|
|
| | 1 |
| 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
| 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
| 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
| 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
| 30 | 31 | |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
ตอนพิเศษ 1+2..
ตอนพิเศษ......เวอร์ชั่นนี้...มีคุณภาค
(เซนเดอะซีรี่ย์)
เรื่องของเรื่องและที่มาที่ไปของฟิคจิ้นตอน(พิเศษ)นี้คือการเวิ่นเว้อแบบอินฟินิตี้...ดูภาพแคปของน้องบีกับน้องปีโป้555 เลยเวิ่นซ้า.
แต่งสดๆออนแอร์ด้วย...555 เกือบจบไม่ลง เกิดอาการหืดขึ้นคอกันเลยทีเดียว..
บิ้วอารมณ์กันสุดๆ ร้อนได้อีก.ณ.จุดนี้.................
I
ที่ลอบบี้ ในโรงแรมหรูแห่งนึง...ชายหนุ่มในสูทสีเทานั่งดื่มกาแฟอยู่มุมหนึ่งของห้อง...เขากำลังรอใครบางคน ที่ต้องติดต่อธุรกิจกัน
ความจริงเขามาถึงก่อนเวลานัด..เพราะรำคาญมีดี้ที่หมู่นี้ ชอบแสดงความเป็นเจ้าเข้าเจ้าของเขา...มากเกินไป...
น้องชายคุณพิพัฒน์ เพิ่งเข้ามารับงานหลังจากที่คุณพิพัฒน์ ประสบอุบัติเหตุได้ไม่นานเท่าไหร่ เรื่องประสบการณ์อาจจะยังไม่มากนักแต่ นับว่าเป็นนักธุรกิจอนาคตไกลคนนึงทีเดียวครับ
นายองอาจบอกรายละเอียดให้เขาทราบ...ก็แค่ฟังผ่านๆ..ให้รู้ข้อมูลคร่าวๆเท่านั้น...
หนุ่มหล่อ สมาร์ท ยิ้มมุมปากนิดๆ อยากเห็นหน้าหนุ่มนักเรียนนอกอยู่เหมือนกัน...ได้ข่าวว่า รวยและเนื้อหอมไม่ใช่เล่น...นายพีรวิชญ์...
นั่งมองอะไรๆไปเรื่อยๆ...สายตาก็สะดุดกับใบหน้าหวานของใครบางคน..ที่นั่งเยื้องกับเขาไปไม่ไกลมากนัก..
...ใบหน้านั้นถูกต้นไม้ที่ปลูกประดับบังสายตาไว้แทบมองไม่เห็นด้วยซ้ำ....ถ้าไม่สังเกตดีๆ...
ใจภาคกระตุกเล็กน้อย.....ไม่เคยมีใครทำให้เขาเป็นแบบนี้...
ยังแอบมองเจ้าของใบหน้านั้นอย่างไม่วางตา
.
ใครนะ?...อยากรู้จักซะแล้วสิ....
..ภาคยิ้มมุมปาก...หลิ่วตามองคนหน้าสวยอย่างวาดหวัง...
ใครคนหนึ่งเดินเข้าไปหาคนๆนั้นและคุยอะไรกันเล็กน้อย...แล้วหนุ่มหน้าตาคมคายก็ผละออกมา..ยกโทรศัพท์ขึ้น
ภาคสะดุ้ง เสียงมือถือเขาดังขึ้น ก้มมอง เมื่อเห็นว่าไม่ใช่เบอร์มีดี๊ก็กดรับ
คุณภาคใช่ไหมครับ..ผมพีรวิชญ์ครับ ผมมาถึงแล้วไม่ทราบว่าคุณนั่งตรงไหนครับ...
พีกำลังเดินมองหาเขาอยู่..รู้สึกฉุนขึ้นมาแบบไม่มีเหตุผล..
.พีรวิชญ์
รู้จักกับเธอคนนั้น..
ภาคลุกขึ้นยืน ยกมือข้างที่ถือมือถือขึ้นให้พีเห็นว่าเป็นเขา สีหน้าเรียบเฉย
เมื่อพีเห็นก็ปิดโทรศัพท์ เดินเข้ามาหา จับมือทักทาย..
