บอกให้ถอยหลังออกไปอีกสองสามก้าว

จะได้ภาพที่สวยกว่านี้

แกไม่เชื่อ.!

เห็นเด็กชาวเขานั่งเล่นกันอยู่สักพักมีนักท่องเที่ยวมาขอถ่ายภาพ

เด็กชาวเขายิ้มแย้มแจ่มใสดี จะให้โพสอย่างไรทำได้หมด

และเมื่อถ่ายภาพเสร็จ เห็นว่ามีบางคนให้เงินกับเด็กชาวเขา

ภาพนี้เห็นแสงที่ส่องทะลุหมอกควันออกมาดูน่าสนใจดี กดถ่ายมาในมุมย้อนแสง เสี่ยงเอากับการได้แสงแฟลร์ เคยได้ยินบางคนบอกว่าอย่าถ่ายภาพย้อนแสง ภาพจะไม่สวย หน้าคนจะมืด ที่จริงแล้ว การมองแสงเต็มๆมันอันตรายฟังไว้บ้างก็ไม่เสียหายนะครั บ แสงอาทิตย์แรงๆที่ผ่านเลนส์มีอันตรายกับตามนุษย์และมีอันตรายกับ CCD ประมวลผลในกล้องด้วย

ต่อมาทีมเราเดินทางมาที่ไร่สตรอเบอรี่เพื่อมาชมบรรยากาศ มาเก็บกันสดๆ มาชิม มาซื้อ และถ่ายพอร์ตเทรตสาวชาวไร่ ภาพนี้เป็นลูกของชาวไร่จริงๆขออนุญาตเขาถ่ายมาครับ และภาพการเก็บสตรอเบอรี่ สดจากไร่กันเลย

เนื่องจากนางแบบต้องนำภาพไปใช้ในกิจกรรมอื่นๆ

ภาพที่ได้รับอนุญาตให้โพสจึงมีภาพเดียวเท่านั้น

นอกนั้นขอเก็บไว้เป็นบันทึกในความทรงจำของนางแบบเอง

น้องๆสาวชาวไร่สตรอเบอรี่ ลงทุนลุยโคลนลุยแฉะ

เพื่อซึมซับบรรยากาศ และบันทึกเป็นประสบการณ์ของชีวิต

ในเมืองเชียงใหม่รถติดคล้ายกรุงเทพฯแวะที่วัดพระสิงห์วรมหาวิหาร มีเวลาไม่มากนัก มีผู้คนมาที่วัดนี้เนืองแน่นมากหาที่จอดรถลำบากทีเดียว

ที่นี่ อุทยานหลวงราชพฤกษ์

เป็นสถานที่ยอดฮิตอีกหนึ่งแห่ง

ดอกไม้สีสดๆหวานๆใครเห็นก็ชอบ

บางคนเอาหน้าไปแนบถ่ายภาพ

ผมละเสียวแทนกลัวเขาฉีดยาแล้วสารเคมีมันยังตกค้างอยู่นะครับ

 เมื่อเสร็จสิ้นจากงานรับปริญญา วันรุ่งขึ้นสมาชิกต้องการไปที่เชียงรายเป้าหมายแห่งแรก พระตำหนักดอยตุง

เนื่องจากผมลุยงานรับปริญญาเจอบัณฑิตวัยรุ่นปราดเปรียว 4คน ลุยมาสามสี่วัน วันนี้เลยกำลังวังชามันลดฮวบ ไม่ค่อยได้ถ่ายภาพเท่าใดนักสถานที่เขาสวยและมีเสน่ห์ แต่ผมหมดแรงถ่าย จึงไม่ได้พิถีพิถันกับมุมกล้องนัก  บางภาพยังงงว่าถ่ายมาทำไม

ถ้าไม่มีดอกไม้สวยๆไม่มีธรรมชาติงามๆแบบนี้ ป่านนี้คงฟุบไปแล้ว ธรรมชาติดี อากาศดีร่างกายเราสดชื่นขึ้นมากทีเดียว แต่ก็นะ คงฝืนกับสภาพร่างกายไม่ได้มากนักอากาศที่นี่สดชื่นจริงๆครับ ตั้งใจไว้ว่า ลงจากดอยตุงแวะพักที่เชียงรายคืนนี้จะสลบให้ยาวถึงเช้าเลย

