Group Blog
 
 
มีนาคม 2554
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728293031 
 
8 มีนาคม 2554
 
All Blogs
 
น้องเทอร์โบมาแล้ว week ที่ 5 - week ที่ 18

ได้ฤกษ์อัพบล็อกให้น้องเทอร์โบเสียที หลังจากที่รู้ว่าท้องมานานหลายเดือน เริ่มอัพกันวันนี้เลยแล้วกัน แต่ว่าเป็นแบบย้อนหลังนะ จำได้บ้างไม่ได้บ้างแต่แม่ก็อยางกจะเล่าเรื่องราวไว้ให้นู๋อ่านนะลูก


5 week 5 day
เป็นวียแรกที่แม่รู้ว่ากำลังจะเป็นแม่ลูกสอง ตอนนั้นไม่มีอาการไรบอกเลย แต่จะว่าไปก็มีเหมือนกันนะคือง่วง และขีเกียจแบบคูณสองเลย จากที่เคยตื่นตอนเช้า 8โมง (เช้าแล้วสำหรับแม่) มาเล่นคอมก็ไม่ตื่น ตื่นอีกทีตอนพ่อนู๋เข้าบ้านก็คือเวลา 9 โมงไปแล้ว แล้วก็อยากกินแต่ส้มตำอยู่หลายวัน แต่แม่ก็คิดว่าคงใกล้ป้าแดงมาก็เลยอยากกินโน้นกินนี่ ส่วนอาการอย่างอื่นไม่มี

พอดีวันนี้เป็นวันที่พี่บูลอายุครบ2 ขวบ 4 เดือน แม่ก็เลยลองเทสเล่นๆๆดู เพราะก่อนหน้านี้เคยลองเทสแล้วแต่ก็ไม่ขึ้นสองขีด แต่พอครั้งนี้หยดฉี่ลงไปปุ๊ปวิ่งผ่านไปอย่างรวดเร็วและขึ้นสองขีดชัดเจน ผลก็คือแม่ท้องน้องเทอร์โบแล้ว และอยากจะบอกว่าครั้งนี้ที่สำเร็จเพราะชุดตรวจหาวันไข่ตกของคุณอาโปเนี้ยแหละจร้าที่แนะนำ



6 week
แม่ลังเลยังไม่ไปฝากท้องเพราะกลัวว่าจะแท้ง กลัวนู๋ไม่อยู่กะแม่จังเลย พ่อบอกให้รอไปถึง 3 เดือนก่อนแล้วค่อยไปฝากแต่แม่เองอยากจะไปฝากตั้งแต่รู้เลยด้วยซ้ำ แต่ก็กลัวว่าประวัติจะซ้ำรอย ก็เลยลองรอดูไปก่อนว่ามีอาการอะไรผิดปกติไหม ส่วนอาการแพ้ท้องไม่มีเลย แต่ก็เริ่มจะมีน้ำลายที่เปลี่ยนรสชาดไปเท่านั้นเอง




