ตื่นแต่เช้าเก็บข้าวเก็บของ เช็คเอาท์เกสท์เฮ้าส์ แล้วเดินทางไปยังสถานีเกียวโต เพื่อรอขึ้นรถบัสที่ชั้นได้จองไว้ทางอินเตอร์เน็ตไปยังทาคายาม่ารถบัสนี้เป็นของ Nihobus สาเหตุที่ชั้นเลือกโดยสารโดยรถบัสแทนรถไฟเพราะว่าถูกกว่ากันมากและใช้เวลาไม่ต่างกันมากถึงแม้จะอยากนั่งชินคันเซ็นใจจะขาดแต่ด้วยความเกรงใจทริปอื่นๆที่กำลังตามมาหลังจากทริปญี่ปุ่นแล้วก็นั่งรถบัสเถอะ

ตอนแรกชั้นเข้าใจว่าสถานีรถบัสที่เกียวโตนั้นคงจะใหญ่เหมือนกับสถานีรถบัสบ้านเราแต่เปล่าเลย มันเป็นแค่ป้ายจอดรถโดยสารทั่วไปเท่านั้น เพราะรถบัสคันนี้เริ่มต้นจากโอซาก้าอีกทีตอนแรกชั้นก็ใช้เวลาหานานสักหน่อย เหมือนจะเจอแล้วแต่ก็ไม่แน่ใจเลยเข้าไปถามประชาสัมพันธ์อีกทีมีเจ้าหน้าที่ที่พูดภาษาอังกฤษให้บริการด้วยนะ เค้าก็ชี้ทางให้ชั้นจนมาถึงที่ที่เค้าบอกไว้ก็ยังลังเลอยู่อีก ถามคนนู้นคนนี้ต่อจนแน่ใจได้

เมื่อถึงเวลาตามนัดชั้นก็เห็นรถบัสของ Nohibus กำลังแล่นเข้ามา รถบัสจอดที่หน้าป้าย คนขับเดินลงมาพร้อมลิสต์รายชื่อชั้นก็นำเอกสารยืนยันที่ปรินท์จากเมล์มาให้แกดู ที่นั่งของชั้นที่ถูกจองไว้นั้น ที่จริงต้องนั่งคู่กับคนอื่นแต่ด้วยความที่รถบัสโล่งมากคนขับเลยให้ชั้นไปนั่งที่ว่างตรงอื่นได้

คนน้อยจริงๆนะ ไม่น่าจะถึง 10 คนบนรถคันนี้

ชั้นชอบการนั่งรถบัสตรงที่ชั้นสามารถมองเห็นบรรยากาศในตัวเมืองและรอบนอกจากหน้าต่างรถบัสได้มากขึ้นการนั่งรถบัสเป็นเวลานานๆ จึงเป็นของชอบของชั้น

รถจะจอดแวะพักที่สถานีพักรถระหว่างทางสองจุดด้วยกัน ให้เราได้ไปยืดเส้นยืดสาย ซื้อของกินกัน

ใช้เวลาประมาณ4 ชั่วโมงครึ่ง ก็มาถึงสถานีรถบัสทาคายาม่า ด้วยความที่ชั้นพอใจในบริการชั้นเลยซื้อตั๋วรถบัส ไป-กลับ ทาคายาม่า-ชิราคาว่าและจากทาคายาม่าไปโอซาก้าทีเดียวเลย

ชั้นสัมผัสได้ว่าที่นี่หนาวกว่าที่เกียวโตในระดับนึงเลยทีเดียวจากเสื้อหนาวที่เคยเอาอยู่ กลายเป็นต้องโอบกอดตัวเองให้อุ่นมากขึ้น

ชั้นเดินจากสถานีรถบัสไปยังโฮสเทลที่ชั้นจองไว้ชื่อว่าQuality Hostel K’s House Takayama ซึ่งไม่ไกลจากสถานี ชั้นจะพักที่นี่หนึ่งคืนด้วยเพื่อนอนเอาแรง

โฮสเทลที่นี่ดูดีเลยทีเดียวล่ะคนดูแลก็พูดภาษาอังกฤษคล่องและสำเนียงดีมากๆ ห้องที่ชั้นพักเป็นห้อง Singleห้องน้ำในตัวมีโทรทัศน์จอแบนติดอยู่ที่ปลายเตียง

