25 กค 51 แค่กิจกรรมน่ารักๆ ใน รร อนุบาล ไม่นึกเลย ว่าจะให้อารมณ์ที่ สุดขั้วขนาดนี้ . สวัสดีทุกๆคน อิอิอิ ขอบคุณนะคับที่คลิกเข้ามา ขอแสดงความยินดีด้วยคับ อิอิอิอิ ไม่ได้อัพนาน เกริ่นไม่ถูก แถมมุขก้อตื้อมากมาย ๕๕๕๕๕ เล่าเลยดีกว่า คือว่า เมื่อ วันศุกร์ที่ผ่านมา โรงเรียนอนุบาล ของหลานรัก ได้จัดกิจกรรม ประมาณว่า ให้พระมาเทศน์ และ อบรมเด็กๆ เรื่อง เกี่ยวกับ การทำความดี และ ควบเรื่องวันแม่ ไปด้วยเลย แล้วทาง รร ได้เชิญ ญาติโยม เอ้ย ผู้ปกครองของเด็กๆมาร่วมกิจกรรมนี่ด้วย เพื่อเป็นการ สานรักครอบครัวไรงี้ แต่ พ่อของหลานไม่ว่าง เล็กเลยไปแทน เล็ก และ แม่ ของน้องก้อง(หลาน) ไปถึงหอประชุม บ่ายสองโมงเป๊ะๆ พระที่เทศน์นั่งอยู่บนเวที เด็กๆอนุบาล นั่ง ที่พื้น โดยมีเบาะ รองก้นไว้ด้วย ส่วนผู้ปกครอง นั้นได้จัดที่นั่งไว้ที่ ท้ายห้องประชุม กับด้านข้างซ้ายของหอประชุมนิดหน่อย อยากจะบอกว่า เรื่องที่พระท่า่นเทศน์นั้น ฮาร์ดคอร์มากเหอะ โห แต่ละเรื่อง แต่ละอัน ท่านจะเทศน์ไป เปิด หนังไป หนังที่ฉาย นะ คือ ธีมการเทศน์ คือ จะเป็นเรื่องการทำดี กับผู้อื่น ไม่ดู ถูก ผู้อื่น ไม่ล้อเลียน ภาพลักษณืของใครๆ เทศน์ไป ท่านก้อ เปิด หนังหนังสารคดี(สร้างจากเรื่องจริง) ในเรื่อง จะมี เด็กคนนึง ชื่อบัวผัน เป็นโรค หรือไรสักอย่างอ่ะคับ คือ ตัวเล็กๆ ไม่มีผม รูปร่าง ผอมแห้งมากๆ เหมือนเป็นเอเลี่ยนเลยอ่า เค้าเอาเด็กที่เป็นโรคนี้ จริงๆมาเล่นนะคับ ไม่ได้ เอฟเฟคท์แต่งหน้าใดๆ น่าสงสารมากๆอ่ะ แค่เห็นเค้าอ่ะ แล้วก้อ เกิดมาฐานะ ยากจน แม่ทิ้งไว้ให้อยู่กับยาย แม่ไปทำงานที่อื่น นานๆกลับมาที ส่วนยายก้อ ทำงาน ก่อสร้าง แก่ขนาดนั้นแล้วอ่า เรื่องคือ น้องบัวผันเนี้ย ไปที่ไหน ก้อมี แต่คนรังเกียจ เด็กด้วยกัน ก้อชอบ ล้อเลียน เรื่องทั้งรูปร่าง และฐานะ หนังสือ ก้อไม่ได้เรียน อิน้องชาย ก้อตัวแสบ ตัวตั้งตัวตี ในการ ชอบแกล้ง บัวผัน (นั่งดูแล้ว อยากดึงลิ้นมากัดมาก ปากเสีย อิเด็กบ้า) อิอิอิิ อินไปหน่อย แล้วบัวผัน น้องก้อเป็นเด็กดี ไม่สบายขนาดนี้แล้ว ผ้า ก้อต้องซักเอง ทุกคนต้องเห็น น้องเค้าอ่ะ แล้วจะนึกภาพออก คือ ตัวก้อเล็กนิดเดียว เด็กรุ่นประถม ไม่ควรมานั่งซักเสื้อผ้าเองอ่ะ ส่วนตัวน้องบัวผัน เป็นเด็กดีมากๆ แต่มีกรรม ข้าวก้อ อดมื้อ กินมื้อ ไม่สบาย ลุกขึ้นเดินไม่ไหว แต่ ยาย ก้อหาไร ให้บัวผันกินไม่ได้ เพราะ ยากจน แม่ก้อไม่มาหา ไม่ส่งตังค์มา แล้วทั้งที่ไม่สบาย บัวผันหิวข้าวมากๆ ก้อ เดินไปหายายที่งานก่อสร้าง ตากแดดไป เสื้อผ้าก้อไม่มีไม่ได้ใส่ ไปหายาย เพื่อบอกยายว่า “ยาย หนูหิวข้าว” พอตกเย็น ยายกลับมา พร้อม ข้าวหนึ่งถุง แกงหนึ่งถุง นั่งกินกันสามคน ยาย บัวผัน และน้องชาย แต่บัวผัน ยอมกินทีหลังน้อง เพราะกลัวน้อง กับ ยายไม่้อิ่ม นั่งมองน้องกินไป น้ำตาร่วงไป โอ๊ยยยยยย ดูแล้วเครียดดดดดดดดดดดด น้องเค้าก้อทน เท่าที่เด็ก สักคนนึงจะทำได้อ่ะ พระท่านก้อ เปิดหนังไป พูด บรรยายร่วมกับหนังเข้าไป ลำพังตัวหนัง มันก้อ เศร้ามากกกก แล้วอ่ะ เล็กไม่รู้ว่าเด็กอนุบาล จะเข้าใจมั้ย แต่ผู้ปกครองที่ไป นี่ นั่งเช็ดน้ำตาป้อยๆ เลยทีเดียว . . เมื่อเรื่องบัวผันจบ ยังมีต่ออีกจ้า ที่นี่ มาแนว เบาๆซ้อฟท์หน่อย แต่เริ่มเข้าเรื่องวันแม่แล้ว ก้อไม่มีไรมาก เอาเรื่อง ที่ ลูกๆและแม่ หมูป่า หนี ตาย จากการ เป็นเหยื่อ ของเสือ ดาว หนีไปได้ แต่มีลูกตัวนึง ต้องพลัดพราก จาก แม่ และ พี่น้อง แต่สุดท้าย ก้อเจอกัน พระท่านบรรยาย เศร้าอีกแล้ว เล็กนั่งตัวเกร็งเลย พยายามนึกถึงอย่างอื่นแล้วอ่ะ แต่ว่า ท่านอาจารย์ไม่หยุดแค่นั้น ยังมีเรื่องบีบคั้นหัวใจอีกเรื่องนึง พระท่านเทศน์เรื่อง แม่ พระคุณของแม่ ไรประมาณนนี้ เล็กจำไม่ได้แล้ว ว่า มีอะไรบ้าง แต่ อารมณ์ คือ มันเศร้ามากกกกก อ่ะ ท่านคงกะให้เด็กสำนึกบุญคุณ ทำดีกับ พ่อแม่เยอะ ๆ แล้วพูดเรื่อง เป็นๆ ตายๆ ขึ้นมา ในจุดๆนี้ ขอบอกว่า พ่อแม่ เด็กๆ หลายคน ซี๊ดซ๊าดน้ำมูก เช็ดน้ำตา กันพร้อมเพรียง ตอนที่เล็กฟัง คิดตาม คิดถึงสิ่งที่ เล็กทำ และ สิ่งที่หลานทำ มันจะเป็นยังไงนะ ถ้าเกิดวันนี้ เล็กออกไปข้างนอก แล้ว ไม่ได้กลับ ไปที่บ้านอีกแล้ว คำเทศน์ คำสอน ทำเล็กเตลิดเลย ๕๕๕๕ จนมาถึงท่อนพีคสุดๆ พระท่านบิวท์(โดยไม่ตั้งใจ) จนสุดท้าย พระท่านบอกว่า ให้ผู้ปกครอง ทุกท่าน ไปนั่งกับบรรดาลูกหลานได้ โดยหันหน้าชนกับลูกหลาน เพื่อ ให้เด็กๆ ได้กราบ ขอบคุณ ขอโทษ คุณพ่อคุณแม่ ไรงี้ แต่หลานเล็กมันเขิน และ ฟอร์มจัดมากๆ (อยู่ อนุบาล 2) ไม่ได้กราบ กราบแม่ ก้อ กราบลวกๆ พ่อแม่ท่าน ที่ไป วันนั้น คงได้เห็น อีกมุมนึง ของลูกตัวน้อย ช่วงอนุบาล ได้ทำไรน่ารักๆ เล็กได้ยิน เด็ก ด้านข้างเล็ก บางคน สารภาพ สัญญา กับ แม่ว่า เค้าจะเป็นเด็กดี ต่อไปนี้ แม่ไม่ต้องอุ้มเค้าแล้วนะ เด้วโตขึ้น เค้าจะอุ้มแม่เอง มันทำให้ อดอมยิ้มไม่ได้ อ่ะ มันน่ารัก มันจากใจอ่ะ มัน Pure อ่ะ เด็กบางคน ขอโทษ คุณแม่ ที่ดื้อ แล้วกราบ คนเป็นแม่ นั่งเช็ดน้ำตา ที่ไหลมา เพราะ ปลาบปลื้ม ดีใจ เด้กบางแค่คนเจอ แม่มาวันนี้ ก้อตื่นเต้นดีใจ ที่สุดแล้ว อ้อน ขอไปเดอะมอลล์ต่อ หลังเลิกเรียน เล็ก สำรวจ เหตุการณ์รอบๆ อย่างปลาบปลื้ม เห็นแล้วอยากตกลูก เป็นของตัวเอง ซักคอกนึง ๕๕๕๕๕ รวมทั้งอึ้งว่า เด็ก ที่เห็นโลกแค่ ห้า หก ปี เค้าคิดได้ขนาดนี้แล้วหรอ เด็กๆ มัก พูด หรือ ทำไร ให้ ผู้ใหญ่อึ้งได้เสมอ เนอะ มันไม่ต่างอะไร กับ ตอนจบ ของหนัง ครอบครัว น่ารักๆ ที่ทุกอย่าง มันแฮ้ปปี้จังเลย แล้วพอเสร็จงาน พ่อแม่ ที่มา ก้อรับลูกๆ กลับบ้านไปเลย เพราะได้เวลาเลิกเรียนพอดี . . แต่ มันก้อมีภาพ ที่ ทำให้ สะดุด กึ้ก เลย อย่างแรง กระชากอารมณ์ของจริง งานนี้ ภาพที่เล็กเห็นคือ มีเด็กอยู่ จำนวนนึงไม่น้อยเลย ที่ พ่อแม่ และ ผู้ปกครอง นั้น ……… ไม่ได้มา เล็กเห็นเด็กๆบางคน ชะเง้อ มองหา คุณแม่ ของตัวเอง จนสุดท้าย ก้อรู้ว่า แม่ตัวเองนั้น ไม่ได้มา ไม่มีใครมาหาเค้า เด็กบางคน มองภาพที่ เพื่อนๆ กราบแม่ ด้วย อารมณ์ นิ่ง เงียบ ไม่ หือ ไม่อือ ชาๆ เหม่อๆ ลอยๆ ว่างเปล่า เด็ก หลายคน ร้องไห้ แต่ไม่ใช่การร้องไห้ โฮ แบบเด็กๆ แต่มันเป็นการ นั่ง เหม่อ แต่ น้ำตาไหลมาเป็นสาย แต่ แบบ ดวงตา เค้า ว่างเปล่า จริงๆ เล็กเดาไม่ถูก ว่า เด็ก เค้ารู้สึกยังไง มันเป็นภาพที่น่าสงสารที่สุด และติดตาเล็กอ่ะ เดา ว่า มันคือ ความเสียใจ ความอิจฉา(เล็กเชื่อ ว่ามันมี) น้อยใจ ใน หัวคงคิดว่า ทำไม ทำไม แม่ไม่มา แม่บอกว่า จะมา แต่ สุดท้ายไม่มา เราอุส่าตั้งใจ ว่าตอนที่กราบ เราจะบอกอะไรกับแม่ ทำไม เรา ไม่ได้กราบแม่ ทำไมเราไม่ได้อ้อนแม่ อย่างที่ เพื่อนๆ เค้าได้ทำกัน ทำ ไม ทำไม เด็กบางคน หนีความรู้สึก นี้ ด้วยการ หยอกล้อเล่นกับเพื่อนๆ เล่นต่อสู้ เล่นไป เล่นมา เป็นอารมณ์รุนแรง เพราะเล่นแรงเกินไป แรงนั้น เกิดจากอะไร………. ครูคนนึง ทนเห็นสภาพ หัวใจสลายของลูกศิษย์ไม่ไหว นั่งกอดลูกศิษย์ เพื่อจะปลอบใจ แต่ ตัวเอง ร้องไห้ ออกมาแทน ภาพ นั้น ทำเล็กทนไม่ได้จริงๆ ทนไม่ได้ แต่ไม่อยากร้องไห้ แล้วอีกอย่าง ไปกับหลาน หลานอุส่าแฮปปี้ แต่เล็กไปวันนั้น เล็กรู้สึกว่า แฮ้ปปี้นะ แต่ ไม่อยากกระดี๊กระด๊าต่อหน้า เด็กๆ ที่หัวใจเป็นแบบนั้นเยอะ เล็กไม่อยากบอกว่า เป็นการเตือน หรอก เพราะเล็ก ไม่เคยเป็นพ่อ เป็นแม่คน เล็กไ ม่รู้ว่า พ่อแม่ แต่ละคน มีภาระ ยังไง เล็กบอกไม่ได้ แต่สิ่งที่เล็กเคยเป็น และยังจำได้อยู่ และเข้าใจ คือ ความเป็นลูก และ ความรู้สึก แบบนั้น เล็กเคยเป็น และยังจำถึงทุกวันนี้ งานแบบนี้ ถ้าผู้ปกครอง มาไม่ได้ เล็กเชื่อและเข้าใจจริงๆว่า มีงาน มีเหตุ มีธุระจริงๆ ท่านผู้ปกครองถึงไม่มา แต่ เมื่อ ถ้าท่านได้สัญญา กับ ลูกๆ ไว้ ว่าจะไป ท่านควรจะไป และควรไปให้ทันงานด้วยนะ หรือถ้า ท่านไปไม่ได้จริงๆ ท่าน ได้ ตกลงไว้ ว่าท่านจะไม่ไป ไปไม่ได้นะ ท่านควร ตกลง กับเด็กๆให้ดี เอาให้เค้าเข้าใจ แต่ไม่รู้ว่า ระดับเด็กอนุบาล จะเข้าใจมั้ย เล็กบอกไม่ได้ ท่านคงเข้าใจ ลูกตัวเองมากที่สุด เพราะ วันที่ คุณไม่ได้ไปนั้น เชื่อมั้ย ว่าคุณ สร้างความเจ็บปวด ความเสียใจ ความน้อยใจ ความผิดหวัง ให้กับลูกของตัวเอง อย่างคาดไม่ถึง มันจะ เป็นรอยแผล ที่ลึกมากๆ ลึก เกินกว่าที่ท่านจะนึกถึงได้ และ ลึกเกินกว่า เด็กๆ จะลบ แผลนั้น จากใจได้ เล็กมานั่งนึกถึงหลาน ถ้าเกิดวันนั้น ไม่มีใครไป หลานเล็กจะเป็นไง และเล็กคงทนไม่ได้จริงๆ และไม่ยอมแน่ๆ ถ้าหลานเล็กมาอยู่ในสภาพแบบนั้น เล็ก ไม่ได้จะมาบอก หรอกคับ ว่า ผู้ปกครองควรจะทำยังไงดี เพราะ ภาระ ของแต่ละท่าน บางครั้งมัน ไม่เอื้ออำนวยจริงๆ และเล็กก็ไร้ประสบการณ์ด้านนี้จริงๆ เล็กมาเล่าให้ฟังเท่านั้นเองคับ เผื่อวันไหน ที่ท่านไม่ได้ไปที่งาน แล้ว จะนึกภาพลูกหลานท่านไม่ออก เท่านั้นเองคับ .   Create Date : 28 กรกฎาคม 2551 46 comments Last Update : 29 กรกฎาคม 2551 4:07:52 น. Counter : 1087 Pageviews. Share Tweet

