Somebody's me... Nobody's know.. You are what you thinks.. and.. I am who i am.. Whatever will be, will be..
Group Blog
 
<<
มิถุนายน 2558
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
282930 
 
18 มิถุนายน 2558
 
All Blogs
 

ถนนสายนี้มีตะพาบ 132 : ถ้าวันนั้น...

ถนนสายนี้มีตะพาบ

โจทย์โดยคุณมี๊เก๋ kae=aoe


++ ถ้าวันนั้น ++

            ถ้าวันนั้น..ฉันไม่ได้พบหนังสือเล่มหนึ่งและได้เปิดอ่านหนังสือเล่มนั้นฉันคงไม่รู้ตัวหรอกว่าฉันหลงรักจินตนาการในโลกของการอ่านและหลงใหลไปกับตัวอักษรนับหมื่นในเล่มมากแค่ไหน

            เมื่อพูดถึงแรงบันดาลใจในการอ่านฉันก็นึกถึงหนังสือเล่มหนึ่งขึ้นมา หนังสือเก่าที่ทำหายไปเมื่อนานมาแล้ววันนี้ได้กลับคืนมาอีกครั้งจากร้านขายหนังสือมือสองของ ‘พี่อัยย์’ หรือล็อคอิน ‘นักล่าน้ำตก’ เพื่อนบล็อคของเรา

ถึงแม้จะไม่ใช่เล่มเดิมที่เคยรักหนักหนาแต่ความรู้สึกตื่นเต้นที่จะได้ครอบครองและรอการมาถึงของหนังสือเล่มนี้ทำให้ฉันจดจ่อรอคอยและยังคงดีใจเหมือนเดิมกับวรรณกรรมโรแมนติกคลาสสิก พิมพ์ครั้งแรกเมื่อปีค.ศ.1912 หรือเมื่อร้อยกว่าปีมาแล้ว กับผลงานเขียนของ JEAN WEBSTER..



คุณพ่อขายาว

Daddy Long Leg

            เรื่องราวของ ‘เจอรูชา แอบบ็อท’ เด็กสาวกำพร้าในสถานสงเคราะห์ที่เขียนจดหมายบรรยายความรู้สึกถึง‘จอห์น สมิธ’ ซึ่งเป็นผู้อุปการะเธอ 

            ภาพเลือนรางที่เธอเห็นเขา คือแสงเงาทอดยาวในความมืดอันเป็นที่มาของสมญานาม ‘คุณพ่อขายาว’ ที่รัก

             ตลอดเล่มเป็นการบอกเล่าเรื่องราวผ่านจดหมายที่เจอรูชา หรือ ‘จูดี้’ เขียนถึงผู้อุปการะของเธอฝ่ายเดียว ทั้งสุข เศร้า ทุกข์ สมหวัง หรือ สนุกสนาน บางครั้งเต็มไปด้วยคำถาม ช่างจินตนาการ จูดี้เป็นต้นแบบของนิยายหลายเรื่องที่เขียนกันต่อมาในโลกของนิยาย หลายประโยคให้ข้อคิดดีๆที่ฉันชอบนัก



ความหนักเอาเบาสู้ขยัน วิริยะอุตสาหะ ถึงแม้จะต้องพึ่งพิงคนอื่นบ้าง แต่คนเข้มแข็งและรู้กาลเทศะอย่างเธอกลับร่าเริงไม่ย่อท้อต่อโชคชะตาและมีชีวิตที่มีความสุข ทำให้คนอ่านอย่างฉันมีอารมณ์ร่วมไปกับเธอ รู้สึกไปกับเธอ และมีความสุขไปพร้อมกับตัวหนังสือและตัวการ์ตูนที่เธอวาดในจดหมาย 

ถ้าหากวันนั้นฉันไม่ได้อ่านนิยายรักแนวแปลกเล่มนี้ฉันก็อาจจะไม่มีความรู้สึกรักการอ่าน และอยากจินตนาการตัวอักษรเป็นภาพในความคิดเป็นแน่


           พอเขียนถึงนิยายที่ทำให้ฉันรักการอ่านแล้วก็มาถึงนิยายที่ทำให้ฉันรักการเขียนบ้าง นิยายเรื่องโปรดจากนักเขียนคนโปรดที่เป็นแรงบันดาลใจให้ฉันอยากเขียน

ถ้าหากวันนั้น..ฉันไม่ได้เปิดอ่านนิยายเรื่องนี้ ก็คงไม่รู้หรอกว่าฉันอยากจรดปลายปากกาเขียนนิยาย หรือเขียนอะไรเป็นเรื่องราวกับเขาบ้างหรือไม่

