เจิมมมมม

เนื้อเรื่องสั้น ๆ แต่น่ารักดีครับคุณน้า ไม่ยาวเวิ่นเว้อเกินไป ตอนแรกตกใจ เอ๊ะ ทำไมเรื่องวันนี้แปลก ๆ จนรู้ว่าเป็นเรื่องแรกของห้อง "ถนสายนี้ มิตรภาพ" ซึ่งพลเข้าใจว่าคุณน้าคงจะหมายถึง "ถนน" เป็นแน่ เลยไอซีว่าอ๋อ

ธรรมดาพลไม่ค่อยชอบอ่านอะไรอย่างนี้เท่าไร ยิ่งยาว ๆ ละขอบายเลยนะ กำลั
งจะเลิกอ่านอยู่แล้ว แต่พอคลิกลงมาดูข้างล่าง เอ๊ยไม่ยาวนี่นา ขนาดนี้กำลังเหมาะจริง ๆ พลเลยอ่านจบเลย น่ารักจริง ๆ ครับ พลชอบ

เดี๋ยวพลไปอาบน้ำไปเรียนก่อนนะครับคุณน้า มัวโอ้เอ้ เดี๋ยวไปสาย วันนี้ตื่นมาเช็คอุณหภูมิ ตกใจอย่างแรง เพราะมันแค่ 9 องศาเอง หนาวอย่างแรง

สวัสดียามเช้าครับคุณแม่

ผมหน้าแตกเลยครับ 555
นึกว่าอัพบล้อกวันที่ 14 ครับ 5555

เดี๋ยวผมรีบกลับไปอัพบล้อกใหม่ดีกว่าครับ อิิออิ

วันนี้อัพสองบล้อกเลย

น่ารักดีค่ะคุณแม่ เขียนต่อนะคะ

เป็นงานประพันธ์ชิ้นแรกจริงหรือ?

ถ้าจริง ก็ต้องขอชมเชยจากใจจริงว่า...ยอด

ยอดในเชิงพรรณาโวหาร บรรยายภาพของเด็กหญิงเพ็ญพรได้สละสลวย ทำให้มองเห็นภาพได้อย่างชัดเจน

การเขียนพรรณาโวหารได้ขนาดนี้ อย่างน้อยต้องมีองค์ประกอบสองอย่าง

หนึ่ง จะต้องมีประสบการณ์ทั้งทางตรง หรือทางอ้อมที่แจ่มชัด เกี่ยวกับเรื่องที่เขียนถึง

สอง ต้องเป็นคนอ่านมาก รู้จังหวะของการบรรยายภาพ ไม่มากไป ไม่น้อยไป เหมือนการแต้มสีลงบนผืนผ้าใบที่ต้องการความลงตัวในทุกสัดส่วน

จะมีข้อตำหนิอยู่บ้าง ก็ที่การดำเนินเรื่อง

พอจะเข้าใจได้ว่า ผู้เขียนประสงค์จะตัดภาพจากอดีต สู่ภาพปัจจุบันอย่างรวดเร็ว

เพื่อความสะเทือนใจเชิงการเปรียบเทียบ

แต่อาจเป็นเพราะการสื่อความหมายยังไม่สู้รัดกุมนัก

จึงทำให้ผู้อ่าน ออกจะงุนงงอยู่ไม่น้อยในการอ่านเที่ยวแรกว่า

แท้จริงแล้ว ยายของน้องหญิง คือปัจจุบันของเด็กหญิงเพ็ญพรคนนั้น

และที่ดูเหมือนเป็นจุดอ่อนอีกข้อหนึ่ง

คือ เนื้อหาใจกลางของเรื่อง หรือที่เรียกกันว่า "แกนเรื่อง"

สำหรับเรื่องนี้ ดูออกจะคลุมเครือไปสักนิดว่า มันอยู่ตรงไหน?

ต้องการสื่ออะไรให้คนอ่าน?

ทำได้ไม่เนียนนัก รีบจบไปสักนิด

แต่ถ้ามองว่า

นี่คือเรื่องแรกที่เพิ่งเขียน

ก็อยู่ในข่ายที่ให้อภัยกันได้

เขียนต่อไปครับ อนาคตรุ่งแน่....

เชื่อผมเถอะ.