แวะมาทักทายค่ะ   โดย: สแกวัลย์ 28 กรกฎาคม 2551 6:43:18 น.

เริมมมมเจ้ยเจิมย่ะ แหม!!!พอกลับจากโกอินเตอร์ก็ทำตัวดี มีสาระขึ้นมาเลยนะยะยัยหม่อมลูกตัวแสบ อ่ะเข้าร่อง!!! หม่อมแม่ชอบจังที่หม่อมลูกเอาเรื่องนี้มาเล่าสู่กันฟัง หม่อมแม่เองพุดในฐานะคนเป็นแม่นะยะ สำหรับตัวหม่อมแม่เอง เรื่องของลูกต้องมาที่ 1 ไม่ว่าจะมีงานลิงช้างค่างทะเลที่ไหน แต่ถ้าเป็นเรื่องหรืองานของลูกแล้ว หม่อมแม่ไม่เคยมีคำว่าไม่ว่างหรือว่าไปไม่ได้จริงๆนะหม่อมลูก เนื่องจากหม่อมแม่เคยบอกกับตัวหม่อมแม่เอง ตั้งแต่สมัยยังตัวเปล่าเล่าเปลือย ไม่มีลูกไม่มีปั๋วว่า การมีลูกไม่ได้เป็นแค่เรื่องอยากมีหรือว่าไม่อยากมี แต่มันเป็นการรับผิดชอบชีวิตคนทั้งชีวิต คนเป็นพ่อเป็นแม่ ต้องดูแลรับผิดชอบทู้กกกกกอย่าง หม่อมแม่เคยบอกกับตัวเองว่า ถ้ามีลูกแล้วไม่สามารถทำหน้าที่ดูแลรับผิดชอบชีวิตเค๊าได้ ไม่มีซะดีกว่าจริงๆนะน้องเล็กกี้ เพราะว่าในชีวิตของคนเป็นลูกนั้น ไม่มีใคร...หรือว่าสิ่งใดจะสำคัญมากกว่าคนที่เป็นพ่อ เป็นแม่แน่นอนหม่อมแม่ยืนยัน พล่ามมาซะเยอะ เอาน้ำมากินแก้คอแห้งหน่อยย่ะ ป.ล.แระตกลงหม่อมแม่อ่านมาตั้งนาน หม่อมแม่อยากจะถามว่า ตกลงหม่อมลูกเป็นคนหรือเป็นอะไรยะ ถึงได้บอกว่า ตกลูก เป็นของตัวเอง ซักคอกนึง ๕๕๕๕๕ ไม่ได้การแระ หม่อมแม่ต้องรีบหาทางคุมกำเนิดหม่อมลูกแบบเร่งด่วน หม่อมแม่ขี้เกียจมานั่งเลี้ยงหลานเป็นคอกนะยะแอร๊ายยยยยยย ป.ล.(อีกทีเหอะ) อิเด็กน้อยสองคนในบล๊อคหม่อมลูกนี่ ท่าทางจะเซ็งกะชีวิตมากเลยนะยะ อีกคนทำท่าจะผูกคอตาย อีกคนทำท่าสูบบุหรี่ปุ๋ยๆแบบนี้ เด็กสองคนนี้ชีจะซีเครียดอะไรกับชีวิตกันนักกันหนายะยัยหม่อมลูกตัวแสบ หม่อมแม่ถามจริงๆเหอะ   โดย: ตัวเล็กอ้วน 28 กรกฎาคม 2551 7:35:55 น.

ป.ล.(อีกทีเหอะ)นานชาติชีจะอัพบล๊อคซะทีนึง แระมานั่งอัพบล๊อคตอนตีสี่กว่าๆนี่!!!ไม่หลับไม่นอนหรืองัยยะ หรือว่าจริงๆแระเพิ่งกลับกันแน่ยะยัยหม่อมลูก โกอินเตอร์ นอนเกือบสว่างแบบนี้บ่อยๆมันไม่ดีกับสุขภาพและหนังหน้ามากนะยะ หม่อมแม่รักหรอกจึงบอกให้ฟังนะยะ ไปแระพล่ามอะไรไม่รู้เยอะแยะไปหมดหม่อมแม่   โดย: ตัวเล็กอ้วน 28 กรกฎาคม 2551 7:39:17 น.

อ่านไปซึ้งไป ตื้นตันนะเล็กกี้ เขียนเล่า บรรยายได้แบบเห็นภาพ เห็นบรรยากาศรอบตัวทั้งหมดเลยนะ ประทับใจตอนต้นเรื่อง มาถึงตอนท้ายเรื่อง พี่นัดเศร้า และสงสารเด็กที่ผู้ปกครองไม่ได้ไปนะ พี่นัดนึกถึงตอนเด็กๆ เวลามีงานโรงเรียน คุณแม่พี่นัดจะแต่งตัวสวยมายืนดูลูกที่ใต้ต้นไม้ในโรงเรียน มาทุกครั้ง ทุกกิจกรรมที่พี่นัดทำ คิดถึงท่านจับใจเลยค่ะ พี่นัดคิดอย่างเล็กนะ เด็กๆก็รู้จักเศร้า เสียใจ เล็กกี้เอาใจเข้าไปอยู่กับเด็กๆได้เก่งมากๆเลยค่ะ เด็กบางคน หนีความรู้สึก นี้ ด้วยการ หยอกล้อเล่นกับเพื่อนๆ เล่นต่อสู้ เล่นไป เล่นมา เป็นอารมณ์รุนแรง เพราะเล่นแรงเกินไป แรงนั้น เกิดจากอะไร . เพื่อเฉไฉความรู้สึกน่ะ แล้วสุดท้ายมันออกมาในรูปแบบที่รุนแรง ไม่ยี่หระ ริษยาเพื่อน เกิดความกดดัน โอ้ย น่าสงสาร แต่เด็กน่ะ จะเป็นไม่นานหรอกนะ เดี๋ยววันรุ่งขึ้นก็ไปวิ่งเล่นสนุกสนาน แต่เค้าไม่เคยลืม!!!! สุดยอดเลยเล็กกี้ เขียนได้ดีเลยค่ะ   โดย: พี่นัด IP: 58.9.188.93 28 กรกฎาคม 2551 9:14:00 น.

จำได้ว่าตอนประถมต้น ที่โรงเรียนพี่แอนน์ก็มีจัดแบบนี้เหมือนกันจ้า แต่ด้วยเซลล์สมองอันน้อยนิด จำไม่ได้แล้วว่า แม่มางานด้วยรึเปล่านะ ฮ่าๆๆๆ แต่จำได้ว่า น้ำตาร่วงป๋อยๆเลย ตอนพระเทศน์ จริงๆที่ร้องไม่ใช่อะไร ไอ้เพื่อนที่นั่งประกบซ้ายขวา มันร้องหมดเลยอ่ะ เลยเริ่มแบะปากตาม กลัวไม่อินไปกะเค้า ก๊ากกกก อ่านแล้วเศร้านะน้องเล็กกี้ แต่นั่นแหละ บางทีก็ต้องเข้าใจเนอะ บางครอบครัว ทั้งพ่อทั้งแม่ทำงานหนักมาก เพื่อส่งลูกเข้าโรงเรียนดีๆ จนบางทีไม่มีเวลาให้กับเด็กในตรงนี้ อันนี้ก็พูดยาก ได้แต่หวังว่า ความเป็นครอบครัวอบอุ่นจะไม่หายไปจากสังคมไทย   โดย: yr_naughty_annie 28 กรกฎาคม 2551 10:28:24 น.

