แต่งกับงาน...กนกเรขา
อ่านจบ...เล่มที่อยู่ในมือคือเล่มพิมพ์ปี 2336 ค่ะ ส่วนที่ตีพิมพ์ครั้งแรกเลยก็ปี 2520 โน่นนนนนนน...และเพราะเป็นนิยายสมัยใหม่ในยุคนั้น ยุคที่คนอ่านยังไม่เกิดเลยทำให้บางมุก บางบทสนทนาพางงค่ะ แหะๆ
เรื่องราวของสองหนุ่มสาวอย่างดาววันและชลทิศ คู่แต่งงานข้าวใหม่ปลามันที่ยังมีอะไรหลายสิ่งหลายอย่างต้องปรับตัว จนเกือบจะกลายจากวิวาห์เป็นวิวาทก็หลายหน...
ยายแก่ขี้บ่นนี่ จะไปทำงานก็ไปไป๊
ใช่ งานฉันมันไม่ใช่บริษัทตามใจท่านนี่ยะ
พวกเช้าชามเย็นชาม ทำตามอารมณ์เฮ่อ...แหกขี้ตาตื่นทุกวันแล้วยังรบกวนคนอื่น
ขืนเท้าแขนแอ่นระแน้อยู่กับรูหนูนี่ เมื่อไหร่จะมีบ้านสักทีดีแต่ออกแปลนให้คนอื่น บ้านของตัวมีที่ไหน?
งั้นก็รีบแต่งหน้า ไปสะเออะอวดนวลเหมือนแม่อมิตดาเถอะไป๊ปาย...ขวัญใจชูชก
บ้า รู้ยังงี้ไม่แต่งด้วยหรอก ปากยังกะ...กะ...
ถ้ารู้ว่าจะได้เมียขี้บ่นคางยาน เราก็ไม่แต่งด้วย สามเดือนยังกะสามปี!
มา...ลุกขึ้นมานะ ไปหย่ากันวันนี้ยังได้
จะให้ทดลองอีกสามเดือน เผื่อจะดีขึ้น
อ่านไปอ่านมาก็ขำดีค่ะ แบบว่ามีเหตุการณ์ชวนทะเลาะกันได้ทุกวันแต่ก็ไม่หย่ากันสักที...เอาจริงๆแล้ว ทั้งคู่ก็รักกันมากแหละค่ะแต่การกระทำกับคำพูดบางทีมันก็สวนทางกัน 555