7 week 4/11/53
แล้วแม่ก็ได้ไปฝากท้องเพราะพ่อเงินเดือนออกพอดีด้วย แม่ก็เลยรีบไปฝากท้องทันที เป็นหมอคนเดิมตอนฝากท้องพี่บูล แต่ครั้งนี้แม่กะจะฝากธรรมดา ไม่ฝากพิเศษ เพราะแม่กะว่าตอนคลอดจะได้เอาเงินไปจองห้องพิเศษแทน แต่แล้วก็ต้องฝากพิเศษต่อเพราะมีอะไรหลายอย่าง ที่ทำให้ต้องฝากพิเศษ ส่วนเรื่องห้องพักช่างมันอยู่ห้องรวมก็ดีไม่เหงา ไปฝากท้องครั้งนี้แม่โดนเจาะเลือดสองอย่างคือตรวจหาโรคตามปกติของคนท้อง และตรวจเบาหวานด้วยเลยทีเดียว และผลก็ออกมาแม่มีค่าเกินไปที่ 146 หมอก้ไม่ว่าอะไรเพราะตอนนี้ตรวจยังไงก็เจอไว้ค่อยตรวจกันอีกทีตอน5 6 เดือนไปแล้วดีกว่า ส่วนงวดนี้หมอให้โฟลิก และยาแก้แพ้มาทานเพราะแม่เริ่มมีอาการแพ้ท้องบ้างแล้วในวีคนี้ เริ่มจะกินไรไม่ค่อยได้อ้วกออกหมด แต่ก็ยังพอทนไหว แต่พอกลับมาบ้านเย็นวันนั้นเริ่มแย่มาก จนวันรุ่งขึ้นก็กินไรไม่ได้เลยอ้วกออกหมด กินน้ำก็อ้วกออกหมดเลยทำให้ไม่มีแรงเลยนอนกันทั้งวัน แต่คราวนี้เริ่มอ้วกออกมาเป็นเลือดแม่เริ่มใจไม่ได้พอพ่อเลิกงานตอนเย็นก็เลยบอกพ่อให้พาไปหาหมอทีไม่ไหวแล้ว พอไปถึงรพ.หมอก็ถามอาการแล้วบอกว่าให้แอดมิดเลยนะเพราะแม่ดูแย่มากเลย หมอก็เลยขอเจาะเลือดไปตรวจ แต่กว่าจะเจาะกันได้เล่นเอาแขนนี้ยพลุนไปหมดเลย แล้วผลเลือดแม่ก็ออกมาว่าแม่ขาดเกลือแร่ หมอเลยให้เกลือแร่อย่างด่วน ครั้งนี้แม่ไม่ได้นอนเหงาคนเดียวนะเพราะมีพ่อกะพี่บูลมานอนเฝ้าด้วย เพราะไม่มีใครเฝ้า พ่อก็เลยต้องยอม ทั้งๆๆที่เป็นคนไม่ชอบรพงเอาเสียเลย แม่นอนอยู่ที่รพ.อยู่ 2 คืน 2 วัน แล้วอาการก็เริ่มดีขึ้น แต่ก็ยังไม่หายเลยทีเดียว พอกลับมาบ้านก็แพ้เหมือนเดิม แต่แม่ทนได้ เพื่อนู๋นะ




8 week 5 day 16/11/53
อาการแพ้ท้องของแม่ก็อยู่ติดตามตัวแม่ตลอด ไม่เคยเอาชนะได้สักครั้งเลย อ้วกได้อ้วกดี เป็นเพราะว่ากินได้ก็เลยอ้วก แต่น้ำหนักก็ไม่ขึ้นนะ ลดลงเรื่อยๆๆ ไม่ค่อยอยากจะกินอะไร ง่วงอยากจะนอนอย่างเดียว ท้องนี้นอนเก่งมาก แล้ววันฟังผลเลือดก็มาถึง ผลเลือดดันมีปัญหาเสียอีกคือแม่เป็นพาหะธารัสซีเมีย ทั้งๆๆที่ตอนท้องพี่บูลแม่เจาะเลือดตรวจแล้วแถมเปลี่ยนรพ.ฝากท้องอีกต่างหากแต่ไม่เป็นไร แต่พอมาท้องนี้ดันมาตรวจเจอ แล้วไม่ใช่แค่ครั้งเดียวด้วยนะ คอนเฟริ์มสองครั้งแล้วผลก็ออกมาเหมือนเดิม พ่อก็เลยซวยไปด้วยเพราะต้องเจาะหาผลเลือดของพ่อด้วยว่าเป็นหรือป่าว ผลออกมาว่าพ่อเป็นอีก ก็เลยต้องเจาะลึกลงไปอีกว่าเป็นระดับไหน แต่พอคัดกรองลึกลงไปไม่มีปัญหาอะไรก็เลยสบายใจได้ นู๋เนี้ยทำให้พ่อแม่เจ็บตัวกันบ่อยเหลือเกินนะ แต่ยังไงแม่ก็รักนู๋นะน้องเทอร์โบ




