เมื่อความตายอยู่ตรงหน้า

ไม่น่าเชื่อว่าคนที่ไม่ค่อยกลัวความตายในชีวิตอย่างโบว์นี่จะรู้สึกกลัว
ความตายขึ้นมาชั่วอึดใจ เพิ่งประสบเหตุรถชนมาหมาดๆ
สิ่งที่สำคัญที่สุดในเวลานั้นคงจะเป็นการตั้งสติมั๊ง

เรื่องมันมีอยู่ว่านกน้อยในไร่ส้มตัวนี้ทำงานขับรถออกจากบ้านแต่เช้า
ตั้งแต่เจ็ดโมงครึ่งมาเปลี่ยนกันชนหน้าเราะอันเก่ามันมีรอยขีดข่วนเยอะ
ไม่รู้ใครมาเฉี่ยว เห็นอีกทีก็มีรอยแระเสร็จแต่เช้าเชียว ลุงช่างก็เปลี่ยน
เร็วมากแค่ครึ่งชั่วโมงก็เสร็จ แล้วก็เริ่มออกไปทำงาน ด้วยความรู้สึกที่ว่า
วันนี้เเหม่รถเราสวยใหม่เหมือนเดิมแล้วเนี่ย
ด้วยภาระที่มากมายเลยเลิกงานเย็น วันนี้มันยังไงนะ ทำไมงานเข้างี้เนี่ย
สารพัดเจ้านายโทรมาสั่งงานทำให้เสร็จ อีกคนโทรมาอีกแระ
กว่าจะสะสางจนเสร็จเกือบทุ่ม ท้องฟ้ามืดพอดี โอ้ที่นอนจ๋า ฉันคิดถึงเธอ
แต่วันนี้เป็นไงไม่รู้เจอพี่ๆ ที่ทำงานด้วยกันชวนไปกินข้าว ของฟรี
ต้องปายอยู่แล้วหล่ะ กว่าจะเสร็จก็สามทุ่ม ขับรถมาด้วยร่างกายที่อ่อนเพลีย
เชื่อไหมว่าถ้าเราล้ามากๆ บวกกับฟิล์มดำๆ ของรถเนี่ย มันทำให้มอง
ไม่เห็นรถคันหน้าเลย จังหวะไฟเขียวเปลี่ยนเป็นเหลือง แล้วรถข้างหน้าชะลอตัว
ต้องโทษตัวเองด้วยที่ประมาท ไม่ได้ชะลอรถตาม พอเห็นอีกทีก็เบรก
ไม่ทันซะแล้ว ชนตูมไปอย่างจัง
ที่ใครๆ บอกว่าเวลารถชนจะเห็นเป็นภาพช้านี่จริงๆ ค่ะ
เห็นภาพช้า กระจกยุบเข้ามา ภาวะที่เราควบคุมตัวเองไม่ได้
รู้สึกตัวอีกที จุกมาก ความคิดแรกที่แวป เข้ามาเลยคือ
นี่ถ้าเราไม่คาดเข็มขัด คงเจ็บไม่ใช่น้อยนะเนี่ย อาจตายได้เลย
เรียกว่าความตายอยู่ตรงหน้าจริงๆ แต่มีเบลล์ดึงตัวให้กลับเข้ามาอยู่
หรือมีใครจับตัวเราไปอยู่ ตอนนั้นเชื่อจริงๆ ว่าสิ่งศักดิ์สิทธิ์มีจริงนะ
เหมือนมีใครมาจับตัวเราไว้จริงๆ
ชนเสร็จหายจุกสำรวจตัวเองไม่มีอะไรเสียหายเลย พยายามเปิดประตูรถ
ออกมาแต่เปิดไม่ได้เพราะรถด้านหน้ายุบมาจนทำให้ประตูรถย่นจนเปิด
ไม่ได้ ต้องใช้เท้าดันออกมา ออกมาดูสภาพรถ โอ้ เมื่อกี้ตรูรอดมาได้ไงฟระ
จนตอนนี้รถคันนั้นต้องขายต่อเชียวเพราะซ่อมต่อไม่ได้
ขอบคุณสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่นับถือจริงๆ แล้วต้องขอบคุณเข็มขัดนิรภัยด้วย
ถ้่าใครขับรถแล้วอย่าลืมเลย ช่วยชีวิตเราได้จริงๆ นะ
หลังจากตั้งสติกับสิ่งที่เกิดตรงหน้าได้แล้ว ต้องบอกว่า รู้สึกรักชีวิตนี้
จริงๆ ค่ะ รู้สึกเลยว่าคำว่าชีวิตนี่มีค่าแค่ไหน
ยังไงขับรถต้องไม่ประมาท เตือนสติตัวเองเสมอๆ นะคะ
ค่ำมืดนี่ทัศนะวิสัยไม่ค่อยดีจริงๆ เตือนสาวๆ ที่ขับรถกลางคืนด้วยค่ะ
นึกถึงโอวาทครั้งสุดท้ายของพระพุทธเจ้าไว้ว่า จงดำรงตนด้วยความไม่ประมาทเถือด สาธุ

Create Date : 30 กันยายน 2554		1 comments
Last Update : 30 กันยายน 2554 16:25:17 น.
Counter : 793 Pageviews.
Share Tweet