หมากรุกบนกระดานชีวิต





เช้าวันอาทิตย์ที่สบายๆ วันหนึ่ง หลังจากอาหารเช้าแล้ว
เล้ง ตั้งใจจะจัดตู้หนังสือ เพื่อวางแผนในการอ่านอย่างจริงจังเสียที
หลังจากที่เขาได้ซื้อหา สะสม ตลอดจน อ่านทิ้ง อ่านขว้าง
จบบ้างไม่จบบ้าง เล่มแล้วเล่มเล่า เท่าที่เวลาจะมีและ
โอกาสจะอำนวย............... มาหลายปี


หมายเหตุ : (เล้ง แปลว่า มังกร ชาวจีนนิยมตั้งชื่อให้กับบุตรชาย)

เล้งกำพร้าแม่มาตั้งแต่เด็ก แม่เขาจากไปด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์
ตอนเขาอายุเพียง 2 ขวบ ทำให้เขาเป็นลูกโทนและ
อาศัยอยู่กับพ่อคนเดียวมาตั้งแต่เด็ก

หลังจากค่อยๆ รื้อหนังสือ จากชั้นวางในตู้ออกมากองบนโต๊ะ
และตามพื้น สักพัก สายตาของเขาก็สะดุดกับกล่องหมากรุกจีน
สภาพเก่าเก็บในซอกด้านในของตู้ปะปนกับเหรียญรางวัลจากการ
แข่งขันกีฬาของเขา เขาเพ่งมองอยู่นานด้วยความผูกพัน
จากนั้นก็ค่อยๆ ดึงฝากล่องออก แล้วก็พบกับกระดาษแผ่นพับสีขาวหม่น
ที่ตามขอบมีรอยวิ่น พอหยิบกระดาษแผ่นพับนั้นออกมา
ก็มองเห็นตัวหมากที่แกะจากไม้สีน้ำตาลอ่อนที่ถูกคว้านผิวหน้าเป็นร่องลึกลงไป
กลายเป็นตัวอักษรจีน ในรูปลักษณ์ต่างๆ มากมาย


ตัวหมากครึ่งหนึ่งถูกแต้มด้วย......................สีแดง

ตัวหมากอีกครึ่งหนึ่งถูกแต้มด้วย..................สีเขียว

ขณะที่สายตาเขาเพ่งมองตัวหมากที่มีสภาพคล้ำหม่นนั้น
และแล้วเขาก็ตกอยู่ในภวังค์ เหตุการณ์ในอดีตและภาพ
ในปัจจุบันเกิดการทับซ้อนสลับไปสลับมา ในห้วงความคิดคำนึงของเล้ง
ภาพความทรงจำ ในเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นช่วงตรุษจีนเมื่อประมาณ
20 กว่าปีที่แล้วกลับเฉิดฉายอีกครั้ง เหมือนหนังกลางแปลง

เขาเห็นภาพเด็กคนหนึ่ง ซึ่งขณะนั้นยังเป็นเด็ก
แต่ในปัจจุบันนี้กำลังเข้าสู่วัยกลางคน มองเห็นสายตาคู่หนึ่ง
ซึ่งขณะนั้นกำลังไตร่ตรองกระดานหมากรุก แต่ปัจจุบันนี้
กำลังตรวจตรากระดานหุ้นอิเลคทรอนิคส์

ตรุษจีนปีนั้นเป็นช่วงที่เล้งปิดเทอมแล้ว และพ่อก็หยุดทำงานเนื่อง
จากเทศกาลดังกล่าว ตอนนั้นเล้งอายุได้ประมาณ 10 ขวบ ตอนบ่าย
อยู่ๆ พ่อของเล้งก็หยิบเอากล่องหมากรุกจีนมาวางบนโต๊ะแล้ว
เรียกเล้งเข้าไปหา


ป๊า : เล้งอยู่ว่างๆ มาเล่นหมากรุกจีนกับป๊าหน่อย
เล้ง : เล่นไม่เป็น อั๊วเล่นเป็นแต่หมากฮอส......... ป๊าเล่นหมากฮอสกับอั๊วละกัน
ป๊า : หมากฮอสมันไม่สนุก
เล้ง : หมากรุกจีนอั๊วไม่เคยเล่นอ่ะ
ป๊า : เดี๋ยวป๊าสอนให้ .....แป๊บเดียวก็เล่นเป็น
เล้ง : ก็ได้

เล้งตอบไปแบบแกนๆ โดยภายในใจเขารู้ดีว่า
เขาไม่ได้อยากเล่น เพราะลำพังหมากรุกไทยก็ยังไม่เคยเล่นและ
ก็ไม่เคยเห็นเพื่อนในวัยเดียวกันเล่นด้วย เห็นแต่ผู้ใหญ่เขาเล่นกัน
นี่หมากรุกจีน มีตัวหมากเป็นภาษาจีน ที่เขาเองก็ อ่านไม่ออกสักตัว
คงจะยิ่งยากขึ้นไปอีก แต่ก็ตอบรับพ่อไปด้วยความเกรงใจ


ตี่... เหมือนกับฮ่องเต้ ถูกกินเมื่อไหร่ ถือว่า แพ้ทันที
สือ... รูปเหมือน เครื่องบิน เดินทะแยงได้เฉพาะในกรอบนี้
เฉีย... หรือช้าง เดินได้เฉพาะจุดเหล่านี้
กือ... เหมือนเรือ ในหมากรุกไทย เดินตรง กินตรง
เบ้.... หรือ ม้า เหมือนในหมากรุกไทย เดินโขยกรอบตัว
เผ่า... ทำหน้าที่คล้ายปืนใหญ่ เดินตรง แต่ต้อง กินข้าม หมายถึงต้องมีตัวคั่น 1 ตัว
จุก... เหมือนพลทหาร เดินทีละก้าวห้ามถอยหลัง ข้ามฝั่งแล้วถึงเลี้ยวซ้ายขวาได้

พ่ออธิบายตัวหมากและกติกาคร่าวๆ ให้เล้งฟัง

เล้ง : จำยากอ่ะ....
ป๊า : ค่อยๆ เล่นเดี๋ยวก็จำได้หมด

พอเริ่มเดินหมากไปไม่กี่ก้าว

ป๊า : อ้าว...ทำไมเล้งเดินกือมาตรงนี้ล่ะ.......เผ่าป๊าอยู่ตรงนี้ กือจะโดนกินฟรีนะ
เล้ง : ก็อั๊วลืมไปอ่ะ..... ว่าเผ่ามันกินข้ามตัวได้ เห็นว่ามีจุกขวางอยู่แล้ว
ป๊า : .......เอากลับไปเดินใหม่ ลื้อต้องเรียนรู้กฏ และจดจำให้ขึ้นใจ

อีกสักพัก

ป๊า : อ้าว แล้วเดินเบ้มาเฉยๆ ทำไมตรงนี้
เล้ง : ก็ไม่รู้จะเดินตัวไหนอ่ะ
ป๊า : ลื๊อรู้ไม๊ เซียนหมากรุกที่เค้าเก่งๆ น่ะ เขานับก้าวเดินกันเลยนะ
บางทีแพ้หรือชนะ เพราะเดินช้าหรือเร็วกว่ากันในหมากตัวสำคัญ
แค่ก้าวเดียว เพราะฉะนั้น ลื้ออย่าเดินหมากอย่างไม่มีจุดหมาย
เล้งต้องคิดให้ดีๆ ในทุกตาที่เล้งเดิน ว่าจะเดินตัวไหน แล้วเดินเพื่ออะไร

เล้ง : ก็อั๊วไม่ใช่เซียนอ่ะ ... เล่นไม่เป็น...... ไม่เคยเล่นด้วย

แล้วสักพัก

ป๊า : ........กุน......
เล้ง : อะไรอ่ะ......ป๊า
ป๊า : กุน หมายถึง รุก.......... เล้งแพ้แล้ว.............. เล่นใหม่ ๆ

วันนั้นเล้งเล่นแพ้ติดต่อกันอีกหลายกระดาน จู่ๆ.........
น้ำตาของเด็กน้อยก็ไหลออกมา


