Group Blog
 
 
มกราคม 2553
 
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
31 
 
3 มกราคม 2553
 
All Blogs
 

ดราม่าเรื่องยาวของมาเฟีย



สวัสดีค่ะ

เรื่องยาวหน่อยนะค่ะ ^^

เรื่องมันมีอยู่ว่า แต่งงานกับสามีมาได้ 1ปีกับ 9เดือน แต่อยู่ก่อนแต่งงาน มา 2ปี ก็รวมเป็น 3ปีกับ 9เดือน
ปัจจุบัน หย่าแล้วค่ะ หย่าตั้งแต่ 17 กันยายน 52 ที่ผ่านมา

ตั้งแต่หย่ากันก็ไม่เคยคุยกันเลย เกือบ 3เดือน เพิ่งจะมาคุยกัน ตอนแม่เสียชีวิต 19 พย 52

มีสามีอายุน้อยกว่าค่ะ เค้าอายุ 25 ส่วนเราอายุ 36 ห่างกัน 11ปี แรกๆใครก้ ว่าเราเข้ากันได้ดี หวานจนใครๆอิจฉา
ที่บ้านมีกิจการ ทำโต้ะจีน กับ ขายข้าวแกง เรามารับกิจการต่อจากแม่เมื่อเดือน มีนาคม เพราะว่าแม่ป่วยเป้นมะเร็งสมอง
นึกว่าแม่จะเสียตั้งแต่เดือนมีนา เราก้เอาพระเข้ามาช่วยเอาดวงมาดึงหลายๆอย่าง ตามที่เราจะทำได้
แต่งงานกันมายังไม่ได้จดทะเบียน ก้เลยถือเอาวันที่ 9มีนา จดทะเบียนแต่งงานซะ แล้วก็ย้ายเค้าเข้ามาอยู่ในทะเบียนบ้าน
ย้ายแม่จากเจ้าบ้านเป็นผู้อาศัยแล้วเราก้เป็นเจ้าบ้านแทน (เพราะพระทักว่าเจ้าที่บ้านนี้แรง แม่อยู่คนเดียวไม่ได้ ต้องเอาคนมาอยู่เป็นเพื่อน)

ตั้งแต่จดทะเบียนมาก็มีเรื่องระหองระแหงกับสามี มาตลอด
จน เดือน สิงหา เริ่มมีปากเสียง สามีไม่กลับบ้าน หายไปจากบ้าน 3วัน เราก้คิดว่าเค้าไปกินเหล้ากับเพื่อน
เพราะช่วงหลังๆเค้าเริ่มออกบ้านถี่ขึ้นแล้วก้กลับบ้านดึกขึ้น จากที่ไม่เคยออกไปไหนเลย
จนมีคน มาบอกว่า สามีติดผู้หญิง ใจแทบสลาย รู้เลยว่า ร้องไห้เจียนตายเป้นยังไง
วันที่รุ้เรื่องคือวันที่ 10 สิงหาคม ทำโต้ะจีนอยู่ ลงไปทรุดกับพื้นเลย อยากกลับบ้านไปหาแม่ในทันที อยากกอดแม่ร้องไห้ อยากเจอแม่

เราไว้ใจสามีมาตลอดเรื่องผู้หญิง ไม่คิดว่าเค้าจะทำกับเราได้ลงคอ
เพราะ ของขวัญชิ้นเดียวที่เค้า ให้เรา ตั้งแต่คบกันมา จนแต่งงานกัน คือ คำว่า มีเมียแล้ว
ไม่ว่าเค้าเจอใครที่ไหน เล่นเกมออนไลน์ มีสาวๆมาคุยด้วย เค้าก็จะบอกใครๆว่า อย่ามายุ่งกับผมเลยผมมีเมียแล้ว

ช่วงนี้สามีออกจากบ้านมาอยู่กับเพื่อนได้สักพักแล้ว เราก้ยังแวะเวียนไปหาตลอด
บางที สามีก้โทหา ถามว่ากินข้าวหรือยัง เราเอาแต่ร้องไห้จนไม่กินข้าว
บางวันเค้าก็ โทมาบอกว่าออกมาหาหน่อย เอารถยนต์ออกมานะ
เค้าก้พาไป 7-11 ซื้อ เกี๊ยวกุ้ง มา แบรนด์ ยาคูลย์ และขนมต่างๆ
พาไปโรงแรม เพราะเป้นที่เดียวที่เราจะอยู่คุยกันได้แบบที่พ่อกับแม่ไม่เห็น
เค้าพยายามป้อนเกี๊ยวกุ้งให้เรา ค่อยๆตัก ค่อยๆเป่า ป้อนเรา ให้กินซะ กินได้แค่ 2คำก้ อาเจียนออกหมด
เราเจอหน้าสามีเมื่อไหร่ ก้ คือคิดว่าตัวเองเครียดเลยอาเจียน มารู้ตอนหลังว่าท้องได้2 เดือนกว่าแล้ว
แต่ยังไม่ได้บอกใคร เครียดมาก จน แท้ง หลุดออกมา ร้องไห้เสียใจอีก
ร้องไห้จนผอม จากหนัก 62 โล ลงมาเหลือ 49 โล

ผู้หญิงที่เค้าไปติด มีอาชีพเป็นแดนเซอร์ตามวงดนตรี เค้าไปเจอกันตอนเราไปทำโต้ะจีนกัน วันนั้นเรากลับบ้านก่อน
เราเพิ่งมาทราบภายหลังว่าเค้า คุยกัน วันที่ 4 กค แล้ววันที่ 8 กค เค้าก้ ลากกัไนปนอนโรงแรม
ผู้หญิงบอกสามีเราว่ายอมเป็นเมียน้อย ทำใจเลิกกับสามีเราไม่ได้ (ดูสิเด็กสมัยนี้มันคิดได้แบบนี้หรอ )
ผู้หญิงอายุ 17 ยังเรียนหนังสืออยู่ ม.6 เราไปเอาเรื่องถึงโรงเรียน ทางโรงเรียนจะเอาเด็กออกจากโรงเรียนข้อหาชู้สาว
แต่เราขอเอาไว้แล้วก็ทำรายลักษณ์อักษรสัญยาเอาไว้ว่าจะไม่ยุ่งเกี่ยวกันอีก ถ้า ฝ่ายใดฝ่ายนึงกลับมายุ่งกันอีก สามารถเอาผิดได้

