Bloggang.com : womam in love : K+Pตอนพิเศษ ..5

K+Pตอนพิเศษ ..5

V…

วันนี้ ภาคอยู่บ้านทั้งวันเขาบอกก้องว่า... อยากหยุดพักสมองบ้าง...ก้องไม่ได้สงสัยอะไร เขายังคงทำกายภาพให้วันใหม่อย่างตั้งใจและปรารถนาดี

..หวังอยากให้เจ้าหญิงนิทราตรงหน้า...ตื่นขึ้นมาเสียที

ภาคเข้ามายืนดูก้องที่ทุ่มเททำกายภาพให้แก่...น้องสาวปลอมๆของเขา...อย่างตั้งใจ...ก็เกิดอาการกลัว ...กลัวว่าวันใหม่จะหายเร็ว...เกินไป...เขาต้องทำอะไรสักอย่าง

“ก้องครับ...”

“มีอะไรครับ...คุณภาค”

“ทานอาหารกลางวันได้แล้วครับ...ผมหิว...สายใจตั้งโต๊ะนานแล้ว”

บอกยิ้มๆ...ตั้งใจเดินมาใกล้ ๆ...ในใจเขาคิดว่า ก้องคงต้องหลงเสน่ห์ผู้ชายหน้าตาดี คารมดีแบบเขาแน่ๆ

...อยากพิสูจน์ว่า...เขากับพีรวิชญ์...ใครจะเหนือกว่ากัน..

แกล้งเดินมาใกล้...ให้ไหล่ชนไหล่ ... ก้องรู้สึกไม่ชอบใจแต่ก็พยายามเก็บอารมณ์ไว้

พยักหน้ารับ แสร้งยิ้มเจื่อนๆ แต่ในใจเขาเริ่มไม่พอใจคุณภาคมากขึ้นแล้ว ...

.... เดินไปล้างมือที่ห้องน้ำ ...

ภาครีบเดินตามเข้าไปทันที คนตัวใหญ่กว่าตั้งใจโอบก้องจากด้านหลัง ทำทีว่าเอื้อมหยิบสบู่

ก้องหมดความอดทนหันกลับมา หน้าสวยบูดบึ้ง เม้มริมฝีปากนิ่ง มือเรียวกำแน่น

คนที่ถูกโกรธ... ถอยออกไปยืนขวางประตูไว้...กอดอก...เชิดหน้าขึ้น...ยิ้มน้อยๆ...หลิ่วตามองก้อง

ตารีเรียวสำรวจทั่วใบหน้างาม จ้องที่ตากลมโตซึ่งมีแผงขนตาดกดำงอนสวย จมูกโด่ง แก้มอิ่มใสแดงระเรื่อ ไล้เรื่อยลงมาจนหยุดนิ่งที่ปากสวยได้รูป ...

…ปากสวยจัง...

....อยากสัมผัส...

ภาคเดินเข้ามาใกล้ เอื้อมมือใหญ่หวังจับที่คางเรียวนั้น ก้องปัดมือออกทันที ปฏิกิริยาต่อต้านของก้องทำให้ภาคพอใจ ก้าวเข้ามาอีกไม่มีทีท่าว่าจะยอมถอยแม้แต่น้อย

“คุณภาค....หยุดนะ”

ก้องรีบบอกเสียงดัง แต่ไม่ทัน...คนตัวโตถึงตัวเขาเสียแล้ว วงแขนกว้างใหญ่กอดก้องไว้ ก้มลงหวังสูดดมความหอมจากคนในอ้อมกอดขณะนี้

ก้องดิ้นรนเอี้ยวตัวหลบ…จมูกโด่งเฉี่ยวแก้มใสไปเพียงนิดเดียว

.. คนในอ้อมแขนใช้แรงทั้งหมดที่มี ผลักคนรุกรานออกไปเต็มแรง

มือน้อยๆที่เจ้าของหลับหูหลับตาเหวี่ยงไปนั้นได้ผล คนรุกรานถอยออกไป

จังหวะนี้เอง...ก้องรีบวิ่งออกจากห้องน้ำ แต่คนตัวโตก็ยังตามมาอีก คว้าข้อมือเรียวไว้ได้ กระชากเต็มแรงให้ก้องหันกลับมามองเขา

เจ้าของข้อมือเรียวหน้านิ่วรู้สึกเจ็บแปลบที่ข้อมือนั้น..น้อยๆ..พยายามรั้งข้อมือกลับเต็มแรง

“ฤทธิ์มากนักนะก้อง คุณไม่ชอบผมเหรอ..ก้อง..ผมทั้งหล่อ ...ทั้งมีเสน่ห์...กว่านายพีรวิชญ์ซะอีก”

“คุณภาค...ผมไม่รู้หรอกนะ...ว่าที่คุณทำอยู่นี้ คุณทำไปเพื่ออะไร...แต่ผมบอกคุณไว้เลยว่าคุณไม่มีทางสมหวังแน่นอน”

พูดไปก็พยายามแกะมือออก แต่ยิ่งก้องยื้อมากขึ้นๆเท่าไหร่..มือใหญ่นั้นก็รัดแน่นขึ้นอีก

“โอ๊ะ!!!”ก้องอุทานเสียงหลง รู้สึกว่าความเจ็บแปลบที่ข้อมือนั้นรุนแรงขึ้น เจ็บจนรู้สึกว่าความเจ็บนั้นได้แล่นตรงไปที่หัวใจแล้ว

ในตอนนี้...หัวใจก้องสั่นไหวด้วยความกลัว ... รู้สึกกลัวจับใจ...พีผมกลัวจังเลย ..พี ..ช่วยผมด้วย...

