ผิดไหมที่เราจะทะเยอทะยาน? ผิดหรือไม่ที่เราจะไขว่คว้าเป็นที่หนึ่ง? อาจจะผิดก็ได้ประเด็นอยู่ที่เป้าหมายและแรงจูงใจว่าเราทำเพื่อพระสง่าราศีของพระเจ้าหรือเพื่อตัวเราเอง

 

ใน 1 เธสะโลนิกา 4:1 เปาโลบอกกับเราว่าคริสเตียนควรมีชีวิต “เป็นที่ชอบพระทัยพระเจ้า”สำหรับบางคน สิ่งที่พระเจ้าพอพระทัยคือการเปลี่ยนแปลงในทันทีที่เขาได้รับความรอด แต่สำหรับบางคน การเปลี่ยนแปลงอาจเป็นไปอย่างติดขัดและผิดพลาด แต่ไม่ว่าการเปลี่ยนแปลงจะเกิดขึ้นอย่างทันทีทันใดหรือค่อยเป็นค่อยไป คริสเตียนควรทะเยอทะยานเพื่อเป้าหมายของพระเจ้า ไม่ใช่เป้าหมายของตัวเอง

 

ดังนั้น ในที่ทำงานเราจะถามว่า “การเปลี่ยนแปลงงานของฉันจะทำให้ฉันรับใช้ผู้อื่นและถวายเกียรติแด่พระเจ้าได้อย่างไร?” ความทะเยอทะยานเพื่อพระเจ้าย่อมมีเป้าหมายเพื่อพระองค์และเพื่อคนอื่น โดยถามตนเองเสมอว่าพระองค์ประทานความสามารถอะไรให้กับเราและทรงต้องการใช้เราอย่างไร

 

เปาโลแนะนำให้เราทำงานด้วย“น้ำใสใจจริงด้วยความเกรงกลัวองค์พระผู้เป็นเจ้า”(คส.3:22)ไม่ว่าเราจะทำงานอะไรและอยู่ทีี่ใด เราจะทำเหมือนทำถวายแด่พระเจ้า (คส.3:23-24)

 

เราถวายเกียรติแด่พระเจ้าและทำให้พระองค์ชื่นใจเวลาที่เราทำงานด้วยความรักและทำอย่างเต็มความสามารถเพื่อความพอใจของพระเจ้าไม่ใช่ของเราเอง จงทำเพื่อรับใช้พระเจ้าและผู้อื่น ไม่ใช่เพื่อรับใช้ตนเองหรือเพื่อผลประโยชน์ส่วนตัว เพราะพระองค์ทรงสมควรได้รับสิ่งนี้จากเรา – RK