สามีกลับเข้าบ้านมาวันที่ 21 สิงหา คือวันเกิดเรา กลับเข้ามาอยู่ได้แค่ ไม่กี่วัน ก็ออกไปอีก
เค้าว่าเราไล่เค้า เราไม่ได้ไล่เค้า แต่เพื่อนเค้า ที่อยุ่กทม แนะนำว่า ถ้าอยากให้ไกลจากผู้หญิง ส่งมาอยู่ที่ กทมสักพักไหม
บ้านเค้าอยู่สาทร เพือนเค้า ก็คือ พี่เอก บอกเราว่า ปู้ส่งตั้วมาอยู่นี่สักพักไหม ให้มันลองมาทำงานดู เผื่อว่ามันจะรู้ได้ว่าอยู่ที่ไหนก้ต้องทำงาน
( เราชื่อปู้ สามีชื่อตั้ว) แล้วพี่เอกก็เป็น เพื่อนรุ่นพี่ที่ตั้ว นับถือมาก แล้วพี่เล็กอีกคนที่ตั้วนับถือ
ต่างก็บอกเราว่า ส่งมาที่นี่นะแหละจะได้ไกลจากผู้หญิง
พอเราบอกสามีว่า ตั้วไปทำงานที่ กทมสักพักไหม เดี๊ยวปู้จะตามไป แต่เค้าไม่ได้ฟังอะไรรู้ว่าเราไล่ไปกทม

สามีกลับไปคบกับผู้หญิงคนนั้นอีกรอบ แล้วก็ มา เร่งเอาใบหย่า เพราะถ้ามีใบทะเบียนสมรส เราจะเอาเรื่องผู้หญิงคนนั้นได้
จากผู้ชายที่ไม่เคยทำร้ายผู้หญิง กลับเข้ามาขว้างปาข้าวของในห้องนอนเราจนแตก เพราะเราไม่ยอมหย่าให้
ที่เราไม่ยอมหย่า ก็เพราะพ่อปู่แม่ย่า บอกว่ายังไม่ต้องหย่า เราก้เลยไม่หย่า พอเค้าเริ่มจะทำร้ายเรา พ่อปู่กับแม่ย่าก้บอกว่างั้นหย่าให้มันเลย
กระดาษแผ่นเดียวทำอะไรไม่ได้หรอก

ช่วงที่หย่ากัน เราก็ โทหาพ่อปู่ทุกวัน บอกตรงๆ ไม่รู้จะคุยกับใคร คุยกับพ่อแม่ตัวเองก้ไม่ได้ เพราะเค้าไม่อยากให้คืนดีกัน
พ่อบอกว่าผู้ชายเลวๆ เอามาทำไม มันกลับมาเดี๊ยวมันก็เป็นอีก

จนวันที่แม่ล้มเจ็บอีกรอบ เราอยู่เฝ้าแม่ตลอด ร้องไห้เรื่องตัวเองไม่พอ มาร้องไห้เรื่องแม่อีก
นอนเฝ้าแม่ แม่ก้จะสอน ตลอด ทุกเช้าแม่จะถามว่า ตั้วโทมาหาไหมลูก ทำไมตั้วไม่โทมาหามั่งเลย
มีเบอตั้วไหม แม่จะโทให้ ให้แม่ต่อสายให้ไหม ตั้วมันจะได้รับสาย
ขนาดแม่เจ็บ จนจะแย่ แม่ก้ยังสอนเรา แม่บอกว่าทำดีเอาไว้ลูก ความดีชนะทุกสิ่ง แม่เชื่อว่าสิ่งที่ลุกทำมันดี สักวันตั้วต้องเห็นความดีของลูกนะ
ตอนนี้มันหลงระเริงปล่อยมันไป มันยังเด็ก ความอดทนยังมีน้อย

ก่อนแม่จะเสีย ได้ สัก 3วัน แม่บอกน้องชายว่า แม่ยังตายไม่ได้หรอก แม่ต้องหาย
ถ้าแม่ตายแล้วปู้มันจะอยู่กับใคร ผัวก็ไม่อยู่ แถมไม่มันก็ไม่ถูกับพ่ออีก แล้วปู้มันจะอยุ่กับใคร
น้องชายถามว่า ไม่ห่วงปุ๊หรอแม่ ห่วงแต่ปู้หรอ แม่บอกว่าไม่ห่วงหรอก แม่เชื่อว่าปุ๊ดูแลตัวเองได้ (น้องชายชื่อปุ๊)
แต่ปู้สิมันโตแต่อายุ แต่มันคิดอะไรเป็นเด็ก ไหนผัวจะทิ้ง ลูกน้องลาออกหมด แล้วแม่มาเจ็บ ไม่ถูกกับพ่อ
แม่ต้องรีบหาย ปู้มันจะได้ไม่เศร้า (ดูสิขนาดตัวเองร้องโอดโอยเพราะมะเร็งสมองยังมีใจห่วงลูกอีก)

แม่สั่งเสียปู้ ก่อนแม่จะไป แม่บอกว่าถ้าอยุ่คนเดียวไมได้ ให้ไปตามตั้วกลับมาอยู่นะปู้
ไปขอให้มันกลับมาอยุ่กับปู้นะ แม่เชื่อว่าตั้วกลับมาหาลูกนะ อะไรที่ผ่านไป ก็อย่าไปรื้อฟื้นนะ เริ่มกันใหม่
หนักนิดเบาหน่อยก้อภัยกัน อันไหนควรพูดก็พูดนะ อันไหนควรเงียบก้เงียบ
โตแล้วเงียบบ้างก้ได้นะปู้ อย่าเอาแต่ใจตัวเองเหมือนเก่า ไม่มีแม่คอยเตือนแล้วนะ

อีก 2วันต่อมาแม่ก้จากไป ได้เห็นแม่ตายต่อหน้าต่อตา ได้ทำหน้าที่ลูกจนนาทีสุดท้าย
ตอนเช้าแปรงฟันให้แม่ ล้างหน้าเช็ดตัว ถามแม่ว่ากินแบรนกับยาคูลญืไหมแม่ แม่ก้พยักหน้า
ค่อยๆตักป้อนแม่จนหมด เราไมได้อาบน้ำมา 2วันแล้ว เพราะว่าแม่แทบไม่ให้ไปไหนเลย
แม่จะบอกว่าอย่าไปไหนไกลแม่นะ ถ้าแม่ขาดใจตาย แล้วเอ็งไม่เห็นตอนแม่ตาย แล้วจะเสียใจไปตลอดชีวิตนะ
อาบน้ำเสร็จ ก้มานั่งเช้ดหน้าแม่อยู่ข้างๆ เพราะเหงื่อแม่เริ่มออก ตลอดเวลา
จนแม่สะอึกแล้วนิ่งไป เลยเรียกพ่อมาดู แม่สะอึกแล้วนิ่งไป 3รอบ จนแม่เสียชีวิต ได้เห็นแม่ตายต่อหน้า
แม่เสียตอน 15.25 วันพฤหัสที่ 19 พย 2552 เราก้ โทบอกเพื่อน บอกใครๆ ว่าแม่เสียแล้วนะ แต่ไมได้โทบอกตั้ว
16.10 ตั้วโทมาถามว่าเกิดอะไรขึ้น มีอะไรจะบอกไหม เราก้กำลังจะเอาศพแม่ไป โรงพยาบาล เพราะว่าแม่เสียที่บ้าน
ต้องเอาศพไปชันสูตร เลยบอกว่าตั้วว่า แม่เสียแล้วนะ ตั้วมันก็อือ เรารีบวางสายเพราะทุกคนรอเราอยู่
พอว่างมานั่งคิด แล้วตั้วมันรุ้ได้ยังไง ว่าแม่เสีย เลยทะยอยโทถามเพื่อน เลยได้รู้ว่า เพื่อนบอกเพื่อน บอกเพื่อน แล้วก็ บอกเพื่อน จนไปบอกตั้ว

