Group Blog |
Lizm @ ประชาชื่น Lizm .
อันที่แล้วออกแนวรายงาน อันนี้ขออารมณ์ล้วนๆบ่น แต่เรื่องของตัวเอง เพราะมันมากมายจริงๆ เป็นความรู้สึก และความเห็นส่วนตัว ไม่ถูกใจใครก็อย่าว่ากัน
ออกจากพารากอน ภารกิจต่อ ไปคือ lizm โอ๊ยหนทางการไปมันลำบากยากเย็น .ใช้เวลาเดินทางร่วมชั่วโมง เมื่อไปถึงหลายๆคนก็ประสบปัญหาเดียวกัน คือโต๊ะที่จองไว้ถูกปล่อยไปแล้ว.. หลายคนก็ต้องยืนรออยู่นอกร้านไม่รู้จะเอายังไงกันดี
ส่วนโต๊ะเราโชคดีหน่อยมีพี่ที่เค้าไปก่อนรับโต๊ะไว้ให้ ขอบคุณมากค่ะ
ไปถึงก็เจอของดีเลย ยืนเด่นเป็นสง่ากันอยู่หน้าร้าน แต่นาทีนั้นไม่สนใจแล้ว เหนื่อย อยากพัก หิวน้ำด้วย ก็เดินเข้าไปเลย
เข้าไปถึงก็ เอิ่ม คนจะเยอะไปไหน เริ่มรู้สึกว่าบรรยากาศหน้ากลัว โต๊ะก็อยู่ซะริมขอบแต่ก็ไม่ไกลเวทีเท่าไหร่นักหรอก แล้วมันจะคุ้มมั้ยวันนี้ อุตส่าห์มาตั้งไกล . ระหว่างรอก็ดูสิงโต นำโชคไปพลาง ๆ แต่ทำไม มันไม่ยอมโฟกัสที่สิงโตเล้ยย แทบไม่ได้ฟังเลยด้วยซ้ำ
ควรถึงเวลาที่ต้องตัดสินใจทำอะไรซักอย่าง หน้าเวที ! ใช่เราควรเดินไปหน้าเวที มองดูจากฝูงชนแล้ว มันไม่ใช่เรื่องง่าย ๆ แต่ก็มีหน่วยกล้าตายสองคนบุกไปก่อน ยืนกันอยู่ เลยตัดสินใจไปก็ไป เดินไป ไหว้ไป ขอโทษไป หลับหูหลับตารีบเดิน จนถึงโต๊ะหน้าสุด ในใจก็ พอแล้ว แค่นี้พอ แต่เค้าดันถาม
น้องมาเชียร์ใคร ซิงกูล่าค่ะ เดินเข้ามาได้นะ ไม่ว่าเข้าไปได้เลยตามบาย
ก็เลยทำหน้าแบบ จะดีเหรอคะ แต่ใจ งั้นหนูไม่เกรงใจแล้วนะ แล้วก็แทรกตัวเข้าไปยืนในพื้นที่อันจำกัด ได้แล้วแถวสอง หน้าเวที โอ๊ยไม่ผิดหวังที่เดินฝ่าเข้ามา แต่แบบว่าสิงโตอยู่ตรงหน้า แทบไม่ได้ฟังเลย
และแล้วก็มายืนข้างทีเห็นแล้วก็ เอาวะอดทนๆ แค่เห็นหน้าก็รู้เลยว่าหนื่อย เฮ้อ พอขึ้นมาบนเวทีมองใกล้ๆ จะไหวมั้ยเนี่ย แบบว่าหลินปิงยังอาย คล้ำไปไหนขอบตา หรือเป็นเทคนิคการแต่งหน้าแนวใหม่ เราเข้าใจผิดไปเอง
หน้ายิ้มแต่ดูเหนื่อย ตาเยิ้มๆ หัวยุ่ง แต่ก็ยังไหว เรารู้
ก็ได้แต่ส่งยิ้มเป็นกำลังใจไปเพราะทำได้แค่นั้นจริงๆ
ลิสต์เพลงเหมือนเมื่อวานนะ คิดว่าน่าจะใช่ แต่ความสนุก ความมันส์ มันแตกต่างกันเยอะ วันนี้เต็มที่มากทั้งคนบนเวทีและด้านล่างเวที พยายามโยกในพื้นที่อันจำกัด ร้องกันแบบไม่อายเสียงตัวเอง เรียกว่าเต็มที่เพื่อศลป.
พอร้องไปซักพัก ก็ถึงเวลาที่คนป่วยจะได้ไปนั่งพัก โอ๊ย ฉากนี้มันน่าสงสารมาก เอาคนป่วยมาทรมานทำไม เวลานั้นเขาควรอยู่บนเตียงไม่ใช่ที่นี่ นั่งป่วยๆ บนขอบเวที ดื่มน้ำไปพลางๆระหว่างรอ อีกคนโชว์
อีกคนที่โชว์ก็มาเต็มเหมือนกัน หน้าตา ลีลา ท่าทาง พอใช้สำหรับวันนี้ ไม่เยอะเกินไปไม่น้อยเกินไป แต่เรื่องอื่นอันนี้ไม่รู้เพราะไม่ได้สังเกต เพราะวันนี้มัวแต่เป็นห่วงคนป่วย
พักแล้วก็ต้องโชว์ต่อ ยืนประคองตัวไปด้วยการจับขาไมค์ .. แต่ก็พยายามจะออกท่าทาง ทุกคนก็พยายามช่วยกันร้องเพลงสุดเสียง ไม่น้อยหน้าใคร คุณเต็มที่เราก็เต็มที่ แฟร์ๆ
เล่นจบปุ๊ปก็กลับทันที เรารู้ว่าวันนี้เต็มที่มากๆแล้ว พวกเราสนุก และ ลุ้นมากด้วยว่าจะไหวมั้ย แต่เรารู้ว่าสู้ขาดใจ
บ่น จบแล้วเหนื่อย ไปนอนดีกว่า
|
up2ucall
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] Link |
||||||||||||