คุยเรื่องธุรกิจกันนานพอสมควร
ไว้ผมจะให้คุณองอาจติดต่อไปอีกทีนะครับ ภาคยืนขื้น ส่งมือให้ พีจับมือมาเขย่า
ยินดีที่ได้ร่วมงานกับคุณครับ ..คุณภาค
เอ้อ..บ่ายมากแล้ว ไม่ทราบว่าคุณทานอะไรแล้วหรือยัง..ถ้าไม่รังเกียจ ผมเชิญทานอาหารด้วยกันนะครับ พอดี ผมนัดคนรักมาด้วย...ยังไม่ได้ทานกลางวันกันเลย พีพูดยิ้มๆ
ขอบคุณมากครับ..พอดีผมทานเรียบร้อยแล้ว..เชิญคุณพีรวิชญ์เถอะครับ ขอโทษด้วยที่นัดกระทันหัน จนต้องรบกวนเวลาอาหารกลางวัน
ไม่รบกวนหรอกครับ ยินดีครับ
ภาคขอตัวกลับไปแล้ว พีรวิชญ์ เดินไปที่โต๊ะที่ก้องนั่งรออยู่ไม่เห็นก้องก็กดโทรศัพท์ มองไปรอบๆ
ก้อง...คุณอยู่ไหน ครับ...ผมเสร็จงานแล้วนะ
ที่หน้าห้องน้ำ ก้องมัวแต่คุยโทรศัพท์โดยใช้ไหล่ข้างนึงหนีบไว้เพราะตอนนี้มือเขาเปียกกำลังใช้ทิชชูเช็ดมืออย่างลวกๆ ก้มหน้าอยู่ไม่ทันได้มองว่ามีใครกำลังเดินเข้าห้องน้ำมา จึงชนเข้ากับคนๆนั้นอย่างจัง
โอ๊ะ!!! ขอโทษครับ
คุณเป็นอะไรหรือเปล่าครับ ก้องรีบกล่าวขอโทษก่อนที่จะได้เงยหน้าขึ้นมองคนที่เขาชน
ภาคตกตะลึง...
...ใบหน้าหวานแบบนี้... ตาโตแป๋วแหววแบบนี้...คือคนที่เขาแอบมองเมื่อไม่กี่ชั่วโมงที่ผ่านมา.....
...บ้าจริง...
...ใบหน้าคมสันเม้มปากนิดๆ...อย่างขัดใจ
ไม่เป็นไร หน้าบึ้งๆ เสียงห้วน ก้องหน้าแหย ก้มหัวให้เป็นเชิงขอโทษ รีบพูดกับพีต่อ
พี.. ผมอยู่ที่ห้องน้ำกำลังจะออกไปครับ อยู่ตรงไหนนะ ร้านอาหารจีนเหรอ...อืมคุณสั่งอาหารได้เลยนะ...
หันมองตามร่างบางที่เดินออกไปเมื่อได้ยินเสียงเรียกชื่อ...พี...
...พีรวิชญ์
หนุ่มหล่อขบกรามแน่น...
...รู้สึกอยากเอาชนะ...นายพีรวิชญ์...
II
ก้องรู้สึกแปลกใจอยู่เหมือนกัน ที่ได้ข่าวจากคุณอัปสรว่า case คุณวันใหม่ ที่ผูกขาดให้คุณอัปสรดูแลมาเกือบปี ต้องการให้เขาไปทำกายภาพแทน....
