Bloggang.com : ซองขาวเบอร์ 9 : คุณค่าแห่ง "การรู้คุณค่า"

คุณค่าแห่ง "การรู้คุณค่า"

คุณค่าแห่ง "การรู้คุณค่า"

หนุ่มน้อยเพิ่งจบการศึกษาด้วยผลการเรียนดีเยี่ยมไปสมัครงานในตำแหน่งผู้จัดการ

ในบริษัทใหญ่แห่งหนึ่ง หลังจากผ่านการสอบสัมภาษณ์ครั้งแรกไปแล้ว ผู้อำนวยการ

ได้เรียกเขาไปสัมภาษณ์เป็นครั้งสุดท้ายก่อนตัดสินใจ ผู้อำนวยการเห็นข้อมูลในประวัติ

ของเด็กหนุ่มคนนี้ว่ามีผลการเรียนเป็นเลิศในทุกวิชาตลอดมา นับตั้งแต่อุดมศึกษาจน

จบมหาวิทยาลัย ไม่ปรากฏว่าเขาทำคะแนนตกเลย

ผู้อำนวยการเริ่มคำถามว่า “เธอเคยได้รับทุนการศึกษาอะไรหรือเปล่า”
เด็กหนุ่มตอบว่า “ไม่เคยครับ”
ผู้อำนวยการถามต่อว่า “คุณพ่อของเธอเป็นคนจ่ายค่าเล่าเรียนให้ใช่ไหม”
เด็กหนุ่มตอบว่า “คุณพ่อของผมเสียไปตั้งแต่ผมอายุได้ขวบเดียวครับ เป็นคุณแม่ที่จ่ายค่าเล่าเรียนให้ผม”
ผู้อำนวยการถามต่อว่า “คุณแม่ของเธอทำงานที่ไหน”
เด็กหนุ่มตอบว่า “คุณแม่ทำงานซักรีด”
ผู้อำนวยการขอดูมือของเขา
เด็กหนุ่มยื่นมือที่เรียบลื่นไม่มีที่ติให้ผู้อำนวยการดู
ผู้อำนวยการถามต่อว่า “เธอเคยช่วยคุณแม่ของเธอทำงานบ้างหรือเปล่า”

เขาตอบว่า “ไม่เคยครับ คุณแม่ต้องการให้ผมเรียนแล้วก็อ่านหนังสือเยอะๆ คุณแม่ซักผ้าได้เร็วกว่าผมด้วยครับ”
ผู้อำนวยการบอกว่า “ฉันมีเรื่องให้เธอช่วยทำอย่างหนึ่งนะ วันนี้เธอกลับไปที่บ้านช่วยล้างมือของคุณแม่ของเธอแล้วกลับมาพบฉันอีกทีพรุ่งนี้เช้า”

ด้วยความมั่นใจว่าโอกาสที่จะได้งานทำมีอยู่สูงมาก เมื่อเขากลับไปถึงบ้านเขาจึงรู้สึกเต็มใจที่จะล้างมือให้แม่ของเขา
ฝ่ายแม่รู้สึกประหลาดใจระคนหวั่นใจ เธอส่งมือให้ลูก
หนุ่มน้อยค่อยๆ ล้างมือให้แม่ แล้วน้ำตาไหลก็ออกมา
เขาเพิ่งรู้สึกว่ามือของแม่นั้นช่างเหี่ยวย่นแ ละเต็มไปด้วยริ้วรอยขูดข่วน
ซึ่งบางแผลพอโดนล้างน้ำก็ทำให้แม่เจ็บจนตัวสั่นระริก
นี่เป็นครั้งแรกที่เด็กหนุ่มตระหนักรู้ว่า มือคู่นี้เองที่ซักผ้าทุกวันเพื่อหารายได้มา

ส่งเสียให้เขาได้เล่าเรียน
รอยแผลเหล่านี้คือราคาที่แม่ต้องจ่ายไปเพื่อความสำเร็จในการศึกษาของเขา
เพื่อผลการเรียนที่ยอดเยี่ยมของเขา
และอาจจะเพื่ออนาคตของเขาด้วย
คืนนั้นสองแม่ลูกได้คุยกันอยู่นาน

