|
บริษัทส่งไปเริงร่าดูงานที่สถาบันสอนภาษาLOGOS INTERNATIONAL INSTITUTE
ในที่สุด ความฝันที่ว่าจะต้องไปดูงานที่ญี่ปุ่นให้ได้ก็เป็นจริง
ก่อนหน้านี้ 1 เดือนจู่ๆเซนเซก็ถามว่า "อาทิตยาซัง อยากมาญี่ปุ่นมั้ย"
ได้ยินอย่างนั้น ก็ตอบแบบไม่ต้องคิดเลย "ค่ะ อยากไปมาก แล้วไปได้หรอ งานที่นี่หล้ะ ค่าใช้จ่ายยังไง ไม่มีเงินนะ" ตอบแบบว่า ชั้นไม่มีเงินนะ ออกให้ด้วยประมาณนั้น เซนเซก็เลยบอกให้หาข้อมูล ทำวีซ่าแบบธุรกิจ เพราะเข้าง่ายกว่าท่องเที่ยว แค่ทางบริษัทและทางนู้นรับรอง เอาล่ะ คราวนี้ก็มาถึงวันที่ต้องเดินทาง
วันที่ 10/09/2010
ช่วงนั้นเป็นช่วงมรสุมนิดๆ เพื่อนที่ไปเรียนอยู่ญี่ปุ่น บอกว่า "เฮ้ย อากาศตอนนี้ร้อนมาก เมิง ไม่ต้องเอาเสื้อหนาวมาล่ะ แต่งแบบบ้านเราเลย" ฟังยังงั้นปุ๊บ แอบไม่เชื่อ แม่เลยให้ยัดเสื้อหนาวกับเสื้อหนาวแบบหนังไปด้วย เผื่อ ไว้ ตื่นมาเตรียมตัวตั้งกะตี1 ครึ่ง ออกบ้านเร็วกว่าที่คิด ไปแลกเงินที่สนามบิน เบื่อสนามบินตอนที่จะไปที่จอดรถนี่ล่ะ เพราะพ่อเคยขับหลงมาสามทีละ
มาถึงก็ทำธุระให้เสร็จ ตั๋วเป็นแบบE-TICKET ปริ้นท์มาติดต่อกับเคาท์เตอร์เลย แอบสะดวกนิดๆ ตอนแรกเซนเซจองให้นั่งแถวกลางๆ ทีนี้เราต่อคิวคนแรกเลย แม่เลยขอกับทางพนักงานการบินไทยว่า ขอเป็นที่นั่งข้างหน้าต่างได้มั้ย เค้าก็จัดให้เลยทันที จากนั้น ก็ต้องจากลากับพ่อและแม่
โอยยยยย...จะร้อง เว่อร์ป้ะ ไปแค่อาทิตย์เดียว ทำยังกะไป 3ปี
| Create Date : 05 พฤศจิกายน 2553 |
|
11 comments |
| Last Update : 5 พฤศจิกายน 2553 10:56:18 น. |
| Counter : 832 Pageviews. |
|
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
