เดินไปที่ห้องน้ำก้องไม่อยู่ที่นั่น ตาคมมองขึ้นไปที่ห้องนอน...ก้องเข้านอนแล้วหรือ...เดินมาเปิดประตูห้องนอน ไฟในห้องปิดสนิท .... นี่เพิ่ง3ทุ่มกว่าเอง...ในความมืดสลัวเขาเห็นร่างบางนอนสบายอยู่บนเตียง ก้องหลับแล้ว...ก้องไม่รอ Good night kiss เขาเหมือนเคย... ไม่อยากจะเชื่อจริงๆ...
เสร็จจากการทานอาหารเช้าแล้วพีเดินไปที่ห้องรับแขกเปิดทีวี กดรีโมทไปเรื่อยไม่มีรายการอะไรที่น่าสนใจเลยสำหรับเขา..แล้ววันนี้จะทำอะไรดีล่ะ เฮ้อ..จะออกไปข้างนอกหรือ...อย่าดีกว่า...ปิดทีวีกดรีโมทเครื่องเสียง Cannon in D major บรรเลงแผ่วๆ ทำให้อารมณ์ดีขึ้นมาบ้าง
พี่ดา ช่วยลบเม้นข้างบนให้หน่อยนะคะ คือว่ายังไม่ทันจะได้เม้นเลย น้องฮันดันมือไวไปกดenter มันก็เลยขึ้นแบบนี้อ่ะค่ะ
เม้นให้เลยแระกัน แอร๊ยยยยยยย หวานมากกกค่ะ
คุณพี่พีกะน้องก้องช่างน่ารักเหลือเกินอ่ะค่ะ รักกันหวานมากมาย
ไม่นึกเลยว่า ผ่านมา 1 ปีแล้ว วันเวลาผ่านไปไวเหมือนโกหก ตามอ่านฟิคพี่ดามาตลอด ชอบพี่พีกะน้องก้อง (รวมทั้งนะโมและไมค์ด้วย )ในฟิคพี่่ดาค่ะ ความรัก ความหวาน ความเศร้า ความแอร๊ยยยย มีให้เห็นในฟิคของพี่ อยากอ่านฟิคของพี่ดาไปตลอด ขอบคุณพี่ดามากกกค่ะ
รอตอนต่อไปนะคะ
รักพี่ดาค่ะ ^_^