มีเล่มนี้เหมือนกัน และอีกหลาย ๆ เล่มของปราบดา
ใช้ถุงผ้ามานานมากเป็นทศวรรษแล้ว ตอนนี้ก็ใช้ต่อไปเป็นปกติ

I walk the bad Bangkok streets
And every face that I meet
Gives me the reasons that I need
For disappearing -> ไร้ตัวตน

"มีประโยชน์อะไร
ในการสะพายถุงผ้าไปไหนต่อไหน
ทั้งที่ภายในกลวงเปล่าไร้ความคิด
การรับรู้ซึ่งปราศจากตระหนักรู้
ไม่อาจช่วยลดภาวะโลกร้อนได้แต่อย่างใด"
เจ็บค่ะ..คุณปราบดา หยุ่น..แนวคิดและคำพูด..คมจริงๆ
..
..
"นอนใต้ละอองหนาว"
เชยไหม...ถ้าจะบอกว่า..ไม่เคยอ่านเลย
บอกตามตรง..หนังสือแนวนี้ไม่ค่อยได้อ่านเลย
ส่วนมากที่บ้านจะมีแต่นิยายไทยและก็โรมานซ์
ที่ซื้อดองไว้..หลายปีดีดัก...อีกอย่างไม่ค่อยได้ซื้อหนังสือใหม่เลย
..
..
เห็นใครๆหลายคน บอกว่า"อิตาลี"เป็นเมืองในฝัน
ส่วนตัว..เราอยู่ที่นี่ ไม่ค่อยได้ไปเที่ยวไหนเลยค่ะ
อย่างนี้..เรียกว่า"ใกล้เกลือกินด่าง"ใช่ไหมคะ?
..
..
ว่าแต่ว่า..เจ้าของบล็อกนี้..ชื่ออะไรคะ?
ถ้าเป็นความลับ...ขอเรียกว่า"คุณนก"ได้ไหมคะ
ถามอีกนิด...ทำงานด้านการเขียน...รึเปล่าคะ
การรีวิวหนังสือหรือเขียนบล็อก..เราอ่านแล้วรู้สึกว่าอย่างนั้น

manachanok ...เราก็ใช้มานานค่ะถุงผ้าน่ะ
แต่พอโดนแซวอินเทรนด์ เลยเบื่อๆ หันมาใช้กระเป๋าถักแทน



คุณแม่น้องนางฟ้า...จุ๊...จุ๊...เราด่าค่ะ ไม่ใช่ปราบดาด่า
.
ชอบเฉพาะฟลอเรนซ์นะคะ ไม่ชอบมิลาน ไม่ชอบอากาศหนาหนักน้ำฝนของมิลานน่ะค่ะ
ต่างกับฟลอเรนซ์ที่ชอบมาก อาจเพราะเราชอบศิลปะด้วยมั้งคะ แล้วที่นี่ก็เป็นเมืองศิลปะ
ก็มีนางฟ้าต้องดูแลนี่คะ เลยไม่มีโอกาสไปไหนมาไหน
.
ตามสบายค่ะ...แต่อย่ามีคุณดีกว่า เขิน ไม่ชิน
ไม่ได้ทำงานด้านการเขียนค่ะ ตอนนี้เป็นคนว่างงาน
เลยถูกชวนไปเป็นนักสังเกตการณ์

ไม่เคยอ่านเลยค่ะ แต่ท่าทางน่าสนใจดี
เขียนโดนอย่างจังเลยเรื่องถุงผ้าเนี่ย
แต่เราไม่เคยใช้ไม่ไม่ตามกระแสสักเท่าไร
อยู่ที่นี่เป้สะพายหลังสาระพัดประโยชน์สำหรับตัวเอง ตั้งแต่เดินทางยันชอปปิ้ง ไปเที่ยว ไปเรียนได้หมด อิๆ

