A journey following the destined road.......
Group Blog
 
<<
มิถุนายน 2552
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
282930 
 
21 มิถุนายน 2552
 
All Blogs
 
ผจญภัย

เมื่อคืนนี้หมูน้อยก็เพิ่งกลับมาจากไปเข้าค่ายกักกัน (ไปสัมมนา) ที่ Geelong มาค่ะ อย่างที่เคยบอกว่าครั้งนี้เป็นการที่ต้องไปนอนค้างโรงแรมคนเดียวครั้งแรกของหมูน้อย ก็เลยทำเอาตื่นเต้นปนแอบกลัวนิดๆ ออกเดินทางจาก Melbourne ตั้งแต่วันพฤหัสฯ พยายามตื่นแต่เช้าเพื่อจะได้มีเวลาไปทำนู่นทำนี่บ้างนิดหน่อยในเมื่อไหนๆก็จะต้องจ่ายค่าโรงแรมแล้วก็ควรจะใช้เวลาให้เกิดประโยชน์เต็มที่ซะหน่อย

จะว่าไปแล้วก็ถือว่าไม่เลวร้ายนะคะ ที่พักที่จองไว้ ก็นับว่าโอเคทีเดียวค่ะไม่เสียแรงกับการที่ใช้เวลาในการ search หาและอ่าน review คัดเลือกอยู่นานพอสมควร location สภาพ ความสะอาด ความปลอดภัยก็จัดว่าอยู่ในเกณฑ์ใช้ได้ทีเดียว (แหะ แหะ แต่ถึงกระนั้น เพื่อความชัวร์ตอนกลางคืนหมูน้อยก็ขนทั้งโต๊ะทั้งเก้าอี้มาวางกั้นประตูไว้อีกชั้นนึงอ่ะค่ะ )

กว่าจะเดินทางไปถึงที่โน่นก็เกือบๆเที่ยงได้ check in เสร็จก็ออกไปเดินเล่นในเมือง.....ชอบมุมนี้อ่ะค่ะ รู้สึกว่าได้บรรยากาศผสมผสานดี ตึกเก่ากับตึกใหม่


แล้วก็เดินเลยไปนั่งกินข้าวกลางวันรับลมทะเลที่ร้านอาหารริมหาด บรรยากาศใช้ได้ทีเดียวค่ะ มาดูรูปถ่ายบรรยากาศของทะเล Geelong หน้าหนาวกันดูบ้างนะคะ


ที่เห็นมัวๆนี่ไม่ใช่ว่าหมูน้อยถ่ายไม่ชัดนะคะ แต่เป็นหมอกอ่ะค่ะ วันนั้นหมอกลงเยอะมากขนาดบ่ายๆแล้วแถวๆทะเลยังเป็นหมอกอยู่เลยค่ะ


ดูดิคะ เป็นหมอกจริงๆเลย


ทานมื้อกลางวันเสร็จ ก็ได้เวลาไปเดินเล่นย่อยอาหาร วันนี้สงสัยจะได้พลังงานจากอาหารเลยเดินได้ไกลกว่าคราวก่อนก้อเลยได้เจอหุ่นไม้ใหม่ๆเพิ่มมาด้วย


อันนี้รู้สึกว่าจะเป็นสระว่ายน้ำริมทะเล (ไม่รู้เหมือนกันค่ะว่าเป็นน้ำจืดหรือน้ำทะเล )


เดินต่อมาจนเกือบสุดเขตเมือง .... ไม่กล้าเดินต่อไปไกลแล้วอ่ะค่ะ ไม่ค่อยมีคน กลัวอ่ะ


เดินกลับขึ้นไปเรื่อยๆ จนมาเจอ Geelong Botanical Garden


ข้างในมีสวนกระบองเพชร(มั้ง)ด้วย ....