เช้าวันต่อมา เด็กหนุ่มก็เดินทางไปที่ออฟฟิศของผู้อำนวยการ
ผู้อำนวยการสังเกตเห็นน้ำตาในดวงตาของเขา จึงถามขึ้นว่า
“ช่วยเล่าให้ฟังหน่อยว่าเมื่อคืนที่บ้าน เธอทำอะไรบ้าง แล้วได้บทเรียนอะไร”
เด็กหนุ่มตอบว่า “ผมล้างมือให้แม่ครับ แล้วก็เลยช่วยแม่ซักผ้าที่เหลือจนเสร็จ”
ผู้อำนวยการบอกว่า “ช่วยเล่าให้ฉันฟังหน่อยว่า เธอรู้สึกยังไง”

เด็กหนุ่มตอบ
“ข้อที่หนึ่ง ผมได้รู้ซึ้งถึงคำว่า สำนึกในบุญคุณ ถ้าไม่มีแม่ก็คงไม่มีความสำเร็จของผมด้วย
ข้อที่สอง จากการช่วยแม่ทำงานว่า ผมได้รู้ว่ามันลำบากยากเย็นยังไงกว่าจะทำอะไรออกมาสักอย่างหนึ่ง
ข้อที่สาม ผมได้เรียนรู้ถึงความสำคัญของความผูกพันในครอบครัว”

ผู้อำนวยการจึงบอกว่า

“ นี่คือสิ่งที่ฉันต้องการ ฉันอยากได้คนที่รู้ค่าของการได้รับความช่วยเหลือ
อยากได้คนที่เข้าใจถึงความลำบากของใครสักคนในการจะทำอะไรได้มาสักอย่าง
และอยากได้คนที่ไม่ได้ตั้งเงินเป็นเป้าหมายในชีวิตแต่เพียงอย่างเดียวมาเป็นผู้จัดการให้ฉัน
เป็นอันตกลงว่าฉันรับเธอไว้ทำงาน ”

ในเวลาต่อมา เด็กหนุ่มคนนี้ก็ได้ทำงานอย่างหนักและได้รับความนับถือจากผู้ใต้บังคับบัญชา
ลูกจ้างทุกคนทำงานเป็นทีมอย่างขยันขันแข็ง กิจการของบริษัทก็เจริญก้าวหน้าเป็นอย่างดี

เด็กที่ถูกตามใจจนเป็นนิสัยได้ รับทุกอย่างที่ต้องการ จะสร้างนิสัยเอาแต่ใจตัวเองและเห็นแก่ตัวเองเป็นอันดับแรก
เขาจะไม่สนใจความเหนื่อยยากของพ่อแม่
เมื่อถึงวัยทำงานเขาก็จะคาดหวังว่า ใครๆ จะต้องเชื่อฟังเขา
เมื่อเขาเป็นผู้จัดการ เขาจึงไม่มีวันรู้ว่าบรรดาลูกจ้างนั้นลำบากอย่างไร
และมักจะโทษคนอื่น
คนลักษณะนี้เขาอาจจะทำงานได้ อาจจะประสบความสำเร็จช่วงหนึ่ง
แต่ในที่สุดแล้ว เขาจะไม่สำเหนียกคุณค่าของความสำเร็จ
หากยังคงคร่ำครวญ เคียดขึ้ง และไม่มีวันรู้สึกเพียงพอ

ถ้าเราเป็นพ่อแม่ประเภทที่ปกป้องลูกแบบนี้
จงถามตัวเราว่า
เรากำลังให้ความรักกับลูก
หรือ
กำลังทำลายเขากันแน่ ?
เราให้ลูกๆ มีบ้านใหญ่ๆ อยู่
กินอาหารดีๆ
เรียนเปียโน
ดูทีวีจอใหญ่
แต่เวลาที่เราตัดหญ้า ลองให้ลูกได้ทำด้วย
หลังอาหาร ให้เขาล้าง ถ้วยชามของตัวเองพร้อมๆ กับพี่ๆ น้องๆ
ไม่ใช่ว่าเราไม่มีปัญญาจ้างคนรับใช้
แต่เพราะเราอยากจะให้ความรักกับพวกเขาอย่างถูกวิธี
เราอยากให้เขาเข้าใจว่า
ไม่ว่าพ่อแม่จะจนหรือจะรวย วันหนึ่งก็จะต้องผมขาวแก่เฒ่าลงไป เหมือนกับแม่ของเด็กหนุ่มคนนี้
สิ่งที่สำคัญที่สุดที่ลูกของเราจะได้เรียนรู้ คือ
รู้คุณค่าของความพยายาม
ได้รู้จักว่า ความยากลำบากมันเป็นยังไง
และได้เรียนรู้ที่จะทำงานร่วมกับผู้อื่นให้เป็น

บทความดีๆจาก FW MAIL ค่ะ

ขอบคุณ BG จากป้ามด กล่องเม้นท์จากเย็นตาโฟ
และขอบคุณภาพสวยๆจาก Google ค่ะ

Create Date : 15 กุมภาพันธ์ 2555

Last Update : 2 กรกฎาคม 2560 19:02:01 น.

