กระท่อมนางฟ้า...กลีบลำดวน

ปกหลัง...หม่อมราชวงศ์เทพบุตรหนุ่มรูปงามในรูปถ่ายใบเก่าครึ
ทำเอาหล่อนเพ้อพกและตกหลุมรักมานานหลายปี
อยู่ดีๆ ก็ดันมีตัวตนจริงๆ ตัวเป็นๆมาเดินดิน
แถมยังส่งยิ้ม ส่งสายตาปิ๊งๆให้จนใจสั่น
เขามาจากไหนกัน มาจากรูปถ่ายใบนั้นจริงๆหรือ?
แต่ท่านชายในรูปถ่าย ท่าทางเคร่งขรึมและเป็นสุภาพบุรุษ
แต่ไหง ไอ้ผู้ชายคนนี้ถึงได้นิสัยผิดไปจากที่คิด

เขามาเพื่อแย่ง 'กระท่อมนางฟ้า' สมบัติชิ้นเดียวที่หล่อนมี
เขามาเพื่อพรากสิ่งที่รักที่หวงไปจากหล่อน

เฮอะ! อย่าหวังเลยว่าคนอย่างแก้วเจ้าจอมจะยอมง่ายๆ

จนกระทั่งเขาจูบหล่อนนั่นล่ะ จึงได้ยอมรับกับตัวเองว่า
......จูบแรกมันหวานแบบนี้นี่เอง.....

และอยากให้เขาจูบเราแค่เพียงคนเดียวเท่านั้น...ตลอดไป

อ่านจบ...หวานมาก น่ารักมาก ฟรุ้งฟริ้ง มุ้งมิ้ง...โอ้ยยยยยกว่าจะอ่านจบ คาดว่าระดับน้ำตาลในเลือดคงสูงเกินลิมิตไปแล้วแน่ๆค่ะ

ส่วนตัวแล้วชอบความหวานของนางเอกกับไทมากกว่ากับท่านชายในความฝันนะคะแม้ว่ากับท่านชายจะหวานละมุนละไมมากกว่าเถอะแต่เรามองว่ามันเป็นสิ่งที่จับต้องไม่ได้ แต่กับไทนี่สิของจริง จับจริงจูบจริงเท่านั้น 555

แม้ว่าออกจะตะขิดตะขวางใจเล็กๆ กับอาการเพ้อพกมโนหาท่านชายสุดๆถ้าเราเป็นพี่สาวจะพาไปหาจิตแพทย์แล้วนะปล่อยไว้งี้อันตรายนะเออ...เกิดวันดีคืนดีทะลุกระจกเข้าไปหาท่านชายจะทำไง!

แต่ที่นางเป็นแบบนี้ เพราะผลมาจากอดีตชาตินั้นเอง...และถ้าไม่เป็นแบบนี้พระนางเค้าจะรักกันได้ไงก็เลยหยวนๆไป เสพน้ำตาลเข้าเส้นเลือดอย่างเดียวค่ะ

ตอนท้ายๆมีดราม่ามาบ้างนิดนึงกำลังดี...และชอบมากที่พระนางตัดสินใจที่จะยุติเรื่องราวในอดีตของท่านชายไว้แค่นั้นไม่คิดจะตามหา...เราว่ามันเป็นอีกแนวคิดที่ดีเลยค่ะ อยู่กับปัจจุบันกับความเป็นจริงดีกว่า

ส่วนที่ค้างคาไว้ทำให้อยากรู้คือสุดท้ายนายเตรกะหนูบรีนี่เค้าจะหนีกันพ้นมั้ย?แล้วพี่เชนกะเจ้าหญิงนี่มีนอกมีในอะไรกันอ๊ะป่าว?