โอ๊ย อ่านแล้วอิซ้ออินมาก น้ำตาพาลจะไหลซะอย่างงั้น ไม่น่าเชื่อว่าคุณน้องจะมีมุมนี้นะยะ ดูดีมีสาระมากมายย่ะ ขอบอก อ่านแล้วตื้นตัน สงสาร ตลก (ตลกหล่อนแหละย่ะ .. "ตกลูก" คิดมาได้นะยะ คนหรือ .. แมววะ 555+) ชอบอ่านบล็อกคุณน้องนะ อยากให้อัพบ่อยๆ   โดย: s.o.s 28 กรกฎาคม 2551 10:36:08 น.

ซึ้ง....อึ้ง.... เข้าใจความรู้้สึกเลย เพราะตนเด็กๆก็ไม่มีพ่อ-แม่ไปเหมือนกัน ตอนนั้นเด็กเกินกว่าจะเข้าใจ “เหตุผล” ของ “ผู้ใหญ่” ไม่เข้่าใจทำไมพ่อ-แม่ ไม่ว่าง มีแต่ทำงานๆ ขอบอก...มันมีผลกระทบทางด้านจิตใจกับเด็กมากทีเดียว....เคยโดนเพื่อนล้อว่าเป็นเด็กกำพร้า...มันเศร้าน๊ะ เรื่องบางอย่างในวัยเด็กมันส่งผลมาถึงตอนโตจริงๆ ครอบรัวเราไม่ได้อบอุ่น ต่างคนต่างอยู่ ไม่ให้ความสำคัญต่อกัน...ความรู้สึกบางอย่างถูกมองข้าม... แอร๊ยยย...ไม่อาววว ไม่พูดล่ะ ซึ้ง....อึ้ง.... เข้าใจความรู้้สึกเลย เพราะตนเด็กๆก็ไม่มีพ่อ-แม่ไปเหมือนกัน ตอนนั้นเด็กเกินกว่าจะเข้าใจ “เหตุผล” ของ “ผู้ใหญ่” ไม่เข้่าใจทำไมพ่อ-แม่ ไม่ว่าง มีแต่ทำงานๆ ขอบอก...มันมีผลกระทบทางด้านจิตใจกับเด็กมากทีเดียว....เคยโดนเพื่อนล้อว่าเป็นเด็กกำพร้า...มันเศร้าน๊ะ เรื่องบางอย่างในวัยเด็กมันส่งผลมาถึงตอนโตจริงๆ ครอบรัวเราไม่ได้อบอุ่น ต่างคนต่างอยู่ ไม่ให้ความสำคัญต่อกัน...ความรู้สึกบางอย่างถูกมองข้าม... แอร๊ยยย...ไม่อาววว ไม่พูดล่ะ   โดย: irin7477 IP: 124.120.224.222 28 กรกฎาคม 2551 11:01:28 น.

มาสะดุดกึกตอนท้ายเลยค่ะ เหอๆ อ่านแล้วเศร้าอ่ะ ><   โดย: Sweetiiez - Kim Sam Su 28 กรกฎาคม 2551 13:31:02 น.

สะดุดตอนท้ายเหมือนกันน้องเล็ก เขียนได้ดีมากเลย   โดย: ชิฟฟ่อนฯ IP: 58.8.111.118 28 กรกฎาคม 2551 19:02:55 น.

อู๊ยยยย แอบกระชากวัยไปโรงเรียนอนุบาลกะเค้าด้วยย 5555+ อ่านแล้วซึ้งดีอ้ะ ได้เห็นอีกมุมหนึ่งของพี่เล็กที่เป็นคนอ่อนโยนมากๆๆๆ อ่านเรื่องที่แม่เด็กไม่ยอมมาในวันแม่แล้ว ก็คิดถึงหลานว่ะ ถ้ามันโตขึ้นเข้าโรงเรียน เขาจัดงานวันแม่ แล้วแม่มันไม่ได้ไป เพราะแม่มันตายไปตั้งแต่มันเกิด มันก็คงจะรู้สึกเหมือนเด็กพวกนั้นนะ อยากบอกแม่ๆทุกคนเหมือนกันนะ ว่าถ้าคุณมีลูก งานอะไรแบบนี้ ก็สละเวลาไปเพื่อลูกมั่งเถอะ เพราะลูกบางคน อยากมีแม่ให้ไปร่วมงานใจจะขาด แต่ก็ไม่มีแม่ให้ไป เด็กบางคนมีแม่ให้ไป แต่แม่กลับไม่ยอมไปซะนี่ เฮ้อออ ป.ล. บีจีพี่เล็กงดงามมากๆอ่ะ เอามาจากไหนหรอ ขอมั่งดิ่ จะเอาไปทำสกินใน hi5   โดย: Chonsoki IP: 125.24.44.84 28 กรกฎาคม 2551 19:58:15 น.

