มานาประจำวัน – 2014/09/01 “ไม่ถูกลืม”

อ่าน: สดุดี 13

จิตวิญญาณของเราทั้งหลาย รอคอยพระเจ้าพระองค์ทรงเป็นความอุปถัมภ์และเป็นโล่ของเรา -สดุดี33:20

อ่านพระคัมภีร์ภายใน 1 ปี: สดุดี 135-136; 1 โครินธ์ 12

การรอคอยเป็นเรื่องยากเสมอหากยิ่งผ่านไปหลายวัน หลายสัปดาห์ หรือกระทั่งหลายเดือนและคำอธิษฐานของเราดูเหมือนยังไม่ได้รับคำตอบ เรามักรู้สึกว่าพระเจ้าทรงลืมเราแล้วตอนกลางวัน เราอาจจะพอผ่านไปได้เพราะมีสิ่งเบนความสนใจหลายอย่าง แต่ในตอนกลางคืนการจัดการกับความวิตกกังวลจะยากขึ้นเป็นสองเท่าความกังวลครอบงำและความมืดยาวนานไม่สิ้นสุด ความอ่อนล้าหมดเรี่ยวแรงทำให้รู้สึกว่าเราคงไม่สามารถรับมือกับวันใหม่ได้

ผู้เขียนสดุดีรอคอยจนเริ่มอ่อนล้า(สดด.13:1) เขารู้สึกเหมือนถูกทอดทิ้ง เหมือนศัตรูกำลังเหนือกว่า (ข้อ 2)เวลาที่เรารอคอยให้พระเจ้าแก้ไขความทุกข์ยากลำบาก หรือตอบคำอธิษฐานที่เราเฝ้าทูลขอเรามักรู้สึกท้อแท้ได้ง่าย

ซาตานเป่าหูเราว่าพระเจ้าทรงลืมเราแล้วและจะไม่มีอะไรดีขึ้น เราอาจรู้สึกอยากยอมแพ้และสิ้นหวังจะอ่านพระคัมภีร์หรืออธิษฐานไปทำไมจะอุตส่าห์ไปนมัสการกับเพื่อนผู้เชื่อในพระคริสต์เพื่ออะไรแต่เวลาที่เรากำลังรอคอยนี้คือเวลาที่เราต้องการเชือกชูชีพฝ่ายวิญญาณมากที่สุดเชือกนี้จะช่วยดึงเราไว้ให้คงอยู่ในความรักของพระเจ้าและไวที่จะรับว่าพระวิญญาณของพระองค์สถิตอยู่ด้วย

ผู้เขียนสดุดีมีวิธีแก้ไขเขามุ่งจุดสนใจไปยังสิ่งที่เขารู้เกี่ยวกับความรักของพระเจ้าเตือนตนเองถึงพระพรในอดีตและตั้งอกตั้งใจสรรเสริญพระเจ้าผู้ไม่มีวันลืมเขาเราก็ทำอย่างนั้นได้เช่นกัน

ข้าแต่พระเจ้าผู้ทรงเป็นที่รักของจิตวิญญาณข้าพระองค์พระองค์เสด็จมาใกล้ในยามค่ำคืนที่มืดมิดและยาวนานที่สุดขอทรงช่วยให้ข้าพระองค์ไว้วางใจพระองค์ พูดคุยกับพระองค์และพึ่งพิงพระสัญญาของพระองค์

การรอคอยพระเจ้าคุ้มค่าเพราะเวลาของพระองค์คือเวลาที่ดีที่สุด

Create Date : 17 มิถุนายน 2556
Last Update : 31 สิงหาคม 2557 20:07:33 น.		0 comments
Counter : 197 Pageviews.
Share Tweet