เอาศพไว้ 3วัน เผาวันที่ 23 พย คืนวันที่ 22 ตั้วโทมาคุยด้วย หลังจากที่ไม่เคยคุยกันตั้งแต่หย่ากัน
โทคุยกันตั้งแต่ 5ทุ่มจน ตี3 เราก้เอาแต่ร้องไห้ ร้องไปเล่าไป ตั้วก้บอกว่าทำไมไม่บอกมันตั้งแต่แรก ถ้ารู้มันก้กลับ
มันบอกว่ามันเสียใจ ตอนที่มันออกมาแม่ยังดีดีอยุ่ ถ้ารู้ว่าแม่แย่ ก้จะกลับไปดูแม่ มันบอกว่าแม่มันยังไม่เคยไหว้ แต่แม่เรามันกราบเท้า ก่อนที่มันจะออกจากบ้านมา
แม่ยังบอกมันว่า อะไรผิดก็ควรรู้ว่าผิดแล้วเริ่มใหม่นะ

ตั้วมาถึงบ้านเรา ตอน 7โมงเช้า มาพร้อมแม่ตั้ว พี่สาวตั้วอีก 2คน
มาถึงก้ไปไหว้พ่อ พ่อก็ยกมือรับไหว้ ไปไหว้ศพแม่
ก่อนหน้านั้น ที่ตั้วจะมา เราบอกบรรดาน้าๆอาๆ ว่าตั้วจะมางานศพ นะ ช่วยเคลียร์พ่อให้หน่อย
พ่อบอกว่าถ้ามันมากูจะยิงมัน มันจะมาทำไม พ่อไม่ชอบตั้ว น้องชายก็ไม่ชอบตั้ว สาเหตุเพราะ มาทำเรา เสียใจ
น้องชายบอกว่า พ่อไม่ชอบก้ปล่อยวางมั่ง ให้มันมาในฐานะแขกคนนึง
เราก้บอกพ่อว่า ให้มันมาขออโหสิกรรม แม่ เถอะ พ่อ ไม่ต้องทำเพื่อใคร ให้ทำเพื่อแม่ครั้งสุดท้าย
ตั้วบอกเราว่าจะไม่ยกมือไหว้พ่อ เพราะไม่ชอบพ่อเหมือนกัน เราก้ได้แต่บอกตั้วว่า ไม่ต้องทำเพื่อใครนะตั้ว ทำเพื่อแม่หนสุดท้าย
ต่างคนถึงต่างยอมกันได้ แต่ก้ได้แค่พักเดียว พ่อเดินเข้าบ้านไปเอาปืนมา พวกเพื่อนแม่ตามเข้าบ้านไป จะไปห้าม
พ่อไม่ได้จะเอาปืน มายิงตั้ว แต่จะยิงตัวเองตายตามแม่ไป เพราะพ่อทำใจไม่ได้ ที่จะเห็นหน้าตั้ว
พ่อบอกว่ามันมาหยามศักดิ์ศรีพ่อ อา เดินไปบอกตั้วให้ไปอยุ่ไหน ก่อนก็ได้ แต่ตั้วฟังเป็น ว่า อาไล่ให้ไปไหนไกลๆ
เราเลยเอาตั้วไปไว้ที่ร้านเนต เพื่อนตั้ว แถวบ้าน

ตั้วให้แวะซื้อ ของไปเยี่ยมหลานที่เพิ่งเกิด ลุกของเจ้าของร้านเนต
ในขณะที่เรากำลังเลือกของ ให้เด็กอ่อน ตั้วแอบโทรศัพท์ เราเห็นนะ แต่ทำเป้นไม่เห็น
เลย ทวงถาม สัญญา กับตั้ว

ปู้ทวงสัญญานะตั้ว ไหนตั้วบอกว่าจะดูแลปู้ทั้งชีวิตไง ปู้ขอทวงสัญญา

ตั้วยิ้มแล้วตอบว่า อยุ่คนเดียวไปก่อนได้ไหมละ นานนนนนนน หน่อยนะ สักพักใหญ่ๆ
ขอกูอยุ่แบบนี้สักพัก รอได้ไหม รอได้ก็รอนะปู้ รอไม่ได้ก็ไม่ต้องรอ
กลับนะกลับแน่ แต่ไม่ช่ตอนนี้ รอพ่อมึงตายก่อนนะ แล้วกูจะกลับมา
กลับมากูก้มาทะเลาะกับพ่อมึงอีก

พอเอาตั้วไปส่งที่ร้านเนต ช่วงเทียงก้ไปรับมากินข้าว แต่ตั้วไม่อยุ่แล้ว ตั้วโทให้ ผู้หญิงคนนั้น มารับไปบ้านมัน
เลยโทหา บอกว่าทำไมตั้วทำแบบนี้ละ มางานศพแม่ปู้นะ ยังแอบแวะไปหาเค้าอีก
ตั้วบอกว่า ทำไมละปู้ กูมีสิทธิ์นะ มึงกับกู ไม่ได้เป็นอะไรกันแล้ว อย่ามาทำแบบนี้ว่ะ
แล้วก้ วางสายไป

เรามาบ้าน แม่ตั้วถามว่าออกไปข้างนอกทำไมไม่รับตั้วมาด้วย บอกแม่ตั้วว่า ตั้วไปกับผู้หญิงคนนั้นแล้ว
แม่ตั้วได้แต่ ส่ายหน้า แล้วบอกเราว่า หาผัวใหม่เถอะปู้ ไม่ต้องไปสนใจมันแล้ว คนแบบมันต้องเจ็บบ้างแล้วจะรู้
คนสิ้นคิดแบบนี้ อยุ่เป้นเจ้าของกิจการดีดี ไม่ชอบ ชอบไปเป็นลุกจ้างเค้า
ตอนนี้ตั้ว ไปเป็นคนเฝ้าร้านเกมส์ มีรายได้วันละ 216 บาท คือเดือนละ 6500 แต่ก่อนทำงาน 12.00-00.00
เดียวนี้ทำ 16.00-00.00 มีเวลาว่างมากขึ้น ก็ดีเค้าจะได้พักผ่อนมากขึ้น ^^