9 week 3 day 21/11/53
และเรื่องที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้นอีกจนได้ เรื่องที่เกิดขึ้นนี้เกือบเป็นการสูญเสียก็ว่าได้ เพราะเมื่อวันลอยกระทงแม่เกิดอุบัติเหตุพลุระเบิดเข้าที่ดวงตาด้านขวาของแม่ ขอบตาล่างแม่แตกเลือดไหล แล้วตาก็มองไม่เห็นเห็นเป็นแสงสีขาวทั้งตา แม่คิดว่าแม่คงไม่มีโอกาสได้มองเห็นอีกแล้วแน่ๆๆ เพราะไม่รู้ว่าเป็นมากขนาดไหน เพราะรู้ว่ามันมาแตกตรงตาแม่พอดีแล้วแม่ก็กลัวไปต่างๆๆนาๆ กลัวเป็นคนพิการ กลัวพี่บูลจะโดนเพื่อนล้อมีแม่ตาบอด กลัวว่าต้องรักษาแล้วใช้ยาที่มีผลต่อนู๋ที่อยู่ในท้องแม่ กลัวว่าหมอจะให้เอานู๋ออกเพื่อรักษาอาการของแม่ แม่ไปหาหมอที่รพ.ประกันสังคมแต่ก็ไม่ทำอะไรให้ ยายเลยพาแม่ไปรักษาที่รพ.รามา อยากจะบอกว่าหมอที่นี่เก่งมาก และดูแลดีมาก เอาใจใส่คนไข้มาก เรียกมาตรวจกันทั้งวัน แม่รักษาอยู่ที่รพ.3 คืน 4 วัน ท้องนี้แม่นอนแต่รพ.เป็นว่าเ ล่นเลยลูกเอ่ย แต่แล้วนู๋กะแม่ก็ผ่านวันร้ายๆๆมาได้ ตาแม่เริ่มมองเห็นเรื่อยๆๆ และที่แม่ได้กำลังใจดีจากพ่อนู๋ด้วย พ่อกะพี่บูลไปเยี่ยมแม่ทุกวันเลย ยายก็ไปนะ ทุกคนเหนื่อยกะแม่มากเลยงานนี้ นู๋เองก็คงเหนื่อยใช่ไหมลูก อดทนหน่อยนะ เราจะสู้กันสองคนนะลูกจ๋า




10 week
ตาแม่เริ่มมองเห็นชัดขึ้นเรื่อยๆ แต่ก็ต้องไปตรวจอยู่ตลอด แต่ผลก็เป็นที่น่าพอใจของหมอว่าแม่หายเร็วมาก แต่อาการแพ้ท้องเนี้ยซิไม่หายไปจากแม่เลยนะ อดทนต่อไป




11 week 5 day 7/12/53
วันนี้แม่มีนัดกะคุณหมอเพื่อตรวจท้องตามปกติ และแม่ก็ได้คุยกะคุณหมอเรื่อยาที่ใช้ในการรักษาด้วยว่ามีผลอะไรกะนู๋ไหม ได้คำตอบจากหมอว่าไม่มีผลกระทบแม่ก็เหมือนยกภูเขาออกจากอกไปอีกเปาะหนึ่ง เป็นอะไรที่โล่งมาก สบายใจแล้วลูกเอ่ย




12 week 5 day 14/12/53
และแล้วร่างกายแม่ก็เกิดอาการผิดปกติอีกแล้วอ่ะ ท้องนี้ทำไมมันอ่อนแออย่างนี้ว่ะเนี้ย แม่มีอาการหายใจไม่ออก เหมือนจะขาดใจตายเสียให้ได้เลยอ่ะ แม่เลยตัดสินใจไปหาหมออีก พ่อบอกคงไม่เป็นไรหรอก แต่แม่ไม่รอแล้วกลัวไปหมอ ถ้าขาดอากาศหายใจเดี่ยวนู๋จะเป็นไรไปอีก เนี้ยแหละหนอที่พ่อว่าแม่อ่ะวิกลจริต คิดไปต่างๆๆนาๆๆ อยากจะให้พ่อมาท้องแทนแม่บ้างจังว่าความหวงลูกเนี้ยมันรู้สึกยังไง แต่หมอก็ไม่ได้ว่าอะไร อาจจะเป็นเพราะความดันต่ำด้วยเลยเจออาการนี้ และบอกกะแม่เหมือนจะเป็นหวัดด้วยอ่ะ เลยทำให้หายใจไม่ออก เหอ....ต้องให้ไปหาหมอก่อนแล้วถึงจะสบายใจ เซ็งเป็ด.....