28 comments

Counter : 1447 Pageviews.

ปายแวะอ่านบทความดี ๆ
พร้อมแปะหัวใจค่ะคุณแม่ซอง
คุณได้ทำการแปะ ให้กับคุณ ซองขาวเบอร์ 9 เรียบร้อยแล้วนะคะ
คุณเหลือ อีก 2 ดวง สำหรับวันนี้ค่ะ
...
...

ราตรีสวัสดิ์นะคะ

โดย: คนที่ใช่ ในวันที่ผิด

วันที่: 15 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:23:14:53 น.

อ่านไปคิดถึงแม่ไป น้ำตาคลอๆ
บทความดีมากๆค่ะแม่ซอง
มาแปะหัวใจและขอบคุณแม่ซองที่ติดตามเฟซบุคงานแต่งตลอดเวลาและขอบคุณสำหรับของขวัญกล่องโตที่ยังไม่ได้แวะไปเอาที่บ้านพี่อุ้มสักที 555
มาๆขอกอดทีนึงนะ

โดย: โจนบ้ากับป้าแก่ๆ

วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:1:56:19 น.

การมีคนดูคนแลนี่มันดีมากนะคับ คุณแม่ซองคับ

ไปหาคนมาดูดีกว่า

โดย: เป็ดสวรรค์

วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:3:48:23 น.

อรุณสวัสดิ์ครับคุณแม่

เป็นบทความที่ดีมากสำหรับพ่อแม่มือใหม่อย่างผมเลยครับ

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:5:58:42 น.

มาแปะใจโดยเฉพาะ คะ อิอิ

โดย: แม่อ้วนคนสวย

วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:9:31:22 น.

มาแปะใจโดยเฉพาะ คะ อิอิ

โดย: แม่อ้วนคนสวย

วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:9:31:22 น.

ทุกขูปนีโตปิ นโร สปญฺโย
อาสํ น ฉินฺเทยฺย สุขาคมาย

คนมีปัญญา ถึงเผชิญอยู่กับความทุกข์
ก็ไม่ยอมสิ้นหวังที่จะได้ประสบความสุข

ใช้สติและปัญญาในการดับทุกข์ทั้งปวง ตลอดไป...นะคะ

เป็นบทความที่นอกจากคนเป็นพ่อเป็นแม่ควรอ่านแล้ว
คนเป็นลูกก็ควรได้อ่านด้วยเช่นกัน...นะคะ

โดย: พรหมญาณี

วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:9:36:45 น.

แม่ซองคะ

รู้สึกดีค่ะ แม้ว่าอ่านแล้วจุกๆ ที่คอหอย....

หนูขอแชร์นะคะ

โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ

วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:12:56:50 น.

มาเยี่ยมชม มาทักทายครับ

ต้องขอขอบคุณแม่ซองฯ มาก ๆ ครับ ที่นำเรื่องราวดี ๆ แบบนี้มานำเสนอให้เราได้อ่านกันครับ

โดยเรื่องเล้าในช่วงแรก ที่ให้ลูกกลับไปล้างมือให้แม่นั้น ผมอ่านแล้วแทบอยากจะร้องไห้เลยครับ ผมอ่านแล้วสะเทือนใจมาก ๆ เลยครับ

มีเรื่องจริงเรื่องหนึ่งที่ผมเจอมาด้วยตัวเองก็คือ ...

ในช่วง 2 ปีที่ผ่านมา คุณแม่ของผมท่านป่วยเป็นโรคมะเร็ง ผมกับพี่สาว ต้องสลับกันลางานเพื่อหยุดงานพาคุณแม่ไปหาหมอที่โรงพยาบาลศิริราช จนกระทั่งผมลางานบ่อยมาก หัวหน้างานจึงเดินเข้ามาบอกผมว่า ...

" บริษัทไม่ต้องการลูกกตัญญู แต่บริษัทต้องการพนักงานดีเด่นมากกว่า "

ประโยคที่หัวหน้างานพูดกับผมนั้นมันทำให้ผมสะเทือนใจเป็นอย่างมาก แล้วผมก็ตัดสินใจที่จะลาออกจากงานเพื่อมาดูแลแม่ของผมอย่างเต็มที่ครับ

มาถึง ณ ตอนนี้ คุณแม่ของผมหายป่วยและอาการดีเป็นปกติแล้วครับ ผมเลยไม่เคยเสียใจในการตัดสินใจที่ผ่านมาของผมเลยครับ

เคยได้ยินประโยคที่คนเค้ากล่าวว่า ....