เผาแม่เสร็จ รุ่งขึ้น ตั้วโทมาหาอีก ถามว่าทำอะไรอยู่ เลยบอกว่า เช็คของเตรียมตัวไปจ่ายค่าของงานศพ
อีก 3วันก้ไปส่งน้องชายที่ กทม จนกลับมาบ้าน ตั้วโทมาหาอีก ถามว่า วันเสาร์จะเข้า กทมหรอ แล้วนอนไหน
นอนที่เดิมสิเดี๊ยวไปนอนเป็นเพื่อน ที่เดิมคือโรงแรมแถวๆบ้านตั้ว บอกตรงๆว่า งง จะมาไม้ไหน
ไปหาตั้วหนแรก คือ 28 พย ยังไงก็คนมันเคยอยู่ด้วยกัน มันก็อด มีอะไรกันไม่ได้
แต่ความรู้สึกมันเปลี่ยนไป เรารู้สึกแปลกๆ ที่นอนกับตั้ว
ไปหาหนนี้ ตั้วไม่ให้นั่งเฝ้าตอนทำงาน แล้วแนะนำเรากับเพื่อนเค้าว่า เพื่อนที่ลพบุรี
แล้วให้เรากลับห้องไป เดี๊ยวเลิกงาน ไปหา ตั้วมาหาตอนตี 3 กว่า
เช้ามา ก้เลยขอ ตั้วว่า ตั้วปู้ขออะไรตั้วอย่างนึงได้ไหม
ปู้ขอลุกคนนึง ให้ปุ้ได้ไหม ปู้บอกตรงๆ ว่าไม่มีจุดหมายของการมีชีวิตอยุ่เลย
ไม่รู้จะทำงานหนักไปเพื่อใคร ผัวก็ไม่มี แม่ก้ไม่มี พ่อก็ต่างคนต่างอยู่
ตั้วบอกว่าขอคิดดูก่อนนะ จะเอาไปทำไม ลูกกูนะ ขอกูคิดดูก่อน

หลังจากนั้น ก็มีโทคุยกันบ้าง แต่ ส่วนมาก เราจะเป็นฝ่ายโทไป เพราะไม่อยากให้ตั้วเสียเงิน
โทไปทีไร ก้เอาแต่ร้องไห้ เพราะเสียใจเรื่องทุกอย่างเสียใจเรื่องแม่ด้วย
แล้วก็จะขอตั้วว่า ไหนละลุกปู้ ให้ปู้ได้หรือยัง
ตั้วก้จะบอกว่าขอคิดก่อนนะ ใช้เวลาคิดไม่นานหรอก

จนวันนึง ปู้คิดว่า ไหนๆก็จะอยากมีลุกแล้ว ลองไปตรวจสักทีดีไหม ว่าทำไมไม่ท้องสักที อยู่ด้วยกันมาตั้งนาน
ก็เลยไปหาหมอสูติ ไปตรวจภายใน ไปฉีดสีเข้ามดลุกเพื่อดูว่าท่อนำไข่ตันไหม
โคตรเจ็บเลย ความดันต่ำทันที จะเป็นลม นี่ขนาดแค่คิดอยากจะมีลุกยังทรมานขนาดนี้
แล้วถ้ามีจริงๆ จะขนาดไหน

ไปหาหมอ หมอบอกว่าไข่จะตกวันที่ 18 เลยโทบอกตั้ว ตั้วก้บอกว่าไม่รู้จะว่างไหม วันที่ 18 รอดูก่อนละกัน
เพิ่งมารู้ทีหลังว่า ที่ตั้วบอกว่าไม่ว่างเพราะ ผู้หญิงคนนั้นจะขึ้นไปหา บางทีก็มีสลับกับเราที่เราแวะไปหา
เพราะงั้น ผู้หญิงเค้าไม่เคยขาด เลย ถึงเราไม่ไป ก้มีคนอื่นไป
แต่กับเรา ไปนอนโรงแรม กับผุ้หญิงคนนั้น ตั้วพาไปนอนห้องเพื่อน ก็คือห้องพี่เอก
เราทำใจไม่ได้นะ ถ้าเป็นห้องเรา เราไม่ชอบให้ใครเอาคนนั้นคนนี้มานอน ห้องนอนเราไม่ใช่ ซ่องนะ

แต่คิดมาคิดไป ผู้หญิงคนนี้ ก็ใช่ย่อย
ตอนที่เค้าแอบๆ ได้เสียกับสามีเรา เค้าทำได้นะ สามีเราพาไปนอนโรงแรม มีอะไรกันเสร็จ
เค้าต้องกลับบ้าน มานอนที่บ้าน เต็มที่คือ เที่ยงคืน เค้าต้องกลับบ้านแล้ว
ผู้หญิงคนนี้ก้นอนโรงแรม คนเดียวจนเช้า สามีเราถึงจะแอบไปรับพาไปส่งที่บ้านหรือโรงเรียน
เป็นเราให้เรานอนโรงแรมคนเดียวเราไม่เอาหรอก นอนกับเราแล้วก้ต้องอยุ่กับเรายันเช้าสิ มาทิ้งอะไรแบบนี้

แต่มารู้ทีหลัง จากเพื่อนๆตั้วว่า ใครว่า อินี่นอนคนเดียวละเจ๊ พอตั้วไปมันก็ดทตามพวกผมนี่แหละไปนอนกับมัน
เพื่อนๆในกลุ่มนะ ได้มันทุกคนนะแหละ ตั้วนะโดนเพื่อนสวมเขาให้หมดนะแหละ
เค้าถึงบอกตั้วว่าผู้หญิงคนนี้ไม่ดีนะ แต่ตั้วก้ไม่เชื่อ ตั้วบอกว่าต่อให้ผ่านผู้ชายมาเท่าไหร่ไม่รู้ไม่สนใจ ปัจจุบันเค้าเป็นเมียตั้ว
ขนาดเจ้าของวงแดนเซอรืยังบอกว่า โถ อินี่ไม่เอาผัวแกจริงๆหรอกปู้ มันเอาเพราะมีตัง
แล้วมันก้เอาเพราะ ผัวแกเป็นคนกรุงเทพ มันก็อาศัยว่าไป กรุงเทพทีก้ได้เที่ยว เอาไว้อวดเพื่อนๆมันว่ามีแฟนเป็นคนกรุงเทพ
ส่วนแม่ผู้หญิงก็ ด่าเราต่อหน้าว่า ลูกสาวฉันไม่เอาผัวแกหรอก ขนาดแกมีอาชีพที่ดี มีงานมีฐานะผัวแกยังทิ้งมาเอาลุกฉัน
แล้วลุกฉันไม่มีอะไรเลย มันจะไม่ทิ้งหรอ ที่มันเอาก็เพราะผัวแกให้ตังใช้นะสิ โง่ให้เอง ช่วยไม่ได้