13 week 5 day 21/12/53
อาการหายใจไม่ออกก็ยังมีมาหลอกมาหลอนอีกครั้ง ทำให้แม่ไม่กล้านอนเลย เพราะคราวนี้เป็นตอนตีสี่อ่ะ แม่กลัวตายจังเลยลูกจ๋า ถ้าตายตอนนี้คงจะเหี้ยนน่าดูเพราะว่าตายทั้งกลม ไม่ๆๆ แม่ยังตายไม่ได้ ยังไงก็ต้องมีชีวิตอยู่เพื่อนู๋และพี่บูล และแม่ก็ไปหาหมออีกเล่าอาการให้หมอฟังด้วยว่ามันเป็นเหมือนเดิมเลย ทำไมไม่หายสักที แต่ความดันแม่ก็ยังต่ำอยู่ดี หมอก็เลยบอกว่าอย่าเครียดนะเดี่ยวจะมีผลต่อนู๋ในท้อง แม่เลยเริ่มปล่อยวางเพื่อที่จะได้ไม่คิดมาก ก็เลยโดนพ่อด่าไปตามระเบียบ พอกลับมาบ้านแม่ก็เบลออีกเผลอไปกินน้ำฟ้าทะลายโจรต้มที่ใส่อยู่ในขวดในตู้เย็น ตอนหยิบไม่ทันได้ดู กินไปอึกหนึ่งพอรู้รสชาติรีบไปล้วงคอให้อ้วกอย่างรวดเร็ว แล้วรีบกินน้ำตามลงไป แล้วก็ไปอ้วกอีก แม่เครียดมาก ณ ตอนนั้นจะทำยังไงดีน่า กลัวมีผลกระทบต่อนู๋มากๆๆ โทรไปที่รพ. เขาก็บอกว่าไม่เป็นไร ถ้าไม่สบายใจพรุ่งนี้ให้ไปหาหมอใหม่ก็ได้ โทรถามเพื่อนที่ทำงานอยู่รพ. ถามคนโน้นคนนี้ว่ามันจะเป็นไรไหม ได้คำตอบมาคำเดียวเลยว่าอย่าคิดมากไม่เป็นไรหรอก ผลสุดท้ายตอนเช้าแม่ก็ไปหาหมออีกจนได้ เพื่อความสบายใจ พอไปก็เล่าอาการให้หมอฟังอย่างละเอียด หมอก็เลยฟังเสียงหัวใจ แต่ดันหาไม่เจอเสียอีกก็เลยไป us นู๋ยังเล็กมากมองเทบไม่เห็นเลย แต่ก็เห็นหัวใจเต้น แม่ค่อยสบายใจหน่อย แม่จะไม่ประมาทอีกแล้วแม่สัญญา




14 week 23/12/53
วันนี้หมอที่รามานัดแม่ไปตรวจตาอีกครั้ง เป็นอะไรที่เหนื่อยมากเพราะต้องตื่นแต่เช้า แล้วก็คนเยอะ ต้องพาพี่บูลไปด้วยเพราะไม่มีคนเลี้ยง อาการแพ้ท้องก็ยังมีอยู่ยังไม่หายสักที แต่ก็ดีขึ้นเรื่อยๆๆ อ้วกเป็นเวลาและน้อยลงด้วย ไปหาหมองวดนี้รอนานมากหมอติดประชุม แต่พอหมอมาก็ได้ตรวจคนแรกเลยนะ หมอบอกว่าตาหายแล้วนะ ดีขึ้นมากแทบจะปกติแล้ว หมอจะนัดอีกทีก็ 6 เดือนข้างหน้า เพื่อมาดูอาการนะ แต่ถ้าผิดปกติอะไรก็มาก่อนได้ แม่เนี้ยดีในสุดๆๆเพราะแม่จะได้มองเห็นเป็นปกติเสียทีถึงไม่ได้มองเห็นเหมือนเดิม100 % แต่ก็ยังดีที่ได้มองเห็นจริงมะ




