เชียงคาน ใครๆ ก็อยากมาเที่ยว
ใครๆ ก็อยากมาเชียงคาน (แต่ไม่อยากอยู่บนนั้น) ตอนแรกใครๆ ก็บอกว่า อยากมาเชียงคาน...ฐานะเจ้าบ้าน เชียงคานมีอะไรให้น่ามา...แก่งคุดคู้เคยไปมาเป็นสิบๆ รอบก็ เหมือนเดิมทุกปี เอ้า อยากมาก็มา
หลังจากฟื้นฟูสภาพจากไปตรากตรำสู้รบกับผีตาโขนที่ด่านซ้ายเมื่อวาน วันนี้ หนุ่มสาวอย่างเรา (เหรอ) ก็พร้อมรบ เชียงคาน ห่างจากบ้านเฮา ประมาณ 60 โล ชิวๆ เพราะไม่ได้ขับรถเอง อิอิ...แวะถ่ายรูปที่จุดชมวิวห้วยกระทิง เพราะไม่ไกลจากบ้านเฮานัก เสียดายเรามีจุดมุ่งหมายที่เชียงคาน ไม่งั้นจะพาไปชิมยำผักกูดกับกุ้งนอนที่ห้วยกระทิง
อ้ะ ถ่ายๆ
สีซีดๆ เฮ้อ...ไม่ประทับใจสักเท่าไหร่เลย เอ้า ใครว่าอีสานแล้ง
รูปต่อไป อ้ะๆ ไม่ได้มีความหมายอะไร แค่ลองมาโครกับกล้องตัวใหญ่ๆ
ผลโฟกัสหลุดกระจาย ได้มาภาพเดียว
ลองคอมแพคดู...
โอ้เอ้พักใหญ่ เกือบเที่ยงแล้ว พาไปแวะที่วัดถ้ำผาปู่
กราบหลวงพ่อเศียร ที่บัดนี้ก็ยังไม่รู้ว่า ทำไมมีแต่เศียร องค์พระหายไปไหน
จริงๆ ก็ไม่รู้อะไรเลย เป็นไกด์ที่เยี่ยมมาก ทุกอย่าง บอกให้หาข้อมูลกันเอง แม้แต่ด่านซ้ายก็พาหลงทางมาแย้ว อิอิ
ในถ้ำ มืดมากๆ ถ่ายรูปก็มองอะไรแทบไม่เห็น แวะไหว้พระ
แถมกลิ่นอึค้างคาวทำให้หายใจแทบไม่ออก มองไม่เห็น ได้ยินแต่เสียง เลยลองๆ ถ่ายภาพบนผนังถ้ำดู เยอะเหมือนกัน
และ Holy water เลยจุ่มๆ แตะปลายผมนิดนึง พอเป็นสิริมงคล ถ่ายภาพโดยที่มองอะไรไม่เห็น ภาพออกมาแปลกๆ เบลอๆ ซ้อนๆ หงึกๆ หงักๆ
ออกมาจากถ้ำก็หายใจโล่ง
บริเวณวัด จริงๆ น่าจะเอะใจได้แล้วว่า ภาพมันซีดมากๆ เอาเหอะ คงได้มีโอกาสแก้ตัวสักครั้ง
รูปนี้ไม่มีอะไรนอกจากจะบอกว่า มันเกิดจากสีมือเฮาเอง อิอิ
ถึงเชียงคานเที่ยงพอดี กินข้าวเที่ยง และเดิมๆ แก่งคุดคู้ ฟ้ายังหม่น ช่างภาพมืออาชีพย้อมฟ้ากันกระจาย เฮาย้อมไม่เป็น ก็ได้หม่นๆ เช่นนี้
อิ่มหนำสำราญ อาหารที่เพื่อนคอนเฟิร์มว่า ไม่อร่อยสักอย่าง อิอิ ไม่รู้ ไม่เคยกินที่ร้านแถวนี้นี่นา
ล่องเรือแม่น้ำโขง สนนราคา 400 บาท ได้พลพรรค 9 คน ก็หยวนๆ กันไป มีให้เลือกว่าจะดูวิวหรือดูหมู่บ้าน เนื่องจากลาวก็ไปมาหลายรอบ จึงขอดูวิวสวยๆ ก็ วิวแม่น้ำ ...