ส่วนผู้หญิงก็โทมาด่าเราบ่อยๆ มาเยาะเย้ย บ่อยๆ ว่า ไหนละอิแก่ ไหนว่าผัวมึงอยู่ในโอวาท แล้วไหงมาเอากับกูได้
ของเก่าๆมันจะเร้าใจสู้ของเด้งๆแบบนู๋ไม่ได้หรอกป้า
ผัวป้านะ นู่ขอนะ เอาไว้นู่เบื่อแล้วนู่จะส่งคืน

เราบอกตั้วว่าเราโดน ด่า มาแบบนี้ แต่ตั้วไม่เคยเชื่อเราเลย เพราะตั้วเชื่อว่า ผู้หญิงของเค้าเป็นคนเรียบร้อย เด็กดี ไม่ทำอะไรแบบนี้
ให้เราหาหลักฐานมา ว่าเราโดนด่า โดนคนของเค้าด่า

ล่าสุด หลังวันพ่อ โดนผู้หญิงคนนี้มา ค่อนแคะหลังร้านขายของอีก
มันคุยกับเพื่อนมันว่า เบื่อว่ะ ชอบมีหมาแอบดอดไปหาผัวกูถึง กรุงเทพ เนี่ยกูเลยต้องเข้า กรุงเทพไปหาผัว (มันเข้าไปวันที่ 5 ธันวา)
เราเองได้แต่นึกในใจ ว่า แล้วตอนทีเมิงละ แอบมานอนกับผัวกู เป้นเดือน กูเคยด่ามึงไหม
น้าสาวเราจะเข้าไปตบมันแล้ว แต่ห้ามกันเอาไว้
เพราะ ยังไงก้ตามเราก็มีศักดิ์ศรีดีกว่ามัน ยังไงเราก้เป้นเมีแต่ง แต่คนอย่างมันเป้นได้แค่ คู่นอน ถึงตอนนี้จะได้ตั้วไปครองก้เถอะ
แล้ว แม่ย่าก้บอก ว่า บ้านนี้มีสะไภ้คนเดียว ถ้าตั้วจะมีเมียอีก ก้ต้องไปขอเอง แม่ไม่ไปขอให้ แม่ขอเมียที่ดีให้แล้ว รับแค่ปู้เป็นสะไภ้คนเดียว
แค่นี้ก้ชื่นใจแล้วที่ บ้านนี้ยังต้อนรับเราอยู่ ^^

พอวันที่ 18 ธันวา ก่อน นอน กับตั้วก้ ตรวจไข่ตกก่อน เห็นว่มันไม่ขึ้น ก้เลยนอนกับตั้ว
ตอนนี้ไม่อยากได้ ลุกแล้วนะ เพราะว่า ไม่อยากลำบาก แล้วคิดว่า คนอย่างตั้ว ก็ไม่สามารถเป็นพ่อที่ดีได้แน่นอน
ตอนที่นอนกับตั้ว เลือดไหลออกมาเยอะมาก จนตกใจนึกว่า เป็นเมนส์
เจ้ากรรม มีอะไรเสร็จ ไอ่แทบตรวจไข่ตก ดันขึ้น 2ขีดแดงแจ๋ ได้แต่คิดว่า คงไม่ท้องหรอกมั้ง
พยายามมาตั้ง4ปี แล้วนับประสาอะไร กับแค่หนเดียว ..เฮ้อ...

วันนี้ ตั้ว แนะนำเรากับเพื่อนว่า นี่เมียกู หาเก้าอี้ให้นั่ง ด้วยนะ จากที่ไม่ยอมให้เฝ้า ก้หาเก้าอี้ให้นั่ง
ตอนนอนด้วยกัน ก็เหมือนตอนอยุ่บ้าน เหมือนตอนที่ยังไม่เกิดเรื่อง นอนเสร็จก้ไม่หันหลังให้ นอนกอดนอนฟัดอยู่
ก่อนกลับบ้าน ก้ บอกว่าถึงบ้านให้โทมาบอกด้วยนะ ว่าถึงบ้านแล้ว
เราเองก้รู้สึกถึงความเปลี่ยนแปลง ของเค้า ว่าเกิดอะไรขึ้น จากหนแรกมาหนนี้มันเปลี่ยนไปขนาดนี้เลยหรอ

ไปหาอีกที วันที่ 24 ธันวา เพราะไปหาหมอมา ไปตรวจตามปกติ หมอบอกว่า เราท้อง O_o
ตกใจอ่ะ เฮ้ย ติด ด้วยหรอ เอาละสิทำไงดีว่ะเนี่ย
ดีใจไหมดีใจนะ ขับรถเข้า กทมเลย โทหาก้ไม่รับสาย เลยขับไปหาเลย
แต่ไม่รู้จะไปไหนก่อน เลยแวะไปชอปปิ้ง ได้เสื้อไปฝากตั้ว 1ตัว ของตัวเองอีก 2-3ชุด พร้อมรองเท้า

ตอนแรกเราจะกลับบ้าน กลับกลางคืนนะแหละ แต่ตั้วเห็นว่าดึกแล้ว ก็ไม่อยากกลับ
แล้วเราเอง ก็ เหมือนๆจะเวียนหัว เลยให้เรามานอนโรงแรมที่เดิม
ตั้วเอามาส่ง แล้วก็ ไปทำงานต่อ กว่าจะมาหาก็ ตี 3 กว่า มาหา ก็มามีอะไรกับเราอีก
คราวนี้ ยิ่งกว่าคราวที่แล้ว รู้สึกดีกว่าคราวที่แล้ว แต่ไม่ใช่เรานะท๊รู้สึกดี
ตั้วเอง นะที่ ท่าที ยิ่งกว่าคราวที่แล้ว แต่เราเอง ความรู้สึก ดิ่งลงดิ่งลง
ปู้บอกตั้วว่า ต้นปี ปู้จะมาเรียนทำอาหารนะ ต้องมาเรียนอาทิตย์ละ 2วัน
หาห้องเช่าให้หน่อย เอาราคา พอประมาณ จะไไม่เปลืองนอนโรงแรมเปลืองอ่ะ คืนละ พัน
ตั้วบอกว่า จะนอนไมห้องเช่า บ้ามั้ง มึงก้ไปนอนบ้านกูสิ จะได้ไม่เปลือง
ปู้บอกว่า ไปนอนยังไงละ เกรงใจเค้า ปู้ไมได้เป็นอะไรกับบ้านตั้วแล้วนะ
ตั้วบอกว่า เป้นสิ ก็แม่กูบอกไม่ใช่หรอ ว่า มึงเป้นสะไภ้คนเดียว
เราได้แต่ คิดเงียบๆ ต่อไป ได้นอนมองตั้วหลับ ชอบตอนหลับ เพราะตั้วไม่ดื้อไม่รั้นและไม่ไปไหน