ป๊า : เฮ้ย เล้งร้องไห้ทำไม ตรุษจีน เขาไม่ให้โศกเศร้า
เล้ง : ไม่เห็นสนุกเลย เล่นยังไงก็แพ้ตลอด...... อั๊วไม่เล่นแล้ว

พ่อของเล้งร้องเสียงหลง กับเหตุการณ์ที่เขาไม่คาดคิด แล้วเล้งก็ลุกหนีไป

ต่อมาอีกหลายสัปดาห์ พ่อก็ชวนเล้งเล่นหมากรุกจีนอีก


ป๊า : ป๊าเล่นมายี่สิบปี ก่อนที่จะหยุดเล่นไป ลื๊อเพิ่งเล่นหัดเล่นไม่กี่วัน
เล่นไปเรื่อยๆ อีกหน่อยก็เก่งกว่าป๊า

พ่อพูดให้กำลังใจเล้ง แต่เล้งตอบไปตามประสาเด็กแก่น ที่เรียนเลขเก่ง

เล้ง : ป๊าไม่ต้องมาโกหกอั๊วหรอก ต่อให้อั๊วเล่นอีกสิบปี
ป๊าก็เล่นไปอีกสิบปีเหมือนกัน กลายเป็นอั๊วเล่นทั้งหมดสิบปี
ป๊าเล่นทั้งหมดสามสิบปี ยังไงป๊าก็ต้องเก่งกว่าอั๊ว

แล้วพ่อก็หัวเราะในลำคอเบาๆ

ป๊า : .........ลื๊อนี่........เถียงเก่งจริงๆ......

หลังจากวันนั้น พ่อของเล้งก็เอ่ยปากชวนเล้งเล่นหมากรุกจีน
ทุกครั้งที่เห็นว่าเล้งอยู่ว่างๆ เขาเริ่มรู้สึกสนุกเพิ่มขึ้นบ้าง
เดินหมากได้คล่องขึ้น และแพ้ช้าลง แต่ด้วยความเป็นเด็ก
เล้งจะจดจำหมากที่เดินแพ้ได้อย่างฝังใจ แล้วเขาจะไม่เดิน
หมากรูปแบบเดิม.........ในสถานการณ์เดิมๆ อีก ซึ่งก็ได้ผล
เพราะเขาไม่แพ้พ่อในรูปหมากแบบเดิม
แต่เขาก็ยังแพ้พ่อในรูปแบบอื่นๆ อีก................. ไม่รู้จักจบจักสิ้น
แล้วเขาก็เริ่มหงุดหงิดอีกครั้ง


เล้ง : อั๊วเดินไม่ชนะป๊าซักที
ป๊า : เล้งต้องใจเย็นๆ ค่อยๆ เรียนรู้ ทำอะไรก็ตาม
เล้งต้องมองคนที่ทำมาก่อน แล้วให้นึกถึงคนที่จะมาทีหลังเล้งด้วย
เล้งเพิ่งหัดเล่น แล้วถ้าวันนี้เล้งเก่งเหมือนเซียนหมากรุกที่เขาเล่นมา
20-30 ปี มันจะเป็นไปได้เหรอ แล้วเล้งคิดดู ถ้าวันหน้าเล้งเล่นไป 20 ปี
แล้วมีเด็ก 10 ขวบเพิ่งหัดเล่นมาเล่นชนะเล้งในตอนนั้น เล้งจะรู้สึกยังไง

ป๊า : จำเอาไว้ คนที่เรียนรู้มาก่อนย่อมต้องมีอะไรที่เหนือกว่า
และคนที่ตามมาทีหลังก็ต้องมีบางอย่างที่ด้อยกว่า
อย่างน้อยก็คือ........................ประสบการณ์


คืนนั้นเขานอนหลับไม่สนิท ด้วยความขุ่นมัว
และกระวนกระวายในจิตใจจากกระดานหมากรุก

เช้าวันต่อมาที่โต๊ะอาหาร


เล้ง : อั๊วว่า ที่ป๊าไม่ไปเล่นกับคนอื่น เพราะป๊ากลัวแพ้
ชอบมาเล่นกับอั๊วเพราะเห็นอั๊วเล่นไม่ค่อยเป็น ป๊าจะได้ชนะทุกกระดาน
ป๊า : ชนะเล้ง แล้วป๊าได้อะไร
เล้ง : ได้แกล้งอั๊ว ไม่งั้นทำไมไม่เห็นป๊าไปเล่นกับคนอื่นเลย
ป๊า : ........กินข้าวเถอะ......... เดี๋ยวกับข้าวเย็นแล้วจะไม่อร่อย

อีกสักพักหนึ่ง ซึ่งจวนจะจบมื้อเช้านี้แล้ว

เล้ง : ป๊า......อั๊วเคยอ่านหนังสือมา เขาบอกว่าคนจีนงกวิชา
ชอบเก็บความรู้ไว้คนเดียวจนบางทีตายไปกับตัว
ป๊า : ......ยังไงอีก......
เล้ง : ลูกตัวเองบางทียังไม่สอนเลย บางคนก็สอนลูกรักแค่คนเดียว
ลูกที่เหลือไม่สนใจ เลือกที่รักมักที่ชัง วิชาหลายๆ อย่าง
ก็เลยตายไปพร้อมกับคนที่รู้....ทั้งเรื่องอาหาร....เรื่องยา... ..
แล้วก็อีกเยอะแยะ จริงหรือเปล่าป๊า
ป๊า : เล้ง.......สิ่งที่เล้งรับรู้มาน่ะไม่ผิด......
แต่มันไม่ถูกทั้งหมดหรอก....บางที.......มันก็มีเหตุผลเหมือนกัน
คนจีนน่ะ เขาจะไม่ถ่ายทอดวิชากันง่ายๆ เพราะ
ถ้ามันถ่ายทอดกันได้ง่ายๆ คนที่ได้รับก็อาจไม่รู้คุณค่า
อีกอย่าง สมัยก่อนเมืองจีน บ้านเมืองยังไม่เป็นปึกแผ่น
ผู้คนแบ่งเป็นก๊กเป็นเหล่า แต่ละชนเผ่าก็มีความรู้หรือวิชา
ในกลุ่มของตัวเอง เขาจะไม่ให้วิชาความรู้ของชนเผ่าตัวเอง
รั่วไหลไปให้คนอื่นหรอก....เพราะบางทีมันจะย้อนกลับ
มาทำร้ายตัวเองได้

และเขาถือว่า......วิชาอะไรก็ตามที่มีคุณอนันต์
ในทางกลับกันมันจะมีโทษมหันต์ เพราะประโยชน์
หรือโทษมันไม่ได้อยู่ที่ตัววิชา.......... มันอยู่ที่ตัวคน

พูดง่ายๆ ว่า วิชาความรู้น่ะมีค่า แต่คนที่จะได้รับถ่ายทอด
นั้นมีคุณค่าเพียงพอต่อความรู้นั้นหรือเปล่า แล้วถ้าคนได้รับ
การถ่ายทอดเอาไปใช้อย่างไม่เหมาะสม หรือไม่รู้คุณค่า
เจ้าของวิชานั่นแหละ...............จะมัวหมองและมีมลทิน



เล้งได้รับคำตอบ........แต่ยังไม่สบอารมณ์
...
...
...

(เรื่องโดย The Rounder จาก พันทิพย์ดอทคอม)

...
...

รอติดตามตอนที่ 2 เร็วๆนี้ครับ


















Create Date : 13 พฤศจิกายน 2551
Last Update : 13 พฤศจิกายน 2551 16:38:20 น. 88 comments
Counter : 1668 Pageviews.

 
เจิมซะเลย


โดย: เนระพูสี วันที่: 13 พฤศจิกายน 2551 เวลา:8:26:50 น.  

 
ยาวจัง เลยยังไม่ได้อ่าน ทำงานก่อนดีกว่า


โดย: เนระพูสี วันที่: 13 พฤศจิกายน 2551 เวลา:8:27:43 น.  