บรรยากาศหนาวๆแบบนี้ชั้นอยากกินเนื้อย่างเสียจริงๆซึ่งเป็นของขึ้นชื่อของเมืองนี้เลยว่าต้องมากินเนื้อฮิดะ ชั้นเลยเริ่มค้นหาในพันทิปว่ามีใครแนะนำยากินิกุเด็ดที่นี่บ้างจนมาเจอร้านนึงอ่านไม่ออกว่าชื่ออะไรเพราะเขียนด้วยคันจิ

ณตอนที่ชั้นเข้าไปกินในร้านนั้น ลูกค้ามีแต่คนไทยจริงๆ นะ ได้ยินแต่ภาษาไทย

เนื้อก็อร่อยตามที่คาดไว้เลยพนักงานก็บริการดีสุดๆ

กินเสร็จก็มีแผนจะเดินเล่นรอบเมืองนะเพราะตอนนั้นแค่ประมาณ 6 โมงเย็นได้ แต่ด้วยความที่เป็นหน้าหนาวมันจึงมืดสนิทเหมือนยังกับ2-3 ทุ่มแล้วเลยและอากาศก็ยิ่งหนาวขึ้นไปอีกจนคิดว่าถ้าฝืนเดินเล่นต่อไปนี่ไข้ขึ้นแน่นอน

ชั้นเลยได้แค่แวะไปแฟมิลี่มาร์ทซื้อน้ำผลไม้กิน เดินไปเดินมาในแฟมิลี่มาร์ทเจอแผงขายหนังสือโป๊อร่างฉ่างเลย

คืนนี้ชั้นคงทำได้แค่หมกตัวดูทีวีอยู่ในห้องชั้นแกะน้ำส้มที่ชั้นซื้อมาจิบและพบว่ามันผสมเหล้าแฮะ แต่ก็นะ จิบต่อไป นอนหลับสบายและทีนี้

เช้าต่อมาชั้นออกไปเดินเล่นแถวตลาดเช้า ที่นี่ก็มีขายของฝาก ของชำทั่วไปชั้นเลือกทานอาหารเช้าที่ร้านนึงอยู่บนชั้นสอง อาคารหันหน้าไปยังลำธารทั้งร้านมีชั้นเป็นลูกค้าอยู่แค่คนเดียว กับลุงที่ดูแลร้าน นั่งกินอาหารชิลๆมองคนอื่นเดินผ่านไปผ่านมาจากด้านบนก็เพลินดีนะ

กินเสร็จก็เดินเล่นไปมาต่อ ที่นี่เป็นเมืองที่เงียบจริงๆ นะ แต่คนไทยก็เยอะจริงๆเข้าใจว่าทาคายาม่าเป็นจุดต่อรถไปยังที่อื่นๆ คนเลยมาแวะพักที่นี่เหมือนกันกับชั้น

ได้เวลาจะต้องเช็คเอาท์เลยต้องกลับไปเก็บข้าวเก็บของออกจากโฮสเทลออกเวลา 11 โมงเป๊ะ ตามเวลาเช็คเอาท์ แอบเห็นคนดูแลเกือบจะเดินมาเรียกให้ออกจากห้องแล้ว

ตามเวลาออกเดินรถไปยังชิราคาว่าที่ได้จองไว้นั้นอยู่ที่บ่ายสองเหลืออีกตั้งสามชั่วโมงกว่าจะได้ขึ้นรถ

ชั้นเลยเอากระเป๋าเป้หนักๆฝากไว้ที่ล็อคเกอร์แล้วออกเดินเล่นต่อ กลับไปยังตลาดเช้าอีกเช่นเคย ตลาดก็ใกล้จะปิดแล้วล่ะเพราะมันจะเที่ยงแล้วไง ชั้นเลยสั่งทาโกยากิล็อตสุดท้ายของร้านกินการนั่งกินทาโคยากิร้อนๆ ริมลำธาร ในบรรยากาศหนาวสุดๆ แบบนี้ มันช่างชิลล์สุดๆไปเลย

เดินเตร็ดเตร่ไปเรื่อยๆจนได้เวลาขึ้นรถบัสแล้ว

รถคันนี้เต็มแฮะใครๆ ก็ต่างต่อรถไปชิราคาว่ากัน ทำไมน่ะหรอ เพราะมันเป็นเมืองที่น่าจดจำน่ะสิ….

Create Date : 19 กุมภาพันธ์ 2560
Last Update : 19 กุมภาพันธ์ 2560 10:10:40 น.		0 comments
Counter : 1141 Pageviews.
Share Tweet