ร้อยเล่ห์แสนรัก...ปลายสี

เรื่องย่อปกหลัง...ดาดารินนางแบบสาวสุดฮอตวางแผนการอันพิลึกพิลั่นเพื่อให้ได้ใกล้ชิดกับทองทิมชายหนุ่มที่ไม่เคยอยู่ในสายตา เพราะคาดหวังไว้ว่าเขาจะเบนความสนใจมาหลงเสน่ห์เธอและได้เป็นข่าวซุบซิบตามสื่อต่างๆเพื่อให้หญิงสาวที่เธอเห็นว่ากำลังคบหาอยู่กับเขาเข้าใจผิดและแยกทางกันไป ซึ่งจะเป็นการเปิดทางให้ธีร์ชายหนุ่มที่เธอสุดปลื้มและอยากให้เขามีความสุขได้มีโอกาสสานสัมพันธ์กับหญิงสาวคนนั้น

ด้วยแผนการนี้จึงเกิดความสัมพันธ์อันอลหม่านระหว่างนางแบบสาวแถวหน้ากับทายาทนักธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ชั้นนำผู้หลงใหลในงานศิลปะ

ทว่าเรื่องราวอันน่าเวียนหัวจะคลี่คลายและได้ค้นพบความหมายแห่งรักแท้หัวใจที่อยู่ในเงาหม่นแห่งอดีตของดาดารินต้องพานพบและเรียนรู้อุปสรรคมากมายโดยมีหัวใจอันบริสุทธิ์ของทองทิมคอยเคียงข้าง

เล่าเอง...ตามปกหลังเป๊ะๆเลยค่ะ เรื่องทั้งหมดมันเริ่มมาจากดาดารินที่คลั่งไคล้ธีร์ช่างภาพชื่อดัง และวาดหวังอยากให้เขาสมหวังถึงกับพร่ำเพ้อกับเพื่อนสนิทอย่างยาใจที่เป็นผู้จัดการส่วนตัวด้วยว่า...

“ธีร์ไม่ได้เป็นรักแรก แต่เขาเป็นรักแท้แกไม่รู้สึกเหรอว่าทุกอย่างมันเป็นพรหมลิขิต ตอนเด็กๆเราอยู่บ้านติดกันแต่พอฉันย้ายไปอเมริกา เราก็ไม่ได้ติดต่อกันเกือบสิบห้าปีแล้วตอนนี้เราก็ได้กลับมาเจอกันอีก เขาเป็นตากล้อง ในขณะที่ฉันเป็นนางแบบเราได้ใกล้ชิดกัน แถมยังได้อยู่คอนโดฯเดียวกัน ห้องตรงข้ามกันด้วย บังเอิญอย่างนี้ถ้าไม่เรียกว่า Soul Mateแล้วจะให้เรียกว่าอะไร”

“เรียกว่าตั้งใจ”... “พอแกรู้ว่าเขาเป็นตากล้อง แกก็ไปสมัครเป็นนางแบบแล้วพอแกเป็นนางแบบดัง แกก็เสนอให้ทีมงานเอาเขามาเป็นตากล้องให้แกเกือบทุกครั้งแกย้ายบ้านมาเพื่อมาอยู่คอนโดฯเดียวกับเขาใช้เสน่ห์ของแกกับเงินก้อนโตฟาดหัวเจ้าของห้องคนก่อน ให้ขายห้องนั้นให้แกบ้านแกเรียกทั้งหมดนี่ว่าบังเอิญเหรอ”...แค่บทสนทนาเบื้องต้นน่าจะพอรู้แล้วนะว่านางเอกเวิ่นเว้อขนาดไหน 

พอรู้ว่าธีร์ชอบหญิงสาวเจ้าของร้านกาแฟฝั่งตรงข้ามคอนโดฯแต่สาวเจ้าดันมีคนคุยๆอยู่ด้วยก็เจ้าศิลปินผมยาวที่เธอไม่เคยคิดจะเหลียวแลนั่นแหละ ดาดารินเลยวางแผนเอาตัวเข้าแลกเอ๊ย หวังใช้เสน่ห์และความสวยทำให้ผู้ชายคนนั้นหลงเธอซะจะได้ทิ้งเจ้าของร้านกาแฟแล้วทีนี้ธีร์ของเธอก็จะสมหวังในความรัก...แหมไอเดียบรรเจิดสุดๆ

แต่แจ็กพ็อตก็แตกโพละเมื่อเจ้าศิลปินผมยาวแท้จริงแล้วเป็นทายาทมหาเศรษฐีแถมยังเป็นเจ้าของคอนโดฯที่เธออาศัยอยู่นี่อีกแล้วพอดีกับที่เธอไปหว่านเสน่ห์ตอนที่ความจริงเปิดเผยทองทิมเลยนึกดูถูกว่าเป็นเพราะดาดารินเห็นว่าเขารวยแต่ดาดารินไม่ย่อท้อวางแผนการต่างๆให้ตกเป็นข่าวกับเขาตลอดสุดท้ายเมื่อหนีไม่ได้ทองทิมเลยตั้งหลักสู้และเอาคืนดูบ้าง...คนเจ้าแผนการอย่างดาดารินเลยโดนย้อนเกล็ดทุกแผนแต่ทำไปทำมา แผนทุกอย่างก็รัดทั้งคู่จนแน่นหมดโอกาสดิ้นหลุด...

อ่านจบ...ติดใจนามปากกานี้จากแสนโหลแสนหลอนมาก่อนค่ะเลยไปตามเก็บงานเก่าๆ มาอ่านดูบ้าง...คือแม้ว่าความฮาจะไม่เท่าแสนโหลฯแต่ก็ฮาดีค่ะ แต่...ต้องอ่านแบบไม่คิดเยอะนะเพราะมันจะก้ำกึ้งกับความรู้สึกรำคาญนางเอกยามนางพร่ำเพ้อเวิ่นเว้อแบบไม่เว้นวรรคให้หายใจหายคอ...แต่คิดอีกทีนี่ก็เป็นเสน่ห์อีกอย่างนึงของนางนะ ลองถ้านางเงียบๆหงิมๆจะทันพระเอกเหรอ...

ด้านพระเอก...แรกๆก็ดูธรรมดานะคะ แต่พอเริ่มแผนการเอาคืนดัดหลังนางเอกและอ่านเกมนางเอกออกตลอดนี่ ดูฉลาดแพรวพราวขึ้นมาเชียวเลยทำให้เรื่องสนุกขึ้น

ตัวละครอื่นๆ ต่างมีบุคลิกที่ชัดเจนมาก มองออกเลยใครดีใครร้ายคืออ่านแล้วรู้เลยค่ะว่าใครคือคนร้าย เพียงแต่ต้องมาตามหาเท่านั้นเองว่าอะไรคือแรงบันดาลใจ

สรุปแล้ว...ก็อ่านได้เพลินๆค่ะขำๆไปกับความเวิ่นเว้อของนางเอกบ้างอะไรบ้าง เพลินดีค่ะ

ปล...อ่านชื่อนางเอกเป็นดารารินทุกทีสิน่ะ

เรื่องนี้อ่านเพื่อตอบโจทย์ปกมีรูปหัวใจ ในภารกิจพิชิตกองดอง