พิษณุ นิ่มสกุล รับบท หรรษา
นาเดีย นิมิตรวานิช รับบท โป๊ยเซียน

หรรษา (บอย-พิษณุ นิ่มสกุล) หนุ่มช่างคิดช่างฝันเรียนจบมา 2 ปีแล้ว
แต่เปลี่ยนงานสารพัด เพราะเป็นคนจับจดและวางแผนไม่เป็น
ในขณะที่ โป๊ยเซียน (นาเดีย นิมิตรวานิช) สาวเจ้ากี้เจ้าการ
เป็นนักจัดการที่ดี ทำงานอะไรก็ประสบผลสำเร็จ
เมื่อคนสองคน สองความคิดต้องมาอยู่บ้านติดกัน อะไรจะเกิดขึ้น

ก่อนมาเล่ากันทั้ง 62 ตอน อีกครั้ง มาดูลิสรายชื่อตอนกันก่อนดีกว่านะ



1. ศึกชิงร้านหมูกระทะ
2. เปิดศึกทะเลาะกัน
3. แจ้งความเท็จ
4. เด็กเดินไมค์
5. น้องร่วมสาบาน
6. แม่สื่อ
7. เข้าใจผิด
8. ไปเมืองจีน
9. แฟน 1 วัน
10. หลอกผี



11. นำทีมประท้วง
12. คลุมถุงชน
13. นักร้องคาเฟ่
14. โรคจิต
15. ผู้หญิง
16. พ่อใหม่
17. เมนูใหม่
18. นักบิด
19.นักโทษโรคจิต
20. บัตรคอนเสิร์ท



21. งานเลี้ยงรุ่น
22. อินเลิฟ
23. บอกรัก
24.น้องใคร ใครก็รัก
25. คู่แข่ง
26. ต้องขัดขวาง
27. ไล่ลุงยาม
28. ออกกำลังกาย
29.กิ๊กเก่าโผล่
30. ขอคืนดี



31. ตามราวี
32.ของรักหาย
33. ปั่นหู
34. เดลิเวอรี่
35. งอนตุ๊บป่อง
36. อัลไซเมอร์
37. ข่าวลือ!!
38. แรลลี่สื่อรัก
39. สงบศึก!!
40. ขายหุ้นหมูกระทะ

41. อยากสวยด้วยมีดหมอ
42. เซอร์ไพรส์วันเกิด
43. กีฬา..กีฬาเป็นยาวิเศษ
44. เจ้าสังเวียน
45. เปรี้ยวปาก
46. กาวใจ
47. ซิกเซนท์
48. ยอมแต่ง
49. ศึกศักดิ์ศรี
50. ลูกสาวคนเก่า



51. ถูกหวย ?
52. พ่อ-แม่ จำเป็น
53.ขาดน้ำ..ขาดใจ
54.ลุงยาม..แก้บน
55. สอนจีบ..หญิง
56.ดูตัว!?"
57. สายลับ...นังแจ๋ว
58. อย่างนี้ต้องลาออก!!
59. กลัว ‘จิ้งจก’
60. อุปสรรค



61. ดาราจำเป็น
62. แฮปปี้เอนดิ้ง

ปล. ชื่อตอนบางตอน ไม่ตรงกับเรื่องย่อของโพลีพลัสนะคะ
เพราะเราเน้นที่ " บอย " เท่านั้น ฮ่าๆๆ

“รักหรรษา..คาราโอเกะ” ตอนที่ 1
วันเสาร์ที่ 4 กุมภาพันธ์ 2549

"ศึกชิงร้านหมูกระทะ"



หรรษา หนุ่มช่างคิดช่างฝันเรียนจบมา 2 ปีแล้ว แต่เปลี่ยนงานสารพัด เพราะเป็นคนจับจดและวางแผนไม่เป็น ในขณะที่ โป๊ยเซียน สาวเจ้ากี้เจ้าการ เป็นนักจัดการที่ดี ทำงานอะไรก็ประสบผลสำเร็จ เมื่อคนสองคน สองความคิด ต้องมาอยู่บ้านติดกัน อะไรจะเกิดขึ้น !! หรรษาตั้งใจพิสูจน์ความสามารถของตัวเองอีกครั้ง ด้วยการลงทุนเปิดร้านคาราโอเกะ แต่ พาเพลิน น้องสาวอยากเปิดร้านหมูกระทะ พาเพลินทำโพลพบว่า 99.99% ชอบกินหมูกระทะ

เมื่อตกลงกันไม่ได้สักทีระหว่างการทำร้านหมูกระทะหรือร้านคาราโอเกะ รำเพย แม่ของหรรษาและพาเพลินเลยแก้ปัญหาด้วยการเปิดเป็นร้านหมูกระทะคาราโอเกะรวบยอดมันซะเลย สงครามระหว่างพี่ชายกับน้องสาวจึงจบลง รำเพยยอมนำเงินก้อนสุดท้ายมาลงทุนอีกครั้ง เพราะหวังว่าหรรษาจะทำงานสำเร็จ ส่วนโป๊ยเซียนคิดจะซื้อบ้านติดกับร้านขายของชำของเตี่ยเพื่อเปิดเป็นร้านอาหาร แต่ อาม่า ไม่สนใจเพราะต้องเสียเงินลงทุนอีกเยอะ อีกอย่าง โป๊ยก่าย น้องชายของโป๊ยเซียนก็ไม่อยากเป็นเด็กเสริฟ อยากเป็นนักร้องดังมากกว่า แต่สุดท้ายโป๊ยเซียนก็สามารถชักแม่น้ำทั้งห้าจนทุกคนเห็นดีเห็นงามด้วย

รำเพยถูกใจที่ดินข้างๆ บ้านโป๊ยเซียนมาก แต่หรรษาไม่ชอบบอกว่าฮวงจุ้ยไม่ดี รำเพยเลยตั้งท่าจะกลับ แต่ก็มาเกิดเรื่องซะก่อนเมื่อหรรษาออกไปซื้อน้ำดื่มที่ร้านโป๊ยเซียน โป๊ยก่ายกำลังขโมยเงินไปร้องตู้เพลงคาราโอเกะ หรรษาจับได้จะตะโกนบอกคนในร้าน แต่โป๊ยก่ายสร้างเรื่องว่าเป็นเด็กกำพร้าจะเอาเงินไปซื้ออาหารให้ยายที่พิการตาบอด หรรษาสงสารเลยซื้อข้าวของให้อีกมากมาย แต่พอจะเข้าไปจ่ายเงินโป๊ยเซียนดันเข้าใจผิดคิดว่าหรรษาเป็นโจรเลยคว้าไม้ไล่ฟาดหรรษา

หรรษาพยายามอธิบายความจริงว่าเป็นคนรวยมาซื้อที่ดินเพื่อทำธุรกิจร้านหมูกระทะคาราโอเกะ โป๊ยเซียนไม่เชื่อจะแจ้งตำรวจจับ รำเพย, เตี่ย และอาม่าจึงต้องเข้ามาช่วยกันสงบศึก เมื่อหรรษารู้ว่าโป๊ยเซียนจะซื้อที่ข้างบ้านจึงรีบพารำเพยไปซื้อตัดหน้าหวังแก้แค้นโป๊ยเซียน โป๊ยเซียนไม่ยอมแพ้จะเอาให้ได้เหมือนกัน เจ้าของบ้านจึงเปิดประมูลหรรษาสู้ไม่อั้นเพราะหมั่นไส้และต้องการเอาชนะโป๊ยเซียน โป๊ยเซียนสู้ตายไม่ยอมหมอบ แต่อาม่ากลับเสียดายเงินซะก่อน หรรษาจึงได้บ้านหลังนั้นมาทำกิจการหมูกระทะคาราโอเกะ

" แม่ครับผมตัดสินใจแล้วว่า จะลงทุนเปิดร้านคาราโอเกะ "
" ร้านคาราโอเกะ "
" ถูกต้องนะครับ "


" ร้านเราน่ะ จะต้องเจริญอย่างเพลงนี้ ...
กินดีอยู่ดีขอให้มีโชค ไร้ทุกข์ไร้โศก ไร้โรคภัย นอนหลับฝันดีมีตังค์ใช้
จะทำอะไร เจริญๆ "

" ผมน่ะศึกษามาอย่างดีแล้วครับแม่ ว่าทุกคนน่ะชอบร้องเพลง
นั่นก็แสดงว่าทุกคนชอบเข้าร้านคาราโอเกะ ใช่มั้ยครับแม่ "
" หรรษา ลูกน่ะ ไปเอาข้อมูลมาจากไหนจ๊ะ "
" ก็จากผมสิครับแม่ ...ในเมื่อ..ผมชอบร้องเพลง
นั่นก็แสดงว่าทุกๆคนชอบร้องเพลง นะครับแม่...ให้ผมลงทุนนะครับ
นะครับแม่ครับ ..."
" เอาก็เอา ..คนเราน่ะ ก็ต้องทำอะไรสำเร็จสักครั้งใช่มะ "
" ขอบคุณครับแม่..."


