|
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
Liverpool, Blackburn Rovers และ Manchester Utd. -- Fan Spirit
สปิริตของฟุตบอลนั้น ไม่ได้มีเฉพาะของ นักเตะ หรือ ผู้จัดการทีมเท่านั้น...
ผมจะเล่าประสบการณ์ตรงบางอย่างเกี่ยวกับเรื่องนี้ ให้ฟังครับ...
ในยุคที่ฟุตบอลอังกฤษเริ่มเข้ามามีบทบาทในสังคมเมืองมากขึ้น จากการถ่ายทอดสดจาก ไอบีซี เมื่อราวสิบปีก่อน
มีอยู่ฤดูกาลหนึ่งที่ ฟุตบอลลีกสูงสุดต้องมาตัดสินกันในนัดสุดท้าย น่าจะเป็นการตัดสินถึงฎีกาครั้งแรก ตั้งแต่ก่อตั้งเป็นพรีเมียร์ลีกมา
ฤดูกาล 1994/1995
คู่ที่ถ่ายทอดสด (ทั้งทางฟรี และ เพย์ทีวี) คือ คู่ ลิเวอร์พูล พบกับ "จ่าฝูง" แบล็คเบิร์น โรเวอร์ ซึ่งมี คิง เคนนี่ ดัลกลิช อดีตศิษย์เอกแห่งสำนักแอนฟิลด์ เป็นผู้จัดการทีม ในขณะนั้น
ในขณะที่ แบล็คเบิร์น ต้องการชนะ เพื่อให้ได้แชมป์แน่นอน แบบ 100% (กรณีที่เสมอ หรือ แพ้ จะต้องดูผลคู่อื่น)
อีกสนาม ในเวลาเดียวกัน คือ การแข่งของ แมน ยู พบกับ เวสต์แฮม ยูไนเต็ด ที่ อัพตันปาร์ค บ้านของขุนค้อน..
ซึ่ง แมนยู ในฐานะทีมแชมป์เก่า 2 สมัยซ้อน จำเป็นต้องเอาชนะ เวสต์แฮมให้ได้ก่อน
และต้องแช่งให้ แบล็คเบิร์นแพ้ หงส์แดง ในนัดสุดท้ายด้วย (หาก แมนยู เสมอ หรือ แพ้ นั้น จะทำให้แบล็คเบิร์น เป็นแชมป์ลีก ทันที แบบที่ผลของคู่ แบล็คเบิร์น-หงส์แดง จะออกเป็นอย่างไรก็ได้)
ก่อนเกมส์จะเริ่ม ในวันอาทิตย์ มีเสียงลือ เสียงเล่าอ้าง มากมาย ตลอดสัปดาห์ ว่า บุคลากรหลายคน ในค่ายแอนฟิลด์ อาจพากันล้มบอล หรือ อาจยอมแพ้ กุหลาบ คาบ้านตัวเอง
เพื่อช่วยให้ ศิษย์เก่า พาทีมขึ้นเป็นแชมป์ให้ได้แหงๆๆ เพราะในปีนั้น หงส์แดง ไม่มีลุ้นอะไรแล้วในนัดสุดท้ายนี้..
อย่างเก่ง หากชนะก็ได้ที่ 4 ของลีกมาแน่นอน เพราะ ที่หนึ่งและสอง เขากำลังแย่งกัน
ส่วน ที่สามนั้น "เจ้าป่า" Nottingham Forest ก็จองไว้แล้ว
(ตอนนั้น อังกฤษมีสิทธิ์ไปเล่นบอลสโมสรยุโรปถ้วยใหญ่ ได้แค่ 2 ทีมเท่านั้น ไม่เหมือนปัจจุบันที่อังกฤษส่งได้ถึง 4 ทีมนะครับ)
มีหลายคน ที่เป็นแฟนหงส์ ถึงกับกล่าวว่า ยอมให้หงส์แพ้ กุหลาบ เพียงเพื่อ ให้ ผีแดง ไม่สามารถป้องกันแชมป์พรีเมียร์ ลีก ได้ (เพราะ ถ้ากุหลาบ ชนะ หงส์แดง ก็จะเป็นแชมป์แน่นอน)
คืนวันอาทิตย์ ในการแข่งขันจริง..
