๆเขารู้ดีว่าถ้าเราให้อาหารหงส์เพียงครั้งเดียว มันจะโกรธเกรี้ยวถ้าครั้งต่อไปมันไม่ได้กินอาหารจากเราอีก

 

อาดัมกับเอวาอาศัยอยู่ในสถานที่ที่สวยงามที่สุด และพวกเขาก็มีอิสระอย่างเต็มที่เช่นกัน แต่เมื่อพระเจ้ามีคำสั่งห้ามพวกเขากลับไม่เชื่อฟัง (ปฐก.3) พระองค์ทรงห้ามไม่ให้พวกเขารับประทานผลจากต้นไม้ต้นหนึ่ง แต่พวกเขาคิดว่าพวกเขารู้ดีกว่า

 

อาดัมกับเอวาคงไม่ต่างอะไรกับเราหลายคน บางครั้งเราก็ไม่เข้าใจว่าเพราะเหตุใดพระบิดาในสวรรค์จึงทรงปฏิเสธคำขอของเรา เมื่อเป็นเช่นนั้นพระองค์สามารถช่วยเราในการปรับทัศนคติ เราต้องตระหนักว่าแม้ในขณะที่พระองค์ปฏิเสธเรา พระองค์ก็ตรัสกับจิตใจของเราไปด้วยว่า “จงวางใจในเราเพราะเรารู้ว่าอะไรดีที่สุดสำหรับเจ้า” – CHK