 
สวัสดีครับคุณลุงแอ็ด

หมากรุกเป็นศิลปะอีกอย่างหนึ่งที่ชาวจีนมักสอนให้ลูกหลานเล่น
เพื่อเรียนรู้กลยุทธ์และการพลิกแพลงปัญหา

รูปไม่ถูกใจ แต่พอคัดออกมาได้นิดหน่อยครับ
ยังไงรับรองนำมาให้ชมแน่นอนครับ อิอิอิ

ปีหน้าสงสัยไม่ไปแล้วครับ 5555








โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) วันที่: 13 พฤศจิกายน 2551 เวลา:8:30:50 น.  

 
รูปสวยค่ะ เรื่องเล่าน่าสนใจ ข้อคิดสอนใจแพรวพราวไปหมดเลย จะตามอ่านตอนต่อไปนะคะ




โดย: Oops! a daisy วันที่: 13 พฤศจิกายน 2551 เวลา:8:39:43 น.  

 


โดย: อุ้มสี วันที่: 13 พฤศจิกายน 2551 เวลา:9:01:50 น.  

 
สนุกจังค่ะ รออ่านตอนสองนะคะ

มีข้อคิดดีมากเลย เพลงประกอบก็เพราะ

บังเอิญหลงเข้ามาในบล็อกนี้น่ะค่ะ

สวัสดีตอนเช้าค่ะลุงแอ๊ด


โดย: discipula วันที่: 13 พฤศจิกายน 2551 เวลา:9:16:18 น.  

 
นู๋ดาวมาสวัสดีลุงแอ๊ดค่ะ

มาอ่านเรื่องราวน่าสนใจ...ดนตรีเพราะมากด้วยค่ะ




โดย: satineesh วันที่: 13 พฤศจิกายน 2551 เวลา:9:40:09 น.  

 


โดย: tai (taibangplee ) วันที่: 13 พฤศจิกายน 2551 เวลา:9:45:50 น.  

 
ลุงแอ๊ดใจดีวารีเอาบุญมา...ฝากนะเช้านี้ไปจังหันต์
...พระอาจารย์ที่เรือนไทยมาค่ะ.....
อาจาร์จะกลับอินเดียคืนนี้ค่ะ


โดย: ผู้ทำบุญเป็นอาชีพ (yoja ) วันที่: 13 พฤศจิกายน 2551 เวลา:10:55:21 น.  

 
ตัวอักษรอ่านยากไปนิดส์

แต่...ให้ข้อคิดดีค่ะ จะรอติดตามตอนต่อไปนะคะ


โดย: fungjai วันที่: 13 พฤศจิกายน 2551 เวลา:11:11:53 น.  

 
อ่านเพลินดีครับ


โดย: zmen วันที่: 13 พฤศจิกายน 2551 เวลา:11:16:04 น.  

 


โดย: พยัคฆ์ร้ายแห่งคลองบางหลวง วันที่: 13 พฤศจิกายน 2551 เวลา:12:45:41 น.  

 

แวะมาส่ง TAG เป็นปลื้มคนใน BLOGGANG
ซึ่งมีกติกา มีอยู่ว่า
1.คุณปลื้มใครในบล็อคแก็งค์
เขาเป็นใครจะเอ่ยชื่อหรือไม่ตามสะดวก
2.ปลื้มเขาเพราะอะไร
บรรยายเกี่ยวกับคนที่คุณปลื้มแบบสั้นๆ หรือยาวตามสะดวก
3. แล้วส่ง TAG นี้ต่อไปเจ้าค่ะ

โดย: อุ้มสี วันที่: 13 พฤศจิกายน 2551 เวลา:12:50:13 น.  

 
หมากรุกจีนตัวกลม ๆ นี่น้องชายเคยสอนให้เล่น
แต่สรุปแล้วกลับสนใจแต่ชื่อเรียก และหน้าตาของตัวหมาก รวมทั้งวิธีการเดินของแต่ละตัวเท่านั้น ซึ่งตอนนี้ก็ลืมไปหมดแล้ว ไม่ได้สนใจอยากจะเล่นเสียเท่าไหร่ พอน้องชวนเล่นทีไร ก็จะขอขานชื่อหมากก่อนทุกที ด้วยความสนุกมากกว่า
....
ส่วนหมากรุกไทย ยังเล่นได้อยู่ แต่เล่นกี่ครั้ง และไม่ว่าจะเล่นกับใคร ก็แพ้ทุกครั้งกับทุกคนไป อิอิ

หมากรุก น่าจะเหมาะกับผู้เดินหมากที่รอบคอบและใจเย็นในการที่จะรอ..เพื่อวางหมากแต่ละตัว รวมทั้งรอ..ผู้เล่นอีกฝ่ายได้ครุ่นคิดไตร่ตรองด้วย
....

ไม่ได้ไปลอยกระทงที่ไหนค่ะ


โดย: MeMoM วันที่: 13 พฤศจิกายน 2551 เวลา:12:52:52 น.  

 
สวัสดีค่ะลุงแอ๊ด

ชอบจังเลยค่ะ อ่านแล้วให้ความรู้สึกเหมือนฟังขงเบ้ง เล่าปี่ โจโฉ สอนหลาน
แล้วก็ทำให้นึกถึงเรื่องอยู่กับก๋งด้วย เป็นเรื่องที่พิมชอบมากๆ อ่านหนังสือเรื่องนี้มาแต่เด็กๆ


เมื่อวานพิมก็ไม่ได้ไปลอยกระทงหรอกจ้าลุง
ได้แต่เตรียมกระทงวัสดุธรรมชาติแบบย่อยสลายได้เอง มาตกแต่งดอกไม้ ใส่เหรียญใส่ผม แล้วอธิษฐานฝากแดดดี้ของลิงน้อยกับเจ้าลิงน้อยไปลอยที่โรงเรียนแทน (ที่ร.ร.เค้ามีคลองใกล้ๆน่ะค่ะ)
กลางคืนนอนดูน้องแอฟ เรื่อง"ใจร้าว"อยู่ที่บ้านดีกว่า
ไม่ชอบเบียดคนเยอะๆค่ะ ที่สำคัญวันรุ่งขึ้นก็ไม่ใช่วันหยุด ยังต้องตื่นเช้ากันอีก แค่คิดก็เหนื่อยแล้วววค่ะ


โดย: ม่านฟ้านาคราช วันที่: 13 พฤศจิกายน 2551 เวลา:13:43:18 น.  

 
เมื่อก่อนชอบเล่นมากเลยครับ...

พยายามหาหนทางให้ ซัง เผ่า กุน ให้จงได้

แต่บางทีก็เอามาเล่น เลี้ยบตุ่ย หลังห้องเรียน

ลุงแอ๊ดเล่นเป็นป่าวฮะ..







โดย: จ่าหมาน วันที่: 13 พฤศจิกายน 2551 เวลา:17:32:39 น.  

 


สวัสดีค่ะลุงแอ๊ด
ตอนแรกว่าจะอ่านให้จบ อ่านไปเรือ่ยๆ ชักไม่ไหว ขออนุญาตพักก่อนนะคะ แหะๆ....สายตาทำงานหนักไม่ได้ค่ะ

ปอแวะมาเสริฟกาแฟค่ะ
ไม่รู้ว่าแก้วนี้เคยเสริฟไปหรือยัง อิอิ (บางทีแต่งไว้แล้วก้อลืมว่าเอามาใช้หรือยังอ่ะค่ะ แหะๆ..)

งุงิ ^ ^


โดย: Butterflyblog วันที่: 13 พฤศจิกายน 2551 เวลา:17:37:45 น.  

 
เพลงเพราะจังค่ะ ฟังไปหลายรอบแล้ว
บทความดีมากมาย จะรออ่านตอนต่อไปนะคะว่าป๊าจะสอนอะไรให้กับเล้งบ้าง


โดย: สีฟ้าใส วันที่: 13 พฤศจิกายน 2551 เวลา:19:35:39 น.  

 
อ่านเพลินและได้ข้อคิดดีมากค่ะ ลุงแอ๊ด

หมากรุก เป็นเกมส์ที่ละเมียดละไมนะยุ้ยว่า

คิดให้รอบ และเล่นอย่างมีวินัย


โดย: หยุ่ยยุ้ย วันที่: 13 พฤศจิกายน 2551 เวลา:19:49:50 น.  

 
ไม่ได้ไปลอยกระทงหรอกครับ ฝนตก ยังไงก็ตามคนก็แน่นทุกที่ 55


โดย: ลุงแมว วันที่: 13 พฤศจิกายน 2551 เวลา:20:16:27 น.  