อ่านงานคุณแม่วันนี้
ได้อ่านมุมมองลุงแว่นด้วย
โชคดีจังค่ะ

ดี.วนอ่านอยู่สามรอบ
เพราะเป็นตามที่ลุงแว่นอธิบาย

แต่งานเขียนครั้งแรก
วิธีคิดของคุณแม่ยอดมากๆเลยค่ะ
สั้น สั้น แต่แฝงไว้ด้วยความสะเทือนใจ
อย่างน่าสนใจมากมากเลยค่ะ

จะแวะมาอ่านใหม่นะคะ

อ่านแล้วคิดถึงสมัยตัวเองเป็นเด็กๆ ค่ะ อยู่ต่างจังหวัดกับยาย อ่านแล้วได้บรรยายนั้นจริงๆ ค่ะ

นั่นสินะครับ ใกล้วันลอยกระทง วันโครตเหนื่อยอีกแล้วอ่ะ

สวัสดีตอนเช้าค่ะคุณแม่
เข้ามาอ่านงานเขียนของคุณ และ อ่านมุมมองของลุงแว่น คุณแม่กำลังดำเนินเนื้อเรื่องได้ดีเชียว มองเห็นภาพเชียวค่ะ
แต่คุณแม่รีบตัดมาปัจจุบันเร็วไปนิดหนึ่ง มลกำลังอ่านเพลินเรื่องในอดีตอยู่เลย ขอเป็นกำลังใจให้คุณแม่สร้างผลงานต่อไปนะคะ

อ่านแล้วเพลินเลยครับ
ฮ่าๆ สั้นๆ ไม่น่าเบื่อครับ

เป็นเรื่องราวที่น่าอ่านค่ะ
เหมือนอ่านจากนิยายเรื่องหนึ่ง แต่เป็นชีวิตจริง

ขอแอดเป็นเพื่อนด้วยคนนะคะ
คาดว่าอายุคงไม่แตกต่างกันเท่าไหร่ค่ะ

คุณแม่ขรา มันยอดมากหนูอ่านแล้วเหมือนได้ไปอยู่ในเหตุการณ์ด้วยเลยค่ะ
อ่านแล้วรู้สึกว่าได้อ่านบทประพันธ์ของนักเขียนดัง ๆ เลยค่ะ
เขียนต่อไปนะคะ หนูจะตามมาอ่านเรื่อย ๆ ค่ะ อิอิ

อือ ผ่านมากี่หนาวแล้ว แต่ภาพความทรงจำของชีวิตก็ยังชัดเจน อย่างนี้หรือเปล่าคะ

อ่านแล้วน่ารักจังค่ะ

สวัสดีค่ะ เม้นไปก่อนเพราะกำลังอินแล้วค่อยทักทายค่ะ หนูขอเรียกคุณยายนะคะ

สวัสดีครับคุณแม่..

ผ่านมากี่หนาวแล้วไม่สำคัญหรอกครับ..
ขอให้แต่ละหนาวมีคนที่เรารักอยู่ข้างๆก็พอครับ..


มีความสุขมากๆนะครับคุณแม่

การนำเสนอของเรื่องเก๋ดีนะคะคุณแม่

ให้บรรยากาศการย้อนอดีตได้ดี...

รู้สึกได้ถึงความประทับใจในห้วงเวลายามนั้นมาถึงยามนี้

ส่วนที่ติก็คงเป็นสำนวนที่มีคำซ้ำเยอะไปนิด

อย่างคำว่า ค่ะ คะ จ้ะ น่ะจ้ะ น่ะค่ะ...อะไรเหล่านี้

ถ้าตัดออกไปบ้างก็จะดีค่ะ

รวมๆแล้ว ก้าวแรกเป็นก้าวที่สวยทีเดียว

ยินดีต้อนรับสู่ถนนแห่งมิตรภาพนะครับ

นี่เราผ่านหนาวมากี่ครั้งแล้ว

ชอบประโยคนี้จัง ทำให้เหมือนเป็นผู้ใหญ่ที่ผ่านประสบการณ์มามายดีครับ

และก็เห็นด้วยกับคำแนะนำของลุงแว่นในเรื่องการเขียนนะครับ

อ้าว วันนี้มาแนวใหม่ แม่เราหัดเขียนนิยาย

เห็นด้วยกะลุงแว่นนะแม่ อ่านตอนแรกยังงงๆ ต้องอ่านอีกรอบ แต่ว่าใช้คำได้สละสลวยดีค่ะ

ว้าว! ขอปรบมือ

ไม่ธรรมดาค่ะ นี่ขนาดครั้งแรกนะเนี่ย แล้วจะรออ่านเรื่องต่อ ๆ ไปนะคะ

เปลี่ยนแนว ๆ แต่ชอบ ๆ

ผมชอบการวิจารณ์งานของคุณลุงแว่นครับคุณแม่
ตรงไปตรงมาและให้กำลังใจได้ดีมากๆเลยครับ

สวัสดีครับ...