สแกวัลย์ ขอบคุณนะคับ ที่มาทักกัน เด้วเล็กแวะไปหาบ้างนะคับ ตัวเล็กอ้วน เอ่อออ หม่อมแม่ เม้นท์ยาวแบบนี้ ตั้งบล้อกใหม่ได้อีกบล้อกเลยนะเนี้ย ๕๕๕๕๕๕๕๕ ล้อเล่นจ้ะ คริคริ “การมีลูกไม่ได้เป็นแค่เรื่องอยากมีหรือว่าไม่อยากมี แต่มันเป็นการรับผิดชอบชีวิตคนทั้งชีวิต” หม่อมลูกชอบประโยคนี้จังเลย เห็นด้วยอย่างสุดๆ และในฐานะลูกก้อเหมือนกัน “ไม่มีใคร...หรือว่าสิ่งใดจะสำคัญมากกว่าคนที่เป็นพ่อ เป็นแม่แน่นอนหม่อมแม่ยืนยัน” พ่อแม่ ไม่สนใจ ลูกมากๆ ไม่แคร์ความรู้สึก ของลูกนั้น วันข้างหน้า คุณอาจจะไม่ได้แชร์อะไรดีๆกับลูกเลยก้อได้ หม่อมแม่ว่ามั้ย มันกลายเป็นว่า ความสำคัญที่ให้กัน มันน้อยลง แต่ฟังที่หม่อมเซ๊ดมาว่ารักลูกมาก อิลูกแถบจะอยาก แต่งเข้าบ้านหม่อมไวๆจังเยย อิอิอิิ จบเรื่องเครียด ทุกๆคนดู ผู้หญิงคนนี้ดูดีๆ นี่ยังไม่ทันแต่งเข้าบ้าน ก้อจะริดรอน ตัดตอน การเป็นพ่อ เป็นแม่ ของลูก กะ สะใภ้ซะแร้ว จะคุมกำเนิดเลยทีเดียว นี่ มากไปแล้วนะจ้ะ หม่อมแม่ เด้วพอแต่งเข้าบ้าน หม่อมลูก ว่า หม่อมแม่ มานอนห้องเดียวกันเลยมั้ยยะ แอร๊ายยยยยยยยยยยยยยยย พี่นัด: กรี๊ดดดดด พี่นัด คิดถึงๆ ไม่ได้ไปหา เพราะว่า ง่วนปล้ำ อยู่กับการเขียนเรื่องนี้ นี่แหละจ้า อิอิอิ คิดถึงพี่สาว เห็นด้วย กับ ทุกประโยค ทุกพยางค์ของพี่นัดเลยนะ มันโดนใจ “ เพื่อเฉไฉความรู้สึกน่ะ แล้วสุดท้ายมันออกมาในรูปแบบที่รุนแรง ไม่ยี่หระ ริษยาเพื่อน เกิดความกดดัน โอ้ย น่าสงสาร แต่เด็กน่ะ จะเป็นไม่นานหรอกนะ เดี๋ยววันรุ่งขึ้นก็ไปวิ่งเล่นสนุกสนาน แต่เค้าไม่เคยลืม!!!” แต่เล็กเขียน ทำไม ไม่ออกมาเป็นแบบพี่นัด พูดหว่า ๕๕๕๕๕๕ สงสัยนอนดึก หัวตื้อไปหมด ใช่เลย เค้าอาจจะลืม สิ่งที่เค้าถูกกระทำ แต่เค้าไม่ลืม ความรู้สึก ตอนที่ถูกกระทำได้หรอก พี่นัดว่ามั้ย ดีใจมากๆ ที่พี่นัดชอบ yr_naughty_annie: ใช่เลยพี่แอน พระเทศน์เศร้ามาก อืม เป็นเหมือนกันบางที เห็นเพื่อนร้อง เลยร้องตาม๕๕๕๕๕๕ แต่วันนั้เศร้าของแท้เลยพี่แอน ทั้งคำเทศน์ บรรยากาศ โอ๊ยยยย เครียดดดดดด ที่พี่แอนพูดมาก้อถูกอ่าเนอะ บางครอบครัว มันก้อเกินจะเอื้ออำนวยจริงๆ พูดยาก เนอะ s.o.s โถๆๆๆๆๆ คุณซ้อ ไม่เอา ไม่เศร้า ทำไมจ๊ะ ไม่น่าเชื่อตรงไหน ว่าน้องจะมีมุมนี้ น้องบอกแล้ว ตั้งกี่หน น้องเป็นคน อ่อนโยน บอบบาง ไม่หือ ไม่สู้ ดั่งนาริน ในหวันเบี่ยงง่ะ เอ้อออ ที่นี้ เชื่อแล้วชิมิ ว่า นางฟ้าชัดๆ irin7477: พี่นุ่น อย่ามาโหมดเศร้าดิ เล็กจะร้องไห้หว่ะคับ เห็นด้วยกับทุกอย่างที่พี่พูด และ เข้าใจ สิ่งที่พี่บอกด้วย ว่ามันรู้สึกยังไง ปล คุณหม่อมพี่ บอกว่า ไม่อาวว ไม่พูด แต่ เห็นฉายซ้ำ สองรอบเชียวนะ อิิอิอิอิ Sweetiiez - Kim Sam Su ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคับ จริงๆแล้ว วันนั้นเล็กก้อแฮปปี้นะคับ แต่ก้อเศร้าด้วย มันปนเปกันไปหมดเลยอ่า ชิฟฟ่อนฯ อ๊ายยยยย พี่พิม หายไปไหนมาเนี้ย คิดถึงมากๆ ดีใจที่พี่พิมชอบ และ พี่พิมชม อิน้องดีใจมากๆ นักเขียนตัวจริงมาชม น้องเขินนนนนน ิอิอิอิิ Chonsoki นี่ แค่ไปรับหลาน อนุบาล มันกระชากวัย ตรงไหนเห๊อะ เดี๊ยะๆๆ คุยกับพวกแกทีไร ชั้นรู้สึกแก่ทุกที ไอ้บ้า เฮ้อออ ชน เออ พี่ก้อนึกขึ้นได้นี่หว่า ว่าชนก้อมีหลานเหมือนกัน เอาเป็นว่า ถึงเค้าจะไม่มีแม่ แต่พี่เชื่อว่า มีน้าคนนึง อย่างชน ที่รักหลานมากๆ พี่ว่า หลานเค้าก้อมีความสุขมากๆแล้วล่ะเนอะ เห็นด้วยกับชนนะ ที่พูดว่า “ ถ้าคุณมีลูก งานอะไรแบบนี้ ก็สละเวลาไปเพื่อลูกมั่งเถอะ เพราะลูกบางคน อยากมีแม่ให้ไปร่วมงานใจจะขาด แต่ก็ไม่มีแม่ให้ไป เด็กบางคนมีแม่ให้ไป แต่แม่กลับไม่ยอมไปซะนี่ เฮ้อออ” มันจริงที่สุดอ่ะ   โดย: LoveToBeLoved 28 กรกฎาคม 2551 22:43:36 น.

เจ๊อ่านแล้วน้ำตาเอ่อๆอ่าน้องเล็กกี้ สงสารเด็กๆที่แม่ติดธุระมาไม่ได้หรือไม่ได้ใส่ใจกับงานเล็กๆของน้องอ่ะนะ ถ้าเป็นเจ๊ มีลูกจะไปมันทุกงาน ไปไม่ได้ก็จะให้ย่าไปแทน 55 สงสารเด็กนะ เค้าคงอยากร่วมกิจกรรม ยังอินต่ออยู่เลย เศร้าง่าาาา น้ำตาซึม มะ มาเช็ดให้ด้วย เด๋วนี้เลย   โดย: A Princess 29 กรกฎาคม 2551 4:39:53 น.

อ่านแล้วรู้สึก...ว่าเล็กอ่อนโยนมากเลยนะ รู้สึกดีจัง คิสเคยไปเลี้ยงเด็กกำพร้า+พิการ แต่ไม่ได้แบบไปเองทำไรเองนะ เป็นโครงการอาสาสมัคร เห็นแล้วรู้สึกเลยว่าตัวเองโชคดีมาก โอกาสเราก็มากกว่าเค้า เด็กบางกลุ่มที่ไปเลี้ยง ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าพ่อแม่ตัวเองชื่ออะไร เห็นใจ แต่ก็ทำดีได้ที่สุดเท่านั้น คิสเคยคิดจะตั้งมูลนิธิด้วยหละ ๕๕ จะมีใครเชื่อบ้างวะเนี้ย ถ่อยขนาดนี้ แต่ก็คิดเอาไว้จริงๆ แค่ไม่รู้ว่าต้องมีเงินทุนเท่าไหร่ถึงจะทำได้ วันข้างหน้าจะทำแน่นอน คิดไว้เกี่ยวกับโครงการเพื่อเด็กตาบอด เด็กกำพร้าว่าลำบากแล้ว เด็กตาบอดน่าสงสารยิ่งกว่า เค้าเรียนรู้ลำบาก ยิ่งกว่าคนหูหนวก เป็นใบ้ซะอีก ไว้วันนั้นมาถึง จะมาชวนเล็กกี้ไปเป็นกรรมการ ดีม๊ะ ^^ ไนซ์เดย์นะจ้ะเล็กกี้   โดย: หนูคิสของเล็กกี้ IP: 168.120.73.181 29 กรกฎาคม 2551 8:58:12 น.

โดย: เปิ้ล (saiple ) 29 กรกฎาคม 2551 10:37:25 น.

อ่านแล้วเศร้าคะ ถ้าเอาพระมาเทศน์ทีไรต้องมีน้ำตานองหน้าทุกครั้งแม้ว่าบางเรื่องจะเคยฟังมาแล้วก็ตามแต่ก็อดที่จะร้องไม่ได้เลย อาจเป็นเพราะสภาพแวดล้อมด้วย เท่าที่อ่านมาสงสารน้องที่ชื่อบัวผันที่สุดเลย เราน่าจะมีหนทางช่วยน้องเขานะคะ น้องเขาจะได้มีความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น หรือไม่อย่างน้อยก็กินอิ่มนอนหลับอย่างมีความสุข   โดย: เปิ้ล (saiple ) 29 กรกฎาคม 2551 10:40:40 น.

โอยน้ำตาไหล ซะงั้น...   โดย: น้องนู๋_หมูหวาน 29 กรกฎาคม 2551 11:21:57 น.

แวะมาทักทายค่ะ   โดย: น้องขัดขวาง 29 กรกฎาคม 2551 13:43:33 น.