" เล็กไปหน่อยมั้ยแม่ ไม่เอาอ่ะ
อึยย...
เก่าอ่ะแม่.. "


" ที่นี่แหละ "
" อย่าซื้อเลย " หรรษาทำเป็นดิ้นแบบเด็กๆ
" ทำไมไม่ชอบอีกล่ะ "
" แม่ก็ดูดิ บรรยากาศ มีความรู้สึก ฮวงซุ้ย ไม่ค่อยดีอ่ะ แม่ "
" ฮวงจุ้ย " แม่กับพาเพลินพูดพร้อมกัน
" นั่นแหละๆ จะซุ้ย จะ จุ้ย ก้อเหมือนกันแหละ "

" โห..มีร้านของชำสั่วๆด้วย เสียรสนิยมหมดแม่ ไม่เอา "
" หิวน้ำจัง "
" ก็เดินไปซื้อดิ "
" เอ๋า..นี่เป็นพี่ชายภาษาอะไรนี่ ไม่ดูแลน้องสาวเลย ใจร้าย
เคยฟังเพลงพี่ชายที่แสนดีป่าว ที่มันร้องว่า...
สองพี่น้องเดินไป น้องตามพี่ชาย
จับมือจูงน้องไป "
" โอ้ย..รำคาญ พอ จบ..ไปซื้อให้ก็ได้ หู...อะไรนี่
ไม่ได้เป็นพี่ชายที่แสนดีหรอกนะ แต่เบื่อ รำคาญ "
" โหย...คุณแม่ ดูพี่หรรษาสิ คุณแม่ ไม่แน่เบ่งพี่หรรษามาเป็นพี่ชายหนูเลย หนูไม่ชอบ "
" รู้งี้ไม่น่าเบ่งมาทั้งสองคนนั้นแหละ "
" ห๊า..คุณแม่อ่ะ "


" พี่ครับ ถ้าพี่จับผมส่งตำรวจ แล้วใครจะเลี้ยงดูญาติๆผมล่ะครับ "
" แล้วญาติน้องเป็นอะไรอ่ะ "
" อาม่าครับ.."
" อาม่าเป็นอะไรอ่ะ "
" ตาบอดทั้งสองข้างเลยครับ "
" อี๊ จริงหรอ "
" ครับ เตี่ย.."
" เตี่ยด้วย "
" เตี่ย เป็นอัมพาตทั้งตัวเลยครับ "
" โอ้ย ขยับไม่ได้ "
" พี่สาวครับ เป็นเอดส์ครับ "
" เป็นเอดส์ด้วย ทำไมชีวิตน้องช่างรันทดอะไรอย่างงี้ อย่าเกิดมาเร้ย
เอางี้แล้วกัน น่าสงสารมากเลย เดี๋ยวพี่เอาของให้ไปกิน เอามะขนม "


" ดูแลตัวเองดีๆนะน้อง แล้วบอกเตี่ยกับอาม่า ด้วยว่า...เอ้ยอย่าเพิ่งไปยังพูดไม่เสร็จ
พี่สาวเป็นเอดส์รักษาได้ แล้วนี่ ... เอ้ยยังไม่เสร็จ โทรไปรายการร่วมมือร่วมใจ
บอกว่าพี่สาวเป็นเอดส์ช่วยเหลือหน่อย "
" ครับๆ "
" ดูแลตัวเองดีๆนะน้อง "


" อะไรอ่ะ โจรปล้นร้าน ขโมย อ๊าย...."
" คุณ ๆๆ "
" ลงมานะ ไอ้โจร โจร 500 "
" หยุดๆๆ ฟังผมก่อนสิ ผมไม่ได้เป็นโจร "
" ไม่ได้เป็นโจร เห็นอยู่กับตา โหว้งเฮ้งอย่างงี้เป้นอะไรไม่ได้นอกจากโจรหรอก "
" คุณ..คุณมองคนในแง่ดีมั่งสิ มีเด็กเค้าน่าสงสาร "
" ชั้นมองดีแล้ว เด็กน่าสงสารที่ไหนกัน นายน่ะใช้เด็กมาขนของออกจากร้าน
ทำงานกันเป็นขบวนการ นี่เป็นโจรยังไม่พอเป็นหัวหน้าโจรใช่มั้ยนี่ "
" หัวหน้าโจรอะไรล่ะ "
" ไอ้หัวหน้าโจร ไอ้โจรใจร้าย "
" ใจร้ายอะไรล่ะ คุณฟังผมก่อน ก็เด็กเค้าน่าสงสาร
มีอาม่าตาบอด แล้วเตี่ยเป็นอัมพาตอีกต่างหากอ่ะ แล้วทีพี่สาวเป็นเอดส์อีก
ถ้าเป็นคุณๆไม่ช่วยรึไง คุณน่ะใจร้าย "
" ทำงานอยู่มูลนิธิปวีณารึไง "
" ฮึ ป่าว ไม่ได้ทำ อ้าว..แล้วไม่ได้ทำแล้วช่วยไม่ได้รึไง
หัดมีสามัญสำนึกซะบ้างสิ เกิดเป็นคนรึป่าว ฮะ "


" นี่จะมาด่าชั้นทำไมนี่ ลงมาเลยมาจ่ายตังเลย"
" จ่ายให้ก็ได้..แล้วคุณมาตีผมทำไมล่ะ "
" ก็ลงมาสิ "
" ก็หยุดก่อนสิ "
" ก็ลงมาสิ "
" ก็หยุดก่อนสิ "
" ก็หยุดแล้วไง ลงมาสิ "
" ช่วยสิ "
" ขึ้นเองก็มีปัญญาลงเองสิ "
" ผมตกลงมาคุณรับผิดชอบผมมั้ยนี่ "
" เรื่องไรล่ะ "

" เฮ้ยๆๆ...."
" อ๊า...."


" ขอโทษๆๆ "
" ไอ้บ้าๆๆ "
" อ๊า...."


" มามัดผมไว้ทำไมเนี๊ยะ "
" ลื้อกล้าดียังไง มาข่มขืนลูกสาวอั้วะ อย่างนี้มันต้องตาย "
" อย่าาาาาาาาาาาาาา...."


" ใครให้เงินเยอะสุด เอาบ้านไปเลย "
" ผมให้ 1 ล้าน "
" เย้ๆๆ "
" ชั้นให้ 1 ล้าน 5 แสน "
" อย่างงั้นๆ เย้ๆๆ "
" 2 ล้าน "
" 2 ล้าน 1 บาท "
" 5 ล้าน "
" 5 ล้าน 50 ตัง "
" สุดหล่อจ๋าสู้มั้ย ถ้าไม่สู้นี่ แถวบ้านพี่เค้าเรียกแพ้ผู้หญิงนะ "
" ผมให้ 7 ล้าน "
" ตายแล้วลูก จะเอาเงินที่ไหนไปให้เค้า "
" เอ่อ..คุณแม่ขา เราก็ต้องขายรถน่ะคะ "
" 7 ล้าน 50 ตัง "
" ว่าไงจ๊ะสุดหล่อ จะสู้หรือปอด "
" ผมให้ 9 ล้าน "
" จะเอาเงินที่ไหนมาให้เค้าอีกนี่ "
" ก็คือเราต้องขายบ้านเก่าค่ะแม่ "
" ใช่ครับแม่.."
" 9 ล้าน 50 ตัง "
" โป้ยเซียน อย่าสู้เค้าเลยนะ เราขายของชำของเราอย่างเก่าลีฝ่านะ "
" 10 ล้าน "
" เย้ๆๆ "
" 1 2 3 ขาย 10 ล้าน นายหรรษา ล่ายไป "
" เย้ๆๆ "


" แม่ค้า... น้ำป่าวขวดนึง พ่อค้าร้านหมูกะทะเป็นคนสั่ง "
" ไม่..ขาย "
" อ้าวคุณ คุณเป็นแม่ค้าทำไมคุณไม่ขายอ่ะ "
" ก็ชั้นมีสิทธิเลือกว่าจะขายใครไม่ขายใครนี่ "
" โห..ป๊อดนี่หว่า ผมอ่ะ ไม่คบคนพาล พาลพาไปหาผิดอย่างคุณหรอก "
" อีตาบ้า "
" หึ..ผมชื่อหรรษาครับ ไม่ได้ชื่อบ้า แล้วนี่..นามบัตร หรรษา ดวงจะดี
อ้าว คุณ ๆ ๆ เฮ้ยๆ "
" อย่านึกนะ ว่าได้บ้านไปจะเปิดร้านหมูกะทะได้น่ะ "
" เฮอะ..ผมว่า คุณนี่นะท่าทางจะจบแค่ป.6 ใช่ป่ะ ได้ร้านมา
ก็ต้องเปิดร้านหมูกะทะ แล้วจะให้ผมเปิดสวนสัตว์ แล้วเอาหมูป่าอย่างคุณ
ไปอยู่ในกรงเหรอครับ ฮ่าๆ "
" อี๊ อีตาบ้า นายนี่นะ ปากสุข จริงๆเลย "
" ปากสุข ไม่เข้าใจ.. ผมชื่อ หรรษาครับ


แล้วนี่เป็นนามบัตรผมอีก 1 แผ่น สงสัยไม่ใช่ป.6 แล้วล่ะ อนุบาลแน่ๆ
ท่องไว้ด้วยนะครับ หรรษา ดวงจะ... อ้าวคุณ "
" ออกไปได้ละ วันนี้ ร้านปิด จำไว้ด้วยนะ "
" ขอโทษทีนะครับ ผมเป็นคนขี้ลืมซะด้วยสิ "
" ชั้นไม่มีทางให้นายเปิดร้านหมูกะทะได้หรอก "
" แน่นะ "
" แน่สิ "
" ไม่ยั่วนะ "
" ไม่ยั่วสิ "
" ทำอวดดี "
" จะอวดดี "
" งั้นพี่ไป นะ ฮ่าๆ "


" มาแว้วววววววววววว.....ของจำเป็นทั้งนั้นเลยครับ
สำหรับการเปิดร้านหมูกะทะ คาราโอเกะ ของเรา "
" จะครบแน่เร้อ เดียวก็ขาดนู้น ขาดนี่อีก "
" งั้นมาพนันกันมั้ยล่ะ พี่ว่าครบ "
" หนูว่าไม่ครบ "
" อ่ะ.. งั้นอย่างงี้ ถ้าใครแพ้เป็นคนใช้ให้ 1 วัน เอาป่ะ "
" หือ..การพนันเป็นสิ่งไม่ดี แต่สำหรับคนไมได้เรื่องอย่างพี่นะ ต้องยกเว้น ตกลง