อันนี้เรียกเยี่ยมครับ..

ชอบเลยทีเดียว..

ยินดีต้อนรับสู่ถนนสายมิตรภาพครับ..

แล้วเจอกันห้องหน้า..

ในหัวข้อ " ขอโทษ " ครับ..

สวัสดียามค่ำของวันจันทร์จ๊ะแม่ซองขาวฯจ๋า



แวะมาบอกว่า...
ขึงทิด...คิดถึง จุ๊บุ จุ๊บุ

โอ้โฮ คุณอาครับ งานเขียนชิ้นแรกขนาดนี้
แล้วชิ้นที่สามจะขนาดไหน อายเลยครับ

ส่งคุณอาเข้านอนเลยนะครับ

อ๊ะ คุณแม่ เริ่มมีแฟนคลับแล้วนะคะ แถมลูกสาวยังแวะมาให้กำลังใจอีก สู้ต่อนะคะ

สวัสดีครับคุณแม่..

อยากสัมผัสอากาศหนาว..
ชวนคุณพ่อขึ้นมาเที่ยวงานลอยกระทง ทางเหนือ ซิครับ

รับรองจะติดใจ..ผมชอบบรรยากาศมากๆ
อากาศเย็นๆ + กับขนบธรรมเนียมที่น่ารัก
ผู้คนยิ้มแย้มแจ่มใส..สุขใจที่สุดเลยครับ

สวัสดีค่ะ

ชอบคำนี้จังเลยค่ะ
"เราผ่านหนาวมากี่ครั้งแล้ว" อ่านแล้วนึกถึงคำว่า ผ่านร้อนผ่านหนาวมาเลยค่ะ

อ้อ แล้วก็ชอบประโยคจบประโยคสุดท้ายมากเลยค่ะ

อ่านแล้วให้คิดอะไรหลายๆอย่างเลยค่ะ
ส่วนบุยบุย ยังไม่เคยผ่านซักหนาวเลยค่ะ ผ่านแต่ร้อน

สวัสดีค่ะคุณเเม่พี่บิ๋ง
หนูไม่ได้เข้ามาเยี่ยมคุณเเม่พี่บิ๋งนานเลย
มัวเเต่ไปอ่านบล็อกพี่บิ๋งอยู่นี่หล่ะ
คุณเเม่ตื่นเต้นเเน่เเน่เลยเรื่องหลาน

พออ่านที่คุณเเม่เขียนเเล้วก็นึกถึงตอนตัวเองเป็นเด็กเหมือนกันค่ะ

ชอบภาพในกล่องเม้นต์จังเลยค่ะ สวย หวาน เข้ากับพื้นหลังด้วย ให้ความรู้สึกเหมือนเรื่องที่คุณเเม่เขียนเลยค่ะ ...สาวน้อยกับลมหนาว เเล้วหนูพลอยจะรองานเขียนชิ้นต่อๆไปนะคะ



ปล. ช่วงนี้รู้สึกดีขึ้นอีกนิดละค่ะ ขอบพระคุณที่คุณเเม่คอยเเวะไปส่งความห่วงใยอยู่บ่อยๆนะคะ

แม่ยังไม่ได้รับแพทอีกหรือค่ะ..หน่าส่งวันเดียวกับที่ส่งให้แซลลี่เลยนะ..
แซลลี่ได้รับของแล้ว แถมกินหมดแล้วด้วย..

แปร่วววว..ไปรษณีย์ เป็นไรล่ะนิ..

งานเขียนเรื่องแรกของแม่..ไม่กล้าวิจารณ์ค่ะ เพราะไม่มีความรู้ในด้านนี้..