หลังเลิกงานก้องเข้าไปสอบถามข้อมูลคนไข้จากพี่แอ้ เมื่อได้ข้อมูลประวัติคนไข้แล้ว...ก้องยังลังเลอยู่
สีหน้าเป็นกังวล
มีอะไรเหรอก้อง.......พี่แอ้ถอดแว่นออกวาง..ฟังก้องอย่างตั้งใจ
เปล่าครับ..เพียงแต่ก้องสงสัยว่า...เพราะอะไรถึงมีการเปลี่ยนตัวผู้ดูแลกะทันหัน
คืองี้ก้อง..ตามที่หมอนพบอก ตอนนี้คุณวันใหม่ ต้องมีการปรับโปรแกรมการทำกายภาพใหม่ ต้องใช้คนที่แข็งแรงๆ และช่วงนี้คุณอัปสรเขาก็มีปัญหาสุขภาพด้วย ก้องช่วยพี่หน่อยนะ
เอ้ออออ..อีกอย่างหมอนพ...เขาระบุตัวก้องนะ.. พี่แอ้บอกอย่างเป็นการเป็นงาน
ระบุตัวก้องเหรอครับ... ก้อง งง
อืมมม..ก้องไม่สะดวกใจหรือเปล่า
เปล่าครับ...ไงๆเราก็ไม่มีสิทธิ์เลือกคนไข้อยู่แล้ว...งั้นก้องลาพี่แอ้กลับก่อนนะครับ
ก้องเดินมาถึงลานจอดรถ...มัวแต่คิดอะไรๆในใจเพลินๆ เลยไม่ได้สังเกตว่าพีแอบซ่อนตัว...หวังจะเล่นซ่อนหากับเขาที่ข้างเสา
เมื่อก้องเดินผ่านเสาต้นนั้นมาแล้ว พีก็กระโดดออกมากอดก้องจากด้านหลังทันที
จ๊ะเอ๋จ้า..ที่ร๊าก
โอ๊ะพี๊!!!! ตกใจหมดเลย ก้องหน้าเสีย..ตกใจจริงๆ แต่เมื่อเห็นพีในชุดสูทผูกไทเต็มยศ กับท่าทางกระโดดจังก้าแบบเมื่อกี้ ก้องก็อดหัวเราะออกมาไม่ได้
เป็นอะไร ก้อง หัวเราะอะไรอ่ะ พีงง เกาหัวแกรกๆ สงสัยอาการหัวเราะตัวงอของคนรัก
เปล่า.. ก้องปฏิเสธ แต่แก้มตุ่ยๆที่พยายามสะกดกลั้นหัวเราะนั้นมันปิดไม่อยู่...
กลั้นหัวเราะจนหน้าแดงแจ๋ แต่ไม่นานก็ต้องระเบิดหัวเราะออกมาอีก
555 คุณพีรวิชญ์ ผู้บริหารเขาเล่นอะไรแบบนี้ด้วยเหรอ...555
พีเขินๆ รีบโอบไหล่ให้ก้องเดินตามเขามาขึ้นรถโดยเร็ว เพราะตอนนี้ รปภ.หันมามองตามเสียงหัวเราะของก้องหมดแล้ว
.
.
.
หลังอาหารเย็นก้องเอาประวัติของคนไข้ขึ้นมาศึกษา ..สีหน้าดูเป็นกังวล..พีที่เดินถือถาดชามาวางข้างๆก็เอ่ยถามขึ้น
มีปัญหาอะไรหรือเปล่าก้อง ผมเห็นคุณดูไม่สบายใจตั้งแต่เย็นแล้ว...คนไข้เรื่องมากเหรอ
..หรือโดนคนไข้หนุ่มๆลวนลาม...บอกผมนะ
เดี๋ยวผมจัดการเอง
พีบอกทำสีหน้าจริงจัง ชูกำปั้นหรา...แสดงมาดคุณพี..ผู้พิทักษ์
รักเธอ...
ก้องหันมามอง ก็ยิ้มให้ บอกเสียงเรียบๆว่า
พี..พรุ่งนี้ผมต้องไปดูแลคนไข้ case ใหม่นะ...จากประวัติแล้วน่าสงสารมาก ...เธอเป็นเจ้าหญิงนิทรามาเกือบปีแล้ว
..เป็นผู้หญิง..แถมเป็นเจ้าหญิงนิทราด้วย...อืมมม...งั้นก็ค่อยสบายใจหน่อย
พีพูดแล้วอมยิ้มน้อยๆ ส่งสายตากรุ้มกริ่มมาให้คนหน้าสวย
ทำไมเหรอพี...เป็นผู้หญิงแล้วเป็นไงอ่ะ ก้อง งงไม่เข้าใจที่พีพูด
ก็...ไม่ใช่สเป็คคุณไงล่ะ...ผมจะได้วางใจ
พีแอบหอมแก้มก้องฟอดใหญ่ ก่อนรีบลุกเข้าห้องทำงานไปทันที
บ้า..พี..คิดได้ไงเหวี่ยงพีไปนิดนึง
หันกลับมาดูเอกสารตรงหน้า ก้องถอนใจ รู้สึกสงสารคุณวันใหม่จับใจ.
