The best and most beautiful things cannot be seen or even touched, they must be felt with the heart.
Group Blog
 
 
พฤษภาคม 2553
 
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
3031 
 
10 พฤษภาคม 2553
 
All Blogs
 
love..12..


ตอนที่ 12............

ก้องเห็นพีหายไปนานก็เดินตามมาดู....เห็นนั่งคุยอยู่กับลุงชมอดที่จะ กลัวลุงชมหลุดเรื่องความลับที่ตกลงไว้ไม่ได้...เดินช้าๆเข้าไปหา พยายามนึกเรื่องที่จะคุยแก้เก้อ

".คุณพีรวิชญ์...ได้เวลาทานยาก่อนนอนแล้วกลับกันเถอะ"… ก้องเอ่ยเสียงหวาน


พีมองไปยังต้นเสียง...

ภาพใครบางคนซ้อนกับร่างของก้อง พีกระพริบตา ภาพซ้อนนั้นหายไปเหลือแต่ร่างบางของคนหน้าใสที่เดินยิ้มเข้ามาหา

ลุงชมยิ้มแหย พยายามแอบซ่อนมวนยาเส้นเมื่อก้องเหลือบมอง..


...ก้องยิ้มน้อยๆเอาใจพีรวิชญ์ …

"กลับเถอะคุณพี ดึกแล้ว" พีพยักหน้า ใจอ่อน เพราะเห็นคนตาโต ....กอดอกเหมือนสะท้านลมหนาว....

"ผมกลับก่อนนะลุง...พรุ่งนี้เช้าเข้าไปหาผมหน่อยมีอะไรจะถาม"....พีบอกแล้วออกเดินนำหน้าไป

ก้องทำท่าจะเดินตาม...แต่หยุดแล้วหันมาทางลุงชม ก้องยิ้มเจ้าเล่ห์ให้ลุงชมแล้วรีบเดินไปหยิบห่อยาเส้นที่ชานเรือนถือติดมือไป

"..โธ่...คุณก้อง...ช่างทำร้ายคนแก่ได้... " ลุงชมครางอย่างเสียดาย

ตั้งแต่คุณก้องมาที่เรือนพีรบดินทร์...มักจะมาดูแลเรื่องสุขภาพของคนในครอบครัวเขาอยู่บ่อยๆ ก้องพาลุงชมไปตรวจสุขภาพที่รพ.ในอำเภอเพื่อให้X-Ray ปอดเนื่องจากลุงชมไอบ่อยและสุขภาพทรุดโทรมกลัวว่าจะเป็นวัณโรค เด็กๆลูกของลุงชมก็ติดก้องมาก เพราะก้องชอบซื้อขนมมาฝากทุกครั้งที่ขึ้นมาพักผ่อนกับพี


แต่ทำไมคราวนี้ก้องไม่ยอมให้เด็กๆไปหาที่เรือนเหมือนเคยได้แต่ฝากขนมและของเล่นมาให้

"คุณก้องคงมีเหตุผลอะไรของแกสักอย่างนึงน่ะแหล่ะน่าไม่ต้องถาม...เรื่องเจ้านาย"..ลุงชมบอกปัดป้าจากที่มักจะสงสัยอยู่เสมอ
.
.
.
พีกึ่งนั่งกึ่งนอนอยู่ที่เตียงหลังอาบน้ำเรียบร้อยแล้ว ก้องเตรียมตัวทำกายภาพให้พีเหมือนเดิม พีมองตามมือเรียวที่จับขาของเขาก้อหน้าแดง ...

".คราวที่แล้วตอนที่ผมขาหัก.....คุณ...คุณเป็นคนมาทำกายภาพให้ผมใช่ไหม ...คุณก้องบดินทร์ " พีเปิดประเด็นขึ้น

ก้องชะงักเล็กน้อย อ้อมแอ้มตอบ…"ครับ" ...ยังคงก้มหน้าก้มตาทำกายภาพต่อ...

"ทำอยู่นานมั้ย...กว่า...เอ้อ...กว่าผมจะเป็นปกติ ...แล้ว ...แล้วผมสนิทกับคุณมั้ย.....ก้อง.. "

พีส่งสายตาที่อยากรู้มา …

ก้องรู้สึกอึดอัดไม่รู้จะตอบว่าอะไรดี ...

.เหมือนระฆังช่วย...เสียงโทรศัพท์มือถือของก้องดังขึ้น...


"ขอโทษนะครับคุณพี ...ผมขอรับโทรศัพท์สักครู่ ...พี่สาวโทรมา".

