|
| 1 | 2 | 3 |
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
|
|
|
|
|
|
|
บล็อกแรกของปีใหม่
ไม่ว่างจริงๆ ตารางคิวแน่นเหลือเกิน ขนาดไม่ใช่celeb งานสุมหัวจนแทบจะหายใจไม่ออก สอบอีก สุดๆ อ่ะ เดือนมกราคม แต่ที่ที่อยากเขียนบล็อกวันนี้ ก็เพราะอยากจะระลึกถึงความซวยเมื่อคราวปีใหม่ที่ผ่านมา
@ 4 มกราคม 2552 D-Day ที่ได้ทดลองทำในสิ่งที่ไม่เคยทำมาก่อนในชีวิต ด้วยความไม่ตั้งใจและไม่เต็มใจ
ย้อนความถึงวันนั้น...
บึ่งรถกลับบ้าน เพื่ออาบน้ำรอไปตัดผม ก็รอไป รอไป ยัยน้องบ๊องส์ ก็ไม่ยอมทำธุระเสร็จเสียที เราก็เลยไปเล็มๆ ผมหน้าด้วยตัวเอง ยัยน้องโผล่มา ฮัมเพลง wait a minute มาด้วย ฮึๆ เราก็รอไป ทันใดนั้นเอง ถาดรองในมือเราไปโดนขวดน้ำหอมไฮโซของยัยจิ๋วเข้า
เพล้งง....
จำความรู้สึกตอนนั้นไม่ได้จริงๆ รู้แต่ว่ามีบางอย่างกระเด็นมาโดนหน้าขา พอมองไปก็เห็นผิวมันปริออกจากกัน(ไม่เวอร์นะจริงๆ) แล้วเลือดก็เริ่มไหล พอรู้ตัวดี เราก็รีบวิ่งไปห้องน้ำ คือใจไม่คิดว่าจะลึกเท่าไร จะไปล้างแผลอ่ะแหล่ะ พอช่วงล้างแผล เห็นปากแผลที่มันอ้ากว้างยิ่งขึ้นก็ชักหวั่นๆ เพราะแผลลึกทีเดียว ก็ล้างแล้วเดินออกไป แต่เลือดไม่ยักจะหยุดไหล ตอนนั้นยังเชื่อว่าแผลไม่เป็นไรมาก แต่เลือดไม่หยุดอ่ะ ไหลนองเลอะพื้นบ้านไปหมด เลยตะโกนบอกน้องให้พาไปโรงพยาบาล มือหนึ่งก็ต้องคอยกุมทิชชู่ซับเลือดไว้ไม่ให้เลอะพื้นบ้าน
พอถึงโรงพยาบาล
คุนพยาบาลมีการให้รอก่อน เราเลยบอกว่า เลือดมันไม่หยุดอ่ะคะ เค้าเลยให้เราไปทำก่อน คุนพยาบาลดูปั๊บ บอกเลย เย็บนะคะ
ฮือๆ ในชีวิตไม่เคยมีแผลเย็บและพี่น้องก็ไม่เคยด้วย ทั้งที่เตรียมใจก่อนไปโรงพยาบาลแล้วต่ก็ยังอดกลัวไม่ได้ พยาบาลฉีดยาชาให้สองเข็ม ดีว่าเพราะตอนเด็กป่วยบ่อย เลยจำได้ดีความรู้สึกตอนฉีดยาชาเนี่ย เลยไม่กลัวเท่าไร และเออ ขามันก็ชาจริงแหล่ะ พอเย็บๆไปเรื่อย(พยาบาลไม่ให้ดูวิธีการเย็บให้เรานอนราบไป) ...มันชักเจ็บแหะ ...เจ็บมาด้วย น้ำตาเนี้ยไหลพราก มือเกะเตียงแน่นเลยอ่ะ ตอนโดนบาดยังเจ็บน้อยกว่าตอนเย็บอีก กว่าจะเย็บเสร็จนี้ตาบวมเลย
พอกลับบ้าน แวะไปหาคุนแม่ เดินเพลกๆ แม่ก็มองงงๆ ก็ลยบอว่าลูกสาวเอาขาไปเย็บมา แม่ก็มองอึ้งๆ เพราะแม่ก็ไม่เคยมีแผลเย็บเหมือนกัน เลยทำให้แม่ต้องเป็นห่วงอีก เพราะวันต่อไปต้องกลับหอ
ซวยรับปีใหม่จริงๆ
แต่ตอนนี้ตัดไหมแล้ว อยู่ในขั้นเยียวยาให้แผลเป็นมันอยู่กลับเราเบาบางที่สุด ขาก็ใหญ่ๆ ยังมีแผลเย็บประดับไว้อีก เฮ้อ....
บ่น บ่น บ่น ก็แค่นี้ชีวิต สู้ๆ
Create Date : 26 มกราคม 2552 |
|
0 comments |
Last Update : 26 มกราคม 2552 1:23:14 น. |
Counter : 250 Pageviews. |
|
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
Nick Name : giNkziisama kaap^^
Birthdate : Wednesday 28 Sep.
Birthplace : Thailand.
Family : My Dad,Mum,2 younger sister,and many dogs.
Freetime : Movie, Music,Internet ,and Reading.
Color : Red, Pink, and Green
Food : More than can say~
Fruit : Pine apple, Strawberry, and watermelon.
Sport: Basketball^^ ah I like to see football. Manchester United is my fav team.
Animal : Dog.
Music : All type & language.
Movie : Manyssssssssssssssssssssss!!!
Place : Thailand,South Korea,France, and Japan.
|
|
|
|
|
|