" ทั้งหมด..879,221 บาท 39 สตางค์ .. ห๊า..ทำไม ๆ มันถึงแพ้ขนาดนี้อ่ะ ทำไม "
" ห๊า..คิดผิดหรือป่าวค่ะ เท่าที่หนูคำนวณ คร่าวๆต้นทุนการเปิดร้านหมูกะทะ ไม่น่าเกินแสนสองนะคะ "
" ใช่ๆ แล้วของมีแค่นี้อ่ะนะ "
" ยังมีสิบล้อข้างหน้าอีกครับป้า "
" ห๊า สิบล้อ ขนอะไรมานี่ "
" ตู้เกม ตู้ตุ๊กตา เก้าอี้นวดไฟฟ้าครับ แล้วก็..อะไรอีกนะ "
" ตู้แช่ดอกไม้ ตู้แช่เค้ก ตู้สติกเกอร์ "
" หยุดๆๆ จะสั่งมาทำไม ของพวกนี้ "
" ก็มันจำเป็นทั้งนั้นเลยนี่ครับแม่ "


" จำเป็นๆๆ อะไร ห๊า "
" เก้าอี้นวดไฟฟ้าเอามาทำไม นี่ร้านหมูกะทะ "
" โธ่ ..คุณแม่ไม่รู้อะไรซะเลย เวลาเค้ามาทานใช่มั้ยครับ
แล้วเค้าเมื่อยๆ เค้าจะได้มา นวดๆๆ "
" นวดๆๆ อะไรเล่า แล้ว ตู้แช่เค้ก ตู้แช่ดอกไม้ ตู้ถ่ายสติกเกอร์ มีไว้ทำไม "
" โห..ไม่ได้รู้เอาซะเลยยายหนู ตู้แช่เค้กใช่มะ เวลาเค้ามาจัดงานวันเกิดที่ร้านเราใช่มะ
แล้วเค้าลืมซื้อเค้กมา เค้าจะได้มาซื้อเค้กร้านเราใช่มะ อ๊า...
ส่วน ตู้แช่ดอกไม้ ถ้าเค้ามาขอความรักกัน เค้าก็จะได้มาซื้อดอกไม้ร้านเรากัน ใช่มะ อ๊า..
ส่วน ตู้ถ่ายสติกเกอร์ เวลาเค้ามาเค้าจะได้เก็บภาพความประทับใจกัน แชะๆๆ ใช่มะ
ส่วนตู้เกมเวลาเค้าเบื่อๆ เค้าจะได้นั่งกด ตุ๊ดๆๆ "
" โอ้ย...หรรษา พอแล้ว "


" เอานี่...ซักด้วยมือนะจ๊ะ ตะกร้านี้ ซักให้หมดด้วย "
" เสร็จแล้วก็นี่เลย ไปขัดส้วมทุกห้อง ขัดให้หมด "
" โห..แม่ ไม่ยุติธรรมเลยอ่ะ ของก็ไม่ได้ขาดสักชิ้น
แค่เกินมาสองสามอย่างเอง แค่นี้ก็ต้องปรับแพ้ด้วยอ่ะ "
" สองสามอย่าง ...ถ้าเกิดลูกค้าปวดท้องขึ้นมาแก มิต้องต้องร้านขายยาในนี้หรือฮะ "
" ผู้หญิงกินหมูกะทะแล้วหัวก็จะเหม็นพี่ก็จะเปิดบิวตี้ ซาลอนเลยรึไง "

รักหรรษา ตอนที่ 2
วันแทตย์ที่ 5 กุมภาพันธ์ 2549

"เปิดศึกทะเลาะกัน"
หรรษา พา ดุกฟู มาช่วยกันตกแต่งร้าน โป๊ยเซียนคอยขัดขวางและกลั่นแกล้งตลอดเวลา โดยส่ง คิ้ม มาเล่นงาน
แต่คิ้มก้อพ่ายแพ้กลับมา โป๊ยเซียนจึงขอร้องให้ อ้วนกลม เพื่อนสาวไปราวีหรรษา
แต่อ้วนกลมกลับตกหลุมรักหรรษา เอาแต่ละเมอเพ้อพกถึงหรรษา


" เอานี่...ซักด้วยมือนะจ๊ะ ตะกร้านี้ ซักให้หมดด้วย "
" เสร็จแล้วก็นี่เลย ไปขัดส้วมทุกห้อง ขัดให้หมด "
" โห..แม่ ไม่ยุติธรรมเลยอ่ะ ของก็ไม่ได้ขาดสักชิ้น
แค่เกินมาสองสามอย่างเอง แค่นี้ก็ต้องปรับแพ้ด้วยอ่ะ "
" สองสามอย่าง ...ถ้าเกิดลูกค้าปวดท้องขึ้นมาแก มิต้องต้องร้านขายยาในนี้หรือฮะ "
" ผู้หญิงกินหมูกะทะแล้วหัวก็จะเหม็นพี่ก็จะเปิดบิวตี้ ซาลอนเลยรึไง "


" นายหรรษา นายมาทำไมอ่ะ "
" ผมมาร้องงงงงงง ขอชีวิต ว่าอย่าทำอะไรผมเลยนะค้าบบบบ "
" หือออ มันจะมากไปแล้วนะ "


" หน้าตาดีเนาะ โป้ยเซียน ทำไมเธอไมบอกกับชั้น ว่าผู้ชายบ้านนั้นมีคนหล่อๆอยู่ด้วย
โอ้วว ผู้ชายอะไรก็ไม่รู้ หล่อมาก หล่อ 5 ดาว ร้ายนิดๆ เถื่อนหน่อยๆ เร้าใจสุดๆเลย โอ้วว เลิศ"
" หึหึ "


" คุณจำไว้นะ ถึงยังไงผมก็จะอยู่ที่นี่ แล้วคุณก็จะไม่มีวันได้ที่ดินที่ร้านของผมคืนหรอกคุณ เข้าใจมั้ย จำเอาไว้ด้วย "
" ก็เอาสิ มีปัญญาทนอยู่ได้ก้อเอาสิ ชั้นก้อไม่เลิกเหมือนกัน "
" หึหึ "

รักหรรษา ตอนที่ 3
วันเสาร์ที่ 11 กุมภาพันธ์ 2549

โป๊ยเซียน" แจ้งความเท็จ หวังทำลายงานเปิดร้าน "หรรษา"
ในวันเปิดร้านหมูกระทะคาราโอเกะขอหรรษา อาม่า เตี่ย โป๊ยก่าย และอ้วนกลมชวนกันไปร่วมแสดงความยินดี ส่วนโป๊ยเซียนยังโกรธหรรษาไม่หาย จึงพยายามคิดหาทางทำลายโดยมีคิ้มคอยช่วย และในทีสุดโป๊ยเซียนก็คิดแผนออก โดยหลอกคนในหมู่บ้านว่าร้านของหรรษาเป็นแหล่งมั่วสุมของวัยรุ่น ทำให้ชาวบ้านหลายคนไม่พอใจนัดรวมตัวกันมาประท้วงร้านหมูกระทะของหรรษา แต่โชคยังดีที่แผนของโป๊ยเซียนถูกสกัดโดยโป๊ยก่าย และ อาม่า ที่มาได้ยินโดยบังเอิญ เพราะทั้งคู่คิดว่าตั้งแต่ร้านของหรรษามาเปิด ร้านของตนก็พลอยขายดีไปด้วย พอโป๊ยเซียนรู้ว่าแผนล่มก็ยังไม่ยอมแพ้ โทรแจ้งความกับตำรวจว่าร้านของหรรษาเป็นแหล่งอบายมุขอีก แต่พอตำรวจมาตรวจกลับไม่พบอะไร โป๊ยเซียนเลยโบ้ยความผิดให้คิ้มเป็นแพะรับบาปแจ้งความเท็จไปตามระเบียบ


ดุกฟู " เฮ้ยๆ มันจะเกิดเรื่องอะไรขึ้นป่าววะเนี๊ยะ "
หรรษา " จะมีอาไร้ พวกอันธพาลก็อย่างนี้อ่ะแหละ ไม่กล้าทำอะไรหรอก ทั้งพ่อ
ทั้งย่า ทั้งน้อง นะ อยู่ข้างใน จะมีก็มีไป๊ ลูกผู้ชายน่ะ ฆ่าได้หยามไม่ได้โว้ยย "


" วันนี้ผมต้องขอบคุณทุกคนที่มางานเปิดร้านหมูกะทะคาราโอเกะ
วันนี้ กินฟรี ดื่มฟรี ถึง เที่ยงคืนเลยคร้าบบบบ "


พาเพลิน " ไม่เห็นมีอะไรเลยนี่คะ "
ทุกคน " ก็หลานอาม่าอ่ะสิ กำลังเกณฑ์คนในหมู่บ้านเราและหมู่บ้านอื่นๆในรัศมี 20 กิโล
มากดดันให้เราปิดร้าน "


หรรษา " ผมไม่ยอม "



" โอ้ยย เกิดมาไม่เคยเครียดอะไรอย่างนี้ เร้ยยย "
" เรื่องแค่นี้น่ะ แก้ง่ายๆ "
" น้องพาเพลินจะช่วยพี่จริงๆหรอ "
" ใครบอกว่าพาเพลินจะช่วยพี่หรรษา พาเพลินจะช่วยร้านของตัวเองต่างหาก "
" จ้ะ ถ้าน้องพาเพลินแก้ได้นะ พี่จะตบรางวัลพิเศษให้ "



หรรษา " อุ้ยแม่ น้องพาเพลิน เป็นไง สำเร็จป่ะ "
พาเพลิน " ทำไมจะไม่สำเร็จล่ะ มือชั้นนี้ซะอย่าง "
ทุกคน " อ่ะเย้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ "

แม่ ดึงหรรษา ออกมาพูด " แม่ว่าเรื่องนี้แกน่าจะไปจัดการด้วยตัวแกเองนะ "
หรรษา " แม่ ใช้คนน่ะมันต้องถูกที่ถูกทาง ถูกกาลเทศะถูกมั้ยแม่ " หรรษาทำหน้ามั่นใจ
ดุกฟู " งั้นก็แสดงว่าเอ็งน่ะเป็นคนที่ไม่เคยถูกกาละเทศะเลยหรอวะ ไอ้หรรษา "
พาเพลิน และคนอื่นๆ " ช่ายย "
หรรษา " อ่อยยย " ( ดังภาพ อิอิ )

รักหรรษา ตอนที่ 4
วันอาทิตย์ที่ 12 กุมภาพันธ์ 2549

หรรษา" เปิดรับ "เด็กเดินไมค์
โป๊ยเซียน" ควันออกหู "อาม่า,เตี่ย" โผล่สมัคร!