15 week 1 day 31/12/53
วีคนี้เป็นช่วงปีใหม่พอดีเลยได้ไปเที่ยวที่แก่งกระจาน แม่เลยได้พักผ่อน คลายเครียดด้วย มีความสุขจริงๆๆ อยากให้เป็นเวลาของครบครัวอย่างนี้ทุกวันจัง ท้องนี้เหงามาก อาจจะเป็นเพราะไม่ได้ทำงานเหมือนตอนท้องพี่บูล แต่ก็ดีที่ไม่ได้เครียดเรื่องงาน แต่มาเครียดเรื่องอื่นแทน เพราะมีการเข้าใจผิดใน fb นิดหน่อยอ่ะ แต่ก็ช่างมันเหอะ ผ่านไปแล้วช่างมัน มีความสุขกะลูกทั้งสองดีกว่า อยากไปพักผ่อนอย่างนี้อีกจังไม่รู้ว่าจะมีโอกาสได้ไปอีกไหม แม่ไม่เขียนอ่ะไรมากนะไว้ไปอ่านที่ไปเที่ยวมาแล้วกันว่าสนุกกันขนาดไหน พอกลับมาจากเที่ยวหลังปีใหม่ หมอก็นัดแม่วันที่ 4 มค.54ไปตรวจท้องตามปกติ แม่บอกกะหมอว่าแม่กินนมไม่ค่อยได้หมอก็เลยให้แคลเซียมมากินเพื่อนู๋นะ แต่หมอก็บอกว่าพยายามหน่อยเพราะสี่เดือนแล้วให้ฝืนกินบ้างนิดหน่อยก็ยังดี แต่อาการแพ้ท้องก็ไม่ได้จากหายไปไหนเลย สงสัยว่าจะแพ้จนคลอดเหมือนพี่บูลแน่ๆๆเลย




16 week 2 day 8/12/54
วันนี้เป็นวันเด็กนะนู๋แม่กะพ่อได้มีโอกาสพานู๋กะพี่บูลไปเที่ยวเซ็นทรัลด้วยปีนี้พ่อใจปล้ำซื้อชุดให้พี่บูลสองชุด เดี่ยวพอนู่ออกมาแม่ก็จะขอให้ซื้อให้นู๋ด้วยนู่จะได้ไม่น้อยใจไงจ๊ะ วีคนี้แม่มีความรู้สึกเหมือนนู๋ตอดอ่ะ แต่ก็ไม่ค่อยแน่ใจเท่าไหร่ เพราะเป็นแค่ครั้งสาองครั้งแล้วก็หายไป ไม่ได้เป็นทุกวัน แม่อยากให้นู่ตอดทุกวันจะได้รู้ แม่เลยไม่กล้าคิดว่าที่มันกระตุ๊กนั้นคือนู๋อ่ะ กลัวว่าเป็นลำไส้เคลือนไหว ไว้นู๋โตแล้วดิ้นเก่งๆๆนะลูกแม่จะได้รู้ว่านู๋แข็งแรง




17 week
ตอนนี้อาการแพ้ท้องเหมือนจะหายไป แต่ก็ยังมีบ้างนิดหน่อย บางวันแทบไม่อ้วกเลย แต่อาการอย่างอื่นที่เข้ามาแทนคือ เจ็บหัวนมมาก แล้วมีน้ำนมใสๆๆอกมาด้วย รู้สึกว่านมคัดขึ้นแข็งขึ้นด้วย แต่พอถามพ่อพ่อดันบอกว่าเนี้ยแข็งแล้วหรอ ก็แหมให้พี่บูลกินจนเกือบสองขวบไม่ยานให้มันรู้ไป นู๋เองก็เหมือนกันแม่ตั้งใจไว้แล้วว่ายังไงก็จะให้นู่กินจนสองขวบเหมือนพี่บูลให้ได้ เพราะมันเป็นประโยชน์มากและที่สำคัญทำให้นู๋แข็งแรงเหมือนพี่บูลด้วย