 
คนจีนมีความเป็นปราชญ์อยู่ในสายเลือดจริงๆ

ตอนนี้เล้งยังไม่สบอารมณ์

หวังว่าคำตอบตอนหน้า คงสบอารมณ์เล้ง

รออ่านตอนต่อไปค่ะ....

........................................

วันนี้อัพบล็อกเรื่องสั้น...ลุงแอ๊ดช่วยไปอุดหนุนหน่อยนะคะ...



โดย: ทากชมพู วันที่: 13 พฤศจิกายน 2551 เวลา:20:19:09 น.  

 
^
^
มีคนเอาตัวหมากจีน มาเล่นเลี๊ยบตุ่ยด้วยอ่ะ


โดย: MeMoM วันที่: 13 พฤศจิกายน 2551 เวลา:20:38:37 น.  

 
https://www.bloggang.com/mainblog.php?id=the-universal-thought&month=13-11-2008&group=8&gblog=1


ส่งเทียบเชิญถึงที่ค่ะ ลุงแอ๊ด

ร้อยเรื่องสั้นของพี่อัยย์

คืนนี้ลงเรื่องแรกค่ะ

ไปเมียงมองดูก่อนนะคะ

เรื่องต่อไป ค่อยเอาปลาหมึกย่างไปขายค่ะ


โดย: หยุ่ยยุ้ย วันที่: 13 พฤศจิกายน 2551 เวลา:20:45:29 น.  

 


มาส่งลุงแอ๊ด เข้านอนค่ะ
นอนหลับฝันดี นะคะ


โดย: มินทิวา วันที่: 13 พฤศจิกายน 2551 เวลา:21:26:28 น.  

 
ให้ข้อคิดดีค่ะ คุณลุง

เคยได้ยินมาเหมือนกันค่ะ
ว่าจะสอนวิชาให้แต่กับลูกชายมากกว่าลูกสาว
เพราะลูกสาวแต่งออก
ขณะที่ลูกชายแต่งเข้า
จริงหรือเปล่าค่ะ
แต่จะตามอ่านภาค 2 ค่ะ





โดย: Fullgold วันที่: 13 พฤศจิกายน 2551 เวลา:22:11:26 น.  

 




"November Rain"..ได้ยินเพลงนี้เลยไปเอารูปที่อ่าวประจวบ
เช้าวันฝนพร่ำ..มาฝากกันค่ะ


โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 13 พฤศจิกายน 2551 เวลา:22:54:41 น.  

 
สวัสดีค่ะลุงแอ๊ด
โอ๋ไม่สบายยังไม่หายเลยค่ะ ตาก็ยังเจ็บ แล้วยังเป็นหวัดอีก แต่คืนนี้หลับไม่ลงจริง ๆ ขออาศัยพื้นที่บ้านลุงแอ๊ดนะค่ะ (ขออภัยเพื่อนบ้านท่านอื่นด้วยที่รบกวนพื้นที่)

เรื่องนี้ก็เริ่มมาได้พักใหญ่แล้วหล่ะค่ะ แต่วันนี้ทำท่าจะบานปลายค่ะลุงแอ๊ด น้องชายโอ๋ออกจากงานมาได้จะครบปีแล้วก็ไม่ยอมหางานใหม่ แต่อยากมีกิจการเป็นของตนเองแต่ความรู้ทางธุรกิจเป็นศูนย์ เพราะดันเรียนจบวิทยาศาสตร์ พอเสนอแนวคิดการทำธุรกิจที่เขาอยากทำกับคุณพ่อซึ่งมีประสบการณ์ทางการค้ามาสี่สิบปีก็เป็นเรื่อง โดยเฉพาะวันนี้
เมื่อลูกชายกับคุณพ่อมองผลส้มคนละมุม คนนึงก็มองผลส้มจากด้านข้างส่วนอีกคนก็มองผลส้มจากด้านบน
คุณพ่อกับคุณลูกเถียงกันหน้าดำคร่ำเคร่ง คุณพ่อบอกรอดยากไร้ประสบการณ์ ส่วนลูกชายบอกว่ากำไรเห็น ๆ ทั้งที่ไม่มีประสบการณ์และข้อมูล
หน้าที่ลูกสาวคนโตไกล่เกลี่ย(เพราะคุณแม่หนีไปนอนเฉยเลย) ก่อนอื่นต้องทำให้ทั้งสองฝั่งแยกออกจากกันก่อนที่จะวางมวย จริง ๆ ก็คงไม่ถึงขั้นชกกันหรอกค่ะ แต่โอ๋ไม่อยากให้เถียงกันรุนแรงจนมองหน้าไม่ติด และไม่อยากให้น้องเตลิดด้วย เพราะเด็กผู้ชายอีโก้เขาสูง
เริ่มจากฟังความคิดของเขาว่าอยากทำอะไรกันแน่ เอาข้อมูลมาให้เจ่เจ้ดูละกัน ถ้าข้อมูลแน่นพอ แล้วจะขอไปสำรวจตลาดให้ก่อน โน้มน้าวจนน้องชายถอยทัพกลับห้องตัวเองไปและรับปากว่าจะเอาข้อมูลมาให้ดู

เมื่อได้อยู่กันสองคนพ่อลูก ก็คงต้องเริ่มกล่อมพ่อ เพราะดูเหมือนพ่อจะกังวลจนนอนไม่หลับซะแล้ว โอ๋บอกกับพ่อว่าให้พ่อลองนึกย้อนดูว่าตอนพ่ออายุเท่ากับน้องชายโอ๋ก็คงมีความคิดหลายอย่างที่ค้านกับคุณปู่ นั่นเพราะตอนนั้นมุมมองของพ่อคือลูกชายที่ไร้ประสบการณ์ และมุมมองของคุณปู่ก็อยู่ในฐานะพ่อที่มีประสบการณ์ แต่เมื่อวันเวลาผันผ่านตอนนี้คุณพ่อใช้มุมมองของคนเป็นพ่อที่มีประสบการณ์ และน้องชายก็ใช้มุมมองของคนเป็นลูกมอง เมื่อมองกันคนละมุม ก็เลยทำให้ทะเลาะกันไม่จบและก็ทำให้โกรธกัน ซึ่งไม่มีประโยชน์เลย เพราะจะทำให้ช่องว่างระหว่างพ่อกับลูกห่างกันออกไปอีก วิธีเดียวก็คือทำให้มุมมองของคนทั้งสองที่มองคนละมุมเป็นมุมเดียวกัน เพื่อไม่ให้เกิดช่องว่างระหว่างกัน สรุปว่าให้น้องชายเอาข้อมูลมา แล้วเรามาช่วยระดมสมองกัน ถ้าดีเราก็ลงมือ แต่ถ้าไม่ไหวเราก็ถอย ไม่ใช่เรายอมแพ้ แต่เพื่อตั้งหลักและเริ่มคิดกันใหม่ก็ได้ คุณพ่อยอมกลับไปนอน

แต่ตอนนี้กลับเป็นโอ๋เองที่เครียดจนนอนไม่หลับ เพราะคุณพ่อเริ่มพูดออกมาก่อนไปนอนว่า ไม่น่ามีลูกคนนี้เลย โอ๋ไม่อยากให้พ่อคิดอย่างนี้เลยค่ะลุงแอ๊ด เพราะถ้ามองในมุมกลับกัน ถ้าโอ๋ได้ยินคำพูดนี้จากคุณพ่อโอ๋คงเสียใจมาก และนี่จะเป็นจุดเริ่มต้นที่สำคัญที่ทำให้เด็กคิดที่จะทำอะไรให้พ่อแม่เสียใจ เพราะเด็กทุกคนก็อยากเป็นเด็กดี เป็นที่รักของพ่อแม่ และอยากให้พ่อแม่ภูมิใจกับเราเสมอ การมีน้องชายถึงแม้จะรู้สึกเป็นภาระ แล้วก็มีเรื่องกวนใจบ้าง แต่ก็ทำให้โอ๋รู้สึกว่าตัวเองมีค่ามาก เพราะได้รู้จักการเป็นผู้ให้ รู้จักให้อภัย แล้วก็ทำให้เรารู้สึกว่าเขามีมุมมองแปลก ๆ แบบที่เด็กผู้หญิงไม่มี มีเพื่อนหลายคนที่บอกว่าโอ๋แปลกที่สนิทกับน้องชาย ก็เพราะเรามีกันแค่สองพี่น้องงัยค่ะลุงแอ๊ด

