คุณหายไปเลยนะค่ะ.ทิ้งทะเล..กับความเหงาไว้ให้เพื่อดูต่างหน้า....เห็นแต่ความอ้างว้างนะมีความสุขเสมอด้วยใจสงบ..ในวันนี้ค่ะสองพระที่ห่างหายมิลืมเลื่อนนึกถึงเพื่อนเสมอค่ะในพระนี้จึงแวะเยื่อนหา..เพื่อมอบบุญ.สู่มิตรวันนี้เราไปถวายสังฆทาน..แผ่เมตตาให้เจ้ากรรมนายเวรนำบุญมาเผื่อแผ่มิตรสหายค่ะการเป็นอยู่ด้วยความว่าง หรือ สุญญตาวิหารเราควรจะมีของเราบ้าง พอหมดกิเลส ตัณหาก็จะมีความสันโดษ พอใจยินดีที่มีอยู่ทุกสิ่งที่จะเกิดขึ้น ล้วนเรื่องจริงมิใช่มายาสาธุ อนุโมทาน..กัลยาณมิตรค่ะ