ขอบคุณที่แวะไปทักทายค่ะ

แม่หญิง
เลือกเพลงนี่ให้แม่หญิงนะ
(ใส่ไว้ในโปรไฟล์ เผื่อแม่หญิงอยากเปลี่ยนเพลงเอง)
ฟังแล้วจะได้อยากกลับบ้านกุ๋นลมเร็วๆ
แล้วตื่นแต่เช้าอย่างนี้อีกนะ
จะได้มีเวลาคุยกันก่อนผมออกไปทำงาน
รีบทำงานให้เสร็จเร็วๆ นะครับ
ลูกชายร้องคิดถึงแม่ทุกวันแล้ว

ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมอวยพรวันเกิดนะคะ ขอให้พรและความปรารถนาดีที่ให้ไปกลับคืนมาสู่เจ้าของบล็อกด้วยเช่นกันค่า ^O^

น่าสนใจ

ถ้าดูเฉพาะชื่อหนังสือ ไม่คิดว่าจะเป็นแนวนี้เลยน่ะ

ขอบคุณที่มารีวิวให้อ่านกันค่ะ

เดี๋ยวจะลองเช็คดูว่ามีหนังสือพิมพ์ออกใหม่หรือเปล่า ถ้าเจอแล้วจะบอก น่ากลัวหนังสือเก่าเหมือนกัน มีอยู่เล่มหนึ่งขึ้นราสีดำทุกหน้าเลย ทำไงดี

พี่ชิ...แอบเนียนเกินไปป่าวห๊า เป็นพ่อพีพีน่ะ เปลี่ยนกุญแจบ้านใหม่ดีกว่า



manachanok...ขอบคุณมากค่ะ
ขึ้นราสีดำ เอาน้ำส้มสายชูผสมน้ำ จากนั้นใช้สำลีจุ่มพอหมาดๆ แล้วเอามาเช็ดน่าจะออกนะคะ
ลองดูๆ แต่ต้องใจเย็นๆ หน่อย ไม่งั้นกระดาษเสียหมด

ใครหนอมาหลอกให้แม่เจ้าพีพี หลงดีใจว่า พ่อเจ้าพีพี..มาเยี่ยมเยียนถึงถิ่น...

ใครช่างทำกับน้องนุ่งพี่ได้ลงคอ
เมื่อคืนฝันว่าตัวเองใส่เสื้อสีฟ้าขาว....
เป็นไปได้เป่า...จริงๆ นะจำได้จริงๆ ชัดเจนมาก

คิดถึงนะจ๊ะ แม่นกที่ไร้ตัวตน

ปี้โมกตี้ฮัก...นั่นสิ...พี่ชิเค้าแอบเนียนได้น่าเตะมาก
นี่ถ้าสุดตี้ฮักมาเจอ มีหวังน้องแก้ตัวไม่ไหว (ฮา)


แล้วจำความฝันได้มั้ย
รอดูๆๆ วันไหนบังเอิญหยิบเสื้อสีฟ้าขาวขึ้นมาใส่ จะเกิดเดจาวูไหม
เอ๊ะ...หรือปี้จะใส่มันไปเชียร์ทีมชาติอาร์เจนติน่า

หนังสือเล่มไหนกันนี่....

อยากรู้จัง เมื่อวานลืมเล่าให้ฟังกำลังจะสั่งซื้อหนังสือ จากเคล็ดไทย อยู่พอดี...แต่อ๊ะ.. พี่ไม่ได้เล่าให้ฟังนี่นา..

หรือใจเราตรงกันจ๊ะ...

คิดถึงจ้า

บางทีเราคงต้องลอง ‘ไร้ตัวตน’ ดูบ้าง
เผื่อจะเป็นหนทาง ‘หลุดพ้น’ จากเปลือกหนักหนาจอมปลอมและพันธนาการทั้งปวง ...

อือม์...น่าคิด ๆ
คุณนกไร้เสียง...ใกล้เคียงกับภาวะไร้ตัวตนหรือยัง ?

