เมษายน 2559

อ่าน: 2 พงศาวดาร 20:1-13 

อ่านพระคัมภีร์ภายใน 1 ปี: 2 ซามูเอล 3-5; ลูกา 14:25-35

ในปี 1980 ผู้หญิงคนหนึ่งกระโดดขึ้นรถไฟใต้ดินทั้งที่กำลังแข่งขันวิ่งมาราธอนบอสตัน 

ต่อมามีคนเห็นเธอกลับเข้ามาในเส้นทางการแข่งขันประมาณหนึ่งกิโลเมตรก่อนถึงเส้นชัย 

เธอเข้าเส้นชัยก่อนนักวิ่งหญิงทุกคนโดยไม่มีอาการเหนื่อยหอบหรือเหงื่อออกมากนัก 

ในช่วงเวลาสั้นๆ นี้ เธอดูเหมือนผู้ชนะ

ในเหตุการณ์ความขัดแย้งเมื่อนานมาแล้ว ชนชาติหนึ่งที่กำลังจะแพ้สงคราม 

กลับพบวิธีที่จะได้ชัยชนะอย่างมีเกียรติ เมื่อผู้ส่งสารทูลกษัตริย์เยโฮชาฟัทว่า 

“มีคนหมู่ใหญ่มาสู้รบกับฝ่าพระบาทจากเอโดม” พระองค์ทรงหวาดกลัว 

(2 พงศาวดาร 20:2-3) แต่แทนที่จะพึ่งกลยุทธ์ทางทหารเหมือนทั่วๆ ไป 

เยโฮชาฟัทหันไปหาพระเจ้า พระองค์ตระหนักในฤทธานุภาพของพระเจ้า 

และยอมรับว่าตนเองหวาดกลัวและสับสน “ข้าพระองค์ทั้งหลายไม่ทราบว่าจะกระทำประการใด 

แต่ดวงตาของข้าพระองค์ทั้งหลายเพ่งที่พระองค์” (2 พงศาวดาร 20:12) 

เยโฮชาฟัทแต่งตั้งนักร้องให้เดินนำทัพเข้าสู่การรบ และร้องเพลงถึงความรักของพระเจ้า

แทนการโห่ร้องข่มขวัญศัตรู (2 พงศาวดาร 20:21) ผลลัพธ์ที่ได้คือพวกศัตรูต่อสู้กันเอง 

(2 พงศาวดาร 20:22-24) ในที่สุด “แดนดินของเยโฮชาฟัทจึงสงบสุข 

เพราะว่าพระเจ้าของพระองค์ประทานให้ พระองค์มีการหยุดพักสงบอยู่รอบด้าน” (2 พงศาวดาร 20:30)

เราอาจถูกปัญหารุมเร้า แต่เมื่อเรากลัวและไม่มั่นใจ 

เป็นโอกาสให้เราหันไปหาพระเจ้าผู้ทรงฤทธานุภาพทั้งสิ้น ผู้ทรงเชี่ยวชาญในวิธีพิเศษ