แวะมาปาดน้ำตาหน้าบล๊อคจ่ะ เศร้าจัง   โดย: love is passion IP: 125.24.166.117 29 กรกฎาคม 2551 16:47:26 น.

หนูจ๋า พี่แวะมาแปะโป้งไว้ก่อนนะ เดี๋ยวพรุ่งนี้มาอ่าน เรื่องของหนูยาวอ่ะ ตาพี่จะปิดแล้วหนู   โดย: ชมพู่แก้มแหม่มของแม่ตุ๊กตา 29 กรกฎาคม 2551 17:13:30 น.

A Princess อิน้องวันนั้น ก็อารมณ์แบบพี่เอ๋เลยอ่า แบบน้ำตามันเอ่อๆ แต่ ไม่กล้าร้องไห้ั อายเด็กๆมัน เด้วเด็กมันด่าว่า อิอ้วนนี่เป็นไรมากป๊ะเนี้ย ๕๕๕๕๕๕ เล็กกี้ของคิส คิส จิตใจงามนางฟ้ามากเหอะ คิดเหมือนกันนะว่า ทำบุญแบบนี้ ดีกว่าหลายๆแบบอีกนะ คิสว่าป่ะ ความรู้สึกว่าเราให้เค้า แต่ จริงๆแล้วเราเหมือน เราเป็นฝ่ายได้รับความสุขอ่ะ ยิ่งคนตาบอด อ่ะน่าสงสารอ่ะ ไว้วันไหน คิสตั้งมูลนิธิ เค้าจะไปตัดริบบิ้นให้ ฮ่าๆๆๆ ยินดีอย่างมาก Saiple เล็กอยาก serch รูปน้องบัวผันมาให้ดูมากเลยคับ แต่หาแล้วมันไม่มี แล้วตอนที่บรรยาย เล็กฟังไม่ทันด้วย ว่าน้องเป็นโรคอะไร รู้แต่ว่า มันเป็นผลตมาจากการตั้งครรภ์ของแม่อ่ะคับ ผิดปกติตั้งแต่อยู่ในท้อง น่าสงสารมากๆเลยน้องเค้าอ่ะ ขอบคุณนะคับ ที่แวะมาหา น้องหวาน โถๆๆๆ คนดีของพี่ ไม่ร้องนะลูกกกก อิิอิอิ น้องขัดขวาง ขอบอกว่า ชอบชื่อล้อกอินจังเลยอ่ะคับ ขอบคุณนะคับ ที่แวะมาทัก เริ่มเขียนบล้อกเมื่อไหร่ เรียกเราไปดูด้วยนะคับ นิว เลิฟอีส แพชชั่น เศร้าเนอะ นิวเนอะ แต้งกิ้วที่มาหานะจ้ะ เพื่อนสาว ที่น่ารัก พี่พู่ ชมพู่แก้มแหม่ม เอ่อออ ห้าโมงเย็น ที่นี่ มันตีห้าที่นู้น นี่พี่ เพิ่งตื่นหรือ ยังไม่นอนห๊ะเนี้ย   โดย: LoveToBeLoved IP: 125.24.237.71 29 กรกฎาคม 2551 17:42:45 น.

แวะมาทักทายจ้าเล็กกี้ ^___^ อ่านแล้วแบบว่าเข้าใจเด็กที่ไม่มีพ่อแม่มางานเลยว่ารู้สึกยังไง เพราะเคยเป็นแบบนั้นมาก่อน มันเศร้ามากเลยล่ะ ที่เห็นเพื่อนๆมีพ่อแม่มาอยู่ด้วย แต่เราไม่มี.... พอโตมาก็เข้าใจว่าพวกท่านคงไม่ว่างจริงๆ แต่ก็คงต้องยอมรับว่ายังมีพ่อแม่บางคนที่เห็นว่าเรื่องพวกนี้ไม่สำคัญ เห็นว่าเป็นการเสียเวลาทำมาหากิน ...คิดแล้วสงสารเด็กๆจัง คิดๆแล้วน้ำตาพาลจะไหลเลย T^T   โดย: If Love Were All IP: 58.10.161.39 29 กรกฎาคม 2551 17:55:29 น.

ประชาชนคับคั่งเลยนะคะบล็อกน้องเล็กกี้เนี่ย มาดูรูปแต่ดูไม่ได้ซักรูป   โดย: klint77 29 กรกฎาคม 2551 18:22:58 น.

เพลงเพราะจัง แค่นี้แหละ....อิอิ   โดย: HoNeY StOo IP: 124.121.188.20 29 กรกฎาคม 2551 21:06:28 น.

พีชชี่ If Love Were All เพื่อนสาว เค้าเคยเจอเหตุการณ์แบบนี้เหมือนกันไงพีช เค้าถึงเข้าใจเด็กและสงสารอ่ะ มันเป็นอย่างที่พีชว่าจริงๆแหละ มันทั้งเสียใจ และอายด้วย ที่แม่ไม่มาเหมือนเพื่อนคนอื่น ที่พีช พูดมาเค้าว่าจริงเลยแหละ มีผู้ปกครองไม่น้อย ที่คิดว่างานแบบนี้ มันไร้สาระ เสียเวลา เศร้าหว่ะ พี่เก้ Klint 77 บล้อกน้องครั้งนี้ ไม่มีรูปเด้อ ตัวหนังสือล้วนๆ จร้า ไม่กล้าโชว์หน้าบ่อย เด้วคนอื่นจะหมองกันน่ะจ้ะ อยากดูรูป นู่นเลย บล้อกเจ๊อ๊อฟน่ะคับ ิอิอิอิ โคนาให้ด้วยเลย ยัย ฮันนี่สตู ขี้เกียจมากเลยนะแก บอกให้เจิม แม่มก้อเจิมของจริง ไม่อ่านสักอย่าง คลิ๊กมาฟังแต่เพลง ดีนะ ที่ชมว่าเพลงเพราะ ค่อยรื่นรู(หู) หน่อย ขอบใจเพื่อนสาวจ้ะ รักๆๆๆๆ (ประจบเหมือนอยากได้ไรสักอย่าง) ๕๕๕๕๕ -------------------------------------------- จะเล่าให้ฟังเพิ่ม คือวันนั้นอ่ะ คลาส อนุบาลสอง ต้องแต่งชุดพละใช่ป่ะ แล้ว ผู้ปกครอง คงคิดว่า วันนี้มีกิจกรรม พละคงไม่ได้เรียน เลยให้ลูกใส่ชุดนักเรียน ตามปกติไป แต่พอมา รร ทุกคนใส่ชุดพละกันหมดเลย แค่แปลกแตกต่าง ไม่เข้าพวกแค่นี้ เด็กมันร้องไห้โฮ เสียใจมากๆ โฮดังเลยอ่ะ ใครปลอบก้อไม่ฟัง ตะโกนอยากกลับบ้านอย่างเดียว ทุกคนจำได้ป่ะ ตอน ใส่ชุดผิด ไปรร ตอนนั้น เชื่อว่าทุกคน โคดอยากกลับบ้านอ่ะ เหตุผลเพราะอะไร หลายอย่าง แต่มันทำให้ รู้สึกว่า ไม่อยากอยู่ตรงนั้นเลยอ่ะ   โดย: LoveToBeLoved 30 กรกฎาคม 2551 0:36:27 น.

น้ำตาปริ่มเลย เล็กกี้โหมดสาระเข้มข้น อ่านแล้วก็ได้คิดอะไรอีกเยอะ   โดย: ~ J a N Z a ~ 30 กรกฎาคม 2551 13:20:47 น.