หงส์กลับแหกคำทำนาย จากพวกกองเชียร์ตัวปลอม เอาชนะกุหลาบได้ คาถิ่นแอนฟิลด์ของตนเอง ด้วยลูกยิงตัดสินของ เจมี่ เรดแนปส์
ในขณะที่ อีกสนามหนึ่งนั้น เฟอร์กี้ ผจก. ทีมแมนยู สั่งลูกทีม ให้ลงสนามในครึ่งหลัง ช้าลงไปอีกนิด เพื่อความได้เปรียบที่เพิ่มขึ้นของทีมตน
เมื่อเวลาในสนามแอนฟิลด์หมดลง ทุกสายตา ก็มุ่งไปที่ คู่ระหว่าง แมนยู-เวสต์แฮม ที่ยังไม่จบ
แต่ สิ่งที่เกิดขึ้นก็คือ ในช่วงเวลาที่ดูแสนยาวนานเหลือเกิน สำหรับแฟนแบล็คเบิร์น ในวันนั้น...
แมนยู ไม่สามารถเอาชนะ ขุนค้อน ได้ และ จบลงที่ผลเสมอ... ที่บ้านเวสต์แฮม
แบล็คเบิร์น โรเวอร์เป็นแชมป์ พรีเมียร์ชิพ ในฤดูกาลนั้น แม้จะแพ้ต่อลิเวอร์พูลในนัดสุดท้าย.........
-------------------------------------------------
ผมไม่ได้เขียนความเห็นนี้มา เพื่อจะบอกว่า กองเชียร์หงส์บางคนที่ปันใจ ไปเชียร์กุหลาบให้มาชนะทีมที่ตนเองรัก คาบ้านตนเอง ในวันนั้น จะทำผิดหรือถูก...
เพราะทุกคน สามารถ คิด และ เชียร์ ทีมที่ตนเองรักได้อย่างอิสระ...
แต่ สำหรับผมแล้ว หากต้องเชียร์ให้ถึงกับ ทีมที่เรารัก เล่นแพ้ ต่อทีมอื่น เพื่อผลข้างเคียงด้านอื่นๆๆ ที่เป็นประโยชน์ หรือ ความสะใจเล็กๆๆ เท่านั้น
ผมคงทำอย่างนั้นไม่ได้....
ในปีที่ แบล็คเบิร์นได้แชมป์ ผมก็ยังเชียร์ทีมของผม ทีมที่ผมรักมานาน ... นั่นแหละครับ
แล้ว มันก็ บังเอิญเสียด้วย ที่ การเชียร์ครั้งนั้น มันสมหวัง ที่ทีมผมชนะ ทีมแชมป์
และก็ยังโชคดีซ้ำสอง ที่ได้ยินดี กับ "คิง เคนนี่" อดีตโค้ชเก่าของเรา ที่ได้ถือถ้วยแชมป์ลีกสูงสุดของอังกฤษอีกครั้ง ที่แอนฟิลด์..
Create Date : 18 พฤษภาคม 2548 |
Last Update : 18 พฤษภาคม 2548 19:46:13 น. |
|
1 comments
|
Counter : 711 Pageviews. |
|
|
|
โดย: uma IP: 210.246.71.6 วันที่: 13 ธันวาคม 2548 เวลา:20:48:00 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ยังจำบรรยากาศในแอนฟิลด์นัดนั้นได้ สุขสมหวังกันถ้วนหน้าสำหรับแฟนหงส์และแฟน bb
ดีใจกับแชมป์ที่ เคนนี่ ได้ และหงส์เราได้แสดงให้ทีมอื่นรู้ว่าคำว่า Spirit นั้นเป็นอย่างไร
ปล.อ่านงานกระทู้คุณภาพของคุณ Liv มาตลอดในพันทิป อ่านอย่างเดียวนะไม่ได้เป็นสมาชิกเวปพันทิป