ใเกิดเรื่องวุ่นวายที่ร้านของหรรษาเมื่อลูกค้าแย่งไมค์กัน ดุกฟูอาสาเป็นคนเดินให้แต่ตัวเองดันควบคุมสติอารมณ์ไม่ได้เผลอใช้กำลังกับลูกค้าซะเอง ลูกค้าเลยเช็คบิลหนีกันหมด หรรษาเลยตัดสินใจแก้ปัญหาด้วยการเปิดรับสมัครเด็กเดินไมค์ งานนี้อาม่ากะเตี่ยนึกสนุกเลยโผล่ไปสมัครกะเค้าด้วย พอโป๊ยเซียนรู้ข่าวก็รีบไปห้ามทัพทันที แต่เธอก็ต้องเสียหน้าถูกหรรษาเยอะเย้ยกลับมาอีก หลังจากนั้นไม่นานพอโป๊ยเซียนรู้ว่าหรรษาได้เด็กเดินไมค์คนใหม่แล้ว ก็วางแผนเข้าไปป่วนจนเด็กเดินไมค์ทนไม่ไหวขอลาออก ศึกครั้งนี้ทำให้สองครอบครัวมีปากเสียงทะเลาะกันอย่างรุนแรง หรรษาโกรธมากแต่ก็ทำอะไรโป๊ยเซียนไม่ได้ จน เกี๊ยง (กัณฑ์เอนก ทิพวรรณ) เด็กนิ่งๆ เงียบๆ ในร้านอีกคนทนไม่ไหวโผล่มาช่วยสงบศึก หรรษาเลยเห็นแววแต่งตั้งให้เกี๊ยงเป็นเด็กเกินไมค์คนใหม่


" โปรโมชั่นสุดพิเศษของร้านมาแล้วครับ "
" อ้าวไหนบอกร้านปิดไงคะ "
" ใครบอกร้านปิดครับ "
" หนูโป้ยเซียน "
" ยายโป้ยเซียน แม่ตัวร้าย ไม่เลิกลาใช่มั้ย ด้ายยย "



" ตายย " หรรษาแกล้งขับรถขวางทางจักรยานของโป้ยเซียน
" อ๊ายยยยยยยยย " โป้ยเซียนตกใจรถเบรคไม่อยู่แล้ว
" เอี๊ยดดด " ชนเข้าอย่างจัง หน้าโป้ยเซียนไปติดกระจกรถหรรษา


" เป็นอะไรหรือป่าวจ้ะ โป้ยเซียนคนสวย "
" โอ้ยย "
" ช่วยป่าว "


" ไม่ต้องมายุ่งกะฉันเลย ชั้นลุกเองได้ "
" นายมาแกล้งชั้นทำไมนี่ "
" ใครแกล้ง "
" ก็นายน่ะ แกล้งมาขับรถปาดหน้าชั้น กะให้ชั้นล้มใช่มั้ยนี่ นิสัยเสีย "
" อือ รู้ก็ดีแล้วนี่ ก็อย่างคุณน่ะ มันต้องตาต่อตา ฟันต่อฟัน หรือจะปากต่อปาก "
" อ๊ายยย อี๊ ...อย่ามาทะลึ่งกับเค้านะ "
" เอ๋า ก้อคุณมาทำลายชื่อเสียงร้านผมก่อนทำไมอ่ะ "


" จะมาว่าอะไรชั้นอีกล่ะ "
" ป่าว ผมแค่อยากมาถามคุณว่า คุณสนใจจะเป็นเด็กล้างจานมะ "
" มันจะเกินไปแล้วนะ นายจะดูถูกชั้นมากเกินไปแล้ว "
" อ๊ะ ดูถูกก็ยังดีกว่าดูผิดนะคร้าบบบคู๊ณณณณณ "


" ตาบ้า อี๊ อ๊ายยย"
" อ่า ชื่นใจ ขอบคุณด้วยนะครับสำหรับวันนี้ "
" จะมาขอบคุณชั้นทำไม "
" ก็คุณพาคนมาป่วนร้านผมอ่ะ ทำให้ผมได้เด็กเดินไมค์คนใหม่เลย
ขอบคุณอย่างจริงใจจริงๆนะคร้าบบบบบบบ"


" นี่แน่ะ "
" อืมม "
" อ๊ายย ปล่อยนะ "
โป้ยเซียนเหยียบเท้าหรรษาซะเลย
" โอ้ยยย "
" สมน้ำหน้า "
" มันเจ็บมั้ยนี่คุณ "


" จะเอาอีกมั้ยล่ะ "

" อืมม ชื่นใจจริงๆเลย "

" อ๊ายย อี๊ๆๆ "

รักหรรษา ตอนที่ 5
วันเสาร์ที่ 18 กุมภาพันธ์ 2549

"น้องร่วมสาบาน"
หรรษาหาทางแก้แค้นโป๊ยเซียนคืน โดยพยายามเอาใจโป๊ยก่าย ถึงกับร่วมสาบานเป็นพี่น้องร่วมสาบาน โป๊ยเซียนก้องัดวิธีแก้คืนสารพัด เพื่อห้ามไม่ให้ โป๊ยก่าย ไปยุ่งกะ หรรษา แต่เพียงแค่หรรษาแอบกระซิบ โป๊ยก่าย ก็รีบออกไปที่ร้านหมูกระทะทันที โป๊ยเซียน สงสัยว่าเพราะอะไร ก็เลยถูก หรรษา หลอกว่าจะบอกความจริง แต่กลับขโมยหอมไป 1 ฟอด โป๊ยเซียน ทั้งเขิน ทั้งอายไม่รู้จะทำไงดี ก็เลยปล่อยหมัดฮุกเข้าที่พุงกะทิ หรรษา แก้เก้อไปซะหนึ่งหมัด


" บอกมาเลยนะ นายไปพูดอะไรกับน้องชั้น "
" ถ้าอยากรู้ก็เอาหูมาเด๊ะ "
" อืม ห๊อมหอม หอมมาก "
" อ๊ายยย ตาบ้า "



" พี่รู้สึกถูกชะตานายจริงๆ สงสัยชาติที่แล้วเราจะเป็นพี่น้องกัน "
" เหมือนกันเลยพี่ "
" งั้นเรามาเป็นพี่น้องกันดิ๊ "
" พี่น้อง ? "
" ใช่ เรามาดื่มน้ำร่วมสาบานกัน ..... เราก็จะเป็นพี่น้องกันอย่างสมบูรณ์แบบ "
" หยิบแก้วของนายมาดิ "
" ชนกัน "


" หึหึ โป้ยเซียน "
หรรษาทำหน้ามั่นใจ ว่าคราวนี้ โป้ยเซียน แพ้แน่ๆ


" โป้ยก่าย เพื่อนมาหา อาโป้ยก่ายยย "
" นายทำแบบนี้ได้ไงนี่ นี่มันบ้านชั้น ออกไปนะ "
" ก็นี่บ้านโป้ยก่าย ทำไมผมจะเข้ามาไม่ได้
ผมเป็นพี่ชายร่วมสาบานเค้านะครับ ขอบอก ขอบอก ขอบอก "
" ออกไป "
" ไปก็กลัวเด๊ะ "
" นี่หาเรื่องชั้นหรอ "
" ช่ายย โอ้ยย โกรธ ๆๆ
โกรธคือโง่ โมโหคือบ้า น้องไม่รักนี่หว่า สมน้ำหน้าเด็กโง่.....งงงงง " ลากเสียงเด็กโง่ซะยาวเชียว เพ่หรรษา
" อ๊ายยย อีตาบ้า ออกไป ไป ๆๆ "
" เด็กโง่ๆๆๆ ฮ่าๆๆ "


" มาคุยกันก่อน นายฟังพี่ดีๆนะ นายรู้ไรป่ะ ตอนนี้ที่บ้านนายเป็นห่วงนายมากแค่ไหน
โดยเฉพาะ เจ้ เจ้อ ของนายนะ ป่านนี้วิ่งแจ้นหานายทั่วกรุงเทพแล้วมั้ง แล้วยังจะมาบอกพี่ว่า
ถ้านายเป็นอะไรไป ยายเจ้ใจร้ายน่ะ เอาพี่ตายแน่ คนอาไร้ ดุชิบเป๋งเลย เจ้นายนะ
เค้ารักนายจะตาย แต่เค้าไม่ค่อยไม่แสดงออก เหมือนนายแหละ นายก้อรักเค้าใช่ม้า กลับบ้านเหอะ "


