ก็เลยกลายเป็นคนไม่ค่อยกลัวผี ต้องบอกว่าไม่ค่อยนะคะ
เอาจริงๆก็มีกลัวบ้างเหมือนกัน อิอิ
ช่วงที่ไปเที่ยว ลูกสาวชวนไปเกาหลี
กรุ๊ปทัวร์จะเป็นแบบไปรเวท คือ เพื่อนๆของลูกทั้งนั้น
ติดท้ายด้วยลูกๆของเพื่อนๆ รวมแล้วสามสิบกว่าชีวิต
เป็นเด็กทั้งหญิงและชาย ร่วม 14 คน
ซึ่งต้องบอกว่า วัยซนเป็นลิงทั้งกรุ๊ป
เที่ยวกันจนคืนสุดท้าย เย็นวันนั้น ทัวร์จะพาไปเที่ยวตลาดเมียงดง
แต่ครอบครัวลูกสาวและเพื่อนอีกหนึ่งครอบครัว
ตกลงกันว่าจะไม่ไป เพราะมีแต่ช๊อปปิ้ง
เด็กๆก็ซนมากคงไม่ได้ซื้ออะไร อีกอย่างเป็นช่วงเย็นถึงค่ำ
กลัวว่าเด็กๆแสนซนจะพลัดหลง ซึ่งเป็นเรื่องที่เป็นไปได้
เลยเรียกแท๊กซี่กลับโรงแรม
แม่ซองฯกับลูกสาวนอนสองห้อง เป็นห้องติดกัน
แม่ซองฯนอนกับหลานชายคนโต
ลูกสาวนอนกับลูกคนเล็กเป็นผู้หญิง
อีกครอบครัวเขามีลูกสามคน ชายสองหญิงหนึ่ง
นอนอีกชั้น ถัดไป
เด็กๆก็ลงมาเล่นกันที่ห้องแม่ซองฯและห้องลูกสาว
วิ่งไปมาระหว่างสองห้อง ระหว่างนั้นลูกสาวแม่ซองฯ
ก็เข้ามาคุยที่ห้อง ปล่อยให้เด็กๆสามคน เล่นกันอีกห้อง
อยู่ๆเจ้าตัวเล็กของเพื่อนอายุแค่ 6-7 ขวบ
ก็วิ่งมาห้องแม่ซองฯทั้งร้องห่มร้องไห้ และพูดว่า ป๋อกลัวๆๆๆ
(น้องชื่อ ป๋อ) ถามว่ากลัวอะไรก็ไม่ยอมบอก
สุดท้ายก็เลยส่งกลับห้องเขาทั้งหมด
คืนนั้นเป็นคืนสุดท้ายที่เราต้องจัดกระเป๋า ออกจากโรงแรม
เที่ยวเสร็จก็จะขึ้นเครื่องกลับเลย
สี่ทุ่มกว่าหลอกล่อเจ้าหลานชายให้หลับก่อน เราจะได้จัดกระเป๋า
กว่าจะหลับก็ห้าทุ่ม เราก็จัดการกับข้าวของลงกระเป๋า
จัดยังไงทำไมมันลงตัวซักที มาเสร็จเอาตีหนึ่ง
ก่อนนอนก็สวดมนต์ไหว้พระ อุทิศส่วนกุศลและแผ่เมตตา
เหมือนจะบอกตัวเองว่ามันเลยเวลานอนซะแล้ว ข่มตายังไงก็หลับไม่ลง
นอนกลิ้งไปมา จนตีสองครึ่ง หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูเวลา
แล้วเดินไปเข้าห้องน้ำ กลับมาเอน หัวถึงหมอนไม่ทันไร
มีคนมาสบัดผ้าห่มแม่ซองฯจนกระเพื่อม แรงมาก
ในความคิดนะคะ ต้องเป็น ผี แน่นอน เพราะปกติผ้าห่มโรงแรม
มันจะเสียบไว้กับปลายเตียง แล้วตัวเรานอนสอดตัวเข้าไปในผ้าห่ม
คิดแล้วก็สวดมนต์หลวงปู่ทวด และปิดตาไม่ยอมลืมตา
กลัวจะเจอค่ะ สวดนานมาก สุดท้ายคิดได้
แม่ซองฯก็ลืมตา และพูดออกมาแบบเสียงดังๆ
ถ้าหากว่าแม่ซองฯหรือเด็กๆไปล่วงเกินสิ่งใดให้ท่านไม่พอใจ
ต้องขอขมาและขอโทษ แทนทุกๆคนด้วย
ครอบครัวเรามาท่องเที่ยวมาขอหลับนอนที่นี่ พรุ่งนี้ก็กลับแล้ว
ขอได้โปรดคุ้มครองพวกเราด้วย
ใจเราคิดแบบนี้ แต่เวลาพูดมันก็ไม่ค่อยปะติดปะต่อหรอกค่ะ
พอพูดเสร็จ ใจก็คิดอย่างที่ตั้งใจพูดตลอดเวลา
ไปหลับอีกทีคงราวตีสี่ครึ่ง หกโมงเช้า โรงแรมก็ปลุก