ชี้อาราย ชี้ฟ้า... แบบไม่มีเหตุผล อิอิ
หลังกลับล่องน้ำโขง
เจอแล้วเมืองปายแห่งดินแดนที่ราบสูง เสียดายแดดแรงเหลือเกิน หน้ามืดไปหลายรอบเลยทีเดียว นักท่องเที่ยวมีให้เห็นเป็นกระจุกๆ
ว่ากันว่า บ้านหลังนี้ ทุกคนที่มา ต้องถ่าย เฮาได้ถ่ายแต่ประตูกับยอดตำลึง
ลองแบบดำๆ ขาวๆ เทาๆ
เริ่มมัน ร้านเพลินๆ สีฟ้าส๊วยสวย
หน้าบ้านใคร กับแคร่ ... จะบอกทำไม รู้อยู่
ลมรำเพย ร้านไม่เปิด เลยไม่รู้ว่าร้านอะไร แต่น่าจะเป็นแกลลอรี่ภาพ
ก็ตู้รับจดหมายธรรมดา เมื่อมาอยู่เชียงคาน มันย่อมไม่ธรรมดา
ของธรรมดาๆ เมื่อมาอยู่ถูกที่ถูกทางก็ ไม่ธรรมดา
ร้านยาดอง ไม่ได้ลอง
ฟ้าสีฟ้า ผ่านการย้อมด้วย PS นิดหน่อย
คิตตี้...ขอสักรูปนะขิมนะ อิอิ...
ชอบรูปนี้ ไม่มีเหตุผล
สะบายดีเชียงคาน สงสัยเจ้าของร้านจะเป็นคนลาว
เฮือน 100 ปี
ท้องฟ้าสวยมาก มุมนี้สวย กดๆๆ ใหญ่เลย ด้วยฝีมือไก่กา จึงเชื่อว่า กดไว้เยอะๆ มันต้องได้สักภาพ ที่ใช้ได้นะน๊า
ผ่านร้านกาแฟมะกัน...เดินย้อนกลับมา (เหนื่อยแย่) ร้านปิดซะแล่ว อด
ป้ายยังน่ารัก อดใจไม่ไหว โอ้เอ้ๆ จนมีคนตกรถ อิอิ
เก็บให้หมด เหมือนจะไม่ได้มาอีกแล้ว ไกลค่อดๆ เชียงคานเนี้ย
ประตูสีคว้า....หูคิตตี้หายไป
ยังไม่หมด รถคันนี้ ทะเบียน กทม สามารถบอกได้ว่า ... อ๊ะๆ เก็บไว้ในใจดีกว่า
ร้าน Love เลย แปลได้ว่า รักเลย ก็คือรักเลย (จาแปลทามม้าย)
มือบอนหรือตั้งใจไม่รู้ รู้แต่มันก็โดนคนจับกล้องมือบอนถ่ายมาจนได้
เกิบคอนเวิร์สสองกิ่งของนักท่องเที่ยว หน้าเกสต์เฮาส์แห่งนึง
หลังนี้นี่เอง
พาหนะ
หมดแล้ว...คาดว่าหนาวนี่ เจอกันใหม่นะจ๊ะ เชียงคานจ๋า
ปล.1 edit ชื่อหัวบล๊อก ... เชียงคานไม่เหมือนปายค่ะ ปล.2 เมืองเลย ไม่ได้อยู่ภาคเหนือนะคะ
Create Date : 09 กรกฎาคม 2552 |
|
8 comments |
Last Update : 16 กันยายน 2552 20:20:14 น. |
Counter : 4181 Pageviews. |
|
|
|