" สวัสดี สวีดัส ชั้นบนด้วยครับ สบายดีรึป่าว
สบายดีใช่มั้ย แล้วชั้นล่างละคร้าบบบ โอเค งั้นเรามาเริ่มกันเลยนะ "

" ข้างบ้านเค้ามีคอนเสิร์ต เขาว่าพี่เบิร์ดกับพรศักดิ์ปะทะกัน
บ้านเราไม่มีเงินไปดู ได้แต่เงี่ยหู นึกซะว่าอยู่ในนั้น
ฟังไปเกิดน้อยใจขึ้นมา จึงเปิดคอนเสิร์ตกลางนา ใช้ชื่อว่า คอนเสิร์ต หมูตอนนนนน "

โอ๊...เย โอ๊เย โอ๊โอ๊เย โอ๊เย โอ๊เย โอ๊โอ๊เย โอ๊เย โอ๊เย โอ๊โอ๊เย โอ๊เย โอ๊เย...
สวัสดีครับผม วันนี้ผมมีเด็กมานำเสนอ ที่จะมาเป็นคู่แข่ง แบงค์ วงแคลชชชชช นั่นก็คือ น้อง โป้ย ก่ายยยยยยยยยยย "
" โอ้ยยบ้า อะไรก็ไม่รู้อ่ะ " โป้ยก่ายทำเป็นเขิน แต่ก็รีบขึ้นไปแจมกับหรรษาทันที

" โอ๊...เย โอ๊เย โอ๊โอ๊เย โอ๊เย โอ๊เย โอ๊โอ๊เย โอ๊เย โอ๊เย โอ๊โอ๊เย โอ๊เย โอ๊เย...

ต้นข้าวมาเป็นคนดู มีปูมาสังเกตการณ์
ลำโพงเขาคือต้นตาล ลำโพงเขาคือต้นตาล เสียงหวานเหลือเกิน
คันนานั้นคือเวที เวลทีก็คือคันนา
ก้านกล้วยมาเป็นกีต้าร์ ก้านกล้วยมาเป็นกีต้าร์ เอาไม้ฟืนมาเป็นไมโครโฟน "


" นี่อย่าเพิ่งไปสิ "
" ทำไมจะมาขอบคุณผมหรอ ไม่ต้องร้อกก ผมทำด้วยใจ "
" นาย พูดอะไรกับน้องชั้นน่ะ "
" พูดอะไร อ๋อ เยอะแยะมากมาย ขอนึกก่อนนะ เอาเรื่องไหนดีล่ะ เรื่อง...เรื่องคุณ "
" ไม่ต้องเลย พอเลย "

" ต่อไปนี้อย่ามายุ่งกับโป้ยก่ายอีกนะ เพราะว่าชั้นไม่อยากให้โป้ยก่ายหนีออกจากบ้านอีก "
" อ้าวคุณ พูดอย่างนี้ได้ยังไง อย่างน้อยๆเราก็ผิดด้วยกันทั้งคู่นะ "
" ชั้นไม่ได้ผิดสักหน่อย "
" ไม่ได้ผิด !! " เสียงสูงปรื๊ดด " พูดมาได้ หวูโหยยย คุณนี่มัน ด้านหน้าเอามากเลยนะ "
" นายด่าชั้นหรอ "
" อ่ะ อ้าว แล้วคำว่าด้านหน้าเป็นคำหยาบด้วยหรอ ไม่ยักกะรู้เร้ยย ยายหมูขา "
" อ๊ายยย นายว่าชั้น นี่แนะ อือๆๆ " โป้ยเซียน ตีหรรษาไม่หยุด
" โอ้ย นี่ คุณ ๆๆ " หรรษาไม่โต้ตอบได้แต่รับเท่านั้น


" เจ๊ หยุดๆ เดี๋ยวนี้นะ หยุดดด ห้ามทำอะไรพี่หรรษานะ " โป้ยก่ายรีบเข้ามาห้ามทัพ ก่อนโป้ยเซียนจะทำร้ายหรรษามากกว่านี้
" เจ๊น่ะต้องขอบคุณพี่หรรษาซะด้วยที่ทำให้เค้าเข้าใจในตัวเจ้ "
" อะไรกันนี่ "
" พี่หรรษาน่ะ ทำให้เค้าเข้าใจในตัวเจ้ เจ้น่ะต้องขอบคุณพี่หรรษา "
" อ่ะ ผมเปิดโอกาสให้ละ ขอบคุณซะ ไม่มีโอกาสง่ายๆนะแบบนี้ "
" ให้คนอย่างชั้นขอบคุณคนอย่างนายอ่ะนะ ให้ชั้นฆ่าตัวตายดีกว่า "
" อู้ววหูววว เจ้น่ะไม่แมนเร้ย หัดรับผิดชอบบ้างสิ หัดเลียนแบบพี่หรรษซะบ้าง โอ้ยย พระเจ้า
อยากเป็นพี่คน ยังไม่รู้เร้ยย เป็นพี่คนต้องทำตัวยังไง ไปกันเถอะพี่หรรษาพี่ที่แสนดีของน้องโป้ยก่าย "
" ไปกันเถอะ น้องโป้ยก่ายน้องที่แสนดีของพี่หรรษา "

รักหรรษา ตอนที่ 6
วันอาทิตย์ที่ 19 กุมภาพันธ์ 2549

" แม่สื่อ "



อ้วนกลมตกหลุมรักหรรษา เอาแต่ละเมอเพ้อพกถึงหรรษาทุกวัน คิ้มอาสาเข้ามาช่วยอ้วนกลม แต่แผนของคิ้มก้อล้มเหลวไม่เป็นท่า จนอ้วนกลมต้องขอร้องให้โป๊ยเซียนมาทำหน้าที่เป็นแม่สื่อให้แทน งานนี้โป๊ยเซียนเลยยิ่งหมั่นไส้หรรษามากขึ้นไปอีก


" จะซื้ออะไรไม่ทราบ "
" มีหัวใจขายป่ะ "
" หัวใจดวงนี้ 2 โล 80 บาท "
" หัวใจดวงนี้เคยซื้อแค่ 30 อาม่าอยู่มั้ยครับ ผมต้องการความเป็นธรรม "
" ชั้นไม่ใช่อาม่านะ แล้วคนอย่างนายก็ไม่เหมาะสมกับการได้รับความเป็นธรรมด้วย
จะเอาไม่เอา ถ้าไม่เอานะ โน่นก็เดินไปตลาด ซื้อเอาเองละกัน "
" อ่ะๆ เอาก็เอา "
" นึกอยู่แล้วว่าต้องเอา เพราะคนอย่างนายอ่ะนะ มันขี้เกียจ สันหลังยาว "
" งกจริงๆเลย "


" อ๊ายย ปล่อยนะ อีตาบ้า สกปรก อี๊ๆๆๆ "
" สกปรกหรอ นี่ไม่ได้สกปรกธรรมดานะ สกปรกมากกก แล้วมือนี้นะเพิ่งเข้าส้วมมา เห็นโคตะระ เร้ยยย "


" เอ่อ... ที่คุณเรียกผมมานี่ มีอะไรหรือป่าวครับ "
" นี่ช่วยอย่าเก็กหล่อได้มะ ถ้าเกิดไม่อายตัวเองนี่นะ ก็ช่วยชั้นบ้างก็แล้วกัน "
" โอ้ยย ไม่เห็นต้องอายเลย หรือว่าคุณอาย มิน่าล่ะ "
" ไม่ต้องพูดเลย "


" อ๋อ แล้ว...มาเข้าเรื่องเลยก็ได้ ที่คุณลากผมมานี่
คุณ...อืม คุณจะมาด่ามาว่าผมรึไง คุณคิดว่าคนอย่างผมจะฟังคุณได้อีกนานแค่ไหน
คนคิดว่าผมน่ะไม่มีหัวใจรึไง คุณคิดว่าผมเจ็บไม่เป็นรึไง "
" เอ่อ...คือ...เอ่อ.."
" เอ่อ...ผมมันเปอร์เฟคใช่มะ "
" เอ่อ.."
" เอ่อ...ผมมันบอบบางใช่มะ อ๋อ..จริงๆแล้วผมมันน่ารักน่าทะนุถนอมใช่มะ คุณช่วยพูดจาดีๆกับผมได้มั้ย "
" โอ้ยย ไม่ไหวแล้ว ฉันทนนายไมได้แล้วจะอ้วก "
" อ้าวทำไมอ่ะ "


.....ฉันเหมือนคนโชคร้ายที่โดนสาปไว้ ให้พบแต่ผิดหวัง
ขอเป็นเธอได้ไหมช่วยปลดคำสาปร้ายคำนั้น ช่วยฉันให้เจอรักเสียที

อยากโดนเป็นเจ้าของ อยากมีคนจับจอง แม้เธอได้ครอบครอง
เจ้าของใจดวงนี้ ....

