มันก็เรื่องปกติแหละ คนเราไม่ได้สมหวังทุกอย่าง จริงป่ะ มันขึ้นอยู่กับว่า เจ็บแล้วจำหรือเปล่า ถ้าจำไม่ก็คุ้มค่าที่จะเจ็บเพราะมันคือบทเรียน ซึ่งบทเรียนชีวิตแต่ละบทมันก็ต้องแลกกับความรู้สึกหลายๆ อย่าง ที่ทำให้เรารู้จักเรียนรู้และรักชีวิต นะจ๊ะ

เป็นกำลังใจให้เข้มแข็ง แม้ว่าข้างจะเป็นอย่างไรก็ตามนะ .. รักแท้ มีไว้ให้ค้นหา มิใช่หยุดเวลาและตีกรอบตัวเอง ..

บางทีการที่เรายิ้มให้คนอื่นได้เห็นเพื่อให้เค้าสบายใจว่าเราไม่เป็นอะไร (แม้เราจะฝืนก้อตามที)แต่ในใจลึกๆมันเจ็บเหลือหลายทีเดียว แต่บางทีการได้ระบายให้ใครสักคนฟังมันก้อช่วยให้เรารู้สึกดีขึ้นได้นะคะ ไม่มากก้อน้อยล่ะ ไงก้อเป็นกำลังใจให้นะคะ กาลเวลาจะทำให้เราแกร่งและเข้มแข็งในที่สุด แล้วเราจะไม่ต้องร้องไห้คนเดียว ^^"

แต่โดยส่วนตัวคิดว่า ความเจ็บปวดในใจแม้ไม่ได้พูดออกมาจากปาก แต่สามารถมองเห็นได้จากสองตาคะ

ชื่อหัวข้อบล็อกกินใจมาก...

ความเจ็บปวดในวันนี้จะเป็นพลังผลักดันที่ดีให้เราก้าวไปข้างหน้าค่ะ

อดทนและผ่านพ้นไปให้ได้นะคะ

เห็นด้วยทุกประการค่ะ

มันทรมานค่ะ

สวัสดีคะ

ขอบคุณทุกกำลังใจนะค่ะ

ขอให้ หาย ไวไวน่ะครับ

บางทีก็มีสิ่งที่คาดไม่ถึง
เกิดขึ้นในชีวิต เหมือนกัน
บางทีก็เศร้าเหมือนกันค่ะ

อยู่ให้ได้ด้วยกำลังใจของคนในครอบครัวและตัวเองค่ะ