นิยายที่ทำให้หลงรักชื่อ‘ทะเลน้ำค้าง’ ผลงานของ ‘วดีลดา เพียงศิริ’ หรือ ‘พี่อุ๋มอิ๋ม’นักเขียนคนโปรดของฉัน เป็นผลงานหนึ่งในหลายเรื่องที่ไม่ได้โด่งดังจนเอามาสร้างหนังแบบ‘ถึงเจ้าวายร้ายตัวน้อย’ที่หนังใช้ชื่อว่า ‘รักแรกอุ้ม’หรือไม่ใช่นิยายโด่งดังในนิตยสารชื่อดังอย่าง ‘ทั้งดวงใจให้หมดเลย’ ที่เอามาทำเป็นละครสั้นฉายทางฟรีทีวี



ทะเลน้ำค้าง


วดีลดา เพียงศิริ


            หนังสือเล่มไม่หนา ขนาดเล็กกว่าปกติ หน้าปกสีอ่อนๆเล่มนี้ทำให้ฉันสะดุดตาตั้งแต่คำโปรยปก


นวนิยายเรื่องนี้

ผู้หญิงไม่ควรตัดสินอะไรด้วยอารมณ์ล้วนๆ

พ่อเรายังบอกเลยว่า ชีวิตไม่ใช่เรื่องเสี่ยงการแต่งงานก็ไม่ใช่เรื่องเสี่ยง

เพราะเราจะต้องอยู่ด้วยกันทั้งชีวิต

ยิ่งถ้ามีลูกด้วยกัน ยิ่งหนีกันไม่พ้น

อาจจะเลิกกันไปเป็นคนอื่น

แต่ก็เป็นพ่อกับแม่ของลูกไปตลอดชีวิต….


            ยิ่งพอได้มาอ่านคำนำและเริ่มบทแรกที่ผู้เขียนใส่ตัวเองลงไปในฐานะนักเขียนที่ปรึกษาให้กับเด็กผู้หญิงคนหนึ่งที่ทราบมาว่าเธอหรือ ‘ชมปอง’ตัวละครหลักของเรื่องนั้นมีคาแรกเตอร์ในชีวิตจริง ทำให้ฉันอินได้ไม่ยาก

            งานเขียนของพี่อุ๋มอิ๋ม มีชีวิต มีความรัก และมีความหวัง ในขณะเดียวกันก็ไม่ทิ้งความหวานวิ๊งและดราม่ารันทดใจ ไม่แปลกใจที่เมื่ออ่านเรื่องนี้จบฉันถึงกับเสียน้ำตาให้กับชมปองทั้งที่เธอมีความสุขดีแล้วในบั้นปลาย

ไม่ว่าจะชีวิตครอบครัวพ่อแม่ที่แตกร้าว รักแรกที่หลงทาง และคนรักที่สูงส่งไม่คู่ควร การโดนดูถูกจากแม่ของ ‘น่านฟ้า’ คนที่ชมปองรักมาก ทำให้คนสองคนต้องต่างคนต่างไป

             น่านฟ้ารักชมปองก็จริง แต่หัวใจเขาโลเล เป็นคนดีก็ใช่ แต่ดีอย่างเดียวไม่พอต้องรับผิดชอบ และผลของการต้องรับผิดชอบผู้หญิงอีกคนที่พลาดพลั้งทำให้เขาต้องไกลห่างออกไปอีก 

             ชมปองอยู่ได้เธอตั้งใจเรียนและเรียนจบออกมาโดยมีคนคนหนึ่งที่รอคอยเธอเสมอเขาเป็นชายหนุ่มธรรมดาชีวิตราบเรียบและไม่หวือหวาเร้าใจ แต่เมื่อเธอเกิดปัญหาซึ่งใหญ่ที่สุดในชีวิตลูกผู้หญิง

             ชมปองโดนทำร้ายร่างกายจากคนโฉดต้องเสื่อมเสียศักดิ์ศรีเพราะความไว้ใจคำเดียว แต่เพราะ ‘สันติ’ ผู้ชายธรรมดาที่เธอไม่เคยรักอยู่เป็นกำลังใจไม่ห่างเธอก็ได้คิด


“แปลกนะคะพี่ปองว่าบางทีคนที่เรารัก

เรากลับอยู่กับเขาไม่ได้แต่กับคนที่เราไม่ได้รักอะไรนักหนา

แหม...อยู่กันราบรื่นเชียว” 


“นั่นซี่เชื่อมั๊ยพี่เคยไปลองรองเท้าแบบเป็นรองเท้าในฝันของพี่ปรากฏว่าใส่เข้าไปไม่ได้

เพราะพี่เป็นคนเท้ากาง

ในที่สุดก็ต้องยอมรับว่าตัวเองต้องใส่รองเท้าหัวปลาดุก”


เพราะฉะนั้น ฉันไม่แปลกใจเลยที่ตอนจบของเรื่องจะออกมาแบบนั้น น่านฟ้ามาไม่ทัน ในที่สุดชมปองก็ค้นพบว่าตัวเธอเหมาะสมกับอะไร หรือใคร อย่างที่น่านฟ้าเคยเปรยไว้ตอนต้น


“พี่...อีกหน่อยผมจะแต่งงานกับชมปอง"

“โอ๊ยกว่าพี่ฟ้าจะมาปองก็แต่งงานมีลูกมีเต้าไปแล้ว”