รักหรรษา ตอนที่ 7
วันเสาร์ที่ 25 กุมภาพันธ์ 2549

" เข้าใจผิด"



เพราะต้องทำหน้าที่เป็นแม่สื่อให้อ้วนกลม โป๊ยเซียนจึงต้องเขียนจดหมายสารภาพรักหรรษา
แต่หรรษากลับเข้าใจผิดคิดว่าโป๊ยเซียนตกหลุมรักซะเอง ดุกฟูจึงแนะให้หรรษาแกล้งเป็นแฟนกับอ้วนกลมเพื่อกัน
โป๊ยเซียนออกไป แผนจะสำเร็จหรือเป่า ลุ้นๆๆ


" ชั้นรักเธอหรรษา ชั้นรักเธอ " หรรษาฝันเห็นโป้นเซียนมาบอกรัก ทำเอาสะดุ้งตื่นเลย
" ไม่... โอ้ยย ปีศาจยายโป้ยเซียนมาบอกรักชั้นทำไมเนี๊ยะ "


อาม่า " เดี๋ยวๆๆ ทำไมต้องพูดเบาๆด้วยหรอ "
หรรษา " ไม่อยากให้ใครได้ยิน "
โป้ยเซียน " ใครที่ว่าน่ะ ใครหรอ " เสียงโป้ยเซียนแว่วมา แต่หรรษคิดว่าเป็นอาม่าพูด
หรรษา " โห...ก็หลานอาม่านั่นแหละ ยายโป้ยเซียนน่ะอาม่า "
โป้ยเซียน " แล้วโป้ยเซียนเป็นไงหรอ "
หรรษา "ไม่อยากเจออ่ะ แหม..อาม่าเดี๋ยวนี้พูดปากไม่ขยับเลยนะ "
อาม่า " อั้วไม่ได้พูด "
หรรษา " อ้าวแล้วใครพูดอ่ะ "
โป้ยเซียน " ชั้นเอง "
หรรษา " เย้ยย..."


หรรษาพาอ้วนกลมมาที่ร้านโป้ยเซียน หวังว่าจะพามาให้ดู
มองซ้าย ขวาก็ไม่เจอโป้ยเซียน แต่อยู่ๆเสียงโป้ยเซียนก้อแว่วมา
" มาทำไม.. "
" อุ้ยยย ! " ทำเอาหรรษตกใจรีบหนีไปอีกข้าง ใช้อ้วนกลมบังไว้ " ซื้อของ "
" จะซื้ออะไร "

" ตะกี๊ยังจำได้อยู่เลยอ่ะ เห็นหน้าอ้วนกลมเลยลืมเลยอ่ะ "
" ความจำสั้นจัง เป็นอัลไซเมอร์ป่ะ "
" ก็เห็นหน้าอิ่มๆของอ้วนกลมนะ เลยลืมทุกสิ่งทุกอย่างเลยยย "
" บ้า..หรรษา."
โป้ยเซียทำหน้าจะอ้วกเสียให้ได้
" เป่าตรงนี้หน่อยเร็วจะได้จำได้ "


"อ้า..นึกออกแล้วขอซื้อชั่งโมงเน็ตหน่อย "
" ซื้อไปทำไมหรอ หรรษา "
" ก็จะได้มาล็อคอินเข้าหัวใจของอ้วนกลมไง "
( แหวะจะอ้วก ) โป้ยเซียนพะอืดพะอมเต็มที
" อ่ะ เอานี่ด้วย " หรรษาเดินไปหยิบนมกล่อง
" ซื้อนมด้วย "
" ซื้อมาทำไมหรอหรรษา "
" ก็จะได้เอามาบำรุงหัวใจของเราสองคนไง "
" แล้วก็ถ่านด้วยนะ "
" ถ่าน ? "
" ก็เราจะได้เอามาเติมไฟรักของเราไงจ้ะ "
" บ้าหรรษาอ่ะ เซี้ยวจริงๆเลย "


" เลิกซะทีได้มะ ไอ้มุขบัฟโฟโล่แบบนี้น่ะ จะซื้ออะไรก็รีบพูดๆมาเร็วชั้นเสียเวลา "
" ก็.. ผมยอมเป็นบัฟโฟโล่จะได้จมปลักรักกอ้วนกลมมม งมๆๆๆ"
" อ้วนกลม..หรรษาว่าเราไปเหอะนะ เราจะได้ไปมีความรักตามประสาคนรักกันไง "


" วันนี้น้องอ้วนกลมไม่ไปไหนหรอจ้ะ "
" ไมไปไหนคะ "
" ไม่ไปหาเพื่อนหรอจ้ะ "
" ไมไปคะ "
" ง้าน..เดี๋ยวพี่ไปเองงง "


" รู้มั้ยวันนี้อ้วนกลมเดินมานะ ผู้ชายมองอ้วนกลมทั้งซอยเลย "
" เย้ยย เดินตกท่ออ่ะดิ "
" ไม่ช่าย "
" ลืมรูดซิบอ่ะป่าว "
" ไม่ช่าย "
" ไม่ก็เดินมันกระเพือมเลย "
" ไม่ช่าย "
" เฉลยก็ได้ ก็เพราะวันนี้อ้วนกลมสวยไง "
" อ้วนกลมสวย เย้ยย... "
" แล้วเมื่อไหร่เราจะ..จูจุ๊บสักทีอ่ะคะ "
" ก็ได้ๆๆ หลับตาให้สนิทนะ ห้ามลืมตาเด็ดขาดนะ "
หรรษาหยิบปลาหมึกให้อ้วนกลมจูจุ๊บ
" อุ้ยจูบแรกห้อมหอม "
..(แหวะ อ้วก..) ....(ดูหน้าหรรษาดิ อิอิ)


" ชั้นน่ะ ไม่ได้อยากจะมาปรับความเข้าใจกับนายหรอกนะ แต่เรื่องที่พูดนี่
มันต้องพูด แล้วชั้นก็อยากให้นายเข้าใจไว้ด้วย "
" โอ้ว..สายลม " หรรษา หันหน้าหนีโป้ยเซียน ไปอีกทาง
" จะฟังไม่ฟังก็เรื่องของนายแล้วกัน แต่ชั้นอยากบอกว่า นายกำลังเข้าใจผิดเรื่องจดหมายนั่น "
" โอ้ว..แมลงปอ "
" จดหมายฉบับนั้นน่ะ ชั้นเขียนก้จริงแต่ชั้นไม่ได้เขียนให้ตัวเอง ชั้นเขียนให้อ้วนกลมย่ะ "
" อ้วนกลม..เยส.. "


" เธอพูดจริงใช่ป่ะ " หรรษาดีใจถลาไปหาโป้ยเซียน
" ก็จริงอ่ะดิ " เลยล้มไปทั้งคู่ ทั้งคู่ชะงักอยู่พักนึง จนอ้วนกลมเดินเข้ามา
" อ๊ายย ทำอะไรกันน่ะ "
" ป่าวไม่ได้ทำอะไร.. " หรรษา กับโป้ยเซียนรีบลุกขึ้นมา แต่ก้ยังกอเอวกันอยู่
หรรษา " แหะๆๆ ไม่ได้ทำอะไร ป่าวนะ จริงๆ แหะๆๆ "
โป้ยเซียน " ช่ายๆ แหะๆ "
" ดีกันแล้วแล้วใช่มั้ยคะ "
" ใช่ๆ ดีกันแล้ว " หรรษา กับโป้ยเซียน หันมายิ้มให้กัน


" ไอ้ดุกแผนเอ็งนี่สุดยอดเลยว่ะ ยายโป้ยเซียนบอกข้าว่าจะเลิกยุ่งกับข้าแล้ววว
ขอบคุณสวรรค์ของข้า 555 6 7 "

รักหรรษา ตอนที่ 8
วันอาทิตย์ที่ 26 กุมภาพันธ์ 2549

" ไปเมืองจีน "



ครบรอบวันที่อาม่าพบรักกับอากง ทำให้อาม่าอยากไปเซียงไฮ้ เพื่อรำลึกความหลังครั้งเก่า
แต่ลูกหลานไม่อยากให้เดินทางไปคนเดียว โป๊ยเซียนจึงหาทางออก โดยไปยืมร้านหรรษามาเนรมิตเป็นภัตตาคารหรู
จำลองบรรยากาศเมืองจีนอย่างที่อาม่าต้องการ แต่ต้องแลกด้วยอะไรน้า


" นายนี่มันแย่มากนะแย่ถึงขั้นเลว เลวถึงขั้นเลวบริสุทธิ์ เลวที่สุดของที่สุดเลยอ่ะ "
" ฟังผมก่อน "
" ไม่ฟัง "
" โอ้วว... "
" เห็นอยู่กับตาว่านายกำลังจะลักพาตัวอาม่าของชั้น "
" ไม่ใช่อย่างนั้น "
"ไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้น คำพูดของนายจะต้องเป็นคำให้การบนชั้นศาล
นายจะต้องติดคุกหัวโต ไม่สิ หัวนายมันโตมากแล้วคงจะโตกว่านี้ไม่ได้แล้วล่ะ
นายจะต้องถูกประหารชีวิต ข้อหาลักพาตัวและคิดมิดีมิร้ายกับคนแก่ "
" หยุด !! "


" นายตกเป็นจำเลยนายไม่มีสิทธิมาขึ้นเสียงกับชั้นนะ "
" ก็ชั้นไม่ได้ผิดนี่ แล้วเธอมาพูดปาวๆแบบนี้ ฟังกันหน่อยดิ ผมน่ะไม่ได้คิดลักพาตัวอาม่า
และไม่ได้คิดมิดีมิร้ายกับอาม่าด้วย อาม่าให้ผมไปส่งที่สนามบินจะไปเซียงไฮ้
การที่ผมจะช่วยคนแก่คนนึงที่ลูกหลานไม่สนใจอ่ะ มันผิดตรงไหน "
" นี่หลอกด่าชั้นหรอ"
" ไมได้หลอกด่า ด่าตรงๆเลย "

" คุณน่ะเป็นผู้หญิงใจร้ายที่สุด .. คนไม่มีความรัก "