"แม่คนเดียวเลี้ยงลูกหลายคนได้ แต่ลูกหลายคนไม่สามารถดูแลรักษาแม่คนเดียวได้"

ผมไม่อยากให้ทุกคนเป็นแบบนี้ครับ ผมอยากให้ลูก ๆ ทุกคนกตัญญูต่อพ่อแม่มากกว่าครับ ทำบุญกับพ่อแม่ด้วยการดูแลรักษาท่านนั้นได้บุญยิ่งใหญ่มหาศาลมากกว่าการทำบุญอื่นใดอีกนะครับ

สาธุ ...

(อ้าว ... สรุปว่าผมมาเม้นท์ หรือว่ามาเทศน์เนี่ย?)

ผมไปล่ะครับ

อิอิ

โดย: อาคุงกล่อง

วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:14:03:12 น.

เป็นเรื่องราวที่ลูกทุกคนควรจะได้อ่าน
ไม่ว่าลูกอายุ 15 25 หรือ 50

แต่ทุกวันนี้ ผมเห็นสื่อหลายแขนง
ส่งเรื่องราวลูกที่ทั้งไม่มีน้ำใจดูแลพ่อแม่
และก้าวร้าวผู้บังเกิดเกล้าอย่างน่าสะเทือนใจ
แม่บ่นบ่อยๆว่า ฉันคงอายุยืนเกินไปแล้ว
อะไรที่ไม่เคยคิดจะได้เห็นก็ได้เห็น
เดี๋ยวนี้เราเลยไม่ค่อยเปิดช่องบันเทิงกันครับ

คุงอาร้อนใน กิงปังหน้าหมูมะล่ายยยยอ่ะกั๊บ
แม่บอก อิอิ

พรุ่งนี้มาแปะมั่งครับ วันนี้จุ๊งแล้ววว

โดย: คนบ้า(น)ป่า (nulaw.m

) วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:19:53:37 น.

เป็นเรื่องราวที่ดีมาก ๆ ค่ะ ขอบคุณค่ะ

โดย: tuk-tuk@korat

วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:21:39:28 น.

หากเรื่องราวใดใที่เกี่ยวข้องกับแม่ ผมจะรู้สึกดีและคิดถึงแม่ผมเป็นพิเศษ

แม่ผมทำและดูแลผมหนักกว่านี้หลายเท่านักครับ แม่ซอง

รับหัวใจที่เปี่ยมด้วยความคิดถึงแม่ด้วยครับ

โดย: tiensongsang

วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:21:48:37 น.

สมัยผมเรียน
ก็นับครั้งได้เลยครับ
ที่พ่อแม่จะว่างไปดูผมแสดง 555

ตั้งแต่หมิงหมิงเรียนมา
ผมไม่เคยพลาดไปดูการแสดงของลูกเลยครับคุณแม่ 5555

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:22:42:44 น.

กรี้ดดดดงั้นแม่เล็กก็เดินมาถูกทางแร้ว

ฉะนั้นใครอย่าว่าใช้แรงงานเด็กน้า..

โดย: แม่อาเดียว IP: 110.49.249.64 วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:22:44:01 น.

บทความนี้ดีมาก ๆ ค่ะ ลูก ๆ หลายคนเจอกรณี พ่อแม่รังแกฉัน คงมีไม่กี่คนที่จะเจอคนอย่างผู้จัดการ ชอบใจวิธีสอนของเขาจังค่ะ

โดย: haiku

วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:23:25:17 น.

ตอนย่อภาพ ทำเอารายละเอียกเสียไปเยอะเหมือนกันครับคุณแม่ซองครับ

เลยอยากอัพภาพหย่ายๆ เอิ้กๆ

โดย: เป็ดสวรรค์

วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:23:36:55 น.

อรุณสวัสดิ์ครับคุณแม่

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:6:08:37 น.

ขอบคุณสำหรับบทความดีๆ นะคะอาซอง

โดย: mutcha_nu

วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:8:53:08 น.

เอาใจมาเติมใจครับ แล้วจอลา
คอมเม้นท์สักสี่ห้าวัย ใกล้สลบแระก๊าบบบ

โดย: คนบ้า(น)ป่า (nulaw.m

) วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:8:55:24 น.