เหมือนที่ยายปองพูดไม่ผิด...กว่า ‘น่านฟ้า’ จะกลับมา หล่อนก็มีลูกแล้วจริงๆ


           ยังไม่นับรวมถึงผองเพื่อนของชมปอง ที่ฉันเห็นการเติบโตของพวกเธอผ่านตัวอักษรตั้งแต่บทแรกจนถึงบทสุดท้าย ทั้งเพื่อนสาวแสนสวยที่แย่งกันหมายปองน่านฟ้าแต่ถูกปฏิเสธ จนต้องคว้าชายอื่นที่สมบูรณ์แบบกว่ามาแต่งงาน แต่ชีวิตสมรสไม่ราบรื่นเพราะถูกทำร้ายตบตีจากสามีที่สถานะสังคมสุดแสนเพอร์เฟ็ค

           ทั้งเพื่อนสาวจอมห้าว ช่างภาพขาลุย ที่ไม่ลงหลักปักฐานกับใครสักที พอมาเจอคนที่คิดว่าใช่ก็ทุ่มให้จนหมดใจ แต่เขามีภรรยาอยู่แล้ว เธอโดนหลอกเข้าเต็มเปาและกลายเป็นตัวสำรองชั่วข้ามคืน



ตลอดเรื่องไม่มีตัวละครตัวใดที่เพียบพร้อมเลย ถึงจะไม่เพียบพร้อมแต่ก็ทำเอาฉันวางหนังสือเล่มนี้ไม่ลง แต่ละคนเป็นคนที่สามารถเห็นได้ในชีวิตประจำวันทั้งสิ้น

ฉันหลงรักเรื่องนี้แบบไม่ต้องสงสัย แม้จะผ่านมากว่าสิบปีแล้วก็ตาม ทะเลน้ำค้าง..เป็นต้นแบบที่ทำให้ฉันอยากเขียนนิยายเรียลๆกับเขาสักเรื่อง แต่ตอนนี้ยังคงเป็นได้แค่ความฝันเพราะในความเป็นจริงแล้วยังทำไม่ได้ แต่สักวันฉันจะทำมัน 

ตอนนี้พี่อุ๋มอิ๋มมีหนังสือเล่มใหม่ 'หิมาลัยยอมให้กอด' อ่านแล้วนึกถึงเพื่อนบล็อคของเราสองท่านที่ท่องเที่ยวสไตล์เดียวกัน คือ คุณฟ้า กับคุณไวน์ เสียดายหนังสือมีจำนวนจำกัดและหมดไปกับการร่วมทำบุญช่วยเหลือแผ่นดินไหวที่เนปาลตามเจตน์จำนงของพี่อุ๋มอิ๋ม เผื่อเป็นแรงบันดาลใจให้เพื่อนบล็อคของฉันมีหนังสือเทรกกิ้งเป็นของตัวเองบ้าง

            เมื่อพูดถึงความฝันแล้ว ถ้าวันนั้น..ฉันไม่ได้อ่านหนังสือเล่มหนึ่ง ฉันอาจจะถอดใจกับการเขียนนิยายไปแล้ว

            หนังสือเล่มบางเฉียบกับหน้าปกแสนสวยของนักเขียนที่เข้ามาอยู่ในความชอบของฉันเสียแล้วกับหนังสือชื่อเรื่องยาวแสนยาว


‘ความฝัน (ของฉัน) ยังเหมือนเดิม’

สิริมา อภิจาริน

‘เวลาอาจเปลี่ยนชีวิตและผู้คนแต่มิอาจเปลี่ยนตัวตนและความฝัน’

‘ไม่มีชีวิตใดหยุดนิ่งทุกสิ่งเปลี่ยนแปลงไปตามกาลเวลาเสมอ’


           จากคำโปรยปกหนังสือเล่มบางเฉียบทำให้ฉันอยากเปิดอ่านอีกแล้ว ถ้าวันนั้นที่กำลังรู้สึกแย่ ฉันไมได้อ่านหนังสือเล่มนี้บางทีความฝันของฉันอาจมอดดับสนิทไปแล้วก็ได้ตั้งแต่วันนั้น

            หลายประโยคในเรื่องสั้นหลายเรื่องในเล่มโดนใจฉันเข้าอย่างจังเนื้อหาเกี่ยวกับความฝัน ฝันเล็ก ฝันใหญ่ การไล่ตามความฝันจนประสบความสำเร็จและบางครั้งอาจกำลังวิ่งวนตามหาในสิ่งที่ตัวเองปรารถนา เมื่อเวลาผ่านไปยังไขว่คว้าไม่สำเร็จมันจะยังคงเดิมอยู่ไหม


