เริ่มต้นการเขียนบล๊อก
กว่าจะได้เริ่มต้นเขียน ต้องใช้ความพยายามอย่างมาก เพราะไม่มีความรู้ทางคอมฯเท่าไหร่ เหมือนตกกระไดพลอยโจน สาเหตุก็เพราะแม่ได้อ่านบล็อกของลูก มีบางตอนที่อยากจะ comment แต่ทำไม่ได้ เนื่องจากต้องสมัครเป็นสมาชิกของบล๊อก
ทำไงดี..แม่ก็เลยตัดสินใจ.. เอาสักตั้ง ค่อยๆเรียนรู้ไปแล้วกัน อันไหนไม่รู้ก็ค่อยถามลูกเอา คิดว่ามันคงไม่ยาก แต่ที่ไหนได้ เริ่มต้นอ่ะอ้า จัดการแก้ไข ทำไงดี งงไปหมด จะจิ้มตรงไหนดีล่ะ มันมืดแปดด้านยกกำลังสองเลยค่ะ เห็นทีจะต้องเล่าเรื่องย้อนหลังเกี่ยวกับความรู้ด้านคอมฯกันเสียก่อน แฮะ..เมื่อตอนอายุ 52 เพื่อนเขามาชวน (เพื่อนรุ่นน้องสัก2-3 รุ่นทำงานแบ๊งค์) เรียกว่าไม่ได้ตั้งใจเท่าไหร่ คิดเพียงว่า เรียนคอมฯก็ดีจะได้ intrend กะเขาบ้าง สมัครเลย พื้นฐานไม่มี ไม่เคยนั่งหน้าคอมฯ เม้าท์จับไม่เป็น ที่สำคัญ อายุเลยวัยรุ่น(แรก) ไปแล้วด้วย ชั่วโมงแรกที่เข้าเรียน แบบว่ามันงง อาจารย์ก็บอกทีละขั้นตอน เราก็ทำไปจดไปไม่รู้อะไรเลย แค่จับเม้าท์จิ้มไปตรงที่อาจารย์บอก เฮ้อ.. กว่าจะจิ้มตรงใช้เวลาเป็น15 วินาที กลับถึงบ้านมือแข็งแล้วเมื่อยไปหมดทั้งตัว ทั้งตัวเลยจริงๆจะบอกให้ แต่ลึกๆรู้สึกดีน่ะ เราไม่ตกรุ่นแล้ว ต้องพยายามให้ได้คงไม่เหนือบ่ากว่าแรง อย่างน้อยก็ได้ชื่อว่าเล่นคอมฯเป็น
อ้อ..ลืมบอกไป ที่แม่ไปเรียนน่ะเป็นของกศน.(การศึกษานอกโรงเรียน) ค่าเรียนแค่ 150.- บาท เรียนกี่ชม. แม่จำไม่ได้แล้ว พอเรียนจบ ก็บอกอาจารย์ว่า เมื่อไหร่มีคอร์สแบบนี้อีกจะขอสมัครเรียนอีกรอบ อาจารย์ว่าไงรู้ไม๊ ผมไม่รับสอนแล้วครับ เพราะถ้ารับแม่เข้าไปอีกครั้ง ผมก็ได้ชื่อว่าเป็นอาจารย์ไม่เอาไหน สอนยังไงลูกศิษย์ต้องกลับไปเรียนใหม่ แม่นี้ไม่รู้จะเก็บหน้าเอาไว้ตรงไหนดี เอ๊ะเราโง่ขนาดนั้นจริงๆหรือ เอาเถอะ ถ้าอาจารย์ไม่ยอมสอนอีกแล้ว เราก็เรียนเองซะให้มันรู้แล้วรู้แร๊ดไปเลย แม่ว่ามันก็คุ้มหรอกน่ะ จ่ายตังแค่ 150 บาท ได้อะไรมาเยอะดี เปิด ปิด คอมฯได้ เขียน word ก็พอได้ แถมเล่นเน็ตก็ได้ ที่สำคัญที่สุด เล่นเกมส์ได้ สนุกดีออก บางวันเล่นตั้งหลายชม. แต่เล่น เกมส์พวก POP CAP น่ะ
จริงๆแล้วที่อยากเรียนรอบสอง เพราะแม่มีความคิดว่า ตอนนี้เราพอมีพื้นฐานบ้างถ้าได้เข้าไปฝึกใหม่ มันคงต้องได้ดีกว่านี้แน่ คือมีความเข้าใจในระบบของมันมากขึ้น จนแล้วจนรอดก็ต้องมาหัดเอง ทำไม่ได้ก็โทรฯถามลูก แต่ว่า วันๆก็เอาแต่เล่นเกมส์ ความรู้มันก็เลยไม่ก้าวหน้า ขนาดทำอีแมว ถ้าเว้นไปสักอาทิตย์
ก็เริ่มต้นไม่ค่อยถูก จะเอาอะไรกับคนอายุ 43 (ก็ถึงร้อย) ได้หน้าก็ลืมหลัง เป็นเรื่องปกติค่ะ
แม่หวังว่า ทุกท่านที่เข้ามาอ่านอย่าเพิ่งเบื่อเสียก่อนนะคะ ยังไงก็ช่วยเป็นกำลังใจให้บ้าง รู้สึกกดดันเหมือนกัน เพราะเปิดเข้าในบล๊อกของตัวเองเห็นมีคนเปิดเข้ามาดู ตั้งหลายสิบแล้ว แม่ยังไม่ได้เริ่มต้นเขียนเลย รู้สึกผิดมากๆ เลยค่ะ มีอะไรทีเขียนแล้วมันเชยๆ ก็ comment มาบ้างนะคะ
| Create Date : 22 พฤศจิกายน 2551 |
| Last Update : 2 กรกฎาคม 2560 15:12:30 น. |
|
33 comments
|
| Counter : 1197 Pageviews. |
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 40 คน [
ผมก็เพิ่ง มีบล๊อกกับเค้าได้ไม่นาน 
เหมือนแม่หนูเลย
ตอนแรกไปลงเรียนศึกษาผู้ใหญ่วิชาภาษาอังกฤษเพราะอยากคุยกะลูกเขย(ก็มันไม่มีภาษาเยอรมันนี่นา) แล้วตอนนี้ก็ลงวิชาคอมพิวเตอร์ เพราะอยากแชตกะลูกสาวทางอินเตอร์เน็ต ตอนนี้แม่หนูก็เริ่มเป็นแล้ว แต่ยังเขียนบล็อกไม่เป็น ได้แต่หัดส่งอีเมล์จ้า (แม่ๆสู้ แม่ๆ สู้ตาย แม่ๆไว้ลาย สู้ตาย สู้ สู้ 
พลชอบสุด ๆ ก็ตรงนี้แหละครับคุณน้า
เว้นวรรคย่อหน้าก็ดีนะคะ จะได้ช่วยพักสายตาค่ะ