เฮ้อ ขอบคุณนะค่ะลุงแอ๊ดที่เอื้อเฟื้อพื้นที่ แล้วก็ยังร่ำรวยน้ำใจไปเยี่ยมที่บ้าน ทั้งที่พักนี้โอ๋ห่างหายไปเลย ขอบคุณจริง ๆ ค่ะ

ปล.ที่อ่านวันนี้เข้ากับเหตุการณ์ของโอ๋จริง ๆ แต่คุณพ่อกับน้องชายตอนนี้เล่นหมากกันคนละกระดานหน่ะค่ะ ส่วนโอ๋ก็คงต้องพยายามให้ทั้งสองคนมาเล่นกันในกระดานเดียวกัน และที่สำคัญไม่ล้มกระดานไปซะก่อน จะมาตามอ่านภาคต่อนะค่ะ


โดย: oa (rosebay ) วันที่: 13 พฤศจิกายน 2551 เวลา:23:07:46 น.  

 
สนุกดี

ไว้มาหาอีกคะ


โดย: sysee วันที่: 13 พฤศจิกายน 2551 เวลา:23:35:04 น.  

 


หวัดดีค่ะ ลุงแอ๊ด

กาญเล่นหมากรุกเป็นค่ะ
แต่หมากรุกจีนยิ่งดูยิ่ง งง

ลุงแอ็ดสบายดีนะคะ
ว่างก็ไปเดินเล่นนครวัดด้วยกันค่ะ


โดย: ข้ามขอบฟ้า วันที่: 14 พฤศจิกายน 2551 เวลา:0:58:23 น.  

 
>

มาปลุกลุงแอ๊ดแต่เช้าค่ะ
ถึงบ้านเราจะยังไม่มีหิมะ
แต่มิน..ขอสร้างบรรยากาศหน่อย นะคะ ฮ่า ๆ ๆ
จะคอยติดตามตอนต่อไป เพราะ
มินอยากรู้ว่าป๊าจะสอนอาไรเล๊งค่ะ..


โดย: มินทิวา วันที่: 14 พฤศจิกายน 2551 เวลา:5:07:50 น.  

 
สวัสดียามเช้าครับคุณลุงแอ็ด








โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) วันที่: 14 พฤศจิกายน 2551 เวลา:7:55:30 น.  

 
นู๋ดาวมาสวัสดีลุงแอ๊ดค่ะ



โดย: satineesh วันที่: 14 พฤศจิกายน 2551 เวลา:8:31:03 น.  

 
ลุงแอ๊ดใจดี

สวัสดีวันศุกร์...ที่ 14 พฤศจิกายน 2551 ค่ะ

วันนี้หลวงปู่ สอ พันธฺโล...มาพักที่บ้านเรือนไทย... ซ.ลาดพร้าว 57/1 ค่ะ


พรุ่งนี้จังหันต์เช้านะค่ะ ขอเชิญญาติธรรมทั้งหลาย...ไปกราบท่านนะค่ะ

ส่วน จขบ..นั้นต้องไปทำดอกไม้ถวายหลวงปู่ค่ะ


โดย: yoja วันที่: 14 พฤศจิกายน 2551 เวลา:8:47:53 น.  

 
สวัสดีครับ ลุงแอ๊ต

เช้านี้ที่สงขลา อากาศหนาวมากครับ ฝนก็ตกด้วย รักษาสุขภาพด้วยนะครับ

หมารุก ผมเคยหัดเล่นได้ พองูๆปลาๆ เล่นกับเพื่อนที่ไรแพ้ทุกที เหมือนกกัน

ผมชอบเล่นหมากฮอส เพราะง่ายกว่า แต่ถ้าหากคิดให้ลึกซึ้ง หมากรุกจะต้องวางแผนกว่ากันมาก อย฿่ที่ว่าใครจะชอบแบบใหน

สวัสดีครับ


โดย: คนตาพิการ วันที่: 14 พฤศจิกายน 2551 เวลา:9:07:58 น.  

 
มาเสพข้อมูลคร่าคุณลุงแอ๊ด ช่วงนี้อากาศเริ่มหนาว รักษาสุขภาพด้วยคร่า


โดย: กัญจนา วันที่: 14 พฤศจิกายน 2551 เวลา:9:30:10 น.  

 


เล้งเถียงเก่งจริงๆ นะคะลุงแอ๊ด อิอิ
ยังอ่านไม่จบค่ะ ไว้เข้ามาอ่านใหม่วันหน้าค่ะ งิงิ

กาแฟสำหรับวันศุกร์ที่เย็นสบายมาเสริฟแล้วค่ะ งุงิ ^ ^


โดย: Butterflyblog วันที่: 14 พฤศจิกายน 2551 เวลา:12:41:41 น.  

 
เพลงเพราะจังเลยค่ะลุง
อากาศเย็นรักษาสุขภาพนะคะ


โดย: kai (aitai ) วันที่: 14 พฤศจิกายน 2551 เวลา:13:17:53 น.  

 
สวัสดีค่ะลุงแอ๊ด
เล่นหมากรุกไม่เป็นทั้งของไทยและจีนค่ะ ลุงแอ๊ด อิอิ
ลุงแอ๊ดสบายดีนะค่ะไม่ได้ทักทายกันนานแล้วนะค่ะ


โดย: กชมนวรรณ วันที่: 14 พฤศจิกายน 2551 เวลา:13:49:22 น.  

 
ชอบแนวคิดของคนจีนค่ะ จะรออ่านต่อนะคะ



โดย: vanilla_ole วันที่: 14 พฤศจิกายน 2551 เวลา:14:03:40 น.  

 
คลิกๆๆ รูปสวยๆน่ารักๆไว้ส่งต่อเพียบ...


แวะมาทักทายค่ะลุงแอ๊ด

วันหยุดไปเที่ยวไหนเปล่าคะ


โดย: ม่านฟ้านาคราช วันที่: 14 พฤศจิกายน 2551 เวลา:14:05:46 น.  

 
ดีคะลุงแอ๊ด ขอบคุณค่ะ ที่แวะไปเยี่ยม อิอิ ลอยกระทงที่ผ่านสนุกไหมค่ะ




คลิกๆๆ รูปสวยๆน่ารักๆไว้ส่งต่อเพียบ...


โดย: นู๋หญิงจ๋า วันที่: 14 พฤศจิกายน 2551 เวลา:14:22:39 น.  

 
สวัสดีค่ะ เจนนี่แวะมาเยี่ยมค่ะ และมาขอบคุณ ที่เข้าไปอวยพรวันเกิดให้เจนนี่ที่บล็อคนะคะ ขอให้คำอวยพรดีดีของทุกคน จงย้อนกลับมาหาเพื่อนๆทุกคนเช่นกันน่ะคะ

วันลอยกระทงที่ผ่านมา ไปเที่ยวลอยกระทงที่ไหนกันมาบ้างคะ มาเล่าสู่เจนนี่ฟังบ้างน๊า ส่วนเจนนี่ ยุ่งกับการทำกระทงขายค่ะ ฮิฮิ ว่างๆแวะเข้าไปชมกระทงฝีมือของเจนนี่และบรรยากาศในวันขายกระทงของเจนนี่ได้ที่บล็อคน่ะคะ

ไว้เจนนี่ว่างๆเจนนี่จะแวะมาเยี่ยมทักทายอีกน่ะ ขอบคุณอีกครั้งค่ะ


โดย: สาวอิตาลี วันที่: 14 พฤศจิกายน 2551 เวลา:16:17:51 น.  

 


ศุ ก ร์ สำ ร า ญ เ บิ ก บ า น ใ จ ค่ ะ

แวะมาทักทายช่วงบ่าย

เรื่องเล่าน่าสนใจค่ะลุงแอ๊ด จะตามมาอ่านตอน 3 ต่อค่ะ

ดูแลสุขภาพ และทำงานในวันศุกร์นี้อย่างมีความสุขนะคะ




โดย: ร่มไม้เย็น วันที่: 14 พฤศจิกายน 2551 เวลา:16:19:20 น.  