           คำที่หยิบยกมาเขียนในเรื่องสั้นแต่ละเรื่องเปรียบเปรยได้เห็นภาพด้วยภาษาธรรมดาที่เข้าใจง่ายฉันอยากเรียนรู้และเพิ่มความฝันที่อยากจะเขียนได้เพียงเศษเสี้ยวเดียวก็พอไม่ใช่ให้เป็นแค่ตัวหนังสือในนิยายที่จะสรรปั้นแต่งให้สวยหรูอย่างไรก็ได้แต่ข้อคิดที่สอดแทรกมาในเนื้อหานั้นน่าสนใจ


‘ผู้ชายนะ กลัวที่สุดคือชีวิตที่ไม่มีลูกมีเมีย คนอื่นก็แค่ตัวสำรอง

แค่ของว่างไม่ใช่ของจริงของจริงที่บ้านหมดรสแล้ว

แต่จะให้เลื่อนของว่างขึ้นมาเป็นของจริงก็ไม่ได้ใจไม่ถึงกลัวการสูญเสีย

ถ้าจะมีการสูญเสียพวกของว่างต้องเป็นฝ่ายสูญเสีย เพราะอะไรน่ะหรือ

เพราะของว่างมันมาทีหลังไม่มีค่าอะไรที่เขาจะยอมเสี่ยง ยอมแลก

ของว่างไม่ได้ร่วมทุกข์ร่วมสุขมากับเขาเหมือนเมียเขาผู้ชายที่ยอมแลกยอมสูญเสีย

คือผู้ชายที่หัวใจของเขามีรักจริงกับของว่างมากพอจะยกขึ้นให้เป็นของจริง’


           คำเปรียบเปรยแนวจิกกัดเล็กๆสะท้อนสังคมหน่อยๆ ในเรื่องสั้นเรื่องหนึ่งในหนังสือเล่มนี้ของเธอทำให้ฉันทึ่งและแน่นอนที่ไม่กี่ประโยคในหน้ากระดาษเล่มบางๆ เล่มหนึ่งในอีกหลายๆหน้าที่เหลือจะแฝงข้อคิดและความฝันมากมายเพียงไหน

ที่สำคัญ‘ถ้าวันนั้น’ ฉันไม่ได้อ่านหนังสือเล่มนี้ ความฝัน (ของฉัน) จะยังเหมือนเดิมหรือจะหยุดลงกลางคันก็ไม่อาจรู้ได้...



 ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

ขอบคุณของแต่งบล็อคสวยๆ จากคุณยายเก๋าและคุณญามี่ค่ะ

ขอบคุณเพลงเพราะๆ จากอินเตอร์เนตค่ะ

ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามอ่าน

พรุ่งนี้ค่อยไปเยี่ยมพี่ๆ เพื่อนๆ ที่บล็อคนะคะ





 

Create Date : 18 มิถุนายน 2558
32 comments
Last Update : 18 มิถุนายน 2558 11:28:03 น.
Counter : 1764 Pageviews.

 

ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวต+ไลค์ และคอมเมนท์ในตะพาบตอนที่แล้วด้วยนะคะ

ขอบคุณคุณสาว sawkitty / พี่นินี ชลชินี / คุณนัน turtle_cheesecake / พี่ก๋า กะว่าก๋า / คุณไวน์กับสายน้ำ / คุณสาวไกด์ใจซื่อ / คุณฟ้าใสวันใหม่ / คุณปอป้า พรหมญาณี / พี่ป๋อง foreverlovemom / พี่โอ เนินน้ำ / คุณNENE77 / พี่หนู สายหมอกและก้อนเมฆ / คุณปอม กาปอมซ่า / คุณแม่ซอง ซองขาวเบอร์9 / คุณPZOBRIAN / พี่อุ้ม อุ้มสี / คุณเอ็ม **mp5** / พี่อ๋า วนารักษ์ / คุณต่อ toor36 / คุณบาบิบูเบะ...แปลงกายเป็นบูริน / คุณมิล มิลเม / คุณมี๊เก๋ kae-aoe / พี่แอ๋น anigia / คุณนิค ที่เห็นและเป็นมา / คุณสังขยาใบชาตากแห้ง / คุณฟ้า กาบริเอล / คุณCG Kyo / อ.เต๊ะ multiple / คุณชีริว / คุณชลบุรีมามี่คลับ / คุณเศษเสี้ยว

ขอบคุณมากๆค่า

 

โดย: lovereason 18 มิถุนายน 2558 1:30:10 น.  

 


หนังสือในดวงใจ ซึ่งทำให้เกิดแรงบันดาลใจ มีหลายเล่ม
ค่ะ

ทั้งนิยาย เรื่องสั้น และไม่ว่าจะเป็นแนวไหน ไม่เอียงซ้าย หรือขวา รักเท่ากันหมด
และถ้าทำได้ วันๆอยากจะนั่งอ่านหนังสือทั้งวันเลยค่ะ

ขอบคุณนะคะ คุณนุ่น

 

โดย: นัน IP: 192.99.14.34 18 มิถุนายน 2558 1:49:30 น.  

 

สวัสดีครับคุณนุ่น......