เช้านั้นรู้สึกเพลีย เพราะนอนไม่พอ เที่ยวก็ไม่สนุก
กลับถึงบ้าน ก็รู้สึกไม่สบายตลอด
เรื่องลางบอกเหตุ เหมือนแม่ซองฯจะมี ปกติถ้าหัวตาขวากระตุก
มักจะมีเรื่องทำให้ไม่สบายใจ
แต่รอบนี้ตาขวากระตุกไม่เหมือนทุกครั้ง กระตุกแรงแต่ไม่ถี่
เหมือนจะรู้ล่วงหน้าว่าอาจจะมีเรื่องไม่ค่อยดี
ทุกเช้าจะปั่นจักรยานออกจากบ้าน ตีห้าครึ่ง
กลับถึงบ้านเจ็ดโมงกว่าๆ แล้วก็ต่อด้วยการทำมื้อเช้าให้คนที่บ้าน
วันเสาร์หลังกลับจากเที่ยว ซักสองสัปดาห์
ปั่นจักรยานกลับบ้านถึงปากซอย ก็รู้สึกว่าหัวใจมันกระตุกแรง
ความรู้สึกเหมือนหัวใจมันหล่นหายไป แล้วตาก็เริ่มพร่า ตาลาย
แต่ก็ค่อยๆฝืนปั่นจนถึงบ้าน
รู้สึกไม่สบายตัว แต่ก็ฝืนทำมื้อเช้าจนเสร็จ จนไม่ไหวถึงขีดสุด
บอกคนที่บ้านว่ายืนไม่ไหวแล้วขอนอน
หัวใจเต้นเร็วมาก หายใจเหนื่อย ตัวสั่น ตาพร่า
แต่สติยังดีมาก บอกสามีว่าให้ช่วยวัดความดัน
แต่ปรากฎว่าวัดความดันไม่ได้ วัดสามครั้งก็วัดไม่ได้ทั้งสามครั้ง
คุณสามีเลยลองวัดของตัวเอง มันกลับวัดได้
ระหว่างนั้นโทรบอกให้ลูกสาวเอารถมารับไปรพ.
คืนนั้นนอนรพ.
คุณหมอตรวจหมด ทำเอคโค่ด้วย
แต่ปรากฏว่ามันปกติทุกอย่าง จะมีลิ้นหััวใจรั่วนิดหน่อย
แต่ไม่มีผลต่อร่างกายเหมือนสว.เป็นผมหงอก ตามอายุเท่านั้น
ส่วนเรื่องที่วัดค่าความดันไม่ได้
สาเหตุเป็นเพราะหัวใจเต้นเร็วมากเครื่องเลยจับค่าไม่ได้
กลับมาพักฟื้นจนรู้สึกดีขึ้น แต่ตายังกระตุกเหมือนเดิม
เมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมา ก็ตกกระได หน้าบ้าน เหมือนโดนเหวี่ยง
คุณสามีเปิดประตู เราเดินตามหลัง
เขาถอยมากระแทกเรา ตัวลอยกลิ้งเอาสะโพกซ้ายลงกระแทกบันไดขั้นสุดท้าย
แล้วตัวก็หมุนรอบนึงเอาไหล่ขวากระแทกกับสนามหญ้า
เดชะบุญกระดูกไม่แตกหัก แต่ก้นซ้ายเขียวเป็นลูกเท่าฝ่ามือ
ไหล่ซ้ายเจ็บจนน้ำตาไหล คืนนั้นนอนระบม
ตัวแข็งทั้งคืน ต้องใช้พาราฯเป็นตัวช่วย
นอนคิดทั้งคืน ตั้งใจตั้งแต่กลับจากเที่ยวแล้วว่าจะไปทำบุญ
ถวายสังฆทาน แต่ยังไม่ได้ไปซักที
เมื่อวานนี้เริ่มสบายตัวแล้ว ก็เลยไปทำบุญที่วัดใกล้บ้าน เป็นวัดป่า
หวังว่าเรื่องร้ายๆคงผ่านไปซักที
เขาว่าโดนผีหลอกเพราะเราจิตตก พอจิตตก อะไรๆก็ตามมา
จะจริงหรือป่าวไม่รู้สิ พยายามทำจิตใจให้ผ่องแผ้ว
คิดแต่สิ่งดีๆ วันๆอยู่กับดอกไม้ค่ะ มีความสุขดี
วันนี้เล่ายาวนิดนึง
แค่อยากจะบอกว่า โดนผีหลอกแค่นี้เอง ดีแล้ว
เขาไม่ได้มานั่งปล่อยผมสยาย ตรงปลายเตียง ให้เราเห็น บรื๋อออออ
ไม่อยากคิด 55555
พบกันบล๊อกหน้าค่ะ กับเรื่องต้นไม้ดอกไม้ ดีกว่า
ขอบคุณทุกท่านที่มาอ่านนะคะ
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 40 คน [
ดีจ้า มาทักทายนะจ้ะ 