ได้ทำหน้าที่ ภรรยา ครั้งสุดท้าย
ได้อาบน้ำให้ ได้เช็ดเหงื่อตอนกินข้าว ได้ขัดตัวขัดเท้า แคะหู ตัดเล็บ หาเสื้อผ้าใหม่ๆให้ใส่
ได้นอนกอด ให้เค้ากอด นอนในอ้อมแขนเหมือนเก่า

ถามว่ามีความสุขไหม ตอบได้เลยว่า ไม่
เพราะยิ่งอยุ่ด้วย ยิ่งช้ำใจ ยิ่งได้เห็นรูปในโทรศัพท์เค้ายิ่งช้ำ
โทรศัพท์ที่เรา ซื้อให้เค้า ก่อนเค้าออกบ้าน N86 เราบอกว่าตั้วถ่ายรุปคู่กับปู้หน่อยสิเอาไว้ในโทรศัพท์ตั้วไม่ยอมถ่าย
แต่ในโทรศัพท์เค้า มีรุปถ่ายคู่เค้ากับผู้หญิงคนนั้นเต็มโทศัพท์
รูปถ่ายที่นอนกอดกัน นอนฟัดกัน ยืนโอบกัน
ไม่เมม เบอเรา แต่ เมมเบอผู้หญิงคนนั้น ในกลุ่มคนสำคัญ ว่า คุณนาย

เราถามตั้วว่า ถ้าปู้ท้องตั้วจะดีใจไหม ตั้วตอบว่าขอคิดดูก่อน
พอไปอาบน้ำ เราก้บอกว่า ตั้ว.. ปู้ท้องนะ มันก้บอกว่าไม่เชื่อหรอก เอาผลตรวจมาดู
ขอร้องว่ะอย่าพูดอะไรที่ไม่เป็นจริง กูเซ็ง

พอขับรถกลับ ก้เลยบอกตั้วไปว่า ปู้ไปหาหมอ ตั้วจะถามปู้สักคำไหมว่าเป็นยังไม่มีถาม ไม่มีห่วงปู้เลย
เค้ากลับตอบ่า ก็ ถึงมือหมอแล้วจะห่วงทำไม หมอคงไม่ฆ่ามึงหรอก
แต่ผุ้หญิงคนนั้น แค่ไป กินไอติม กับเพื่อน ตั้วกลับโทถามว่า อร่อยไหม
แค่นี้มันก้ผิดกันแล้ว ใช่สิ ปู้มันของเก่า ปู้รึจะไปสู้เด็กๆได้ ตั้วก้ตอบว่า แน่นอน เพิ่งรุ้หรอ

ขับรถกลับมาได้ ครึ่งทาง โทบอกตั้วว่า ปู้ท้องนะตั้ว แต่ไม่ต้องห่วงหรอก ปู้ เป็นซิงเกิ้ลมัม ได้
ตั้วก้ได้แต่เงียบ ไม่พูดอะไร ปิดโทศัพทืหนีไป

กลับถึงบ้านเข้าบ้านไมได้อีก เพราะว่าพ่อลอคบ้านไม่ให้เข้าบ้าน
พอสักพัก พ่อกลับมา คงลืมของ พอเราจะเดินตามเข้าบ้าน พ่อปิดประตูใส่หน้าเรา ไม่ให้เราเข้า
เราเลยโทหาตั้ว บอกว่า ปู้โดนพ่อไม่ให้เข้าบ้านทำยังไงดี
ตั้วบอกว่า กูไม่รู้ เรื่องของมึง ให้กูทำยังไงละ กูกำลังอารมณ์ไม่ดี
ปุ้ถามว่า อารมณืไม่ดีเพราะปู้หรอ ถ้างั้นปู้ขอโทษนะ ตั้วก้ตอบว่าเปล่า อย่ารู้เลย
ลองมองนาฬิกา เลยได้รู้ว่า สงสัยโทคุยกับผู้หญิงคนนั้น เพราะได้เวลาโรงเรียนเลิกพอดี

วันนั้น เลยไม่ได้เข้าบ้าน ไปนอนโรงแรมแทน
รุ่งขึ้นมาก้ยังเข้าบ้านไมได้ ไปนอนบ้านเพื่อน อีกที
จนวันที่ 30 ถึงได้เข้าบ้าน น้าสาวไปตามเข้าบ้าน

ไม่กล้าบอกใครๆ เรื่องท้อง ได้แต่บอกพ่อตั้ว ว่าท้อง พ่อตั้วบอกว่า ก็ดีแล้วไงจะได้มีเพื่อนยามแก่
ถึงไอ่ตั้วจะไม่กลับก้เรื่องของมัน เธอมีหน้าที่เลี้ยงลุกให้ดีที่สุด ป๊าเชื่อว่าเธอทำได้ ป๊าเชื่อว่าลูกเธอไม่มีทางมีปมด้อยแน่นอน
แต่ป๊าเชื่ออย่างนะ ว่าไอ่ตั้วมันรักเด็กโดยเฉพาะเด็กผุ้หญิง ถ้าลูกออกมาเป็นผู้หญิงนะ รับรองไอ่ตั้วโอ๋ตายเลย
เลยบอกป๊าไปว่า ถ้าตั้วจะกลับ ก็อยากให้กลับเพราะตัวปู้ ไม่ใช่กลับเพราะลูก
ปู้ท้องตอนแรกจะไม่บอกตั้วด้วยซ้ำไป แต่อยากรู้อารมณืของตั้ว ว่าจะมีฟีดแบคยังไง
แล้วปู้ก้ไรู้แล้วว่า ตั้วเป้นยังไง ยังไงปู้ก้ไม่เคยสำคัญในความรู้สึกตั้วเลย

มันจริงอย่างที่ตั้วพูด วันที่หย่ากับปู้ ว่ากูหมดรักมึงมานานแล้ว ที่อยุ่ด้วยเพราะกูสงสาร
เป้นเพื่อนกันดีกว่าปู้ กูว่าเป้นเพื่อนกัน กูยังให้ใจมึงมากกว่านี้เลย