อ่านลงมาเรื่อย ๆ .... เลยรู้ว่านักเขียนนักประพันธ์
มีหนังสือที่เคยอ่านเป็นแรงบันดาลใจให้เขียน..

ผมว่าคงเป็นแบบนั้นจริง ๆ คุณนุ่นก็ใช่...เพราะอ่าน
หนังสือเยอะ และมีจินตนาการ.. ผมนับถือจริง ๆ

ในชีวิตของผม ที่ผมเคยรู้จักนักประพันธ์ คนแรก
ครูชุ่ม ณ บางช้าง... เขียนนิยาย ที่จำได้ เจ้าหมื่น
ด้งนคร.. ท่านสอนประวัติศาสตร์ผม ที่ ร.ร.ยุพราช

ยามว่าง ครูจะนั่ง นิ่ง... สักพักจะ ลงมือเขียนแล้วก็
หยุด.. ผมเคยแอบดู งานต้นฉบับด้วยแหละ 555

คนที่สอง ผมไม่กล้าไปพบหน้าท่าน... ผมจะไป
อยู่ที่บ้านเพื่อน ที่ เชียงใหม่... รู้ว่าท่านเป็นนักเขียน
ไม่ชอบเสียงดัง... อ.ไชยวรศิลป์ ผมได้แต่ลัดเลาะ
ไปที่รั้วบ้านท่าน แหะ ๆ ตอนนั้นผมชอบอ่านหนังสือ
ต่าง ๆ ทึ่งครับ

นึกถึงสมัยเป็นเด็กนักเรียน.. อยากจะเขียนหนังสือ
เลยเขียนแบบเรียงความ..

แต่ก็ต้องทิ้ง.. ไม่ได้เขียนอีก.. จนกระทั่งทำงาน
หนักมาก.. มีโอกาศดูแลกิจการ 60 สาขา..เลยออก
หนังสือ วารสาร ตามสดวก ส่งไปตามสาขา เกี่ยว
กับกิจการหรือ ความรู้ แล้วแอบ ส่งงานเขียน ขำ ๆ
ใช้นามปากกา.. ไม่มีใครรู้... คนอ่านกันเยอะ เลย
ถูกผู้ใหญ่เรียกไปว่า ใครเป็นคนเขียน ไม่เหมาะนะ

555 ไงผมก็บอก คนเขียนไม่ได้

นักประพันธ์ที่ผมชื่นชม มาก และชอบสไตล์การเขียน
คนแรก ใช่เลย ท่านพนมเทียน.. (ชอบเรื่องป่า)
คนที่สอง คุณสุวรรณี เรื่องอะไรจำไม่ได้ น่าจะ
เรื่องเล่า จากกรุงโรม...(ชอบเที่ยวแบบติดดิน มี
อ.แพต เกี่ยวข้องด้วย ตลอนเที่ยว กางเต้นท์นอน
แหะ ๆ เหมือน.. คุณฟ้า กาบริเอล)

อีกท่านผมชอบสไตล์ การเขียน ท่านคือ พ.ต.ต.
ประชา พูนวิวัฒน์... ท่านใช้ บทเจรจา เดินเรื่อง
ผิดกว่า นักเขียนคนอืืน เก่งจริง ๆ.. (เรื่องของ
ท่านที่ทำผิด ติดคุก เป็นเรื่องส่วนตัว) แต่ผมก็
ชอบ..

ยิ่งเห็น ที่คุณนุ่นโปรย ไว้ข้างบน.... นักเขียนท่าน
เข้าใจตั้งชื่อ... ชวนให้อยากอ่านมาก.. โอ..

ในอ้อมกอดหิมาลัย.. ฯ

พ.ต.ต.ประชา...ก็ตั้งชื่อว่า "ก็ผมไม่มีทางเลือกนี่ครับ"
อีกเรื่อง เข็ดจริง ๆ ให้ดิ้นตาย..

เช้ามืดนี้ สมองโปร่งมาก เลยเขียนถึงคุณนุ่นเกี่ยว
กับ งานตะพาบนี้เยอะหน่อย

คือ อยากคุยกับนักประพันธ์ ก็คุณนุ่นนะแหละครับ
555

แอบเห็น กว่าถึง คุณฟ้า มีผมแจมด้วยนิดนุง.. ขอบ
คุณนะครับ..

ยาวเหยียด..แล้ว ไปละครับ ถ้าเม้นท์นี้ไม่เหมาะ
ลบทิ้งได้นะครับ ไม่ว่ากัน

 

โดย: ไวน์กับสายน้ำ 18 มิถุนายน 2558 3:06:30 น.  

 

หนังสือดีดีเป็นแรงบันดาลใจในการคิด
พี่ก๋าเชื่อแบบนั้นมาตลอดครับ
แต่ละช่วงวัยที่เราเลือกหนังสือเข้าสู่ชีวิต
ไม่มากก็น้อยมันคือกระจกสะท้อนตัวตนของเราในวัยนั้นจริงๆ

 

โดย: กะว่าก๋า 18 มิถุนายน 2558 7:15:45 น.  