แต่บอกได้คำเดียวว่า.." เยี่ยม "

สวัสดีครับคุณซองฯ

เข้ามาอ่านตั้งแต่ตอนกลางวัน
งานเขียนที่เกิดจากความตั้งใจจากเรื่อง
ที่รู้จริงย่อมมีความพิเศษในตัวเอง

เมื่อคุณซองฯละงานจากการถักทอเส้นด้าย มาถักทอถ้อยคำย่อมมีความ
งดงานในงานไม่น้อยหน้ากัน

การถ่ายทอดด้วยความเชื่อมั่น เพียง
ก้าวแรกก็ได้รับการปรบมืออย่างเกรียว
กราว

หวังว่าจะจะได้อ่านเรื่องต่อๆไปนะครับ

แม่ซองขาวหลงคารมฟี่แย้วววว

แซลลี่อ่าน 2 รอบรู้เรื่องเหมือนกันจ้ะ ถนัดแต่อ่านเรื่องยาว สมัยก่อน เดี๋ยวนีมะค่อยได้อ่านอะไรก่ะเค้าเลย

แนว เด็กหญิงวัลลีเลยนะคะ

แซลลี่กะลังทำเป๋าใบนี้อ้ะจ้ะ มีฮาวทู ของคุณป้อนเค้า ดีเชียวค่ะ อิอิ

https://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=poncho&month=02-2009&date=06&group=3&gblog=18

สวัสดีค่ะคุณซองฯ อ้อนเรียกสั้นๆ ว่าอะไรดีคะ
ก่อนอื่นก็ขอต้อนรับเข้าสู่โครงการถนนสายมิตรภาพค่ะ
โครงการนี้เราทำขึ้นเพื่อให้เพื่อนๆ ร่วมกันเขียน
อะไรก็ได้ที่อยากจะเขียนในหัวข้อเดียวกัน
เพื่อแบ่งปันกันอ่านค่ะ ไม่ได้มีอะไรให้ให้กันแต่น้ำใจล้วนๆ อิอิ

เขียนสั้นๆ เป็นก้าวแรกนะคะต่อไปยาวอีกก็ยิ่งอยากอ่านค่ะ ^^

โห..เยี่ยมเลยคะคุณน้าซอง
อ่านแล้วอึ้ง...เรื่องราวหักมุม
แถมมองเห็นภาพได้ดีด้วยคะ

คุณแม่ค๊า

555 ฟี่ลืมวันล่ะ เมื่อวานกว่าจะอัพลมหนาวของตัวเองบ้าง ปาไปเย็นเลยค่ะ
จริง ๆ ฟี่เข้ามาอ่านลมหนาวคุณแม่เมื่อวานแล้วค่ะ
แต่อารมณ์แบบ กะลังเหงื่อตกเพราะเป็นคนชวนคุณแม่ แต่ลืมวันซะเอง
เลยรีบวิ่งกลับบ้านไป ปั่น ๆ ๆ ๆ ๆ จนมีส่งซะก่อน
วันนี้เลยเป็นวันตามอ่านและตามเม้นท์ได้แล้วค่ะ

ฟี่ชอบนะคะ แม้จะเป็นงานเขียนเรื่องแรก แต่ฟี่ว่าถ่ายทอดออกมาได้เห็นภาพดีจัง
ได้อารมณ์ของความหลัง ความคิดถึงอย่างบอกไม่ถูกค่ะ

เรื่องหน้า "ขอโทษ" เจอกันอีกนะคะคุณแม่
อ้อ .. ลืม ๆ มาชวนคุณแม่ไปอ่านลมหนาวสไตล์ฟี่ด้วยค่า

สวัสดียามเช้าครับคุณแม่

มาอ่านก้าวแรกของแม่ด้วยคน อ่านเม้นท์เพื่อนๆด้วย ลุงแว่นน่ารักเนอะ มีช่วยติชมขัดเกลาด้วย

ก้าวที่มั่นคงสวยงามครับ เดี๋ยวหยอดกระปุกรอหนังสือครับ

สนุกกะการขีดเขียนครับ

ไม่ไหวละครับ คุณอา สิบต้นหนึ่งพัน
คุณลุงแว่น
ห้ามซื้อครับ คุณลุงว่าเห่อของใหม่กัน อีกหน่อยก็
เหลือสามต้นร้อย หนูหล่อว่า เหลือสามต้นร้อย
ก็ไม่ซื้อครับ เพราะอยากได้สองร้อยต้น ยังไม่สู้อยู่ดี
รักเดียวใจเดียวครับ ไม่ได้อย่างที่อยากได้
ก็ไม่เอาอะไรเลย 55555

ef 5331 0795 8 th รหัส EMS ส่งแก้วเจ้าจอมต้นเล็กเพิ่งขึ้นไปให้นะครับ ส่งเมื่ีอกี้เอง

เอาเค้กกาแฟชิ้นใหญ่ๆ มาให้ค่ะ อิอิ

อิอิ ตามมาแอ๊ดคืนค่ะคุณน้า ไว้จะได้คุยกันบ่อยๆ นะคะ ซัมเมอร์ก็ยังเขียนไม่ค่อยเก่งค่ะ ถ้าเขียนเก่งๆ คงอีกนาน ต้องอ่านหนังสือเยอะๆ ค่ะ แหะแหะ แต่ว่าถนัดแต่อ่านนิยายค่ะ

ตามมาให้กำลังใจค่ะ

จ๊าก ลืมไปเลยว่ามีเล่มนี้ด้วย
เดี๋ยวต้องไปรื้อ ๆ ค้นกลับมาอ่านใหม่
อยู่ที่ไหนน้อ.....