.
.
.
ก้องกำลังทำกายภาพให้วันใหม่อยู่ในห้องนอนมีสายใจ ผู้เป็นแม่บ้านอยู่ช่วยด้วยตลอด เพื่อความสะดวกใจของผู้ปฏิบัติงานและผู้ว่าจ้าง
ก้องทำกายภาพตามโปรแกรมที่หมอนพวางแผนไว้ครบแล้ว อธิบายและสาธิตการดูแลต่อเนื่องให้กับสายใจจนแน่ใจว่าเข้าใจดีแล้ว ก็เตรียมเก็บอุปกรณ์เข้ากระเป๋า เมื่อเลยกำหนดเวลากลับมามากแล้ว
คุณสายใจมีอะไรสงสัยอยากถามผมก็เชิญได้เลยนะครับ
ถ้าไม่มีอะไรสงสัย...งั้นผมกลับก่อนนะครับ
ก้องออกจากห้องนอน กำลังจะผ่านห้องรับแขกไป ภาคกลับจากที่ทำงานมาถึงพอดี จอดรถที่หน้าบ้านแล้วเดินเข้าห้องรับแขกมา
คุณก้องบดินทร์ใช่มั้ยครับ คลาดกันตลอดเพิ่งจะได้เจอวันนี้เอง..
....ผมภาคครับ...เป็น...พี่ชาย...ของวันใหม่
สวัสดีครับ ก้องยกมือไหว้ เพราะดูแล้ว คุณภาคน่าจะอายุมากกว่าเขา แต่ภาคไม่รับไหว้กลับยื่นมือให้เขา ก้องเลยต้องยื่นมือออกไปสัมผัสมือกับภาค
มือใหญ่ตั้งใจบีบมือเขา เขาไม่ได้คิดไปเอง สายตากรุ่มกริ่ม ท่าทางหลิ่วตาน้อยๆ ปากบางๆที่ยิ้มเยื้อนนั้นมันหมายความว่าอะไร
ก้องบดินทร์รู้สึกแปลกๆและเริ่มกลัวคนตรงหน้า...รีบชักมือกลับ
เอ้อออ...เย็นมากแล้ว ผมขอตัวกลับก่อนนะครับ
ภาคมองตาม......
หน้าตาตื่นๆ...ตอนที่เขาแกล้งบีบมือ...นั้นน่าสนใจ ปากบางเหยียดยิ้ม...พาลนึกไปถึงหน้าของอีกคน...
...พีรวิชญ์..
หึหึ..ปล่อยหัวเราะออกมาเบาๆ...ก่อนเข้าไปในห้องนอนวันใหม่...
จับมือขาวที่ตอนนี้ดูซีดเซียวไปมาก ขึ้นมาจุมพิต...ไม่รู้สึกอะไรในใจ...เพราะที่เขาทำมันเหมือนเป็นกิจวัตรมากกว่า...
...กิจวัตรที่ต้องทำ...
มองหน้าคนที่นอนบนเตียง....
...แต่ใจกลับคิดถึง...คนที่เพิ่งเดินออกไป..
.....................TBC....................
| Create Date : 13 พฤษภาคม 2553 |
| Last Update : 6 เมษายน 2554 7:06:39 น. |
|
3 comments
|
| Counter : 487 Pageviews. |
 |
|
|
| โดย: เป็นหนึ่ง IP: 202.91.19.171 วันที่: 22 ตุลาคม 2554 เวลา:16:01:35 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [