กันยายน 2559

 
 
 
 
1
2
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
 
 
3 กันยายน 2559
- cut - 36 Me too [#HanDo]


- Chapter 36 Me too -

♥♥------- cut 17+ -------♥♥

“กู...”เสียงทุ้มเงียบไป ก่อนจะมอบความชุ่มฉ่ำลงบนยอดอกสีเข้มร่างเล็กแอ่นอกขึ้นตอบสนองริมฝีปากสีสวยที่กำลังดูดดึงเนื้ออ่อนด้วยความเสียวมือเล็กขยำเสื้ออีกฝ่ายจนยับยู่ยี่แต่ก็ไม่ได้ช่วยผ่อนคลายขีดอารมณ์ที่กำลังพุ่งขึ้นสูงเลยแม้แต่น้อยมือหนาปัดป่ายไปทั่วเรือนร่างขาวนุ่มอย่างกระหาย

คนตัวเล็กเผยอปากขึ้นเพื่อระบายความรู้สึกของตัวเองหากแต่ฮันบินก็พยายามปลุกปั่นอารมณ์ร้อนของคยองซูอย่างเอาแต่ใจฟันขาวขบลงบนผิวนุ่มหลายครั้งก่อนจะย้ายไปมอบความฉ่ำบนจุดสีเข้มที่แข็งเป็นไตอีกข้างเสียงหอบหายใจของคนทั้งคู่ดังสอดประสานเป็นจังหวะเดียวกันฮันบินผละริมฝีปากออกจากแผ่นอกเรียบแล้วดึงเสื้อยืดของตัวเองโยนออกไปอีกด้านคยองซูเมื่อไร้ที่ยึดเหนี่ยวก็ทรุดลงกับโต๊ะพร้อมกับหอบแฮ่กแต่ร่างหนาก็ไม่ปล่อยให้เขานั่งอยู่อย่างนั้นนานนัก เพราะหลังจากที่เสื้อหลุดออกจากตัวไปแล้วฮันบินก็ลากแขนคยองซูแล้วเหวี่ยงคนตัวเล็กลงบนเตียงทันทีคยองซูเบ้ปากเพราะความเจ็บนิดหน่อยก่อนจะร้องเสียงหลงเมื่อร่างสูงกว่ากัดลงบนหัวนมโดยไม่ให้เขาได้ตั้งตัว

“อ๊ะ !บีไอกูเจ็บ !!”

ฮันบินไม่ได้สนใจคำพูดของร่างเล็กเลยเพราะเขากำลังสนใจอยู่กับหน้าท้องแบนราบซึ่งหอมไปด้วยกลิ่นของครีมอาบน้ำลิ้นร้อนลากไล้ไปทั่วก่อนจะหยุดลงที่ขอบผ้าขนหนูซึ่งพันอยู่บนเอวคอดลวกๆนัยน์ตาสีเข้มเลื่อนขึ้นสบกับตาโตของคยองซูอย่างมีความหมายร่างหนาเลื่อนขึ้นกดจูบลงบนกลีบปากบวมเจ่อย้ำๆ อย่างเอาแต่ใจ มือขาวกดไหล่คยองซูให้แนบลงกับเตียงก่อนจะเอื้อมไปปลดตะขอกางเกงของตัวเองออกอย่างรวดเร็วคนตัวเล็กยกแขนขึ้นจับไหล่ฮันบินไว้แน่นแล้วมองคนด้านบนอย่างจริงจัง

“มึง...แน่ใจใช่มั้ยบีไอ?” คยองซูเม้มปากแน่นก่อนจะถามย้ำ “มึงมั่นใจแล้วจริงๆ ใช่มั้ยวะว่ามึง...รักกูไม่ใช่แค่อยากลอง เพราะสิ่งที่กูให้มึงได้ก็คงมีแค่นี้”

“ชู่ว”ฮันบินแตะปากตัวเองลงบนริมฝีปากช้ำเบาๆ ก่อนจะถอนหน้าออกอย่างเชื่องช้า“ไม่ถามกูแบบนั้นสิดีโอ มึงคือคนที่กูรักนะถึงแม้ว่ากูจะหาเหตุผลในความรักของเราไม่เจอแต่กูยืนยันนะ...ตอนนี้กูยังไม่ได้มึงแต่กูก็รักมึง ในอนาคตกูคงได้มึงแน่ๆและกูก็จะยังรักมึงเหมือนตอนนี้ที่กูยังไม่ได้มึงเป็นเมีย”

“ไม่ต้องพูดว่าเมียได้มั้ยวะ”คิ้วเข้มเคลื่อนตัวเข้าหากันเมื่อเห็นว่าฮันบินยิ้มจนหน้าบาน

“มึงเป็นคนที่รู้จักกูดีที่สุดนะดีโอเพราะงั้นเชื่อใจกูนะ กูจะไม่ทำให้มึงเจ็บ...ไม่ว่าจะตอนนี้หรือในอนาคตข้างหน้า”คยองซูยิ้มรับก่อนจะจะยกมือขึ้นตบหัวร่างสูงเมื่อได้ยินประโยคต่อมา“ทุกครั้งที่กูจะได้มึง...กูจะทำมึงเบาๆ ไม่ให้มึงต้องเจ็บเลยสักครั้ง เชื่อกูสิกูเซียน...โอ๊ย !”

“มึงลุกออกไปเลยบีไอ”

“ยั่วกูแล้วคิดว่ากูจะยอมปล่อยมึงไปง่ายๆ หรอ ไม่มีทางอ่ะ !!”

“กู...อื้ออ”ฮันบินก้มลงปิดปากคนตัวเล็กอย่างเอาแต่ใจก่อนจะเลื่อนมือลงเกี่ยวผ้าสีขาวให้หลุดออกไปจากเอวของร่างเล็กกางเกงยีนส์ตัวเก่งเองก็ถูกมือเล็กดึงลงไปจนถึงหัวเข่าทั้งที่ทั้งคู่ยังคงผลัดกันดูดดึงความหวานจากกลีบปากนุ่มของอีกฝ่ายเอาเป็นเอาตาย

ขายาวสลัดให้กางเกงหลุดไปกองกับพื้นแล้วถอนจูบออกใบหน้าหล่อของฮันบินกระตุกยิ้มเมื่อรู้สึกถึงสัมผัสนุ่มตรงช่วงเอวที่กำลังสั่นไหวเบาๆคยองซูเอียงใบหน้าแดงระเรื่อของตัวเองไปอีกทางด้วยความอายมือหนาเลื่อนลงไปกอบกุมส่วนอ่อนไหวของคนตัวเล็กแล้วรูดรั้งขึ้นลงอย่างเชื่องช้าคนตัวเล็กเกร็งตัวก่อนจะทำหน้าเหยเกเพราะความเสียวกระสันแต่ดูเหมือนว่านั่นทำให้ร่างสูงรู้สึกอยากจะแกล้งคนตัวเล็กขึ้นมามือหนาเร่งความเร็วขึ้นอย่างเอาแต่ใจพร้อมกับใบหน้าบูดเบี้ยวของคยองซูมือเล็กจิกลงกับผ้าปูเตียง เรือนร่างขาวโพลนบิดไปมา หยาดเหงื่อเริ่มผุดพรายบนใบหน้าแดงก่ำและก่อนที่คนตัวเล็กจะทันได้ปลดปล่อยออกมาเพราะถึงจุดสูงสุดของอารมณ์แล้วฮันบินก็ใช้นิ้วหัวแม่มือปิดกั้นทางออกของความสุขไว้

“บะ...บีไออื้อ ปล่อยมือ ออก” เสียงหวานสั่นไหวและเปี่ยมไปด้วยความทรมานอย่างเห็นได้ชัด

“อ้อนกูก่อนสิ...”

“บีไออื้ออ ดะดีโอจะ ไม่ไหวอื้ออ แล้วนะ...ให้ดีโอเสร็จนะครับอื้ออ อ๊ะ อ๊า”ร่างสูงปล่อยนิ้วออกแล้วชักมือขึ้นลงถี่รัวเพื่อช่วยให้อีกฝ่ายถึงจุดหมายความสุขมากมายไหลทะลักออกมาจนเปรอะเปื้อนไปทั่วทั้งยังกระเด็นไปโดนหน้าท้องของฮันบินจนเลอะไปด้วย “แฮ่กๆ”

“หอบเป็นหมาเลยนะ”มือหนาเสยผมสีเข้มขึ้นจนเห็นหน้าผากใสที่มีเหงื่อผุดพราย“เวลามึงอ้อนก็น่ารักดีเหมือนกันนะ กูไม่คิดว่าคนเงียบๆ แบบมึงจะยอมอ้อนกูง่ายๆเพียงเพราะแค่มึงอยากปล่อย”

“กูไม่ได้อ้อนมึงเพราะแค่กูอยากเสร็จหรอกนะบีไอ...”ฮันบินที่ยังคร่อมคนตัวเล็กด้วยร่างกายเปลือยเปล่าเลิกคิ้วขึ้นด้วยความสงสัย“กูก็แค่...อยากอ้อนมึงเท่านั้นแหละ”

จบคำพูดของคยองซูร่างสูงก็โน้มตัวลงกัดเนื้อนุ่มบริเวณหน้าอกขาวไม่แรงนักด้วยความหมั่นเขี้ยว

“ยั่วกูแบบนี้...อย่าคิดเลยว่ามึงจะได้ลุกจากเตียงไปเรียนที่มอได้อ่ะดีโอ”

“กูไปยั่วมึงตอนไหนไม่ทราบ?” ร่างสูงไม่ตอบทำเพียงแค่ยกยิ้มมุมปากแล้วไล้ปลายจมูกไปตามซอกคอขาวจนคยองซูต้องหดคอหนีสัมผัสสยิวที่ก่อให้เกิดความเสียวนี่ไปอีกด้านร่างหนาหัวเราะในลำคอเบาๆ สลับกับการขบเม้มไปตามไห้ปลาร้า เสียงครางหวานกระเส่าจุดอารมณ์ร้อนรุ่มของฮันบินให้ตื่นขึ้น

มือหนาปัดป่ายไปทั่วเรือนร่างขาวก่อนจะเอื้อมไปหยิบกระปุกบางอย่างที่เขาเป็นคนวางไว้หัวเตียงคนตัวเล็กมาถือไว้ร่างเล็กมองสิ่งที่อยู่ในมือของฮันบินแล้วเลิกคิ้วขึ้นนิดหน่อย

“นี่มึงคิดจะเอากูตั้งแต่แรกเลยใช่มั้ยวะถึงได้เตรียมพร้อมมาขนาดนี้” คยองซูถามร่างสูงเจือหัวเราะ

“กำลังคิดอยู่เลยว่ามึงจะถามกูมั้ย”ร่างเล็กหัวเราะแล้วยกมือขึ้นเขกหัวฮันบินเบาๆ เป็นเชิงหยอกล้อก่อนจะเปลี่ยนเป็นปัดปอยผมสีเข้มที่หล่นลงมาปรกคิ้วเข้มของร่างสูงออกแทน

“ไหนบอกว่าจะไม่ทำกูแรงไงวะแล้วมึงเอาเจลมาด้วยทำไม”

“กูก็แค่เผื่อฉุกเฉินน่ากูรู้...มึงไม่เคย กูกลัวมึงเจ็บ ทาหน่อยนะ” ไม่รอให้ร่างเล็กพูดอะไรต่อฝากระปุกเจลหล่อลื่นก็ถูกเปิดออกก่อนที่คยองซูจะเชิดหน้าขึ้นเล็กน้อยเพราะความเย็นของเนื้อเจลที่ฮันบินป้ายไปมารอบบริเวณร่องทางด้านหลังที่ยังคงปิดสนิทมือหนาเลื่อนมาควานเนื้อเจลในกระปุกไปอีกนิดหน่อยริมฝีปากช้ำสีสวยขยับขึ้นหวังจะถาม แต่ก็ต้องเปลี่ยนเป็นร้องครางแทนเมื่อนิ้วเรียวยาวของฮันบินค่อยๆจมหายเข้าไปในร่างของคยองซูที่ละนิดพร้อมกับเจลหล่อลื่นเย็นๆ ที่เขาป้ายเพิ่มไป

มือเล็กเลื่อนขึ้นคล้องคอฮันบินไว้ก่อนที่คยองซูจะจิกเล็บที่ถูกตัดจนสั้นลงบนต้นคอหนาอย่างแรงจนเกิดรอยใบหน้าหวานเชิดขึ้นอีก กลีบปากช้ำอ้าเผยอสั่นระริกด้วยความกระสันนิ้วยาวที่หายเข้าไปจนมิดขยับเข้าออกเป็นจังหวะเพื่อสร้างความคุ้นชินให้กับช่องทางสดใหม่ที่คับแคบซึ่งไม่เคยถูกใครลุกล้ำมาก่อนความอุ่นนุ่มด้านในกำลังขมิบตอดรัดนิ้วของร่างสูงจนเขาต้องเบ้ปากเล็กน้อยนิ้วที่สองค่อยๆ แทรกลงไปพร้อมกันแล้วเร่งจังหวะขึ้นอีกนิดเสียงหวานครางยาวในลำคอเพื่อระบายความอึดอัดที่ได้รับภายใน

ฮันบินเร่งจังหวะการสอดใส่ให้เร็วขึ้นก่อนจะถอนนิ้วออกช้าๆคนตัวเล็กนอนหายใจหอบอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนที่ร่างหนาจะจับไหล่คยองซูไว้แล้วพลิกคว่ำลงกับเตียงแขนแกร่งช้อนเอวคอดไว้แล้วยกขึ้นเล็กน้อยส่งผลให้คยองซูต้องเท้าแขนทั้งสองข้างลงกับเตียงนุ่มและใช้เข่าเป็นฐานเพื่อทรงตัวร่างเล็กเม้มปากแน่นเมื่อรู้ว่าขั้นตอนต่อไปคืออะไรฮันบินโน้มตัวลงกดจูบบริเวณลาดไหล่บางเพื่อปลอบประโลมแล้วเลื่อนมือลงไปรูดรั้งแก่นกายใหญ่ของตัวเองสามครั้งเพื่อให้พร้อมใช้งาน

“ไม่เป็นไรนะ”เสียงทุ้มกระซิบข้างหูเล็กแผ่วเบา คยองซูพ่นลมหายใจยาวออกมาแล้วพยักหน้า

ส่วนแข็งขืนเลื่อนไปประชิดช่องทางด้านหลังเชื่องช้าฮันบินค่อยๆ กดตัวเองลงไปในขณะที่คยองซูได้แต่กำผ้าปูเตียงแน่นความอุ่นร้อนเคลื่อนเข้าไปอย่างยากลำบากเนื่องด้วยร่องสวาทยังไม่เคยถูกเปิดรวมทั้งความกลัวของร่างเล็กที่ทำให้ช่องทางหดเกร็งจนฮันบินต้องกัดริมฝีปากตัวเองเพื่อข่มความปวดหน่วงช่วงปลายไว้มือขวาเคลื่อนไปจับสะโพกเล็กแล้วดึงเข้าหาตัวอย่างอ่อนโยน นั่นทำให้ส่วนหัวเข้าไปได้สำเร็จคยองซูแหงนหน้าครางทุ้มแล้วหอบแฮ่ก

ริมฝีปากสีสวยพรมจูบไปทั่วแผ่นหลังขาวเนียนในขณะที่ส่วนอุ่นร้อนก็ยังเคลื่อนตัวเข้าไปด้านในต่อเนื่องเสียงทุ้มกระเส่าของคนทั้งคู่ประสานเป็นหนึ่งเดียวกระทั่งส่วนแข็งขืนเข้าไปจนสุดลำ

ร่างหนาโน้มตัวลงกัดใบหูของคนใต้ร่างเบาๆจนหน้าอกแกร่งแนบลงกับแผ่นหลังนุ่มไม่มีพื้นที่ว่างให้ลมผ่านฟันขาวขบลงตามใบหูแผ่วเบาหวังจะให้คยองซูผ่อนคลายตัวเองเนื่องจากคนตัวเล็กกำลังรัดเขาอย่างรุนแรงจนรู้สึกเจ็บไปหมดร่างเล็กผ่อนลมหายใจแล้วขยับบั้นท้ายเล็กน้อยเพื่อปรับสภาพตัวเอง