" ไม่ ..ไม่ "
" นะครับ พี่หรรษารูปหล่อนะ "
" ไม่ต้องมาชมเลยหล่อตั้งแต่เกิดอยู่ละ."
" พี่หรรษาครับช่วยหน่อยนะครับ "
" อืมม งั้นไปบอกผู้หญิงใจหินคนนั้นแล้วกัน ว่าถ้าอยากได้อ่ะนะ ให้มาขอด้วยตัวเอง "


" คุณมาหาใคร ? "
" ป่าว..เข้าบ้านผิด "
" อ้าว ไหนคุณบอกว่าคุณจะมายืมร้านผมไง "
" รู้แล้วถามทำไมล่ะ "
" อ้าว..เรื่องมากอีก เดี๋ยวก็ไม่ให้ยืมร้านซะหรอก "

" เฮ้ยๆ คุณทำอะไรอ่ะ "
" ชะ...ชั้นขอโทษ แล้วชั้นก็อยากจะยืมร้านคุณไปตกแต่งเป็นร้านให้อาม่าได้มั้ยอ่ะ "
" คุณยืนก่อนเถอะ.. "
" ขอบคุณนะ "
"ขอบคุณผมเรื่องอะไรอ่ะ "
" ก็ขอบคุณที่ให้ยืมร้านไง "
" ใครบอกคุณว่าจะให้ยืมร้าน ผมยกโทษที่คุณมาขอโทษผมเท่านั้นเอง ผมไม่ได้บอกจะให้ยืมร้านสักหน่อย "


" ไอ้คนใจดำ "
" คุณนั่นแหละใจดำ ใคร..จำได้มั้ยที่บอกว่า อย่ามายุ่งเรื่องของชั้น
นี่ไงผมทำตามสัญญาละ ไม่ยุ่งเรื่องของคุณ "

" ขอร้องเถอะนะ ชั้นยอมทุกอย่างละ ช่วยชั้นหน่อยเถอะจะให้ชั้นทำอะไร ชั้นก็ยอมทั้งนั้นอ่ะ "
" งั้น มาเป็นแฟนผมวันนึง "
" พรุ่งนี้ชั้นจะมาจัดร้านแต่เช้านะ "
" เอ้ยยย ..จะทำยังไงต่อล่ะ ..."


"หัวเด็ดตีนขาดยังไงลุงก็ไม่เป็นอากง "
" อ่ะ ฮือๆๆ ไม่เป็นไรหรอกคะ ลุงอาจจะไม่ช่วยพวกเราอ่ะ
เราทำทุกอย่างกันมาทั้งวันก็เพื่อคืนนี้โดยเฉพาะ
ถ้าเกิดมันจะต้องล้มเลิกไปเพราะลุงยามไม่ช่วย
เราก็ไม่เสียใจหรอกคะ " หรรษากับโป้ยเซียนช่วยกันบีบน้ำตา
หรรษาเอาสองนิ้วจิ้มตาตัวเองเยย อิอิ
" ฮือๆๆ ใช่ๆ ผมก็ไม่เสียใจหรอกนะ สงสารก็แต่อาม่าแหละ
คนแก่คนนึงที่อยากมีความสุขกับความทรงจำที่ดีอีกครั้งนึง ฮือๆๆ
ปล่อยให้อากงตายไปกับความทรงจำของอาม่าแล้วกัน "
" ชุดอากงอยู่ไหน "


"ขอบใจนายมากนะ "
" อืม..ไม่ต้องขอบใจอะไรมากหรอก ทำตามที่สัญญาไว้อ่ะ "
" สัญญาหรอ สัญญาอะไร จำไม่ได้แล้วอ่ะ "
" งั้นบอกคนอื่นแล้วกัน..โป้ยเซียนสัญญาจะเป็นฟะ...แฟน "
" หยุดนะ ถ้านายบอกใครชั้นฆ่านายตายแน่ "
" หึ.. "

รักหรรษา ตอนที่ 9
วันเสาร์ที่ 4 มีนาคม 2549

โป๊ยเซียน สุดกลุ้ม!! ต้องเป็นแฟน “หรรษา” 1 วัน



เพราะเคยสัญญากับหรรษาเอาไว้ว่า ถ้าให้ยืมร้านหมูกระทะเซ็ตฉากเป็นเมืองจีนเอาใจอ่าม่าที่กำลังคิดถึงอากง
โป๊ยเซียนจะยอมเป็นแฟนกับหรรษา 1 วัน แล้ววันนั้นก็มาถึงแต่โป๊ยเซียนกลับพยายามโน้มน้าวเตี่ยกับอาม่าให้ล้มเลิกเดทแรกของเธอกับหรรษา
เพราะกลัวหรรษาแกล้งทำมิดีมิร้าย ตรงกันข้ามเตี่ยกับอาม่ากลับเห็นด้วยเพราะคิดว่าชาตินี้โป๊ยเซียนคงไม่มีโอกาสเจอใครที่จะมาชวนออกเดทอีกแล้ว
โป๊ยเซียเลยจำใจต้องออกไปเที่ยวสวนสนุกกับหรรษา โดยมีโป๊ยก่ายกับพาเพลินไปเป็นเพื่อน


" ได้เวลาแล้วน้อง.."
หรรษาตื่นมาด้วยความสดชื่น วันนี้จะได้เป็นแฟนยายโป้ยเซียน 1 วันเต็มๆ ตามสัญญา


" ว๊าววว...." หรรษาเดินออกมาด้วยท่าทางจิ๊กโก๋บ้านนอก
" โอ๊ะๆๆ โอ้ยยๆๆ " ทำเอาทุกคน ตะลึงงัน ด้วยความงงและแปลกตา
" ว๊ายยย ทำไม อึ้งๆ ไม่เคยเห็นคนหล่อรึไง " หรรษาเก็กแบบมั่นใจเต็มที่
" แบบนี้น่ะ แถวบ้านผมเรียกว่าเห่ย พี่ "
" เฮ้ย ไอ้เกี๊ยง "


" ว่าแต่เอ็งคิดไงวะนี่ถึงได้แต่งตัวแบบนี้ " ดุกฟูทำหน้า รังเกียจเต็มที่
" ตายแล้วลูก ไม่สบายหรือป่าวนี่ เมื่อเช้าหัวไปฟาดพื้น หัวแตกรึป่าว "
" โธ่ แม่.... "
" พาเพลินว่าพี่หรรษาต้องไปเล่นตลกคาเฟ่ ชัวร์ๆเลย "
" ไม่ใช่ "
" จะไปทำอะไรล่ะคะ "
" จะเป็นแฟนยายโป้ยเซียน อุปส์! "


" แม่จ๋า.."
" ไม่จ๋า "
" แม่จู๋.. " หรรษาลากเสียงซะยาวเลย
" ไม่จู๋ นี่ หยุดทะลึ่งได้แล้ว"
" แม่กิ๊บกิ๊ว กิ๊บกิ๊วๆ "
" บอกให้หยุดทะลึ่ง "
" โธ่แม่ จะโมโหทำไมอ่ะ ในเมื่อเจ้าตัวเค้ายังไม่โมโหเลยอ่ะครับ "


แม่ " ก็เพราะหนูโป้ยเซียนเค้าเป็นคนดีน่ะสิ เค้าทำทุกอย่างก็เพื่ออาม่าของเค้า แต่แกน่ะสิ.."
พาเพลิน " ทำเพื่อแกล้งพี่โป้ยเซียนเค้า เค้ารู้หรอกน่า พี่หรรษาน่ะ ไม่เป็นสุภาพบุรุษเอาซะเลยอ่ะ "
แม่ " เอางี้วันนี้แม่จะทำโทษแก แกจะต้องดูแลเทคแคร์หนูโป้ยเซียนเป็นอย่างดี
อย่าให้รู้ถึงหนูแม่นะ ว่าแกไปแกล้งอะไรเค้าอีก ไม่อย่างนั้นล่ะก็ ... " แม่ทำท่าเชือดคอขู่ หรรษา
" เข้าใจมั้ยจ้ะ "
หรรษา " จ้ะ แม่จ๋า "


" อ้า อากาศร้อนอย่างนี้ เรากินไอติมดีกว่าป่ะ "
" คิดอะไรสร้างสรรค์ก็เป็นด้วยเนาะ "
" คนเป็นแฟนกันเค้าไม่พูดจากันแบบนี้หรอกนะ เดี๋ยวก็ฟ้องป๊ะป๊า กะอาม่าซะหรอกว่าคุณน่ะขี้โกง ผิดกติกานะนี่"
" รู้แล้วน่า ซวยจริงๆเร้ยย "
" อะไรนะ "
" โชคดีจริงๆเร้ย ได้มาเป็นแฟนคุณหรรษานี่ "
" หืออ.."