แต่เขา...ก็ต้องฝืนไว้...ไม่ให้คนที่มีกำลังเหนือกว่า..รู้ว่า...ตอนนี้เขากลัว...จนก้าวขาไม่ออกแล้ว

“ทำไม... ผมกับพี ....ต่างกันตรงไหนหือก้อง...หรือว่าเพราะมันรวย..

ฮึ!!!ไม่ว่าผู้หญิงหรือผู้ชายก็เห็นแก่เงินกันทั้งนั้น”

ก้องเหลืออดกับคำพูดนั้น มือเรียวฝาดออกไปเต็มแรง คนตัวโตหน้าหัน ข้อมือน้อยๆถูกปล่อยทันที

“คนอย่างคุณไม่เคยรักใครจริงๆสักคน ... คุณภาค... สักวัน...คุณจะต้องเจ็บกับความรัก...เพราะคุณไม่รู้จักความรัก ...ไม่รู้จักว่า...รักแท้...เป็นอย่างไร ”

ก้องจ้องหน้าภาค...ด้วยสายตาเด็ดเดี่ยว... มองอย่างไม่วางตา

ภาคยิ้มเยาะ..หัวเราะกับคำพูดของก้อง เดินลูบแก้มที่ถูกก้องตบเป็นรอยแดงจางๆ มาทิ้งตัวลงที่โซฟา หันมามองก้อง...เชิดหน้าขึ้น ... ปากหยักบางนั้นเหยียดนิดๆ

“ผมไม่สนใจว่าคุณจะรักใคร... ก้องบดินทร์ ..ผมรู้เพียงแต่ว่า...สิ่งไหนที่ผมต้องการครอบครอง...ผมต้องได้”

ก้องรู้สึกว่าสายตาของภาคที่ส่งมาให้ ….

.... น่าขยะแขยงและน่ารังเกียจเหลือเกิน...

เพราะมันมาจาก....ความคิดอย่างเห็นแก่ตัวของคนตรงหน้า

หน้าตาคมคาย หล่อเหลาไม่ได้ทำให้เขาดูดีในสายตาของก้องบดินทร์เลย

ในเมื่อคนๆนี้...ไม่มีหัวใจ…

“ผมคงจะทำกายภาพให้คุณวันใหม่ต่อไป...ไม่ได้แล้ว ..คุณภาค...ผมขอตัว”

ก้องรีบเดินออกมา ภาคหงุดหงิดที่ก้องจะหนีเขา รีบเข้ามาขวางแล้วยื้อข้อมือเรียวไว้อีกครั้ง ...

...ข้อมือข้างที่เจ็บอยู่ ..

ก้องร้องเสียงหลง รู้สึกได้ว่าข้อมือเขาต้องมีปัญหา

หมดแรงที่จะยื้อข้อมือข้างนั้นแล้ว ก้องทิ้งตัวลงนั่งอย่างหมดแรง...น้ำตาร่วงพรู…

“ปล่อยมือแฟนผมเดี๋ยวนี้...คุณภาค” พีรวิชญ์ก้าวเข้ามา แววตาเอาจริงเอาจัง...กำมือแน่น…

“ทำไม...คุณพีรวิชญ์ คุณจะชกผมงั้นเหรอ”

ภาคถามกวนๆ เชิดหน้า แววตายียวน กอดอกเดินเข้าหาพีอย่างไม่กลัว

พีที่กำมือไว้แน่น เตรียมพร้อมอยู่แล้ว เขาก็ไม่กลัว...ไม่ว่าใครก็ตาม...ที่ทำร้ายดวงใจของเขา...

มันต้องได้รับผลพอกัน....พีจ้องหน้านายภาคไม่วางตา

“อย่าพี...อย่าให้มือสะอาดของคุณต้อง แปดเปื้อนกับคนที่ใจไม่สะอาดเลย”

“รีบพาผมกลับบ้านเถอะพี”

พีรีบเข้ามาพยุงก้องแล้วรีบเดินออกมาทันที

ภาคมองตามคนสองคนที่พยุงกันออกไปต่อหน้าต่อตา ฮึ...พวกบ้า !!!... บูชารักแท้...มันไม่มีอยู่จริงหรอก

สายใจที่แอบดูตัวสั่นด้วยความกลัวอยู่นานแล้วยังมีน้ำใจคว้ากระเป๋ามาส่งให้ก้องที่รถ

“ขอบคุณนะสายใจ ฝากดูแลคุณวันใหม่ ตามที่ผมสอนไว้ด้วยล่ะ..”
.
.
.