เข้ามาหาหนังสืออ่าน เจอเล่มน่าสนใจอีกเล่มแล้ว
ขอบคุณค่ะ

ปล รีริวหนังสือน่าอ่านแบบนี้ขอให้ดำรงอยู่เป็นเพื่อนกัน
ก่อนนะคะอย่าเพิ่งหาทางหลุดพ้น

ปี้โมก...ถ้าใจเฮาตรงกั๋นงั้นน้องบ่ะบอกดอกเจ้าหนังสือเล่มใด๋ รอปี้อู้ให้ฟังดีกว่าว่าตรงกันก่เจ้า



แม่ไก่...ยังบ่ะใกล้แม้แต่นิดเลยเจ้า ก่อนจะไร้ตัวตนได้คงต้องปล่อยวางได้
ตอนนี้เลยพยายามในขั้นนี้อยู่นะเจ้า
ปล่อย แล้ว วาง ให้ใจมันเบาซะก่อนเจ้า



พูษรี...บาปหนาเจ้า ข้าเจ้าบาปหนาแต้ๆ บ่ะหลุดพ้นง่ายๆ ดอกเจ้า

ขอบคุณขนาดนักครับ จะทดลองทำตามแนะนำ

พี่ชิ...เปลี่ยนเพลงนะ ฟังเพลง "โลกใบนั้น" กันเหอะ
เข้ากับอารมณ์น้องดีออก
เวลาเปิดบล็อกเหมือนด่าตัวเองให้ไปทำงานอย่าเอาแต่เล่นไง
เอิ๊กกกกกกกกกกกกกกก

แม่หญิง
จัดการพาลิงน้อยมาส่งให้แล้วเน้อ พอกันทั้งแม่ทั้งลูก แม่เป็นนกนิสัยซนเหมือนลิง ลูกก็เป็นแมวที่ชอบทำตัวเป็นกระรอก ถึงว่าเป็นแม่ลูกกันได้


ออนเอ็มหน่อยสิแม่หญิงจะได้รู้ว่ายังหายใจอยู่มั้ยถ้าไม่ออนก็เปิดโทรศัพท์ ไม่ใช่นึกอยากคุยด้วยก็เปิด เห็นใจพีพีมันมั่งสิ มันคิดถึงแม่มันเป็นนะ

ช่างหาเพลงทำร้ายตัวเองน่าดูคนเรา

นิสัย!!!

shall we dance? เคยดูเรื่องนี้ไหม จับคนข้าง ๆ ใกล้ตัวมาแทงโก้ได้เลย แ่ต่ใช่แทงโก้หรือเปล่าไม่รู็นะครับ รู้แต่ที่ร้านแมงโก้แทงโก้นี่อร่อยหลายเมนู

สวัสดีครับ คุณนกที่ไม่มีเสียง
ยินดีที่ได้รู้จักครับ

ซื้อมานานแล้ว แต่ยังอ่านไม่จบเลย

ดองมาข้ามปีแล้วครับ เล่มนี้

จันทร์ใส...ไม่เป็นไรค่ะ ขอบคุณที่มาหยุดฟังเสียงของนกที่ไม่มีเสียง



พี่ชิ...เมื่อไหร่จะเลิกแอบเนียนห๊า ไม่ต้องเอาลูกเค้ามาเป็นข้ออ้างเลยนะ



manachanok ...shall we dance? ไม่ได้ดู แล้วร้านแมงโก้แทงโก้นี่มันขายอะไรอ่ะ มะม่วงเต้นรำเหรอคะ



ปี้ภู...สวัสดีเจ้า มัลติพายช้า ขี้เกียจเข้าน่ะเลยมาหาพี่ที่นี่แทน



ฟ้าดิน...อ่า...หนังสือนี่ถ้าดองแล้วมันจะอร่อยแบบมะม่วงหรือฝรั่งมั้ยน้อ

ทุกครั้งที่กดชัตเตอร์
ฉันเขียนภาพถ่ายนั้นด้วยหัวใจที่ชัดเจนในความรู้สึก

^
^


โอ้โห.....เป็นเม้นท์ที่โดนใจเหลือเกินครับ

ใช่ครับ ขายมะม่วงเต้นระบำ

ขายพุดดิ้งผลไม้ โดยเฉพาะมะม่วงน้ำดอกไม้ มีขนมหวานร้อนเย็น ขนมเค้ก ไอติม และเครื่องดื่มครับ มีหลายสาขาในกรุงเทพครับ และบุกญี่ปุ่นด้วย //www.curiouspig.net/?p=146 อร่อย ลองชิมนะครับ