สงสัยว่าแบตฯกล้องถ่ายรูปจะเสื่อมแล้วล่ะค่ะ ถ่ายไม่เยอะเลยแบตจะหมดซะงั้น ถ่ายอะไรไม่ค่อยได้แล้ว .... เห็นป้ายบอกว่านี่คือ first curator


เดินจนเมื่อย ไม่รู้จะทำอะไร ก็เลยกลับที่พัก ก่อนกลับก็แวะซื้อหนังสือไปอ่านเล่นซะหน่อยเพราะไม่มีอะไรจะทำ .... สรุป การนอนโรงแรมคนเดียวของหมูน้อยก็ผ่านพ้นไปด้วยดีค่ะ จะว่าไปแล้วก็นับว่าไม่เลวทีเดียวค่ะถือเป็นการไปพักผ่อนไปในตัว

วันถัดไปก็ตื่นแต่เช้าเรียก taxi ไปส่งยังสถานที่สัมมนา ฮะ ฮะ ฮะ เหมือนไปเข้าค่ายกักกันเลยค่ะ สถานที่แยกจากชุมชนมาก ไปสัมมนาซะ 2 วันหนึ่งคืน 30 กว่าชีวิต .... ก็ดีค่ะ แต่ก็เหนื่อยดี

ดูบรรยากาศหลังที่พักสิคะ ชนบทมั้ยอ่ะ เห็นเค้าว่ามีฝูงกระต่ายเยอะแยะเลยล่ะค่ะ แต่เสียดายที่สัมมนาเข้มข้นมากเลยไม่มีโอกาสได้เดินชมบริเวณรอบๆที่พักเลย


เสร็จสิ้นการสัมมนาก็ได้เวลากลับบ้าน .... ตอนแรกก็คิดว่าการผจญภัยคราวนี้คงจบลงแค่นี้ .... แต่ไม่รู้ทำไม คืนนั้นก็ดันมีเรื่องราวให้ต้องผจญภัยเกิดขึ้นอย่างคาดไม่ถึงซะอย่างนั้น เฮ้อ เล่นเอาใจเต้น ลุ้นระทึกไปเลยเหมือนกัน ไม่คิดว่าอยู่ดีๆจะมีอะไรแบบนั้นเกิดขึ้นได้อ่ะ แต่ขอไม่พูดถึงดีกว่า สรุปว่าหมูน้อยเอาตัวรอดกลับมาบ้านได้อย่างปลอดภัยไม่มีอะไรบุบสลายก็ถือว่าโอเคแล้วอ่ะค่ะ (นี่ถ้าถั่วปีศาจรู้ล่ะก้อ มีหวังหมูน้อยคงโดนแขวะเอาว่าโง่แหงๆเลยอ่ะ ) แต่หลังจากนี้ก็คงไม่มีอะไรแล้วล่ะค่ะ ..... และแม้ว่าอาจจะเป็นความเชื่อส่วนตัวบ้างนิดหน่อยแต่ก็รู้สึกขอบคุณที่สิ่งศักดิ์สิทธิ์ยังคอยคุ้มครองหมูน้อย ที่บางครั้งชีวิตแม้จะต้องเจอเรื่องแปลกๆอย่างนึกไม่ถึงไปบ้างแต่ก็ไม่ได้เลวร้ายเกินไปซะทีเดียวนัก



Create Date : 21 มิถุนายน 2552
Last Update : 6 พฤศจิกายน 2554 22:44:30 น. 2 comments
Counter : 1572 Pageviews.

 
แวะมาทักทายค่ะ


โดย: CrackyDong วันที่: 21 มิถุนายน 2552 เวลา:20:58:46 น.  