หรรษาจะเดินไปซื้อไอติมแต่อยู่ๆก็สะดุดขาตัวเองล้มลง
" โอ้ยๆๆ อุ้ยย"
" อ้าวๆ นายหรรษาเป็นอะไรมากมั้ยอ่ะ ซุ่มซ่ามจริงๆเลย ไม่ดูตาม้าตาเรือเลย "
" นิดหน่อยอ่ะ เดี๋ยวผมซื้อไอติมให้แล้วกันนะ ผมลำบากยังไงก็จะไปซื้อให้คุณแล้วกัน ... โอ้ยย เจ็บอ่ะ "


" ไม่เจียมสังขารเลย "
" พูดไม่เพราะอีกแล้วนะ "
" ไม่เจียมสังขารเลย คุณหรรษาขา เพราะยัง
แล้วก็นั่งอยู่นี่ไม่ต้องลุกไปไหนนะ เข้าใจภาษาคนมั้ยคะ "
" คร้าบบบ มีน้ำใจกับเค้าก้อเป็นเนาะ "


" ต้องเป็นไอติมที่อร่อยที่สุดในโลกเลยอ่ะ "
" ช่ายต้องเป็นไอติมที่อร่อยที่สุดในโลกเลย กลับบ้านแล้วนะ "
" อืม..อ้าว จะรีบไปไหนอ่ะ " หรรษาลืมตัวลุกขึ้นยืนคุยกะโป้ยเซียน
" ก็เกลับบ้านไง อุ้ย! นี่นายไม่ได้ขาแผลงหรอ "
" โอ้ยย เจ็บ ๆ ๆ " หรรษาแกล้วกระเผลกไปนั่งที่เดิม
" เจ็บมากมั้ย.. "
" เจ็บมากๆเลยอ่ะ "
" งั้นฝากถือหน่อยสิจะได้ถนัดๆ " โป้ยเซียนส่งไอติมให้หรรษาถือ
" นวดหรอ ? "
" จะต่อยคน "
" โอ้ยย "


" คุณๆ หยุดก่อนสิ หยุดก่อน "
" ตามชั้นมาทำไม ไอ้คนลามก "
" อืม..อ้าว อย่าเพิ่งไปดิ หยุดก่อนๆ จะรีบไปไหนอ่ะ "
" จะกลับบ้าน "
" อ้าวกลับได้ไง มีเด็กอีกเป็นโขลงคุณพามาทั้งนั้นเลยนะ
ผมขอโทษ ไม่ได้ตั้งใจอ่ะนะ แล้วก็ไม่ได้คิดจะอย่างนั้นด้วย เผลอตัวไปอ่ะ "
" เผลอตัวหรอ ทุเรศ นายนี่ทุเรศที่สุดเลย เห็นชั้นเป็นผู้หญิงยังไงอ่ะ
ชอบหลอกแต๊ะอั้งอ่ะ มักง่าย ฉวยโอกาส น่าเกลียดที่สุด "
" โธ่คุณ ถ้าผมไม่ชอบคุณนะ จ้างให้ผมก็ไม่โดนตัวหรอก "
" อะไรนะ พูดว่าไรนะ "
" ปะ ป่าว.. "


"โธ่ เจ๊ ยังใจแข็งอยู่อีกหรอ หยวนๆนะหายโกรธพี่หรรษาเหอะ "
" เมื่อกี๊ที่นายมาง้อชั้น เป็นเพราะว่านาย ชะ..ชะ "
" อุ้ยยเจ๊ไม่รู้อะไร ที่พี่หรรษาเค้ามาง้อเจ๊อ่ะนะ เค้ากลัวน้ารำเพยตัดแม่ตัดลูก "
" เออ ใช่ๆ "
" อ๋อ ที่แท้ที่มาง้อชั้น เป็นเพราะแม่บังคับ ไม่ใช่เป็นเพราะนาย ชะ ชอบ.."
" หา พี่หรรษาชอบพี่โป้ยเซียนหรอ โอ๊ะโอวว... "
" เอ่อ เออ เอ่อ คือ ฮะฮ่า อือ หวั่นไหวล่ะสิ คืองี้ เรื่องมีอยู่ว่า พี่โป้ยเซียนเค้าอ่ะนะ คิดว่าพี่น่ะไปชอบเค้า "
" โอ้วโห.. "
" ใช่ๆ "


" โห แจ๊นี่หลงตัวเองจริงๆเลยนะ ซาดิสม์ก็ซาดิสม์ เข้าข้างตัวเองนะนี่ ใครเค้าจะไปชอบ "
" ใช่ๆ คิดเข้าข้างตัวเองมาก "
" ชั้นมันเข้าข้างตัวเองใช่มะ "
" ใช่ "
" ชั้นมันซาดิสม์ใช่มะ "
" เยส " หรรษาพูดยังไม่ทันจบก็โดนโป้ยเซียนต่อยไปเต็มหมัด
" โอ้ยย "

รักหรรษา ตอนที่ 10
วันอาทิตย์ที่ 5 มีนาคม 2549

“หรรษา” แก้เผ็ด “โป๊ยเซียน”
ข้อหาปล่อยข่าวร้านหมูกระทะ “ผีดุ”

ร้านหมูกระทะคาราโอเกะของหรรษาเป็นที่ถูกอกถูกใจของคนในหมู่บ้านมั่กๆ
รวมทั้งคนในครอบครัวของโป๊ยเซียนด้วย ด้วยความอิจฉาโป๊ยเซียนเลยวางแผนขอร้องให้ลุงยามช่วยปล่อยข่าวว่าร้านของหรรษาผีดุ
เท่านั้นยังไม่พอโป๊ยเซียนยังหว่านล้อมให้เตี่ย, อาม่า, โป๊ยก่าย และคิ้มปลอมตัวเป็นผีมาหลอกหรรษากับเด็กๆ ร้านด้วย
ทำเอาทุกคนกลัวอยากย้ายร้านหนี แต่สุดท้ายหรรษาก็จับได้ว่าเป็นฝีมือของพวกโป๊ยเซียน
เลยวางแผนแก้เผ็ดปลอมเป็นผีมาหลอกมั่ง ทำเอาครอบครัวโป๊ยเซียนถึงกับจับไข้หัวโกร๋น


" สวยในซอย สวยในซอย สวยที่สุด สวยที่สุด สวยที่สุด สวยในซอย "
" นั่นแน่ คิดว่าชมคุณอยู่น่ะสิ ป่าวชมอาม่าครับ "
" จริงอ่ะป่าว "
" นายจะพูดอะไรก็ไม่มีผลต่อความรู้สึกชั้นหรอกย่ะ "


" เอ๊... จะเอาอะไรอีกดีน้า "
" นี่นายกำลังจะทำอะไร จะแย่งทุกอย่างไปจากชีวิตชั้นรึไง ออกไป "
" อุ้ย..ปล่อยนะ "
" ไม่.. "
" ปล่อย "

แบร่


" ยายโป้ยเซียน ทำกันขนาดนี้เลยหรอ ด้ายยยยย หนามหยอกน่ะ ต้องเอาหนามบ่ง
คืนนี้ เราจะทำสงคราม "
" หือ "
" สงครามผี "
" ห๊า.... "


" บ้านเราแสนสุขใจ จะอยู่ที่ไหนก็ไม่สุขใจเหมือนบ้านเรา "

" อาหรรษา..เมื่อคืนลื้อไม่โดนผีหลอกหรอ "
" อาม่า.. " โป้ยเซียนรีบปิดปากอาม่าไม่ให้พูดต่อ แล้วหันมาพูดกับหรรษา " มาทำไม "
" อ้าวก็มาซื้อของน่ะสิ ม่าเอาเครื่องเซ่นไหว้ชุดใหญ่ 1 ชุด จะได้เอาไปเซ่นผีหน่อยจะได้ไม่โดนหลอก "

" ขืนโดนหลอกทุกวันแบบนี้ผมแย่เลย กลัวจะตายอยู่แล้ว มีหวังได้ย้ายหนีแน่เลย "
" ย้ายวันนี้เลยมั้ยล่ะ เดี๋ยวไปช่วย "
" หือดีใจออกนอกหน้านะเนี๊ยะ "


" โอ้ยย ป่าว ก็เพื่อนบ้านกัน สงสารพวกนายต้องโดนผีหลอกทุกวัน มันทรมาน "
"นั่นดิ ตอนแรกอ่ะนะที่ลุงยามบอก ไม่เชื่อร้อก ผีเผลอไม่มีจริงร้อก นึกว่าชาวบ้านแถวนี้อำชัวร์ พวกนี้น่ะขี้อิจฉา ริษยามากก "
" เอ๊ะ..ยังไงเนี๊ยะ..พูดอย่างนี้.."
" แต่ตอนนี้อ่ะนะเชื่อแล้วล่ะ "

" ทางที่ดีนะ นายรีบย้ายไปเถอะ บ้านนั้นน่ะ ผีมันดุ "
" ผีน่ะไม่ดุเท่าคุณหรอก "
" ปากดีนักนะ คืนนี้ขอให้ผีหลอกให้หัวโกร๋นทั้งบ้านเลย "
" ไกลที่หนัว กลัวที่ไหน มีเครื่องเซ่นไหว้แล้ว ไปแล้วนะครับ บ๊ายบาย
บ้านเราแสนสุขใจ " หรรษาเดินร้องเพลงออกไปอย่างสบายอารมณ์


" ว้ายยย ผีๆๆ กลัวๆๆ กลัวผี กลัวๆๆ " หรรษาโผเข้ากอดโป้ยเซียน แล้วผละออกมาถามอีกรอบ
" ผีจริงป่าวเนี๊ยะ..."
" แฮ่..."
" โอ้ย กลัวๆๆ ๆๆๆ " โผเข้ากอดอีกรอบ
" ผีรึป่าวเนี๊ยะ..."
" แฮ่..."
" โอ้ย กลัวๆๆ " โผเข้ากอดผีเหมือนเดิม
" หรรษาไปกันเถอะ ผีน่ากลัว " อ้วนกลมดึงหรรษาออกไป


" หือ..หอมจังเลย "
" แต๊ะอั้งหลานสาวอั้วะหรอ "
" แหมคุณอย่ามาเนียนเลยน่า อัดเสียงใครไว้อีกหรอ"
" ไม่ได้อัดแล้ว ไม่ได้อัด "
" ใคร บอกมาเร็ว "


" โน่น... "
" อั้วะเอง แต๊ะอั้งหลานสาวอั้วะหรอ "


" อากงงงงงงงงงงงงงงงง "
( หรรษาวิ่งมาชนกล้องเยย อิอิ )