..ก้องเดินออกมารับโทรศัพท์ที่ระเบียง…

"ครับพี่แก้ว...ก้องสบายดี..อีก2-3วันก้องก็กลับแล้วครับ เพราะพักร้อนก้องหมดแล้ว...อีกอย่างพีก้อต้องไปX-Ray ดูขาและแขนที่เข้าเฝือกด้วย...พี่แก้วไม่ต้องเป็นห่วง ฝากดูแลแม่แทนก้องด้วย...บอกแม่ว่าก้องคิดถึงนะครับ"...

ก้องเดินกลับมา พีหลับไปแล้ว ...ยืนมองใบหน้าคมคายที่หลับสบาย....ก้องยิ้มเศร้า....

".พีครับ...อีกนานแค่ไหนนะ...แต่ไม่ว่าจะนานแค่ไหนผมก็จะรอ..ผมจะรอให้คุณจำผมได้.......ผมจะรอรับความรักจากคุณนะ"...
..ห่มผ้าให้ .....ปิดไฟ...กำลังจะเดินออกไป....

ได้ยินเสียงพีพึมพำ...คล้ายละเมอ???…


"ก้องผมกลัว...โอย..รถหมุนไปหมดแล้วต้องคว่ำแน่ๆ......ก้อง....อย่าไปนะก้องอย่าไปกับเค้า...

ไม่นะก้อง...คุณเป็นของผมคนเดียว...ก้องอย่าหยุดรักผมนะ... "


ก้องรีบเดินกลับมานั่งที่เก้าอี้ข้างเตียง ..

".พี...คุณฝันนะ...ในฝันคุณเรียกชื่อผมเหรอ...พี ... "

.ก้องน้ำตาไหล เอามือปิดปากกลั้นสะอื้นไว้....

"พี...ถึงแม้ว่าผมจะอยู่แค่ในความฝันของคุณเท่านั้น.....แต่แค่นี้ผมก็ดีใจแล้ว...

.พีผมดีใจนะ...ขอบคุณมาก...ขอบคุณจริงๆ...ขอบคุณครับพี.. ".

ก้องนั่งมองหน้าพีเงียบๆ เผลอฟุบหลับไปข้างๆเตียงของพีนั่นเอง....
.
.
.

เช้าแล้ว...

พีตื่นขึ้นมา..เห็นคนหน้าสวยฟุบหลับอยู่ข้างๆเตียง..ตกใจเล็กน้อย...แต่...พอใจ...สุขใจ. ..

พีรวิชญ์ดันตัวเองขึ้นโดยใช้ศอกซ้ายยันพื้นเตียงไว้เอียงหน้าอมยิ้มนิดๆ......


เอื้อมมือไล้นิ้วไปตามกรอบหน้าสวยอย่างแผ่วเบาและเชื่องช้า...

ตั้งแต่หน้าผาก..เรื่อยมาที่จมูก...แก้ม...คาง...ท้ายสุดค่อยๆไล้นิ้วไปบนริมฝีปากแดงอิ่มนั้น.....

ทุกอย่างงดงาม...ต้องตาต้องใจมาก...ทำไมนะ...

ทำไมเขาถึงรู้สึกอยากครอบครองคนๆนี้.....ปรารถนาในคนๆนี้....

ก้องบดินทร์...ผมรักคุณ......

มือใหญ่ประคองใบหน้างามไว้ลูบไล้อยู่เนิ่นนาน...

ไออุ่นจากผ่ามือและการถูกสัมผัสที่ริมฝีปาก...ทำให้ก้องสะดุ้งตื่น....


"พี...คุณพีรวิชญ์"...ก้องพึมพำ..ลุกนั่งตัวตรง...งงเล็กน้อยที่ตัวเองฟุบหลับที่ข้างเตียงพี....

เขินอายที่พีลูบแก้มเขา..นึกเรื่องเมื่อคืนขึ้นได้ ก้องหน้าแดงขึ้นมาอีก.....

.‘เมื่อคืนพีละเมอถึงเรา’...มองหน้าพีอย่างค้นหา...พีคุณจำเรื่องเมื่อคืนได้ไหม...ไม่กล้าเอ่ยถาม....

ลุกเดินออกจากห้องมาเงียบๆ....

พีมองตามอย่างเสียดาย....บ้า...เสียดายอะไร...

...พีหน้าแดง...


หลังอาหารเช้าก้องบอกพีว่าต้องไปตรวจร่างกายเพื่อเช็คดูว่ากระดูกติดดีหรือยังและเพื่อนัดวันตัดเฝือก พีพยักหน้ารับ..ก้องเข้าไปเก็บของเตรียมกลับกรุงเทพฯ

พีรีบเดินออกไปที่บ้านลุงชม ร้อนใจอยากถามเรื่องที่ค้างคาใจตั้งแต่เมื่อคืนให้สิ้นสงสัย

ลุงชมกำลังนั่งดายหญ้าอยู่ที่สวน...