ตั้วมันไม่ได้รักปู้แล้ว มันรักคนใหม่ไปแล้ว
แล้วปู้จะวิ่งตามมันทำไม

พอกลับมาคิด กลับมานั่งคุยกับตัวเอง
นี่ฉันกำลังวิ่งตามอะไรหรือนี่
ตามผู้ชาย ที่ เรียนจบแค่ ม.3 ฐานะทางบ้านก้ไม่ได้ดี จน น่าไขว่คว้า ก็แค่มีบ้านอยุ่ในเขตแถวสาทร
ผู้ชายที่มีความอดทนน้อย ไร้สติ ขาดความยั้งคิด การงานก้ไม่ดี เป็นแค่คนเฝ้านร้านเกม
รายได้เดือนละ 6500 บาท เฉลี่ยวันละ 216 บาท แค่กินคนเดียวก้จะแย่แล้ว แล้วจะมารับผิดชอบอะไรคนอื่นได้
ผู้ชายที่ไม่เคยเชื่อพ่อแม่ ไม่ฟังใครฟังแต่ตัวเอง ไม่ยอมปรึกษาเรื่องกับผู้ใหญ่ เอาแต่ความคิดของตัวเองเป็นใหญ่
เชื่อเพื่อน จนทำให้ตัวเองต่ำลง
ปู้อยากให้เค้าได้ยิน ในสิ่งที่ ทั้งพี่เอกและพี่เล็กพูดถึงตั้ว คนที่ตั้วนับถือที่สุด ว่าเค้าดูถูกตั้วแค่ไหน
แต่ปู้บอกไป กับเป็นว่าปู้ใส่ร้ายเพื่อนตั้ว เพราะตั้วไม่เคยเชื่อปู้
ปู้โดนเมียใหม่เค้าด่า ตั้วก็ยังหาว่าปู้ใส่ร้ายเมียใหม่เค้า

มันเหมือนเจ็บ เข้าที่แผลเดิมตลอดเวลา
ร้องไห้มา 5 เดือน
เพียงพอแล้ว
เริ่มได้รู้ว่า การอยู่คนเดียว มันสุขแบบนี้นี่เอง
แต่บางทีก้อดเหงาไม่ได้

สาเหตุที่ทำให้ เรา ตัดใจได้ ส่วนหนึ่งก็มาจาก ตัวตั้วเอง ที่ทำกับเราจนเราเจ็บซ้ำๆ ที่เดิม
อีกสาเหตุก้คือ
ไปดูหมอดูมา 3แห่ง แต่ละที่ เราจะไม่บอกเค้าว่า เราหย่ากับสามีแล้ว
เค้าทายถูกเหมือนกันเปีะ

เค้าบอกว่า ช่วงนี้ระหองระแหงกับแฟนนะ ชอบทะเลาะกันด้วยเรื่องไม่เป้นเรื่อง แค่ถามว่ากินข้าวหรือยังก็ทะเลาะกันแล้ว
เรื่องจริงเลย เพราะทุกครั้งที่โทคุยกันเราจะถามว่าตั้วกินข้าวหรือยัง คำตอบที่ได้คือ เสือกอะไรกับกู
แล้วก็มีมือที่สาม เข้ามาเกี่ยวด้วยนะเนี่ย มีคนอื่นมาพัวพันกับแฟนคุณนะ
แต่ไม่ต้องกลัวเพราะ อีกไม่นาน ผู้หญิงคนนี้ก้จะไป แล้ว แฟนคุณก็จะกลับมา
แต่กลับมาทำตัวดีได้แค่ 2-3ปี ก้จะเป้นแบบนี้อีก ไม่เลิกปีนี้ อีก 10ปีก็เลิกกัน
สิ่งเดียว ที่ทำได้คือ คุณจะอยุ่ด้วยความกรุณาไหม ถ้าเค้าเป็นแบบนี้ อยู่แล้วให้อภัยไหม ถ้าทำได้ ก้อยุ่ด้วยกันได้
ถ้าทำไม่ได้ก็อยุ่ด้วยกันไม่ได้

อีกคนเป้นแม่ชี ทักเราเรื่องแม่ก่อน ไปไหว้แม่ชี ยังไม่ทันจะเอ่ยปากถามอะไรแม่ชีเลย
แม่ชีบอกว่าไปทำอะไรให้แม่ร้องไห้มาละ คราวที่แล้วมายังเดินตามยิ้มสวยๆ อยุ่เลย
มาคราวนี้แม่เดินร้องไห้ตามหลังมานะ

เราเลยบอกว่า ก้เนี่ยจะมาถามว่าทำไมแม่ร้องไห้ เพราะลหายคนฝันเห็นแม่ร้องไห้
รวมทั้งหมอดูคนที่เพิ่งไปดู ผ่านมาด้วย
แม่ชีสวดมนต์พักนึง แล้วบอกว่า ถ้าแฟนเอ็งจะกลับมาคืนดีกับเอ็ง เอ็งจะเอาไหม
เลยตอบแม่ชีไปว่า ไม่รู้ ถ้าถามตอนนี้คือไม่อยากได้แล้ว แต่อนาคต ไม่แน่ใจ
แล้วแม่ชีก้บอกว่า เนี่ย จะเข้า กรุงเทพไปหาเค้าละสิ ถ้าจะไป จุดธุปบอกแม่ด้วยนะ เอาแม่ไปด้วย

ที่เชื่อ ทั้งหมอดู และแม่ชี ก้เพราะว่า ทั้งคู่ ทายถุกเรื่องแม่
เค้าบอกว่า แม่ใส่ชุดสวยสีชมพู ยืนยิ้ม อยุ่ข้างหลังเรา วันที่เราไปหาครั้งแรก
พอเค้าบอกว่าฝันเห้นแม่ร้องไห้ กับแม่เดินตามร้องไห้
ใส่เสื้อคอกระเช้าสีเหลือง กางเกงสีแดง มีผ้าขนหนูสีขาวพาดไหล่
ซึ่งมันก็ตรง กับชุดที่แม่ใส่ตอนจะสิ้นลมหายใจ

แล้วเราก้เชื่อตัวเองด้วยว่า คนอย่างตั้ว ไม่มีทาง กลับตัวกลับใจได้แน่นอน
ถึงกลับมาอยุ่กับเราได้ คงได้พักเดียว เพราะ มาเจอสังคมเดิมๆ เจอเพื่อนกลุ่มเดิมๆ
เดี๊ยวก็พากันไปทำเรื่องเลวๆ อีก
เหมือนคราวที่เจอ ผู้หญิงคนนี้ เพื่อนติดต่อให้ แล้วบอกว่าเอาสิเมียมึงไม่รู้เรื่องหรอก
คิดว่าตั้วเอาเล่นๆ แต่ไปๆมาๆ ตั้วเอาจริง จนหย่ากับเรา
พวกเพื่อนตั้วเข้าหน้าเราไม่ติดสักคน ถึงได้แต่มาขอโทษเรา พยายามหาข่าวผู้หญิงคนนั้นมาส่งให้เรารู้
ให้เราเอาไปบอกตั้วอีกทีนึง ถึงได้ยอมบอกเราว่า พวกมันนอนกับผู้หญิงคนนี้หมดกลุ่ม
เราถามว่า แล้วทำไมไม่บอกตั้วเอง ละว่านอนกับเมียมันแล้ว
พวกเพื่อนตั้วบอกว่าจะให้บอกยังไงละเจ๊ มันเอาเป้นเมียแล้วนี่ เพื่อนอนกับเมียตัวเอง แล้วผมจะเข้าหน้าตั้วติดหรอ
แล้วพวกผมก็คิดว่าบอกไป ตั้วก้ไม่เชื่อพวกผมอยู่ดี เพราะมันเชื่ออินั่นมากกว่า
เดียวมันก็ไปถามกัน เด่วมันก้ตอบว่าไม่เคยนอน เหมือนที่เจ้โดนมันด่าแล้วเจ้ไปบอกนะแหละ ตั้วเชื่อเจ๊ไหมละ