เดินเที่ยวที่นี่ ตรงไหนก็ดูสวย

ป้าแกเดินไม่หยุด แกหามุมให้เราถ่าย

ยิ่งช่วงที่ดวงอาทิตย์เริ่มคล้อยต่ำ

แสงสีเหลืองส้มเริ่มทอมา

เที่ยวชมความงามที่ดอยตุงจนถึงเวลาปิดลงจากดอยตอนใกล้ค่ำ ถึงโรงแรมที่พักในเมืองเชียงราย ลุงชาติสลบสมดังตั้งใจ

ตื่นเช้าขึ้นมาร่างกายสดชื่นขึ้นเยอะ วันนี้เป็นวันที่จะเดินทางกลับกทม.แล้วแวะที่แม่สายอีกสักหน่อย เจอพระพุทธ เข้าไปกราบพระ

 อ๊ะ.! มาเจอพระองค์อ้วนๆนั่งยิ้มที่พุงมีท่อต่อออกมา ปลายท่อมีกรวย สำหรับให้ผู้มีจิตศรัทธาหยอดเหรียญเมื่อเหรียญไหลลงไปในพุงพระ คงตกลงไปโดนสวิทช์อิเลคทรอนิคส์เพื่อเปิดให้มีเสียงหัวเราะดังออกมาจากองค์พระ ฮ่ะ ฮ่ะ ฮ่ะ หรือ หะ หะ หะประมาณนี้ ... ผมอยากร้องไห้

มาแม่สายครั้งนี้แม่สายเปลี่ยนแปลงไปมากมายอารมณ์ที่อยากถ่ายภาพแบบเมื่อครั้งยังเป็นหนุ่มเลยพลอยหายไปหมดเลยผมถ่ายภาพอีกเพียงสองสามภาพเท่านั้นแล้วหันหัวรถกลับดีกว่า

มุ่งหน้ากลับกทม. เวลาประมาณหกโมงเย็น ผ่านวงเวียนหอนาฬิกา เป็นช่วงที่รถติดพอดี เลยยกกล้องขึ้นถ่ายจากในรถถ่ายผ่านกระจกหน้ารถออกมา

เส้นทางกลับบ้าน ผ่านวัดร่องขุ่นแต่เรามาถึงตอนค่ำ วัดปิดแล้ว คงเดินชมได้แค่รอบๆบริเวณภายนอก แต่ขอบอกว่ามากลางวันดีกว่านะครับ กลางคืน ยุงชุมมาก ขนาดเดินไปเรื่อยๆมันยังตามกัดเลยถ่ายภาพแบบไม่ต้องคิดไรมาก ถ่ายเสร็จรีบขึ้นรถกลับบ้านดีกว่า คืนนี้ทั้งคืน ลุงชาติขับรถกลับกทม.โดยมีGPSจ้อไปด้วยตลอดเส้นทาง บางครั้งป้าก็จะตื่นมาช่วยดู GPS และช่วยบอกเส้นทางล่วงหน้าใน GPS ให้ด้วย ถึงกทม.ในตอนสายๆของวันรุ่งขึ้น ลุงขออนุญาตสลบสักสามวันจึงได้เริ่มทำภาพให้บัณฑิต

ขอจบทริปแอ่วเหนือฉบับย่อความไว้เพียงเท่านี้ ทริปนี้ไปเที่ยวเป็นสิบแห่ง  ถ่ายภาพเฉพาะภาพรับปริญญาและภาพพรอตเทรตมาพันกว่าภาพ แต่ขออนุญาตไม่นำลงมาโพส เพราะไม่ได้ขออนุญาตเจ้าของภาพส่วนภาพที่ไปเที่ยว ก็ถ่ายไว้เป็นร้อยๆภาพ ส่วนใหญ่ก็จะเป็นภาพในความทรงจำ เป็นภาพถ่ายที่ระลึกส่วนบุคคลจึงไม่อยากนำมาโพสมากนัก เลยขอจัดเป็นทริป แอ่วเหนือ ทริปนี้คิดถึงวิชาย่อความซึ่งสรุปจบทริปด้วยภาพถ่ายสามสิบกว่าภาพ นำมาผสมกันทำเป็นภาพรวมยี่สิบภาพ หวังว่าวิชาย่อความนี้น่าจะผ่านไปได้ด้วยดี

ขอขอบคุณเพื่อนๆทุกท่านที่คอยให้กำลังใจกันมาตลอด ขอบคุณ Bloggangที่ให้พื้นที่ดีๆในการแบ่งปันความสุข ขอบคุณครับ