อนิพฺพินฺทิยการิสฺส สมฺสทตฺโถ วิปจฺจติ
ทำเรื่อยไป ไม่ท้อถอย ผลที่ประสงค์จะสำเร็จสมหมาย

อดทนในกิจอันสุจริต เพื่อความสมหวังในอนาคต ตลอดไป...นะคะ

โดย: พรหมญาณี

วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:9:23:11 น.

แม่ซองสวัสดีค่ะ

แม่ซองอย่าาเพิ่งเป็นไรไปนะคะ

ยังมีอีกหลายตอนค่ะ ทน ทน ดูไปก่อนนะคะ

ไปหาอะไรมาบำรุงตาก่อนนะคะแม่ซอง

รับรองว่า ได้เห็นอะไที่ไม่ได้เห็นกันบ่อยๆ แน่นอนจ้า

ว่าแต่คุณค่าแห่งการเรียนรู้นี่มันมีทุกทีเลยค่ะแม่ซอง

อย่างการไปงานวิาห์ครัง้ มันก็ทำให้น้องอุ๊ได้เรียนรู้อะไรหลายๆ อย่างเช่นกันค่ะ แม่ซอง

ได้เรียนรู้ถึงวัฒนธรรมของคนใต้

เรียนรู้การอยู่ร่วมกัน โอ้ย เยอะค่ะ

แล้วจะเก็บทุกอย่างไว้ใช้กับชีวิตค่ะแม่ซอง

แม่ซองเตรียมตัวไว้ดูตอนต่อไปนะคะ

โดย: maitip@kettip

วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:11:37:20 น.

คุณได้ทำการแปะ ให้กับคุณ ซองขาวเบอร์ 9 เรียบร้อยแล้วนะคะ

คุณเหลือ อีก 3 ดวง สำหรับวันนี้ค่ะ

โดย: maitip@kettip

วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:11:39:25 น.

เรื่องดีๆอ่านแล้วชื่นใจค่ะคุณแม่

มาบอกว่า วันนี้อัยย์รีวิวหนังสือพนมเทียนคร่า

โดย: นักล่าน้ำตก IP: 58.9.230.165 วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:12:13:52 น.

ก๊อก..ก๊อก..ก๊อก เจ้าของบ้านอยู่ไหมคะ
มีคนมาส่งหัวใจค่ะ

คุณได้ทำการแปะ ให้กับคุณ ซองขาวเบอร์ 9 เรียบร้อยแล้วนะคะ

คุณเหลือ อีก 4 ดวง สำหรับวันนี้ค่ะ
.............................

บทความนี้ดีมากค่ะแม่ซอง

โดย: ร่มไม้เย็น

วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:17:26:18 น.

สวัสดีค่ะคุณแม่ซอง กิ่งตามมาอ่านบทความดีดีที่คุณแม่ซองนำมาให้อ่านประทับใจมากเลยค่ะ
ขอบคุณบทความดีดีที่นำมาให้อ่านนะคะ อ่านถึงตรงที่ลูกชายไปล้างมือให้แม่แล้วน้ำตาซึมเลยค่ะ

ขอบคุณมากๆนะคะที่ไปแปะหัวใจให้กิ่ง ตอนนี้หัวใจกิ่งหมดแล้ว ขอเป็นพรุ่งนี้นะคะกิ่งจะไปเบิกมาแปะให้คุณแม่ซองค่ะ

หลับฝันดีนะคะ

More Valentine Flowers Comments

โดย: กิ่งฟ้า

วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:22:20:09 น.

ตอนแรกก็ไม่คิดว่าจะพิมพ์เป็นหนังสือ
พอคุณแม่บอกจองเลย 4 เล่ม
สงสัยผมต้องเปลี่ยนความคิดแล้วล่ะครับ 555

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:22:42:24 น.

ต้องเอาภาพไปฝากเว็บฝากรูป แล้วสร้างลิ้งไปยังภาพเราแทนครับ

ปรกติมันจะมีให้เสร็จสรรพนะครับ เวลาเราฝากรูปน่ะ

ไม่งั้นก็คลิกขวา ก็อบปี้อิมเมจโลเคชั่น แล้วก็ทำเหมือนใส่ภาพปรกติเลยครับคุณแม่ซองครับ

โดย: เป็ดสวรรค์

วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:23:40:45 น.

อรุณสวัสดิ์ครับคุณแม่

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 18 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:6:01:46 น.

อายุเป็นเพียงตัวเลข(จริง) รึเปล่า?