ตอนนี้พวกเพื่อนๆ ตั้วก็ ได้ แต่ ถามเราว่าจะเอายังไง กับเด็กที่กำลังจะเกิด เพราะเราท้อง
เราก้ได้แต่บอกว่าไม่รู้สิ คงต้องทำงานต่อไป หาเงินเก็บเอาไว้คลอดลูก

เราไม่รู้จะบอก พ่อยังไง ดี ว่าเราท้อง
เพราะ เราไม่พูดกับพ่อมาตั้งแต่แม่ตาย ต่างคนต่างอยู่ ถึงอยู่บ้านหลังเดียวกันก็ไม่คุยกัน
เดินสวนกันก้เลี่ยงกัน ไม่ได้พูดได้คุยกันเลย
กับตั้ว ก้ไม่ได้คุยกันเลยตั้งแต่ วันที่กลับมา 25 ธันวา
แล้วก็ลบเบอดทตั้วออกหมดแล้วด้วย ไม่ได้จำเพราะตั้วเปลี่ยนเบอใหม่จำไม่ได้ด้วย

พอคิดจะลา ใจมันก็ หวิวๆ
แต่คิดว่า เค้าไม่ได้มีอะไรควรค่าแก่การ อยุ่เป้นคู่ผัวตัวเมียกับเราเลยสักนิด
คิดแล้วก็ช้ำ แล้วก็ร้องไห้

บางวันสวดมนต์ไป คิดไป สวดมนต์วนไปวนมาไม่จบสักที T_T
พิมพ์ไปก็ร้องไห้ไป

ได้แค่ระบายแค่นี้ก็เป้นสุขแล้ว ^^
อยากบอกให้ตั้วรู้ว่า ปู้ยังรักตั้วนะ แต่ไม่อยากได้มาครอบครองอีกแล้ว
ปู้เหนื่อยกับการที่ต้องตามตั้ว
ปู้อยากให้ตั้วมีแรงฮึด ถึงคำที่ใครๆ ดูถูกตั้วเอาไว้ ว่าตั้วจะไปไม่รอด ปู้ไม่เคยดูถูกตั้วเลย ว่าตั้วไปไม่รอด
ปู้เชื่อว่าถ้าตั้วไปคนเดียวตั้วรอดแน่นอน แต่ถ้าตั้วไปเป็นคู่ นั่นแหละไม่มีทางรอด
ปู้อยากให้ตั้ว กลับบ้าน แล้วไปกราบพ่อแม่สักหน ให้รู้จักปรึกษาพ่อแม่บ้างเวลามีเรื่องอะไร
อยากให้ตั้วมีสติ คิดอะไรดีดี ก่อนตัดสินใจ
เพราะปู้เองทำอะไรที่ไร้สติ จนทำให้มีลูกขึ้นมา

แล้วที่สำคัญ
สัญญา ที่ตั้วให้ไว้กับปู้ ไม่ต้องทำตามแล้ว ไม่ใช่ไม่รอ แต่ไม่อยากรอ ไม่รู้ว่าจะรอไปทำไม รอเพื่ออะไร
ถ้ารักกันจริงต้องไม่ให้รอสิ แต่นี่ให้รอเพราะเห็นแก่ตัว
ไม่อยากได้ความรักที่เห็นแก่ตัว

ดูแลตัวเองให้ดี เพราะต่อไปนี้ไม่มีปู้คอยดูแลอีกแล้ว ^^

อยากบอกตั้วแต่บอกไม่ได้ ^^ ขอระบายในนี้ละกันนะค่ะ ^^

จบเรื่องดราม่า ที่โคตรยาว เลย
พิมพ์ทีเดียวให้จบ ไม่รู้จะมีคนอ่านหรือเปล่า ^^

ขอบคุณค่ะที่ให้ระบาย




 

Create Date : 03 มกราคม 2553
5 comments
Last Update : 3 มกราคม 2553 1:20:23 น.
Counter : 403 Pageviews.

 

เป็นกำลังใจครับ

 

โดย: ความสุขเล็กๆ 3 มกราคม 2553 7:38:42 น.  

 

โห...ความรกของผู้หญิงคนนึง

ที่มีให้ผู้ชายคนนึง

ช่างยิ่งใหญ่เสียเหลือเกินค่ะ

ผู้ชายคนนั้นเค้าไม่ดีพอกับพี่หรอกค่ะ

แต่อย่างว่านะผู้หญิงเรา...ถ้าได้ลองรักแล้ว...

อะไรก็ห้ามไม่ให้รักยากค่ะ...

เป็นกำลังใจให้นะคะ

 

โดย: ยัยเป๋อ (ลายมือยุ่งๆของคนไม่มีเวลา ) 3 มกราคม 2553 10:33:09 น.  

 

เฮ้อ อ่านแล้วเศร้าจังค่ะ เป็นกำลังใจให้ละกาน

 

โดย: ถุงก๊อปแก๊ป 3 มกราคม 2553 13:38:37 น.  

 

คุณปู้ จำกาญจน์ได้มั้ย (หมูหวาน้อย)นะ เราเคยเจอกันในงานมิตติ้ง ที่เท่าไหร่ไม่รู้แม่แน่ใจ

เราได้เห็นถึงความรักของคุณปู้และสามีนะ เราจำได้คุณปู้ไปนั่งเรียนเย็บผ้ากะตั๋น แฟนก็นั่งเล่มเกมส์อยู่ไม่ห่าง ตอนแรกดราเหฌนก้มน่าน่าเล่นเกมส์เราก็นึกว่าเป็นลูกชายไง จำได้มั้ยเอ่ย

เราไม่ได้เข้าห้องพันทิพย์เท่าไหร่ แต่จำได้ว่าเคยหลังไมค์ไปหาคุณปู้ จะส่งของขวัญไปให้ตอบแทนที่คุณปู้เคยให้ผ้าสวย ๆ เรา ตอนนี้เราหันมาเย็บผ้าแล้วนะ

เห็นกระทู้ขายของคุณปู้ด้วย เดี่ยวช่วยอุดหนุนนะ

สู้ ๆ ๆ

 

โดย: กาญจน์ หมูหวานน้อย IP: 180.180.104.245 20 กรกฎาคม 2554 20:43:54 น.  

 

มาอ่านค่ะ อ่านแล้วเศร้า สู้ต่อไปนะคะ

 

โดย: panaruss 24 กรกฎาคม 2554 19:32:51 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


หมีมาเฟีย
Location :
ลพบุรี Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Friends' blogs
[Add หมีมาเฟีย's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.