โห.. ตอนแรกเห็น topic แล้วหวั่นๆ เพราะปกติเค้าไม่ชอบเด็ก ค่อนข้างจะเกลียดด้วย คือเจอแต่เด็กแสบๆ ดื้อๆ มาตลอด แต่ว่า ถ้าเจอเด็กน่ารักๆ ก็เล่นด้วยได้อ่ะนะ ^^ แต่พออ่านแล้วก็ อือ.. เด็กนี่ก็มีส่วนน่ารักเหมือนกันนะ "ต่อไปนี้ แม่ไม่ต้องอุ้มเค้าแล้วนะ เด้วโตขึ้น เค้าจะอุ้มแม่เอง" อ่านแล้วยิ้มเลยอ่ะ มันเป็นคำพูดที่บริสุทธิ์เนอะ ฟังเด็กพูด แล้วก็รู้สึกจุกๆ ในคอ.. ดื้อกับแม่ไว้เยอะเหมือนกัน แม้กระทั่งโตแล้ว ไม่รู้ตอนเด็กๆ เคยพูดอไรแบบนี้กับแม่มั่งรึเปล่า จำไม่ได้ 555 อ่านไล่มาถึงพวกเด็กๆ ที่แม่ไม่มาแล้วร้องไห้เลยว่ะ เค้าจำได้ว่าตอนเด็กๆ วันแม่จะมีแม่ไปตลอด แต่วันพ่อเค้าจะเป็นแบบ เด็กพวกนั้น.. เพราะพ่อแม่เค้าเลิกกันตั้งแต่เค้า 2 ขวบอ่ะ วันพ่อทุกปี รร. จัดงานพ่อเค้ามาไม่ได้ เพราะอยู่กรุงเทพ มันไกลมาก เค้าอยู่กับแม่ที่ ตจว. แล้วทุกปีเค้าจะไปแอบร้องไห้ที่หลังตึกเรียนอ่ะ หรือบางปีก็โดดเรียนไม่ไปเลย.. เพราะทุกปีพ่อลูกต้องไปนั่งในหอประชุม แล้วให้ลูกกราบพ่อ มีพระเทศน์ไรแบบนี้แหละ.. แต่เค้าไม่มีพ่อมาไง จนมีอยู่ปีนึง.. เพื่อนในห้องสงสาร.. ไปบอกพ่อเค้า พ่อเค้าก็ให้มาตาม บอกให้ตัวเค้าอ่ะไปนั่งแทน.. เดี๋ยวพ่อจะเป็นพ่อให้เอง.. คือซึ้งมากๆ เลย แต่พอไปนั่งจริงๆ ก็ยังรู้สึกว่างเปล่า คือ.. ยังไงก็ไม่ใช่พ่อเราไง แล้วก็เหมือนที่เล็กบอก มันเป็นแผลลึกมากจริงๆ โตจน 20 กว่าปีแล้ว ก็ยังไม่เคยลืมความรู้สึกแบบนั้นในวัยเด็กเลย   โดย: ลิงตัวเล็กๆ 30 กรกฎาคม 2551 15:42:25 น.

น้องเล็กกี้ ขอบอกว่ามาคราวนี้พี่อ่านแล้วรู้สึกตรงข้ามกับเรื่องอื่นๆ ของน้องเล็กเลยนะเนี่ย เพราะทุกทีตะเองจะมาแนวขำๆ ฮาๆ แต่คราวนี้ปรับอารมณ์มาแนวซีเรียส เศร้า ซึ้งมากๆ เลยอ่ะ จะบอกว่าพี่ชอบมุมมองของน้องเล็กนะ คือบางคนเห็นสิ่งเดียวกัน แต่เค้าอาจจะไม่ได้คิดหรืออินไปกับสิ่งนั้นน่ะ แต่น้องเล็กเป็นคนที่มีจิตใจอ่อนโยนและละเอียดอ่อนมากๆ เลยอ่ะ อ่านแล้วพี่อินตามเลย... ปล. เข้ามาฟังเพลงของตะเองซะเพลินเลยนะเนี่ย ชอบจิงๆ   โดย: แมวจอมกวน IP: 124.120.192.102 30 กรกฎาคม 2551 17:49:12 น.

แวะมาอ่านและทักทายค่า พออ่านแล้วน้ำตามันไหลนิดหน่อย แหะแหะ   โดย: PanDoRa_ParsellE IP: 58.137.54.56 31 กรกฎาคม 2551 15:17:29 น.

เจ๊ตามมาอ่านช้าไปนิดส์นะจ๊ะคุณน้องเล็กกี้ ช่วงนี้ชีวิตยุ่งเหยิงเล็กน้อย ตกใจหมด อ่านๆไป คิดว่าเปิดบล็อกผิด ต้องรีบเลื่อนขึ้นไปดูว่าใช่บล็อกน้องเล็กกี้จริงๆรึป่าว ฮี่ๆ บรรยายได้เห็นภาพมากจ้ะ ได้แง่คิดด้วย มีมุมอ่อนโยนแบบนี้กับเค้าด้วยเนอะน้องเรา   โดย: alekay 31 กรกฎาคม 2551 22:42:30 น.

~ J a N Z a ~ พี่แจน ไม่เอาน้า ไม่ร้องนะจ๊ะ อิอิออิิ สำมะเหร็ด น่ะสิ ทำพี่เจ๊แจน ร้องไห้ได้ อิิออิิ ล้อเล่นนะ คิคิคิคิ แต้งกิ้วพี่แจนเด้อ ที่เข้ามาอ่านจ้า ร้องเพลงเมื่อไหร่ ชวนเล็กไปฟังมั่งดิ นะนะนะ ลิงตัวเล็กๆ โอ้ว ฝนเพื่อนรัก เพื่อนอยากจะร้องไห้ว่ะ ต้องบอกก่อน ว่าขอบคุณมากๆเลยนะเพื่อน ที่เล่าให้ฟัง มาแชร์กัน คือ ไม่รู้จะพูดไงดีหว่ะ เห็นใจเพื่อนมากอ่ะ และนึกภาพออกเหมือนกัน ที่ว่า พ่อเพื่อนมานั่งแทนพ่อเรา ก้อยังเหงาอยู่ดี เฮ้อ มันไม่ใช่ ก้อคือไม่ใช่อ่านะ ตอนวันนั้นที่แม่เราไม่ไป ครูก้อบอก มาไหว้ครูแทนก้อได้นะ คือซึ้งนะ ที่ครูเห็นใจเรา แต่มันก้อไม่ใช่อยู่ จากที่จะกราบ กลายเป็น ฟุบไปร้องไห้ที่ตักครู เฉยเลย ร้องๆๆๆ เพื่อนเข้ามามุง เข้ามาปลอบเต็มเลย ตอนนั้นมันอาย มันเสียหน้า มันโกรธ มันน้อยใจ ระคนกันหมดเลย เศร้า ขอบคุณเพื่อนที่เข้ามาอ่านแล้วเข้ามาแชร์นะ ทำเค้าน้ำตาคลอเลยอ่ะ แมวจอมกวน พี่ฝน ตอนแรกเล็กก้อกลัว เพื่อนๆ จะตกใจ เพราะเล็กเปลี่ยนโหมดอ่ะพี่ฝน อิอิอิิ แล้วก้อจริงๆด้วย ๕๕๕๕ เพื่อนเศร้ากันหมดเลย คงเป็นเพราะ มันเป็นมุมที่ บางคนลืมไปแล้วมั้งเนอะ ขอบคุณพี่ฝนจ้ะ ที่เข้ามา ปล ชอบเพลงไหน เป็นพิเศษจ้ะ เดี๋ยวจะหามาจัดเพิ่มให้ พี่สาวนะ PanDoRa_ParsellE คุณแพนโดร่า ขอบคุณนะคับ ที่เข้ามาอ่าน อิอิอิิ สงสัยงวดนี้ น้ำตาท่วมจอของจริงเนอะ มาคราวนี้ ทุกคนเศร้ากันหมดเลย เด้วงวดหน้า เปลี่ยนเรื่องมั่งแระ อิอิอิ ขอบคุณที่มาหาเล็กนะคับ alekay คุณนายเก๋ มาช้า น้องเกือบนั่งรถไฟไปตามถึงแปดริ้วเลยนะเนี้ย อิอิอิิ มันน่าตกใจขนาดนั้นเลยหรอเนี้ย ๕๕๕๕๕ ท่าทางครั้งนี้ ทุกคนจะเซอร์ไพรส์เนอะ ว่าเล็กมีมุมอ่อนโยนแบบนี้ เฮ้ย คิดไปคิดมา หน้าอย่างอิน้อง มันอ่อนโยนไม่ได้หรอไงเนี้ย บทจะนางเอกขึ้นมา ทุกคนถึง แปลกใจ ขนาดเน้ ไม่เจงงงงงงงง   โดย: LoveToBeLoved 31 กรกฎาคม 2551 23:44:01 น.