 
วันนี้ยุ้ยมีความสุขใจจังเลย ลุงแอ๊ด

ได้ทำอะไรดีๆตั้งแต่เช้าจรดเย็นเลยค่ะ

ชื่นอกชื่นใจจริงๆ .................


โดย: หยุ่ยยุ้ย วันที่: 14 พฤศจิกายน 2551 เวลา:19:54:43 น.  

 
สุดๆเลยครับคุณลุงแอ็ด

เด็กๆดูสนุกสนานกับการเป็นดาราหน้ากล้องมากๆครับ 5555




โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) วันที่: 14 พฤศจิกายน 2551 เวลา:20:23:51 น.  

 
เล่นเป็นแต่หมากฮอส
หมากรุกท่าทางจะยาก...

ชอบที่ป๊าบอกเล้งว่า อย่าเดินหมากอย่างไม่มีจุดหมาย

จริงนะ จะทำอะไรต้องคิดทุกย่างก้าว...

แต่บางครั้ง เราก็อยากเปะปะไปก่อนบ้างเหมือนกัน...เพราะคิดมากๆ มันเหนื่อย

มั่วๆไปบ้าง แล้วค่อยไปคิดแก้ปัญหาเอา

...........ชีวิต ไม่มีสูตรสำเร็จ...

คห 44 ชอบพูดไม่เคลียร์...ไม่รู้ได้ทำอะไรดีๆ...


โดย: อัยย์ IP: 115.67.46.255 วันที่: 14 พฤศจิกายน 2551 เวลา:20:26:13 น.  

 

สวัสดีค่ะ..คุณ.ลุงแอ๊ดใจดี..
วารี มาชวน ชาว..bloggang...


โดย: yoja วันที่: 14 พฤศจิกายน 2551 เวลา:20:59:01 น.  

 
ผมเอาเครื่องเล่นไปให้ตอนสิบโมง
ประมาณเที่ยง
ครูโทรมาเล่าให้ฟังว่า
เด็กๆเล่นกันเหมือนจะให้พังในวันนี้เลยครับ 5555


ตื่นเต้นและดีใจกันมากครับคุณลุงแอ็ด




โดย: กะก๋า ฮา 3 สายสะพาย (กะว่าก๋า ) วันที่: 14 พฤศจิกายน 2551 เวลา:21:01:00 น.  

 
ดีจังครับ มีเรื่องสั้นดีๆให้อ่านด้วย แต่เปิดมาที่แรก
นึกว่าก้อนขนมโก๋ อิอิ หนูหล่อเห็นแก่กินอ่ะครับ

ชอบภาพในกล่องคอมเม้นท์นี่จังครับคุณลุง

แล้วจะมาตามอ่านตอนจบครับ

อากาศเย็นมากแล้ว รักษาสุขภาพด้วยนะครับ




โดย: หนูหล่อ (nulaw.m ) วันที่: 14 พฤศจิกายน 2551 เวลา:22:24:24 น.  

 
มาดูว่าภาคสองมาหรือยัง อิอิ
ฝันดีนะคะ



โดย: Fullgold วันที่: 14 พฤศจิกายน 2551 เวลา:22:37:23 น.  

 
สวัสดีเจ้าลุงแอ๊ด

อ่านแล้วได้ข้อคิดหลายๆอย่างเลย
ไว้จะแวะมาอ่านอีกนะเจ้า


โดย: แม่เฮือน วันที่: 14 พฤศจิกายน 2551 เวลา:23:18:07 น.  

 
กำลังสนุกครับลุงแอ๊ด
ผมก็เล่นเป็นแต่หมากฮ๊อต เหมือนกันครับ
หมากรุก ไทย จีน ฝรั่ง เล่นไม่เป็น แต่พอจะรู้เหมือนที่อธิบายไว้
ตัวนั้นเดินอย่างงั้นอย่างงี้
เพียงแต่ไม่เคยเล่นกะใครจริงๆ จังๆ

พ่อของเล้งนี่ช่างน่าเลื่อมใสจริงๆ ครับ
ตอนแรกอ่านที่จัดหนังสือ คิดว่าเป็นลุงแอ๊ดซะอีก


โดย: dj booboo วันที่: 15 พฤศจิกายน 2551 เวลา:1:49:58 น.  

 
สวัสดียามเช้าครับคุณลุงแอ็ด










โดย: ก.วรกะปัญญา (กะว่าก๋า ) วันที่: 15 พฤศจิกายน 2551 เวลา:6:13:43 น.  

 
บรรยากาศวันหยุดเสาร์อาทิตย์นี้คงเป็นวันหยุดที่มีบรรยากาศเศร้ามากๆของชาวไทยทั้งประเทศเลยนะคะลุงแอ๊ด
นู๋ดาวดูถ่ายทอดพระราชพิธีไปน้ำตาก็จะไหลไป....แห่ะๆ




โดย: satineesh วันที่: 15 พฤศจิกายน 2551 เวลา:8:51:41 น.  

 



ดี.แวะมาหลังไมค์ค่ะลุงแอ๊ด
ตอนแรกเห็นเรื่องยาว
ว่าจะไม่อ่านวันนี้
แต่พอเห็น...เล้ง แปลว่า มังกร
เลยเริ่มอยากรู้ต่อว่า...
แล้วเรื่องนี้จะเล่าอะไรต่ออีก
เลยอ่านจนจบ

ทำให้ดี.นึกถึงเรื่องตัวเองเรื่องนึงขึ้นมา
เกี่ยวกับความรู้

ก่อนหน้านี้ พี่สาวดี.
จริงๆแล้วเป็นพี่ของเพื่อนรักที่ดี.อยู่ด้วยทุกวันนี้
เขาทำงานสายที่ดี.กำลังทำอยู่
พี่เขาสอนอะไรให้ดี.มากมาย
ในขณะที่ไม่สอนน้องสาวเขาเลย
เหตุผลก็คือ...เพราะดี.สนใจจริงๆ
แต่น้องเค้าไม่ได้รักทางนี้
ดี.เลยได้วิชามา ส่วนเพื่อนดี.รักทางอื่นก็ทำอย่างอื่น

เหมือนอย่างในเรื่องนี้เลย
การถ่ายทอดวิชา
ไม่ใช่ว่าจะให้ใครก็ได้
แต่ต้องเป็นคนที่เหมาะสม และพร้อมที่จะเรียนรู้จริงๆ




โดย: ^^♥ (มัชชาร ) วันที่: 15 พฤศจิกายน 2551 เวลา:9:55:58 น.  

 
วันนี้่คงถ่ายทอดพระราชพิธีทั้งวันเลยนะครับลคุณลุงแอ็ด



โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) วันที่: 15 พฤศจิกายน 2551 เวลา:10:04:56 น.  

 
สวัสดีค่ะลุงแอ๊ด เข้ามาเยี่ยมทักทาย
และมาบอกว่าเปิดเทอม ไม่ใช่ปิดจริงๆด้วย
แต่สงสัยพิมพ์ไปตามใจหน่ะค่ะ (ใจอยากให้ปิด อิอิ)

เรื่องราวน่าสนใจดีค่ะ อ่านคร่าวๆ
แต่จะมาอ่านอีกครั้งค่ะ พักสักตาสักแป๊ปก่อน
คงยังพอมีเวลา ยังไม่อัพตอนสองใช่มั๊ยคะ
(ถามอย่างมีเลศนัย บอกเป็นนัยๆว่าอย่าเพิ่งอัพบล็อกนะคะ)

ปล.ไม่ได้เข้ามาบ่อย ยังไปห้ามเค้าอีกเรา แหะๆ


โดย: ปางหวัน วันที่: 15 พฤศจิกายน 2551 เวลา:10:35:23 น.  

 
วันนี้ลุงแอ๊ด คงเฝ้าทีวีไม่ห่าง .......