ปุ้มเป็นช็อคโกแลตซีสต์คะแม่ รอบนี้มาที่รังไข่ข้างขวา ข้างเดียวที่เหลืออยู่แล้วค่ะ ฉีดยาแล้วมันยุบแต่คนข้างๆทนอารมณ์ไม่ไหวเพราะแผลงฤทธิ์ทุกวันจากผลของยา เพื่อนที่เป็นหมอสูติแนะนำให้2 ทางเลือกคือเก็บไว้ก่อน รออีกสัก 2-3 ปีแล้วค่อยดูอีกทีกับให้ตัดมดลูกทิ้งไปเลย แต่ปุ้มกลัวว่าถ้าเอาออกหมดแล้วเราจะแย่เพราะหลังจากตัดรังไข่แล้วรู้สึกว่าร่างกายเปลี่ยนไปพอควร ตอนมีลูกคนที่ 2 ก็ไม่มีนมเลย กะว่าจะดูอีกระยะนึงค่ะ ชาติหน้าจะเกิดเป็นผู้ชายแล้วค่ะ จะได้ไม่ยุ่งยาก

อ่านแล้วนึกถึงตอนเป็นเด็กค่ะคุณแม่

ตอนนี้รู้สึกว่าตัวเองแก่จังเลยอ่ะค่ะ

แหะ แหะ

ขอเรียกคุณน้า ตามเพื่อนพลนะคะ
จำได้ว่าเคยอ่านที่คุณน้านเขียนตอนก่อนๆว่าชอบอ่านและอยากเขียนนิยาย
ในที่สุดก็คลอดผลงานออกมาแล้ว เขียนได้ดีจริงๆค่ะ
สำนวนงี้สมเป็นคนที่อ่านมาเยอะจริงๆ หยั่งกะนิยายมืออาชีพเลยค่ะ

มาเป็นกำลังใจให้นักเขียนใหม่ค่ะ
ยังไม่จบใช่ไหมค่ะ เพราะคุณแม่บอกว่ากลัวตายตอนจบ จะรออ่านต่อเรื่อยๆ ค่ะ

(แต่ถ้าจบหนูว่ามันออกจะห้วนๆ ไปหน่อยค่ะ ตัดเรื่องปึ๊บปั๊บไปหน่อย)

สวัสดีครับคุณซองฯ

กลับมาอ่านอีกครั้งตอนค่ำๆอย่างนี้ครับ

ต้นไม้ที่ไม่มีใบ
บางคนจะมองดุแล้วเศร้า
แต่ผมว่ามันเป็นช่วงที่เค้าเปิดเปลือยตัวตนมากที่สุดเลยครับคุณแม่

เควินกับคุณทวดคร้าบบบบบบบบบบ
เควินหน่ะ 2 กว่าๆ …. ส่วนคุณทวดแค่ 90 เองงงงงงงงงงงงงงงงง


เดี๋ยวฝนก็ตก เดี๋ยวแดดก็ออก
เดี๋ยวก็เย็น เดี๋ยวก็ร้อน
มีขึ้น มีลง

ธรรมสวัสดีกับวันที่ ….อะไรอะไรก็ล้วนธรรมดาค่ะ
…………………..