 

น่าอ่านทุกเล่มเลยจ้า ชอบคุณพ่อขายาว

 

โดย: sawkitty 18 มิถุนายน 2558 8:27:28 น.  

 

สวัสดีค่ะคุณนุ่น...

ชอบคนที่รักการอ่านมากๆค่ะ..

เท่ากับเป็นการเปิดโลกการเรียนรู้..

 

โดย: อ้อมแอ้ม IP: 49.230.77.192 18 มิถุนายน 2558 8:59:19 น.  

 

คุณพ่อขายาว มี้ได้รู้จักตอนที่เป็นการ์ตูนช่อง 9 ค่ะ สมัยเด็กๆ ดีจังนะคะที่ได้ พบหนังสือดีๆในวันนั้น ทำให้มีวันนี้

 

โดย: kae+aoe 18 มิถุนายน 2558 13:14:28 น.  

 

หนังสือแต่ละล่มก็เป็นแรงจูงใจให้เราอยากเขียนจริงๆนะคะ
ยิ่งเล่มที่ทำให้เรารู้สึกถึงจินตนาการตามไปด้วยนี่ วางไม่ลง 55

คำโปรย ‘ความฝัน (ของฉัน) ยังเหมือนเดิม’ นี่ชอบมากๆเลย

คือความฝันมันอาจจะไม่ได้หายไปไหนหรอกเนอะ
แค่จังหวะที่จะไปตามฝันมันมาพร้อมกันหรือปล่าวน่ะ แฮ่

แอบสะดุ้งชื่อที่บอกในเอนทรี่นี้เลย แฮะ ^^

ปล. แอบไปดูชื่อคนส่งงานตะพาบ อิอิ อยู่รองโหล่ลำดับท้ายแถวใกล้กันเลยนะเนี่ย


 

โดย: กาบริเอล 18 มิถุนายน 2558 15:16:21 น.  

 

หนังสือแต่ละเล่มที่เราอ่าน บางทีกระตุ้นต่อมความอยากจริง
ตอนแม่ซองฯเด็ก อ่านของโรสลาเลน
แล้วอยากเป็นนักเขียนมากค่ะ อิอิ
แต่เราไม่ขวนขวาย หลังนั้นก็มาเจอหนังสือ เพชรพระอุมา ของคุณน้า
มาอ่านเป็นวรรคเป็นเวน ชอบป่าไปเลย
แบบว่าถ้าได้ไปลุยในป่าน่ะ
จนเดี๋ยวนี้ยังมีความอยากไปลุยป่า เดินขึ้นเขา อะไรงี้ค่ะ ชอบ

ความฝันไม่บรรลุ เพราะไม่ได้เรียนต่อ
ชีวิตแต่งงานสมัยก่อน ก็ต้องอยู่บ้านเลี้ยงลูก
ไม่อยากโทษนะคะ เป็นลิขิตและชะตาชีวิต อิอิ

 

โดย: ซองขาวเบอร์ 9 18 มิถุนายน 2558 19:25:51 น.  

 

คิดว่าทุกคนก็คงมีความฝันของตัวเองด้วยกันทั้งนั้นนะคะ
แต่จะมีความมุ่งมั่นที่จะทำความฝันให้เป็นจริงได้แค่ไหนเท่านั้นเอง
ส่วนตัวก็เคยนึกอยากเขียนนิยายจากชีวิตจริงเหมือนกัน
อย่าเอ็ดไป กลัวคนอ่านจะจับได้ว่าใครเป็นใครนี่สิ 555

 

โดย: ฟ้าใสวันใหม่ 18 มิถุนายน 2558 20:22:29 น.  

 

ตะพาบเดียวรีวิวหนังสือสี่เล่มเลย พลังในการเขียนของคุณนุ่นนี่สุดยอดจริงๆ

หนังสือเรื่องคุณพ่อขายาว ปกเป็นสาวสวยซะงั้น ขอเปลี่ยนชื่อเป็นคุณพ่อผมยาว (เพศทางเลือก) เอิ๊กๆ~
เพิ่งรู้ว่า Daddy Long Leg พิมพ์มาร้อยกว่าปีแล้ว ตั้งแต่ปี 1912 ปีที่ไททานิคจมเลยนะครับเนี่ย

พูดถึงหิมาลัยนึกถึงคุณฟ้าเหมือนกัน แต่เพิ่งรู้ว่าพี่ไวน์เคยไปหิมาลัยมาด้วยเหรอครับ รู้แต่ว่าตอนนี้อัพบล็อกพม่าอยู่
ความฝัน (ของฉัน) ยังเหมือนเดิม ทั้งภาพปกทั้งชื่อเรื่องน่าอ่านมาก แต่แนวนี้ผมไม่สันทัด

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
Rinsa Yoyolive Travel Blog ดู Blog
lovereason Book Blog ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น

 

โดย: ชีริว 18 มิถุนายน 2558 22:49:55 น.  