หากเข้าบล็อกแล้ว

แวะไปดูหลังไมค์ด้วยนะคะ

วันนี้ยุ้ยตื่นสายมากๆ เพราะทดแทนกับเมื่อวาน

และปวดเมื่อยตั้งแต่ต้นขาลงมาเลยค่ะ

สังขารหนอ ไม่เที่ยงจริงๆ


โดย: หยุ่ยยุ้ย วันที่: 15 พฤศจิกายน 2551 เวลา:11:43:09 น.  

 
สวัสดีวันหยุดค่ะ....ลุงแอ๊ดใจดี...เช้านี้.... วารี... ไปจังหันต์...
....หลวงปู่ที่เรือนไทยค่ะ...
...กลับมาแล้วค่ะเอาบุญมาฝาก


โดย: yoja วันที่: 15 พฤศจิกายน 2551 เวลา:12:18:50 น.  

 



เชิญร่วมน้อมส่งเสด็จสู่สวรรคาลัยกับร่มไม้เย็นค่ะ

ดูแลสุขภาพ และพักผ่อนในวันหยุดอย่างมีความสุขนะจ๊ะ




โดย: ร่มไม้เย็น วันที่: 15 พฤศจิกายน 2551 เวลา:13:58:48 น.  

 
สวัสดีค่ะ ลุงแอ๊ด
อ่านเรื่องราวเหล่านี้ พร้อมกล่อมด้วยเพลงบรรเลงจีนเบาๆ ชอบจังค่ะ
อ่านจนจบแล้ว ไม่ได้นึกถึงใครไกลเลย เป็นคนใกล้ๆ ตัวนี่เองหล่ะค่ะ
น้องภูลูกชายคนเล็ก 11 ขวบ แต่ค้าเห็นอาเล่นหมากฮอต หมากข้าม
ความสนใจของเด็กวัย 7-8 ขวบอยากลองบ้างก็แพ้ทุกที
และก็ร้องไห้เหมือนเล้งเลย..ก็ได้แต่ปลอบว่า..อยากเก่งต้องฝึกเรื่อยๆ
แต่วันรู้ดีว่าลูกคนนี้ ตั้งใจอะไรแล้ว ก็ฝึกอยู่นั่น ทั้งน้ำตาค่ะ
ไม่ว่าเกม ของเล่นหรืออะไรก็แล้วแต่
จนเดี๋ยวนี้เค้าเก่งชนะหลายคนแล้วหล่ะค่ะ

ตีปิงปองก็ใช่ ตีไปร้องไห้ไป
วงเหล็กที่มีพลาสติกสีๆ ที่ต้องเอามือตีให้วงสีเล็กๆ หมุนตลอดพร้อมหมุนวงเหล็กไปด้วย
ก็ตีจนมือบวมมาแล้วค่ะ เดี๋ยวนี้ลีลามากมายเลย
ยกผ่านแขน ผ่านขา สนุกสนาน คนอื่นทำไม่ได้

ทุกอย่างล้วนแล้วแต่ต้อง ตั้งใจ ฝึกฝน หมั่นเพียร ทั้งนั้นนะคะ


โดย: Jiji&Kaka วันที่: 15 พฤศจิกายน 2551 เวลา:15:33:58 น.  

 
คลิกๆๆ รูปสวยๆน่ารักๆไว้ส่งต่อเพียบ...


โดย: นู๋หญิงจ๋า วันที่: 15 พฤศจิกายน 2551 เวลา:17:26:50 น.  

 
สวัสดีค่ะลุงแอ๊ด

วันนี้พิมก็ไม่ได้ไปเที่ยวไหน

ได้แต่พาเจ้าลิงน้อยไปเรียนศิลปะ แล้วก็รีบกลับมาดูถ่ายทอดสดพิธีส่งเสด็จฯ สู่สวรรคาลัยค่ะ

ลุงก็คงเฝ้าอยู่หน้าจอเช่นกันใช่มั้ยคะ

รักษาสุขภาพนะคะ


โดย: ม่านฟ้านาคราช วันที่: 15 พฤศจิกายน 2551 เวลา:20:36:53 น.  

 
วันนี้อยู่บางแคค่ะ

...วันหยุด ...ลุงแอ๊ดไม่อัพตอน 2 เหรอ?

................

เพิ่งดูสามก๊ก...ที่เหลียงเฉาเหว่ยเล่นเป็นจิวยี่

ไม่ไหว ติดหล่อเกินนนน......
เจอคนพากย์เก๊กเสียงหล่อเข้าอีก...กุ้ม...!


โดย: ทากชมพู วันที่: 15 พฤศจิกายน 2551 เวลา:21:20:24 น.  

 
ในที่สุดก็มาอ่านจนจบ
เรื่องนี้ให้ข้อคิดน่าสนใจมากๆ
คราวนี้ก็ได้ฤกษ์รอตอนสอง


โดย: ปางหวัน วันที่: 15 พฤศจิกายน 2551 เวลา:21:47:33 น.  

 
ขอบคุณค๊าลุง

แอ๊ดน้องนุ่นขอให้ลุงแอ๊ดมีความสุขเช่นกันน๊าค๊า


โดย: น้องนุ่นเองจ้าๆๆ (นางมารร้ายจีจี้ ) วันที่: 16 พฤศจิกายน 2551 เวลา:0:26:01 น.  

 


หวัดดีเช้าวันอาทิตย์ ที่อากาศดีจังเลยค่ะ ลุงแอ๊ด
มีความสุข กับวันหยุดพักผ่อน นะคะ


โดย: มินทิวา วันที่: 16 พฤศจิกายน 2551 เวลา:7:51:15 น.  

 


สวัสดียามเช้าค่ะ คุณลุงแอ๊ด

บรรยากาศของความเศร้ารายล้อมอยู่รอบตัว แม้แต่ฟ้าก็พลอยหม่นเศร้าด้วย น้อมส่งเสด็จแล้วคิดถึงพระองค์ท่านจังนะคะ ต่อไปนี้ไม่มีอีกแล้วนางฟ้าที่ทรงเหนื่อยยากเพื่อพวกเราชาวไทย ... เศร้าจังค่ะ

เข้าใจแล้วค่ะ ที่บอกว่าเดินหมากรุกยังต้องคิด แล้วมากชีวิตยิ่งต้องคิดมากกว่า ขอบคุณค่ะ ขอบคุณ

มีแต่ความสุขใจนะคะ



โดย: ทิวาจรดราตรี วันที่: 16 พฤศจิกายน 2551 เวลา:8:36:53 น.  

 
คลิกๆๆ รูปสวยๆน่ารักๆไว้ส่งต่อเพียบ...



คลิกๆๆ รูปสวยๆน่ารักๆไว้ส่งต่อเพียบ...



คลิกๆๆ รูปสวยๆน่ารักๆไว้ส่งต่อเพียบ...


โดย: นู๋หญิงจ๋า วันที่: 16 พฤศจิกายน 2551 เวลา:11:31:45 น.  

 



(ขอบัตรฟรีที่"สยามพารากอน" และ KPN office ทุกสาขา)
29- 30 พย.2551 ดนตรี(ฟรี)ในสวน เบญจสิริ สุขุมวิท 22-24
แจ้งข่าวมาเพื่อจะได้ไม่ตกเทรน..
เพื่อนๆที่ไม่ได้ไป..ก็จะเก็บรูปมาฝาก
เหมือน 2 ปี ที่ผ่านมานะครับ


โดย: katoy วันที่: 16 พฤศจิกายน 2551 เวลา:11:47:30 น.  

 
สวัสดีจ้าลุงแอ๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

มาแร้ววววววววววววว จ้า

ถึงจะมาช้าไปหน่อยก็ยังดีกว่าไม่มาเน๊อะ

โจกะเป็ดเจอกันบ๊อย บ่อย เดี๋ยวถ้าสบโอกาสเหมาะๆ

จะชวนลุงไปหม่ำๆๆๆๆๆๆๆ ฮ่าๆๆๆๆๆๆ

ของโปรดของเราสองเป็ดกะโจ

ก้าบบบบบ ก้าบบบบบบ

คิดถุงลุงเหมือนกันนิ



โดย: ป้าซ่าส์ วันที่: 16 พฤศจิกายน 2551 เวลา:13:30:50 น.  