วันนี้ฝนพรำมาตั้งแต่เช้าค่ะ แต่พรำแบบพรมๆ ไม่ถึงกับเป็นปัญหา
แถวนี้เป็นอย่างไรบ้างคะแม่

เป็นงานเขียนชิ้นแรกที่ออกจากจุดสตาร์ทได้อย่างงดงาม
ป้ากุ๊กขอเป็นกำลังใจให้กับงานเขียนชิ้นต่อๆไปที่จะตามมาค่ะ


คมคำ : เรากำหนดสิ่งที่อยู่ภายนอกไม่ได้ … แต่กำหนดภายในได้

จากบล็อก ใช่เลยครับ ตอนนั้นนะแม่ ถ้ามีใครชวนไปออกรอบนี่ นัดอื่นยกเลิกได้หมดเลย ก็เกือบได้กินแกงจืดลูกกอล์ฟแทนลูกชิ้นปลาเลยละ ฮ่า ฮ่า

ตอนนี้เล่นแต่แบดฯอย่างเดียว ครับ

สวัสดียามเช้าครับคุณแม่

สวัสดีสายๆ วันพุธค่ะ

อย่างนี้ผมต้องเรียกแม่อีกคนหรือเปล่าครับ อิอิ (ล้อเล่นนะครับ)
เรียกพี่ก็พอแล้วเนาะ ถึงแม้ว่าจะอายุอานามพอๆกับแม่ผมก็ตาม
แต่เรียกพี่แล้วดูเป็นกันเองดีครับ หรือว่าจะให้ผมเรียกป้าอ่ะ


ขอบคุณที่แอดผมเป็นเพื่อนนะครับ
แล้วจะเข้ามาทักทายบ่อยๆครับผม

เอาของมาฝากค่ะคุณแม่ค่ะ
เค้กชิ้นใหญ่อิ่มเลยเหรอคะ 555+
เข้าร่วมโครงการด้วยเหรอคะเนี่ย หนูไม่กล้าค่ะงานนี้
ไม่ว่างทั้งสมองยังมึนค่ะ เอิ๊กๆๆ

เต้นอะไรไม่รู้ค่ะคุณแม่
แอโรบิคจริงๆ เริ่มเต้น 6 โมงเย็นไงคะ
ก่อนหกโมงใครมาก่อน ครูก็สอนเต้นต่างๆ นานา นิดหน่อยเหมือนเป็นการวอร์มอ่ะค่ะ
ช่วงก่อนเซิ้งค่ะ ค่อยอินหน่อย
อาทิตย์ที่แล้วจำไม่ได้อาจารย์ว่าจังหวะอะไรค่ะ

เขียนนิยายก็ดีนะคะคุณแม่
ได้ฝึกอะไรแปลกใหม่
แต่ชลีกลัวหาตอนจบไม่เจอเหมือนกันค่ะ เลยไม่ได้หัด

แม่จ๋า..
ตกลงแม่ได้รับแพทหรือยังอ่ะ

คุณแม่ขา สงสัยปุ้มจะได้รับดอยลี่จากคุณแม่แล้วล่ะค่ะเพราะมีใบแจ้งให้ไปรับของที่ไปรษณีย์ ตื่นเต้นอยากเห็นจัง พรุ่งนี้ว่าจะฝากให้แม่ปุ้มแวะรับให้เพราะปุ้มต้องไปทำงานต่างอำเภอ ออกไปตั้งแต่ไปรษณีย์ยังไม่เปิด กลับอีกทีเค้าก็ปิดกลับบ้านกันหมดแล้ว ขอบคุณมากเลยนะคะ

ช่วงนี้ฝนพรำทุกวัน คุณแม่ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ

คุณแม่ขรา มาแก้ข่าวค่ะนู๋โอ๋ไม่ได้ขับเองหรอกค่ะ

พี่น้ำค้างขับให้นั่งค่ะ หนูไม่ชำนาญเส้นทางอ่ะคะ ไม่กล้าค่ะ อิอิ

ส่วนรูปก้อถ่ายไม่เก่งหรอกค่ะ แค่อยากถ่ายในมุมที่อยากได้เองค่ะ

สวัสดีค่ะ
คิดว่าเราคงอายุเท่ากันนะคะ
ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ

วันนี้มาชวนไปทดลองนั่งรถไฟฟ้าสายสุวรรณภูมิค่ะ

ดียามเช้าจ้าแม่

วันี้ที่กทม.ไม่มีฝน กำลังลมหนาวแรก...พัดมาครับ วันนี้เย็นสบาย

ไก่ทอดค่ะคุณแม่
ชมพู่แก้มแหม่มเล่นกันจนฮาไปหมดเลยค่ะ 555+

หวัดดีค่ะคุณแม่

ไงก็...รออ่านเรื่องที่ 2 อยู่นะคะ

ฝนตกหรือเปล่าคะแถวบ้าน...

คุณแม่สนใจทายมั้ยคะว่าคนไหน อิอิ
รูปมันดูดีเกินจริงนะคะ คุณแม่อย่าคิดมากค่ะ 555+