"ลุง...ลุง..ผมมีเรื่องอยากคุยกับลุง"พีตะโกนบอก.

ลุงชมลุกเดินค้อมตัวมานั่งเยื้องกับพีไปเล็กน้อย

"ลุงรู้ใช่ไหมว่าผมเกิดอุบัติเหตุ..ความจำผมหายไปบางส่วน..ก็..อย่างเช่นที่ลุงบอกว่าผมซื้อบ้านหลังนี้แล้ว..นั่นผมก็จำไม่ได้”.....

“ผมมีเรื่องสงสัยหลายอย่างมาก....หลังจากซื้อบ้านแล้ว..ผมมาที่นี่บ่อยไหม...ผมมากับใครบ้าง....แต่คงเป็นธีร์กับจอนห์ที่มาบ่อยใช่ไหมลุง”

“อ้อ..ที่สำคัญ"...พีหันไปจ้องหน้าลุงชมด้วยสายตาคาดคั้น...

".ลุงรู้จักก้อง....รู้จักมานานแล้วด้วย...ใช่ไหม"..ลุงชมอึกอัก.

...คุณก้องทำไงดี...คุณพีสงสัยใหญ่แล้วผมจะตอบไงดี..

...ลุงชมหน้าซีด...หันรีหันขวาง...

"เอ้อออ...คุณพี..ผม..ผม" ..ลุงชมเลี่ยงที่จะไม่ตอบแต่...พยักหน้ารับ..

พียิ้มมุมปาก...เป็นอย่างที่เขาสงสัยจริงๆ

"ก้องบดินทร์..คุณปิดบังผมทำไม"....ไม่เป็นไร....ยังไงผมต้องหาคำตอบให้ได้....

นึกถึงคนหน้าสวยแล้วก็อมยิ้ม....คิดอะไรไว้ในใจหลายอย่าง..
.
.
.
ก้องขับรถพาพีกลับกรุงเทพเมื่อเริ่มสายรถไม่ค่อยมากเพราะก้องยังขับรถทางไกลไม่เก่งนัก...พีนั่งอมยิ้มมาตลอดทาง... "คุณพีรวิชญ์...ผมขอแวะจอดซื้อของฝากคนที่บ้านกับที่ทำงานหน่อยนะ. "คุณจะลงไปด้วยมั้ย"...ก้องหันมาถาม

พีส่ายหน้าปรับเบาะเอนลงเตรียมตัวนอน..ก้องไม่ว่าไงเดินออกไปดูของฝาก...

พีคิดอะไรขึ้นมาได้คว้ากระเป๋าก้องมาค้นหามือถือ...อยู่ไหนนะ...

"พีทำอะไรน่ะ"...ก้องกลับมาตอนไหนไม่รู้...ตกใจแกล้งกลบเกลื่อน ...


"เอ้ออ..พอดีผมได้ยินเสียงริงโทนดัง คิดว่ามีคนโทรหาคุณน่ะ"..

." จะบ้าเหรอมือถือผมอยู่นี่. ".ก้องควักมือถือจากกระเป๋ากางเกงออกมา

พียิ้มแหย..

"ผมคงหูแว่ว"....

บอกแค่นั้นก็หันหลังให้ก้องนอนยาวมาตลอดทาง....


ต้องแอบดูมือถือก้องให้ได้...

พีคิดหาวิธีการอันแยบยลอยู่นานจนหลับไป........




Create Date : 10 พฤษภาคม 2553
Last Update : 6 เมษายน 2554 6:56:17 น. 4 comments
Counter : 522 Pageviews.

 
คนเจ้าเล่ห์ .. มีแผนอะไรน๊าาาาา .. ^^'

^_____^


โดย: sky IP: 124.121.183.193 วันที่: 1 กรกฎาคม 2553 เวลา:15:43:25 น.  

 


โดย: thenok วันที่: 11 กรกฎาคม 2553 เวลา:2:41:45 น.  

 
เจ้าเล่ห์จริงๆด้วย ^^


โดย: แจ๊ค (หมูน้อยแก้มใส) IP: 124.157.239.50 วันที่: 26 สิงหาคม 2553 เวลา:1:26:07 น.  

 
พีมองตามอย่างเสียดาย...............
บ้า..................เสียดายอะไร...........
พีหน้าแดง.............................
นั่นสิ....คุณพีเสียดายอะไร....
รู้นะว่าคิดอะไรอยู่..................


โดย: keamdeang1@smile IP: 58.11.38.8 วันที่: 28 มกราคม 2554 เวลา:21:32:44 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

womam in love
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]




...อยากให้รัก...หมุนรอบตัวฉันและเธอ...ตลอดไป..
http://i485.photobucket.com/albums/rr213/yamiejung16/ui20.gif
New Comments
Friends' blogs
[Add womam in love's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.