18 week 1 day
วันนี้ที่แม่นั่งเขียนบล็อกให้นู๋อยู่เนี้ยพ่อนู๋ไปกินเลี้ยงปีใหม่ของออฟฟิต ยังไม่กลับบ้านเลย เนี้ยก็ตี 1 ครึ่งแล้ว แม่ก็ยังไม่นอนเหมือนกัน นู๋คงง่วงแล้วใช่ไหมลูก แม่รู้นะว่ามันไม่ดีที่นอนดึก แต่แม่ก็อดหวงพ่อนู๋ไม่ได้ เพราะพ่อกินเหล้าด้วย กลัวว่าจะเกิดอุบัติเหตุอ่ะ แม่เลยว่างๆๆอัพบล็อกให้นู๋เลยแล้วกันเพราะยังไงก็รอพ่ออยู่ดี แม่ตั้งใจจะเขียนนานแล้วแต่ไม่มีโอกาสสักทีเพราะพ่อแชทตลอดเครื่องไม่ค่อยว่าง วันนี้แหละจะอัพย้อนหลังตั้งแต่เริ่มท้องเลย ถ้านู๋โตลองอ่านดูแล้วกันนะลูก ว่าที่แม่เขียนไว้ให้นู่อ่านทั้งหมดเพื่อนู๋กะพี่บูลนะ แม่รักนู๋เท่าๆๆกัน เมื่อก่อนแม่เคยคิดนะว่าถ้ามีลูกสองคนแล้วจะเกิดการลำเอียงไหม จะรักได้เท่ากันหรือป่าว กลัวเป็นเหมือนข้างบ้าน ได้ใหม่แล้วลืมเก่า แม่สัญญาว่าจะรักนู๋ให้เท่ากันทั้งคู่ ไม่ว่าจะเป็นพี่บูลหรือนู๋จะไม่ให้ลำเอียงเด็ดขาด เข้าเรื่องต่อดีกว่า วันนี้แม่มีอาการปั่นป่วนยังไงไม่รู้ อาจจะเป็นเพราะครียดเรื่องพ่อไม่อยู่บ้าน ด้วย ร่างกายเลยแปรปวน มีอ้วกตอนเช้าแต่บ่ายก็ดีขึ้น แต่วันนี้กินอะไรก็ไม่อร่อยเลย แต่แม่ก็กินได้นะ ตอนนี้น้ำหนักแม่เริ่มขึ้นมาแล้วด้วย กินหวานด้วยตอนนี้พยายามเลี่ยงเพราะกลัวเป็นเบาหวานอ่ะ แต่บางทีก็ห้ามใจไม่ค่อยอยู่เลย นู๋เองก็คงอยากใช่ไหมลูก ไม่ใช่แม่อยากกินแค่คนเดียว ตอนนี้แม่ตั้งตารอเวลานู๋ตอดหรือนู๋ดิ้นอยู่นะ และที่สำคัญแม่อยากรู้ว่านู๋เป็น ญ หรือ ช ใจแม่ก็อยากได้ ช นะ แต่ถ้าผลออกมาเป็น ญ ก็ดี แม่ก็ชอบ เพราะได้ใช้ของพี่บูลทั้งหมด ไม่ต้องซื้อใหม่เลย แต่ถ้าเป็น ช แม่ก็ดีใจและพ่อก็คงดีใจด้วยเหมือนกันเพราะพ่อก็อยากได้ ช หวังไว้เล็กๆๆอยู่ แต่ถึงจะ ช หรือ ญ ยังไงก็ลูก ยังไงก็รัก เป็นลูกพ่อกะแม่ อดทนกันอีกหน่อยนะลูกเราใกล้จะได้เจอกันแล้ว แล้วมาลุ้นกันว่าเดือนหน้าที่หมอจะนัด us หรือป่าวเพราะเดือนหน้าหมอนัดแม่วันที่ 1 กพ.ก็เข้า 5 เดือนพอดีเลย น่าจะได้ us แล้วนะ แม่อีกอย่างที่แม่อยากจะขอร้องนู๋ก็คือ ถ้าหมอus ครั้งหน้าขึ้นมาจริงๆ ขอให้นู๋ให้ความร่วมมือกะหมอด้วยนะลูกเพราะหมอเขา us ไม่กี่ครั้ง และที่สำคัญแพงด้วย 800 บาทแหนะ แม่ก็อยากจะให้คุ้มกะที่เสียไปหน่อยนู่ว่าจริงมะ

Lilypie - Personal pictureLilypie Maternity tickers



Create Date : 08 มีนาคม 2554
Last Update : 8 มีนาคม 2554 16:42:21 น. 2 comments
Counter : 384 Pageviews.

 
แวะมาเยี่ยมจ้า แต่อ่านยากจัง แสบตาอ่ะ

แต่ขออวยพรให้น้องสุขภาพแข็งแรงนะคะ


โดย: iamnerisa วันที่: 8 มีนาคม 2554 เวลา:21:50:33 น.  

 
ลูกคือทองคำที่แพงที่สุดในโลก


โดย: vootb วันที่: 8 มีนาคม 2554 เวลา:21:53:54 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

เทอร์โบน้องพี่คาร์บูล
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]





วณี จันตรี

สร้างลิงค์ของโปรไฟล์ในแบบที่เป็นตัวคุณเอง
Friends' blogs
[Add เทอร์โบน้องพี่คาร์บูล's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.