 
มาทักทายวันหยุดค่ะ คุณลุง
ไปเที่ยวไหนบ้างเอ่ย



โดย: Fullgold วันที่: 16 พฤศจิกายน 2551 เวลา:13:50:25 น.  

 
ลุงแอ๊ดหมดน้ำตาไปกี่ตุ่มแล้วค่ะ .....


โดย: หยุ่ยยุ้ย วันที่: 16 พฤศจิกายน 2551 เวลา:14:58:20 น.  

 



จอมแก่นว่าการเล่นหมากรุกเนี่ยก็ถือเป็นการควบคุมอารมณ์อย่างหนึ่งเลยอะ..
แล้วแถมยังเป็นการคิดและหาช่องทางการแก้ไขได้ และสิ่งเหล่านี้ถ้าเรานำมาปรับเปลี่ยน
เป็นการใช้ในการดำรงค์ชีวิตของเราจะดีไม่น้อยเลย หรือคุณลุงแอ๊ดว่างัยอะจ้า


โดย: จอมแก่นแสนซน วันที่: 16 พฤศจิกายน 2551 เวลา:16:01:25 น.  

 

สวัสดีค่ะ
หายไปสองสามวัน ออกแนวขี้เกียจเบื่อหน้าจอคอมฯ คิดถึงบล็อกแกงค์ แต่ไม่อยากนั่งหน้าจอ...คิดไปคิดมาหายขี้เกียจดีกว่า
อัพบล็อกแล้วรีบมาสวัสดี อิอิ

สบายดีรึเปล่าคะ อากาศเย็นอยู่สองวันมั้ง
วันนี้เริ่มหายเย็นเสียแล้วววววว


โดย: MeMoM วันที่: 16 พฤศจิกายน 2551 เวลา:17:08:19 น.  

 
ลุงแอ๊ด ที่บล็อกทชพ.มีเปิดโหวตอยู่นะ

ไปใช้สิทธิ์หน่อยสิคะ


โดย: ทากชมพู วันที่: 16 พฤศจิกายน 2551 เวลา:20:46:25 น.  

 
มาส่งเข้านอนค่ะลุงแอ๊ด
ฝันดีนะคะ


โดย: kai (aitai ) วันที่: 16 พฤศจิกายน 2551 เวลา:20:50:21 น.  

 
สวัสดีครับคุณลุงแอ็ด

เดี๋ยวนี้ผมกลายเป็นเด็กอนามัย 3 ทุ่มตาปรือพร้อมหมิงหมิงไปแล้วครับ 55555

ภาพทริปนี้ผมชอบแค่ภาพวัดเชียงมั่นครับ
นอกนั้นไม่ค่อยชอบเท่าไหร่
ทั้งบรรยากาศภาพและมุมมอง
มันถูกจำกัดด้วยคนมากมายมหาศาลและเสียงประทัดที่ผมไม่ชอบเลยครับ 5555






โดย: กะก๋า ฮา 3 สายสะพาย (กะว่าก๋า ) วันที่: 17 พฤศจิกายน 2551 เวลา:6:19:18 น.  

 
อ้าวยุ้ยคนบางเดียวกันเลย
เกิดเขตพระนครเหมือนกัน
ว่าแต่แบบนี้ตลาดยอด ตลาดนานา คงคุ้นเคยดีนะ
เคยไปเล่นโต๊ะโก กับ ตู้ม้า ด้วยหรือเปล่า

.
.

ไม่รู้จักเลยค่ะ ลุงแอ๊ด อิอิ

คืออะไรกันมั่งคะ


โดย: หยุ่ยยุ้ย IP: 203.146.83.92 วันที่: 17 พฤศจิกายน 2551 เวลา:7:32:39 น.  

 
มาสวัสดีลุงแอ๊ดค่ะ

วันนี้เป็นวันจันทร์ที่แสนจะขี้เกียจเล้ยยย...แหะๆ





โดย: satineesh วันที่: 17 พฤศจิกายน 2551 เวลา:7:52:45 น.  

 
สวัสดีเช้าวันจันทร์วันทำงานค่ะ ขอให้มีความสุขกับการทำงาน หนาวแล้วรักษาสุขภาพ ด้วย เป็นห่วงค่ะ / นู๋หญิง



Image hosting by UpPicth.com


Image hosting by UpPicth.com






โดย: นู๋หญิงจ๋า วันที่: 17 พฤศจิกายน 2551 เวลา:10:01:23 น.  

 


โดย: กัญจนา วันที่: 17 พฤศจิกายน 2551 เวลา:11:41:33 น.  

 


โดย: พยัคฆ์ร้ายแห่งคลองบางหลวง วันที่: 17 พฤศจิกายน 2551 เวลา:11:50:59 น.  

 
คลิกๆๆ รูปสวยๆน่ารักๆไว้ส่งต่อเพียบ...


...มีความสุขมากๆ...

...ในวันแรกของการทำงานนะครับลุงแอ๊ด...


โดย: doctorbird วันที่: 17 พฤศจิกายน 2551 เวลา:12:39:58 น.  

 
หวัดดีค่ะลุงแอ๊ด จะเข้ามาอ่านตอนสองซะหน่อย ยังไม่มี



โดย: vanilla_ole วันที่: 17 พฤศจิกายน 2551 เวลา:13:15:13 น.  

 

สวัสดีค่ะเพื่อนๆชาวบล็อก...วารีหอบเอาบุญ...มาฝาก...ลุงแอ๊ดใจอีกแล้วค่ะ
เมื่อวานไปทำบุญมาค่ะ...เลยเอามาฝาก



โดย: yoja วันที่: 17 พฤศจิกายน 2551 เวลา:14:49:03 น.  

 



น้อมส่งเสด็จสู่สวรรคาลัย …… ด้วยรำลึกในพระกรุณาธิคุณ



เรื่องนี้ให้คำตอบที่คนรุ่นหลังมักสงสัยว่าทำไมคนรุ่นเก่าจึงเก็บงำวิชาไว้จนบางทีมันตายไปกับตัว
ความเข้าใจที่ดีนี้ช่วยให้เห็นอะไรอีกหลายๆอย่างด้วย
จะรออ่านตอนต่อไปค่ะ

ดูแลสุขภาพ และทำงานอย่างมีความสุขนะคะลุงแอ๊ด




โดย: ร่มไม้เย็น วันที่: 17 พฤศจิกายน 2551 เวลา:17:29:50 น.  

 
รูปโบสถ์ก็พอมี
แต่เห็นในหนังสือ ในเน็ตมันมีเยอะ
ก็เลยไม่ค่อยอยากเอาลงเท่าไหร่ค่ะ

อีกอย่าง ถ่ายไม่ค่อยสวยด้วย...
แบบว่า ถ่ายง่ายไป เลยไม่ค่อยท้าทายให้ถ่าย กดๆไป ไม่ค่อยตั้งใจ
ไม่เหมือนถ่ายคน ถ่ายเด็กที่อยู่ไม่นิ่ง
มันเร้าใจอะค่ะ..ภาพมีชีวิต




โดย: ทากชมพู IP: 58.136.52.191 วันที่: 17 พฤศจิกายน 2551 เวลา:17:42:20 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ลุงแอ๊ด
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [?]




เราสามารถเป็นอะไรได้หลายอย่างที่อยากจะเป็น
แต่เราไม่สามารถเป็นทุกอย่างที่อยากเป็นได้
ด้วยความสามารถเรามีจำกัด
แต่ในความจำกัดที่มี
เราก็ยังมีความสามารถมากมาย ถ้าเรารู้จักค้นหา
และนำมาใช้ กล้าพอที่จะ "เปลี่ยนแปลง"
มีถนนอีกหลายสายที่พร้อมให้เราก้าวเดินไปสู่เส้นทางแห่งความสำเร็จ
ให้โอกาสตัวเองอีกสักครั้งสำหรับการเริ่มต้นใหม่
เพราะชีวิตเราใช่เกิดมาเพื่อซ้ำซากอยู่กับสิ่งใดสิ่งหนึ่งที่เราไม่ชอบ


>>>หลังไมค์ถึงลุงแอ๊ดกดที่นี่

Group Blog
 
<<
พฤศจิกายน 2551
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
30 
 
13 พฤศจิกายน 2551
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add ลุงแอ๊ด's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.