หลังจากเหตุการณ์วันนั้นผ่านพ้นไป เป็นเหตุทำให้ก้องต้องหยุดงานเป็นเดือน..เนื่องจากข้อมือขวาร้าว ต้องใส่เฝือกอ่อนและห้ามใช้มือข้างนั้นออกแรงหนักๆเป็นเวลา 2 เดือน

หลังจากเตรียมตัวจะเข้านอน ก้องก็เอ่ยขึ้น

“นึกๆไป คุณภาคนี่ก็น่าสงสารนะพี”

พีรวิชญ์ ไม่เข้าใจที่ก้องพูด...คิ้วเรียวขมวดมุ่น เป็นเชิงถาม

“ก็...เขาไม่รู้จัก...ว่า...ความรักเป็นอย่างไง.. . ต้องอยู่กับความรักจอมปลอม ฉาบฉวย.”

“หารักแท้ไม่ได้...”

“ไม่มีความสุข”

“อืมมม”

พีรวิชญ์ ส่งเสียงไปเท่านั้น ในใจนึกชมว่าก้องช่างจะให้อภัยคนที่ทำให้ตัวเองเจ็บขนาดนี้ได้อย่างไร
.
.
.

“สงสารคุณวันใหม่นะพี” ก้องพึมพำอยู่ในอ้อมกอดคนรัก

“เรื่องอะไรอีกล่ะ” พีลูบผมนุ่มๆของคนในอ้อมแขนเล่นเบาๆ

“ก็เธอ...ต้องเป็นเจ้าหญิงนิทราต่อไปอีกนะสิ...ผมอุตส่าห์ตั้งใจไว้แล้วเชียว..ว่าจะทำให้เธอดีขึ้น...อยากเห็นตาโตๆนั้นว่าจะสวยแค่ไหน” ก้องพูดยิ้มๆ

“ก้อง!!!....นี่คุณ แอบชอบคุณวันใหม่เหรอ”

พีหน้าง้ำคลายอ้อมกอดออก หันหลังให้คนที่เพิ่งพูดถึงคนอื่น...ก้องหัวเราะกร๊าก...คุณพีรวิชญ์หมู่นี้งอนเก่งมากนักนะ ... เฮ้อออ.... ต้องง้ออีกและ…

ก้องจับให้พีหันหน้ามาหาเขา ริมฝีปากอิ่มบรรจงแต้มที่คาง ค่อยๆไล้เรื่อยไปที่แก้ม แค่นี้คนถูกง้อก็ยิ้มแก้มปริรวบร่างบางของคนตรงหน้าไว้ ล้มตัวลงนอนพร้อมกัน มือใหญ่เอื้อมไปปิดโคม...

ความมืดเข้าครอบงำ....ความรักเรียกหากันและกัน ...รักแท้...ที่คุณภาค.... ไม่มีวันหาเจอ

…………………The end……………

ขอบคุณ ภาพและประโยคชวนจิ้น ของน้องปีโป้ (pepo@pyj) ค่ะ ขอบคุณมากมาย...ขอบคุณแรงกระตุ้นจากพี่ๆน้องๆใน พีก้องคลับ(เฉลิมไทย)ทุกคน..รักทุกคนค่ะ...

Create Date : 13 พฤษภาคม 2553

Last Update : 6 เมษายน 2554 7:09:15 น.

3 comments

Counter : 1529 Pageviews.

อิอิ คุณภาคกะคุณพี กะก้อง

รักแท้...ที่คุณภาค.... ไม่มีวันหาเจอ

อ่าาาา ชอบจังค่ะ จะมีต่อมั้ย อยากอ่านค่ะ

ปล.เรื่องหน้าขอคุณธัญญ์มั่งนะค๊าาาาา

โดย: thenok

วันที่: 11 กรกฎาคม 2553 เวลา:1:34:03 น.

มากดดันค่ะ อยากอ่านคุณภาคอีก หรือใครก็ได้แต่คือ คิดถึงพี-ก้อง ไม่ได้อ่านพี-ก้องนานแล้วค่ะช่วงนี้ สู้ๆค่ะพี่ดา^^

โดย: ปุยหมาม่วง

วันที่: 21 พฤษภาคม 2554 เวลา:19:50:59 น.

อืมมมมม.....มมมม
อยากอ่านในแบบเวอร์ชั่นที่มีคุณธัญญ์เหมือนกัน
แต่ทั้งคุณธัญญ์กับคุณพีร์ก็น่ารักทะเล้นเหมือนกัน!!!
แล้วทีนี้บทหนักก็ตกเป็นของน้องก้องน่ะสิ!!!!
เพราะว่าหันซ้ายก็ดีหันขวาก็มีเสน่ห์เฮ้อ!!!ไม่รู้จะเลือกใคร???(มาเพ้อเจ้อไรเนี่ยเราน้องดาเค้าแต่งจบไปถึงไหนแล้ว)ไปดีกว่าชักออกทะเลไปไหนๆแล้ว

V
v
v
v

โดย: Keamdeang1@smile IP: 58.9.140.231 วันที่: 21 กรกฎาคม 2554 เวลา:19:21:22 น.