 

ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามอ่านค่า
ขอเกเรอีกวัน พรุ่งนี้ค่อยไปตามอ่านตะพาบ+บล็อคพี่ๆนะคะ
วันนี้มีภารกิจนิดหน่อยยังไม่เสร็จค่า

ขอบคุณมากๆค่า

 

โดย: lovereason 19 มิถุนายน 2558 0:47:37 น.  

 

ทะเลน้ำค้าง // ความฝัน (ของฉัน) ยังเหมือนเดิม สองเล่มนี้ยังไม่เคยอ่านครับ

ผมติดใจเรื่องคุณพ่อขายาวมากกว่า จริงๆ เรื่องนี้ถ้าเป็นหนังสือผมก็ไม่เคยอ่านนะ แต่เรื่องนี้มีเป็นอนิเมด้วย ไว้เดี๋ยวผมจะเอามารีวิวในบล็อก พอดีชอบแนวๆ นี้อยู่ครับ

+

 

โดย: คุณต่อ (toor36 ) 19 มิถุนายน 2558 1:05:50 น.  

 

สวัสดียามเช้าครับน้องนุ่น


พี่ก๋าคิดว่าระบบการ Print on demand น่าจะเหมาะกับการทำเก็บไว้ดู
มกากว่าทำไว้ขายครับ

ถ้าจะขายเป็นจำนวนมาก
พิมพ์ที่โรงพิมพ์ก็ราคาถูกกว่า
และขายผ่านระบบร้านจัดจำหน่ายก็น่าจะขายดีกว่าทำเอง
ขายเองครับ

 

โดย: กะว่าก๋า 19 มิถุนายน 2558 7:18:41 น.  

 






"คุณพ่อขายาว" เป็นหนังสือ เล่ม แรกๆ ในชีวิตพี่ป๋องเหมือนกันค่ะ ..








 

โดย: foreverlovemom 19 มิถุนายน 2558 10:48:47 น.  

 

คุณนุ่นขา
มันคือเรื่องแห่งความทรงจำในวัยเด็กเลยค่ะ
จำได้ว่ามีทั้งคุณพ่อขายาว คุณลุงขายาว
เห็นแล้วคิดถึงอดีตค่ะ

 

โดย: Close To Heaven 19 มิถุนายน 2558 10:54:22 น.  

 

ถ้าวันนั้นคุณนุ่นไม่ได้อ่านหนังสือพวกนี้
ก็อาจไม่มีแรงบันดาลใจอยากเขียนมาจนถึงทุกวันนี้ใช่ไหมคะ
ยิ่งอ่านมาก ยิ่งรู้มากได้แนวการเขียนมาขึ้นด้วย

และวันนี้ก็ได้มาขีดเขียนเรื่องราวให้เพื่อน แบ่งปันให้อ่าน
ถือเป็นความสุขอย่างหนึ่งเลยนะคะ ^^


บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
ชีริว Funniest Blog ดู Blog
AppleWi Beauty Blog ดู Blog
mambymam Music Blog ดู Blog
Tui Laksi Photo Blog ดู Blog
lovereason Literature Blog ดู Blog



 

โดย: Rinsa Yoyolive 19 มิถุนายน 2558 10:55:41 น.  

 

สวัสดีค่ะ คุณนุ่น

เอ็นทรี่เดียว แต่รีวิวหนังสือตั้งหลายเล่ม สุดยอดค่ะ
หนังสือทั้งหมด ปอป้าไม่เคยอ่านเลยค่ะ
ตลอดชีวิตที่ผ่านมา ขลุกอยู่กับหนังสือพระบาลีมากกว่าหนังสืออื่น
จนกระทั่งมาเสียลูกชายไป และต้องพบจิตแพทย์
คุณหมอให้หยุดอ่านพระบาลี แล้วหานวนิยายน้ำเน่ามาอ่าน
หรือหนังสือเบาสมองมาอ่านแทน
เดี๋ยวนี้ก็เลยรู้จักอ่านหนังสืออย่างอื่นเป็นแล้ว 5555

วันนี้โหวตหมดกระเป๋าแล้ว ไว้ปอป้ามาใหม่นะคะ

 

โดย: พรหมญาณี 19 มิถุนายน 2558 14:40:59 น.  

 

มากรีโให้คุณพ่อขายาว ชอบมาก

ทะเลน้ำค้างยังไม่เคยอ่านเลยค่ะ แต่น่าสนมาก

ของเรา... นิยายเล่มแรกที่ทำให้รู้ว่าชอบนิยายก็มือ ปุลากง ค่ะ

 

โดย: ชลบุรีมามี่คลับ 19 มิถุนายน 2558 16:30:19 น.  

 

เซ็ตนี้ คุ้นทั้งเรื่อง คุ้นทั้งนามปากกาจ้ะ

หิมาลัยยอมให้กอด เล่มนี่ พี่ยังไม่เห็นเลย


***พี่ไม่ค่อยชอบน้ำเงี้ยว กินกี่ทีก็ไม่ชอบ สงสัยกินไม่เป็นมัง เค้าอร่อยกันทั่วบ้านทั่วเมือง

 

โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ 19 มิถุนายน 2558 20:16:32 น.  

