น้ำอิงเอ๋ย เชื้อพ่อแรงจริงนะ

น้ำอิง ได้ชื่อว่าเป็นลูกพ่อเลย เพราะว่าเหมือนกันทั้งหน้าตาและรูปร่าง(ซึ่งอันนี้แม่ไม่ปลื้มเท่าไหร่) ก็ใครๆ เค้าก็บอกกันอย่างนี้นี่นา เหมือนแม่แค่ตาเอง ถ้าหน้าเหมือนแม่หนูคงจะสวยเนอะ อิอิ

เชื้อจากพ่อที่แรงนี่ไม่ใช่แค่นี้นะ หนูยังเอาอาการแพ้แมลงมาจากพ่อด้วย ทุกคนก็พึ่งรู้เมื่อวันศุกร์ที่ผ่านมานี่เอง เพราะหนูโดนเจ้าแตนตัวน้อยต่อยเข้าที่ข้อเท้า ตอนที่หนูโดนต่อยอ่ะ อยู่ดีๆ ก็วิ่งมาหาแม่ บอก เจ็บ ๆ ตอนแรกแม่นึกว่าหนูโดนมดกัด เพราะไม่ได้ไปเดินใกล้ต้นไม้เลย เดินเล่นอยู่ตรงเก้าอี้หน้าบ้านแท้ๆ ที่ไหนได้พอแม่ถอดรองเท้าหนูออกดูแล้วรู้เลยว่าโดนตัวอะไรต่อยแน่ๆ มองไปตรงที่หนูไปเล่นเห็นเจ้าแตนบินไป คิดว่าใช่มันแน่ๆ เลย แต่แม่ก็ได้แต่แค้น หันไปถามพ่อว่าจะเอายาอะไรทาให้ลูกดี พ่อบอกเอาแซมบัคก็ได้ แต่แม่ยังไม่ทันหาเลย ป้านีก็เดินมาดู แล้วไปเอายาเหลืองมาทาให้ แถมเอายาขี้ผึ้งเสลดพังพอนมาให้อีกอันนึง ทายาไปแล้วก็บวมๆ แดงๆ อยู่นิดนึง แต่ไม่มาก หนูเองก็อึดใช่เล่นนะ ร้องไห้แค่แป๊บเดียว ได้แต่บ่น เจ็บ เจ็บ เฮ้อ น่าสงสารจริง แม่ก็ได้แต่ทายาให้ ก็ไม่คิดว่าลูกแม่จะแพ้ เพราะลูกแม่ก็ยังหลั่นล้าอยู่เลย

พอเย็นวันศุกร์แม่ไปรับหนูจากโรงเรียน ก็ไม่คิดว่าเท้าหนูจะบวมมาก เพราะหนูใส่ถุงเท้าเลยไม่เห็น แต่พอใส่รองเท้าก็คิดอยู่ว่าทำไมวันนี้ใส่ยากจัง จนกลับถึงบ้านก็ยังไม่เห็น แม่นี่น่าตีหัวจริงๆ เลย กว่าจะสังเกตุเห็นได้ก็ตอนที่ลูกนอนแล้วบ่น เจ็บ เจ็บ ให้แม่เกา แม่ก็ตื่นมาจะเอาน้ำแข็งประคบให้ เผื่อจะหายบวม หนูก็ไม่ยอมให้แม่ประคบ แม่เลยนอนลูบเท้าให้หนูจนหลับไปเลย อีกวันถึงได้พาไปหาหมอ ก็ได้ยาแก้แพ้ แก้คัน ทั้งแบบกินและแบบทา กับยาแก้อักเสบมา ค่อยรู้สึกดีขึ้นมาหน่อยที่ลูกมียากิน (ขอฟ้องหน่อย อีตาพ่อนะ พูดเหมือนแม่น่ะกังวลมากไป บอกว่ามันก็บวมอย่างนี้แหละ เดี๋ยว 2-3 วันก็หาย มีการบอกว่าก็เหมือนพ่อไง จำได้ไหมที่พ่อโดนแล้วให้แม่ดู ก็บวมแบบนี้แหละ แม่ได้แต่คิดในใจว่าก็พ่อตัวยังกะยักษ์ ลูกตัวนิดนึง จะให้มีความอดทนถึงไหนฟระ ) จริงๆ แม่ไม่ได้ห่วงมากไปหรอก แค่สงสารหนู แล้วคิดว่าหนูคงแพ้ เลยอยากพาไปหาหมอเพื่อจะได้ยามากินแก้แพ้แค่นั้นเอง เพราะที่บ้านเราไม่มียานี้เลย

แต่หลังจากได้ยามาทานแล้ว เท้าหนูก็เริ่มดีขึ้น บวมน้อยลง แต่เป็นรอยช้ำเลย ป้าอ๋อบอกเท้าหนูตอนบวมเหมือนอึ่งอ่างกำลังพองตัวเลย แม่ก็ว่าเหมือนจริงๆ นะ เพราะมันบวมจนเหมือนเท้าจะระเบิดได้เลย ขนาดหมอยังตกใจเลยตอนเห็น แล้วบอกว่าเท้าหนูอักเสบ น่าจะเป็นเพราะเกาเลยติดเชื้อซ้ำ วัดไข้ด้วย แต่โชคดีที่ไม่มีไข้ หมอบอกว่าเวลาโดนพิษมันจะแล่นไปที่ต่อนน้ำเหลือง บริเวณใกล้ๆ ขาหนีบ จะทำให้เดินไม่ถนัด แถมกำชับแม่ด้วยว่าถ้ากลับไปให้กินยาแก้อักเสบเลยนะ

จากการที่บ้านเราไม่มียาแก้แพ้ให้หนูกิน แม่เลยเปิดเนตหาข้อมูลอีกตามเคย ว่าจะมีวิธีไหนที่ทำให้ทุเลาได้บ้าง เค้าบอกว่าตอนที่โดนแรกๆ ให้ล้างแผลด้วยน้ำสบู่ จะช่วยได้ แล้วให้ใช้ยาที่มีส่วนผสมของสเตียรอยด์ทาเพื่อบรรเทาอาการ นอกจากนี้หาไม่เจอเลย

แต่ไม่เป็นไรนะจ๊ะ แม่จะไม่ให้เกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้นอีก เพราะแม่ได้ตระเวนหารังแตนรอบบ้านเรา และกำจัดมันซะแล้ว โทษฐานที่มาทำให้ลูกรักแม่เจ็บตัว ทำให้เท้าของลูกบวมจนใส่รองเท้าไม่ได้ ขอให้หนูหายเร็วๆ นะจ๊ะ ลูกรักของแม่

Create Date : 15 มิถุนายน 2552		5 comments
Last Update : 15 มิถุนายน 2552 14:15:20 น.
Counter : 576 Pageviews.
Share Tweet