|
|
|
|
|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
|
ชีวิตครูอาสา และ เด็กดอย ณ บ้านป่าซางสูง ภาคสอง
>
ตลอดเวลาที่อยู่ที่บ้านป่าซางสูง มีแต่ความสุข เป็นการใช้ชีวิตที่เต็มไปด้วยรอยยิ้ม และ เสียงหัวเราะ จริงๆ
สุขที่ได้เป็นผู้ให้....
เด็กๆที่นั่นตั้งใจที่จะเก็บเกี่ยวความรู้จากพวกเราจริงๆ ไม่ว่าจะเป็นด้านการเรียนหรือด้านการใช้ชีวิต
มีครั้งนึง น้องสา (น้องเจ้าของบ้านชนเผ่าอาข่า) ถามพวกเราว่า คุณครูคะ ถ้าเราสั่ง Pizza Hut เค้าจะมาส่งที่นี่มั้ยคะ เป็นคำถามที่ตอนแรกฟังแล้วก็อมยิ้ม แต่ถ้าคิดอีกที มันคือคำถามที่ทำให้เรามองตัวเองว่า แม้กระทั่ง Pizza Hut ที่พวกเรามองว่าเป็นของธรรมดาไม่ได้เลิศหรูอะไร อาจเป็นสิ่งที่คนอีกจำนวนหนึ่งอยากรู้ว่ามันรสชาติยัง แต่เค้าอาจไม่มีโอกาสได้ลิ้มลองมันเลยก็ได้
สุขที่ได้เป็นผู้รับ....
วันที่สองพวกเราได้ไปเที่ยวน้ำตกกัน มีป้ายเขียนไว้ว่า 1.5 กม. แต่ไม่เข้าใจว่าทำไมมันใช้เวลาร่วมชั่วโมงในการเดินไปน้ำตก ทางก็น่ากลัวมากเพราะชันมากกกกกก หากพลาดก้าวเดียวก็อาจหล่นลงไปได้
พอไปถึงก็อึ้งกันอีกรอบพร้อมกับความรู้สึก นี่หรือน้ำตกที่ชั้นดั้นดนปีนเขามาดู อิอิ
เห็นน้ำตกไม่เกิน 10 นาที ก็ปีนเขากลับ ระหว่างทางกลับก็เจอเรื่องประทับใจอีกเรื่องคือ เพื่อนเราถอดรองเท้าไว้ระหว่างเลยต้องเดินกลับไปเอา
ขณะเดินอยู่ ก็มีครูบอลล์ซ้อนมอร์เตอไซด์คนในหมู่บ้านกลับ เราก็แซวไปตามประสา
ปรากฎว่าครูบอลล์ให้เค้าจอดรถแล้วถามว่าจะนั่งกลับมั้ย เค้าลงจากรถให้ ตอนแรกก็แอบเกรงใจ (อิดออดประมาณหนี่งนาที พอเป็นพิธ๊ว่ายังเกรงใจ) แล้วก็รีบขึ้นรถซ้อนกันสองคนกับเพื่อน โดยปล่อยให้ครูบอลล์เดินกลับ
เมื่อกลับมาถึง พักผ่อนเรียบร้อย ก็ได้ยินเสียงวอขึ้นมาว่าให้หาคนขับรถไปรับครูบอลล์ด้วย เพราะครูบอลล์ไม่ไหวแล้ว ภายหลังครูอาสาที่พักบ้านเดียวกันก็เล่าให้ฟังว่า เห็นครูบอลล์ทานยาเยอะมากกกก ทานเป็นกำ
ตอนเย็นวันนั้นเรามีกิจกรรมทำร่วมกันเพื่อให้ครูๆด้วยกันรู้จักกันมากขึ้น จึงได้รู้มาเพิ่มว่า ครูบอลล์นอกจากจะสละมอร์เตอร์ไซด้ให้เรากับเพื่อนแล้ว ยังสละรองเท้าให้ครูอีกคนเพราะรองเท้าเค้าขาด
คืนนั้นได้คุยกับครูบอลล์ ก็มาทราบที่หลังว่า ครูบอลล์เป็นโรคเบาหวาน ความดัน ไขมันอุดตันในเส้นเลือด ครูบอลล์บอกว่า ชีวิตคนอาสา คือ การเห็นแก่ตัวให้น้อยที่สุด.....(ฟังแล้วอยากนั่งไทม์แมชชีนของโดเรมอนไปคืนมอร์เตอร์ไซด์ในครูบอลล์เลย)
ยอมรับค่ะ ว่าครูเค้ามีจิตที่พร้อมจะเป็นคนอาสาจริงๆ ไม่ใช่แค่ความเป็นครู แต่ความคนที่พร้อมจะให้แก่ผู้อื่น เทพจริงๆ
Create Date : 24 เมษายน 2551 |
|
11 comments |
Last Update : 25 เมษายน 2551 8:32:27 น. |
Counter : 2920 Pageviews. |
|
|
|
|
โดย: จิบ IP: 68.84.228.80 วันที่: 25 เมษายน 2551 เวลา:2:57:13 น. |
|
โดย: น้ำอ้อย IP: 125.24.186.69 วันที่: 26 เมษายน 2551 เวลา:20:56:19 น. |
|
โดย: พี่วาส IP: 124.120.15.5 วันที่: 30 เมษายน 2551 เวลา:8:54:00 น. |
|
โดย: ครูบอลล์ใหญ่ ณ.บูรพาบางกอก IP: 118.173.250.127 วันที่: 30 เมษายน 2551 เวลา:9:06:04 น. |
|
โดย: ฟรัง-แซ วันที่: 2 พฤษภาคม 2551 เวลา:19:12:27 น. |
|
โดย: ครูอ้อยควั่น สาวแดนสะตอ IP: 222.123.177.150 วันที่: 12 พฤษภาคม 2551 เวลา:13:51:44 น. |
|
โดย: เบส IP: 125.26.55.108 วันที่: 26 พฤษภาคม 2551 เวลา:11:36:34 น. |
|
โดย: กล้า IP: 58.10.128.108 วันที่: 6 กรกฎาคม 2552 เวลา:10:57:07 น. |
|
โดย: กล้า IP: 58.10.128.108 วันที่: 6 กรกฎาคม 2552 เวลา:10:59:45 น. |
|
| |
|
love to travel |
|
|
|
|