 

ชอบคุณพ่อขายาว เหมือนกัน ค่ะน้องนุ่น



lovereason Literature Blog ดู Blog

 

โดย: เริงฤดีนะ 20 มิถุนายน 2558 9:15:09 น.  

 

ปอป้าโหวตให้นะคะ


บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
lovereason Literature Blog ดู Blog

 

โดย: พรหมญาณี 20 มิถุนายน 2558 11:15:21 น.  

 

สวัสดีวันหยุดที่ยังร้อนๆค่ะคุณนุ่น ไม่เป็นไรค่ะ ทุกคนมีเวลาไม่เท่ากันค่ะ พักนี้มี่ได้หยุดบ่อย เลยว่างมากหน่อย อิอิ แต่อีก2วันก็ยุ่งอีกสิ



 

โดย: ญามี่ 20 มิถุนายน 2558 11:32:27 น.  

 

คงต้องใช้เวลาระดับนึงเลยครับ พวกการ์ตูนเก่าที่เป็นวรรณกรรมมาก่อนผมค่อนข้างชอบมาก แต่ละเรื่องที่เคนทำไม่เคยต่ำกว่า 3 เดือนเลย (นี่ยังไม่ได้เริ่มเลยด้วย)

คู่อริที่รัก เรื่องนี้พอจะมีชื่ออังกฤษมั้ยครับ เดี๋ยวลองไปหาดูก่อนว่ามีเป็นการ์ตูนมั้ย

 

โดย: คุณต่อ (toor36 ) 20 มิถุนายน 2558 11:48:31 น.  

 





หวัดดีค่ะ น้องนุ่น ..








 

โดย: foreverlovemom 20 มิถุนายน 2558 16:58:30 น.  

 

คุณนุ่นมีทั้งแรงบันดาลใจและความฝันของตัวเองค่ะ
ที่ทำให้เป็นนักเขียนในตอนนี้
ข้างบนนั่นนิคเคยอ่านคุณพ่อขายาวเล่มเดียวเอง
ถึงจะเป็นหนังสืออ่านนอกเวลาก็ชอบมากนะ

 

โดย: ที่เห็นและเป็นมา 20 มิถุนายน 2558 23:39:08 น.  

 

มะมีชื่อเราในเอนทรี่นี่มั่งเลย ฮี่ ใครจะเอาชื่อเอ็งมาลง นายไปเกี่ยวอะไรกะถ้าวันนั้นวันนี้ 555

หวัดดีครับน้องนุ่น แวะมาอ่านถ้าวันนั้นของน้องนุ่น โห หนังสือทรงอิทธิพลทางแรงบันดาลใจเพียบเลยนะครับนั่น คนถูกเอ่ยนามในนั้นหลายคนยิ้มแฉ่ง

 

โดย: น้ำ-ฟ้า-ป่า-เขา 21 มิถุนายน 2558 8:10:50 น.  

 

กำลังฮิตเลยนะ..เสียเงินหรือเปล่าค่าเรียน...นุ่น
เห็นว่าครูสอนบางคนอยู่เมืองนอกก็มีนะ
เพื่อนพี่พันคนหนึ่งลงเรียนกับสำนักพิมพ์
เสียเงินด้วยนะ..แต่มีโอกาสได้พิมพ์ง่ายขึ้น
พยายามเข้านะ..เอาใจช่วยครับ

 

โดย: พันคม 21 มิถุนายน 2558 16:34:57 น.  

 

ปอมมีโอกาสได้อ่ารเรื่องคุณพ่อขายาวเพราะแม่ซื้อให้อ่านค่ะ เป้นอีกเรื่องที่สนุกและประทับใจมากค่ะคุณนุ่น



ปอมและน้องกระต่ายมาส่งคุณนุ่น เข้านอนนะคะ




ราตรีสวัสดิ์ค่ะ


 

โดย: กาปอมซ่า 21 มิถุนายน 2558 20:45:54 น.  

 

ชอบเรื่องคุณพ่อขายาวค่า

 

โดย: บาบิบูเบะ...แปลงกายเป็นบูริน 21 มิถุนายน 2558 21:35:49 น.  

 

lovereason Book Blog ดู Blog

daddy long leg อ่านตั้งแต่อยู่ประถมปลายมั้ง
ส่วนเรื่องใหม่ ๆ เกิดไม่ทันจ้า

 

โดย: tuk-tuk@korat 22 มิถุนายน 2558 12:32:57 น.  

 

แวะมาอ่านรีวิวหนังสือ น่าอ่านจังค่ะ

โหวด สาขา book blog ค่ะ

 

โดย: newyorknurse 23 มิถุนายน 2558 0:45:02 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


lovereason
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 76 คน [?]









+ ++
Friends' blogs
[Add lovereason's blog to your web]
Links
 

MY VIP Friends


 
 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.