 
สวัสดีคุณ CrackyDong ค่ะ ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมกันเสมอๆนะคะ


ชิ เอาอีกแล้วค่ะ วันนี้เอง เมื่อกี้นี่เลย เจ้าตัวร้ายจิกกัดหมูน้อยอีกแล้วอ่ะ น่าโมโหนักเชียว

คุย msn กันอยู่ แล้วพอดีว่าเมื่ออาทิตย์ก่อนหมูน้อยไปเลี้ยงส่งคุณลุงผู้อาวุโสของเมลเบิร์นกลับเมืองไทย แล้วมีถ่ายรูปกันไว้ อิ อิ ทีนี้รูปที่ถ่ายไว้มันออกมาแป๋วแหววดีอ่ะค่ะ หมูน้อยล่ะช้อบช้อบ ก็เลยเอาใส่อัลบั้มรูปไว้ใน facebook ทีนี้พอคุยกับเจ้าถั่วปีศาจ ก็เลยถามถั่วว่าเห็นรูปสวยหรือยัง รู้มั้ยคะว่าเจ้าถั่วปีศาจบอกว่าไง

เชอะ เชอะ เชอะ เค้าบอกว่าไหนล่ะ เห็นแต่รูปที่เหมือนผี (คือหมูน้อยโชว์รูปที่ถ่ายไกลๆแล้วใส่ filter ไว้ใน msn อ่ะค่ะ พื้นหลังแนวๆเหมือนบรรยากาศหนังผีญี่ปุ่น แต่มันไม่ได้เหมือนผีซะหน่อยอ่ะ)

ดู๊ ดูนะคะ ดูปากเค้าสิ ผู้ชายอะไรปากแบบนี้เนี่ย .... แล้วเค้าก็เลยบอกให้ส่ง link รูปไปให้เค้าดู เรารึอุตส่าห์อวดรูปด้วยความภาคภูมิใจ แล้วก็ประมาณถามๆไปว่าน่ารักป่ะๆๆ บอกว่าหมูน้อยชอบมากเลยอ่ะ (5555 คือถ้าคุยกับคนอื่นหมูน้อยก็คงไม่ถามงี้หรอก ไม่บ้าชมรูปตัวเองด้วย แต่หมูน้อยชอบแกล้งถั่วเล่นน่ะค่ะ รู้อยู่แล้วว่ายังไงๆก็ไม่มีทางซะหรอกที่เจ้าถั่วปีศาจจะชมหมูน้อยว่าสวย น่ารัก หรืออะไรแบบนั้นน่ะ .... ขืนชมขึ้นมาสิ คงเป็นหมูน้อยเองที่จะสยอง หนาวๆ ร้อนๆ กลัวจะเกิดภัยพิบัติ โลกแตกขึ้นมาล่ะแย่เลย บรึ๋ย ) แต่มันก็นะ ถ้าเป็นคนอื่นถึงไม่ชมเค้าก็ต้องพูดอะไรดีๆนิดนึงมั่งล่ะ (ถึงมันจะจริงหรือไม่จริงก็เถอะ) แต่เจ้านี่สิคะ สมกับที่มีแค่ถั่วเม็ดเล็กๆสองเม็ดบนใบหน้าจริงๆเลยค่ะ คนเค้าอุตส่าห์เอารูปให้ดู ดูเสร็จดันบอก "แหวะ" น่าฆ่าทิ้งมั้ยล่ะคะเนี่ย ชิ ไม่รู้ว่าเกิดมานี่รู้จักชมคนเป็นบ้างมั้ยเนี่ย (นอกจากตอนไปหลอกสาวอ่ะ)


โดย: หมูน้อยตัวอ้วน :D วันที่: 24 มิถุนายน 2552 เวลา:11:48:35 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

หมูน้อยตัวอ้วน :D
Location :
Melbourne Australia

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




ชีวิตก็เหมือนการเดินทางที่เราไม่รู้ว่าจะไปสิ้นสุดลงที่ไหน.... แต่บางทีสิ่งที่สำคัญที่สุดในการเดินทางก็อาจไม่ใช่จุดหมายปลายทางแต่คือผู้คนและสิ่งต่างๆที่เราได้ประสบพบเจอระหว่างทางต่างหาก.....




Life is learning; Mistake is a lesson & Failure is a test. Growing up, man must learn from their lessons & overcome their tests to prove that they are strong enough to survive..........Welcome to my blog! ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมเยียนกันค่ะ เข้ามาแล้วก็ทักทายกันหน่อยนะคะ
Friends' blogs
[Add หมูน้อยตัวอ้วน :D's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.