เล็กกี้~ อ่านแล้วน้ำตาซึมอะ นึกถึงตัวเองตอนเด็กๆที่นั่งอยู่ในกลุ่มซึมๆจ๋อยๆ นั่นล่ะ แต่พอตัวเองโตเป็นผู้ใหญ่แล้ว บางทีก็หลงๆลืมๆไปบ้างบางเรื่องอะนะ อ่านแล้วก็เตือนสติได้เหมือนกัน อืมม์ สงสัยต้องคอยเตือนตัวเองแล้วล่ะมั้งเรา แต๊งกิ้วนะจ๊ะที่ชวนมาอ่านเรื่องดีดีแบบนี้นะน้าเล็ก   โดย: young_angle 1 สิงหาคม 2551 3:06:01 น.

ฟ้องใครดี เล็กกี้ทำเจ๊หิน   โดย: beautystone 1 สิงหาคม 2551 7:08:43 น.

อ่านแล้วไม่รู้จะเม้นไงดีน้ำตาจะร่วงคะคุณหม่อมลูกเล้กกี้ แง๊ๆๆๆ   โดย: Angel_pink... 2 สิงหาคม 2551 20:26:13 น.

ไม่พูดไรมากหล่ะนะ..อ่านแล้วเศร้า เรื่องมันแซด   โดย: Pangjee (charming-p ) 3 สิงหาคม 2551 0:36:20 น.

ขอบคุณที่มาเยี่ยมชมบล็อกนะคะ อ่านเรื่องของคุณเล็กแล้วก็ต้องหันไปมองลูกสาวบ้าง ลูกคนแรก ก็พยายามเลี้ยงให้ดีที่สุด ใส่ใจเค้าทุกรายละเอียด ถึงแม้เราจะทำงานไม่ได้เลี้ยงเองตลอด แต่กลับมาก็ใช้เวลาอยู่กับเค้าตลอดจนเค้าหลับ แล้วค่อยทำอย่างอื่น อ้อ สีบรัชของจีโน่ที่ถามมา เบอร์ 02 ค่ะ   โดย: ชลบุรีมามี่คลับ IP: 203.156.70.137 3 สิงหาคม 2551 10:39:58 น.

เจ้าของบล้อก ออกไป หารักแท้ ถึงสามวันติด กลับมาตอบช้า โปรดให้อภัย ด้วยเทอญ young_angle อืมมมม อิอิอิ เหมียว ก้อเคยรู้สึกแบบนั้นหรอ เนอะ แม้มันจะเกิดขึ้นนานเท่าไหร่ มันอาจจะตกตะกอนไปบ้าง แต่พอมีคนเขย่าขวด ตะกอนก้อขึ้นมาอยู่ดี เนอะ ไม่เป็นไรจ้ะ ขอบคุณป้าเหมียวมากๆ ที่มาอ่านนะ น่าัรักจริงๆ ป้าคนนี้ อิอิอิิ beautystone ง่าๆๆๆ พี่เจ๊หิน ไม่เอา อย่าร้องไห้น้า อิอิิอิ ครั้งนี้น้ำตาท่วมจอ(คอม) จริงๆนะเนี้ย ขออภัยทุกๆคน อิอิอิอิ Angel_pink... ถึงกับร้องไห้เลยหรอ คุณแองเจิ้ลพิงค์ นี่อุส่าเล่าให้ฟัง ก่อนลงบล้อกนะเนี้ย มามะ มาให้เค้าเช็ดน้ำลาย เอ้ย น้ำตาให้นะ อิอิออิิ Pangjee (charming-p ) พี่จี่ วันนั้น เด็กๆ ที่พ่อแม่ไม่มา น่าสงสาร กว่าที่เล็กเล่าอีกนะพี่ ฮือ นึกภาพแล้วสะเทือนอารมณ์ ชลบุรีมามี่คลับ ว้าว คุณแม่ตัวจริงมาอ่านด้วย ดีใจมากเลยคับ ในฐานะลูกนะคับ เล็กว่า จะมีเวลาอยู่ด้วยมาก หรือ น้อย ไม่สำคัญเท่า ตอนที่เราอยู่ เรามีความสุขมากแค่ไหนนะคับ อ ิอิอิเล็กว่านะ ขอบคุณที่มาตอบเรื่อง จิโน่นะคับ   โดย: LoveToBeLoved 4 สิงหาคม 2551 2:35:54 น.

เสียงน่ารักแล้วคนหอนหละ ๕๕ คิดถึงเล็กกี้น้า แท้งค์มากๆด้วยนะจ้ะ ไนซ์เดย์น้า   โดย: หนูคิสของเล็กกี้ (KissAhoLicGal ) 7 สิงหาคม 2551 6:25:22 น.

บรรยายได้เห็นภาพมั่กๆ อ่านแล้วแอบเศร้า น้องบัวผันน่าสงสารอ่า   โดย: cherry (ความสวยเปล่งประกายในสายลมหนาว ) 11 สิงหาคม 2551 14:28:40 น.

อุ๊ยย.. เล็กโหมดซึ้ง ..... คิดแบบเดียวกันเลยค่ะว่างานวันแม่ถ้าเกิดผู้ปกครองไปไม่ได้ เด็กที่ผู้ปกครองไม่มาน่ะน่าสงสารค่ะ เห็นญาติบอกว่า บางทีเค้าให้กราบแม่คนอื่นแบบแทรกๆแซมๆไป จะได้ร่วมกิจกรรมทุกคน แต่จริงๆ ใครๆก็อยากกราบแม่ตัวเองเน๊่าะ   โดย: แป้งหอมกลิ่นลาเต้ 11 สิงหาคม 2551 14:45:14 น.

เล่าได้เห็นภาพม๊วกก ขอ add blog ไว้นะคะ ดีใจที่ได้เจอกันวันนี้ที่ jeban party ค่ะ   โดย: mukzilla (Almost Unreal ) 17 สิงหาคม 2551 23:46:56 น.

หวัดดีคัรบผม ขอบคุณที่แวะไปฟังเพลงบล๊อกเอกนะฮะ ไว้จะแวะมาอีกครับบบ ปล เพลงของ India เพลงนี้เพราะมากๆๆ ผมชอบเหมอืนกัน   โดย: coombe lane's guy 19 สิงหาคม 2551 4:46:27 น.

สุขสันต์วันเกิด มีความสุขมากๆ ไม่เจ็บไม่จนนะครับ   โดย: veerar 26 สิงหาคม 2551 0:30:59 น.

สุขสันต์วันเกิด ขอให้คนที่เกิดวันนี้ทุกคนมีความสุขม๊ากมากกกกกค่า (หมายรวมถึงตัวเองด้วย ฮ่าๆๆๆ) เฮงๆๆ ทุกเรื่องเรยนะคะ   โดย: น้องหมีซ่ากับคุณอาคิงคอง 26 สิงหาคม 2551 1:05:21 น.

โดย: FeeL100% 26 สิงหาคม 2551 2:26:25 น.

โดย: FeeL100% 26 สิงหาคม 2551 2:28:09 น.

มีสาระมากกกก คัดกับตัวจริงๆ เรื่องที่เล่า ก๊ากกกกกกก แต่ได้แง่คิดดีมากยอมรับเลย   โดย: BIZZARE 11 สิงหาคม 2552 1:23:42 น.