“มึงโอเคนะดีโอ”

“อือ”

ทันทีที่ได้ยินเสียงตอบรับสะโพกหนาก็เริ่มเคลื่อนตัวเข้าออกเป็นจังหวะที่ไม่รุนแรงนักเพื่อให้ร่างเล็กสร้างความคุ้นเคยใบหน้าหวานเหยเกเล็กน้อยเพราะความเสียวที่บั้นท้ายเขาเม้มริมฝีปากแล้วคลายอยู่อย่างนั้นซ้ำไปซ้ำมาก่อนจะก้มลงเอาหัวซุกหมอนไว้เนื่องจากแขนที่เท้าลงกับเตียงนั้นไม่มีแรงอีกต่อไป

ฮันบินรีบยึดสะโพกเล็กไว้ไม่ให้หลุดออกไปก่อนจะหยุดกระแทกตัวตนไว้อย่างนั้น

“มึงไหวมั้ยดีโอ...กูเอาออกก็ได้นะ”

“...”เมื่อเห็นว่าร่างเล็กนิ่งไปเขาก็ไม่สบายใจและกำลังจะถอนตัวเองออกมาหากไม่ติดว่ามือเล็กเลื่อนขึ้นมาจับแขนเขาไว้ก่อน “เอาต่อเหอะ กูแค่เสียวจนสั่นถ้ากูไม่ไหวเดี๋ยวกูบอกมึงเอง”

เมื่อได้รับการยืนยันจากเจ้าตัวแล้วร่างหนาก็เริ่มซอยสะโพกด้วยจังหวะที่รัวเร็วทันทีคยองซูถึงกับต้องยกแขนดันตัวเองขึ้นเพื่อร้องครางอย่างไม่อายความเสียวแล่นจากบั้นท้ายไปทั่วจนมารวมกันที่แก่นกายแข็งแรงคยองซูกัดฟันแน่นแล้วเกร็งตัวเองเป็นระยะ

“อ่ะอย่าเกร็งบ่อยดิ อื้ออ มึงดูดจนกูจะดึงออกไม่ได้แล้วเนี่ย”

“ก็...ก็กูเสียวอ๊าา”

ความร้อนด้านในเร่งให้ฮันบินสวนสะโพกเข้าไปอย่างหนักหน่วงและรัวเร็วคยองซูเลื่อนมือลงไปจับส่วนกลางของตัวเองไว้แล้วชักขึ้นลงอย่างถี่รัวเพื่อจะปลดปล่อยความสุขออกมาอีกครั้งเสียงทุ้มทั้งสองดังแข่งกันอยู่ภายในห้องกว้างก่อนที่คยองซูจะคำรามต่ำออกมาแล้วกระตุกเกร็งสองสามครั้งน้ำสีขาวขุ่นพุ่งเป็นสายเปรอะผ้าปูเตียงในขณะที่ฮันบินขยับสะโพกอยู่เกือบสิบครั้งก็กดตัวตนเข้าไปในช่องทางนุ่มเข้าไปลึกกว่าครั้งไหนๆแล้วแช่ไว้อย่างนั้นจนน้ำกามเหนียวไหลเยิ้มออกมาพร้อมกับคราบสีแดง

“อื้ออ”คยองซูปล่อยเสียงหวานออกจากลำคอเมื่อร่างหนาถอนแก่นกายออกไป

กลับไปอ่านต่อได้ที่เดิมน้าา ♥




Create Date : 03 กันยายน 2559
Last Update : 3 กันยายน 2559 14:08:15 น.
Counter : 779 Pageviews.

0 comments
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

สมาชิกหมายเลข 3059968
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]



สวัสดีค่ะ ขอพื้นที่ในบล็อกนี้ให้กับ #cutฟิคถามใจมาร์ค #ฟิคถามใจมาร์ค #NCฟิคถามใจมาร์ค นะคะ ขอบคุณค่ะ ^^