จากกะเหรี่ยงบ้านนาสู่กะเหรี่ยงโกอินเตอร์
Group Blog
LoveLy SanDiego
Hit Me..Hit Me!!!!
<<
กุมภาพันธ์ 2549
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
4 กุมภาพันธ์ 2549
ตอนที่ 22 Welcome to Mexico
All Blogs
ตอนที่ 24 อย่าเรียกผมว่า... บ๋อย
ตอนที่ 22 Welcome to Mexico
ตอนที่ 21 Happy Halloween หวะ..หะ..หะ...หะ....หะ
ตอนที่ 20 เด็กเปรต VS ยัยป้า
ตอนที่ 19 พ่อหนุ่ม Casanova ตะลุย Casino
ตอนที่ 18 BBQ on the Beach
ตอนที่ 16 อเมริกาจ๋า....รอป๊ะป๋าก่อน สอบ GMAT ผ่านแล้วโว้ยยยยยยยยย
ตอนที่ 14 เกล็ดเล็กเกล็ดน้อยของ TOEFL (เหมาะสำหรับคนที่ชีวิตพัวพันกับฝรั่งน้อยเท่านั้น)
ตอนที่ 13 จะเกิดอะไรขึ้น ถ้าต้องทำกับข้าวกินเอง
ตอนที่ 12 วัฏจักรชีวิตของยุง กิน อิ๊ นอน อ่านหนังสือ
ตอนที่ 11 อาหารไทยมื้อแรกที่อเมริกา โอ้ว!!!!แซบ
ตอนที่ 10 เนียน VS โดน
ตอนที่ 9 ระบบมือถือในอเมริกา...ดัดหลังพวกนักยิง Missed Call
ตอนที่ 8 ความบันเทิงของคนอเมริกัน(บ้านนี้)
ตอนที่ 6 ถ้าคุณหลงทางใน USA คุณจะทำยังไง
ตอนที่ 22 Welcome to Mexico
ถ้าใครได้รับเมล์ฉบับนี้ก็คงพอจะรู้หละสินะว่าช่วงนี้เริ่มว่างละ เพราะส่งห่างจากตอนก่อนไม่กี่วันเอง แต่จริงๆคือมีเรื่องหนุกๆมาเล่าให้ฟัง แล้วอารมณ์ดีอยู่ก็เลยมานั่งเขียนซะ
เท่าที่จำความได้นอกจากเรื่องตัวเอง ป้าเจ้าของบ้าน โยเพื่อนเลิฟแล้ว เราก็ไม่ได้เล่าถึงคนอื่นมากนัก วันนี้เลยว่าจะเพิ่มตัวละครเข้ามาอีกซักหน่อย คือจะเล่าถึง Classmate ที่ Pre-MBA ให้ฟังบ้างดีกว่า กลุ่มที่สนิทๆกันก็มีหลายชาติหลายภาษาทีเดียว มีเกาหลี ญี่ปุ่น อินโด เม็กซิกัน และก็แน่นอนพี่ไทยของเรา จะว่าไปก็สนิทกันแบบไม่ค่อยลึกเท่าไหร่ มันเป็นแบบเจอกันเพราะเรื่องเรียนมากกว่า มีนัด Study Group กันเพราะต่างคนต่างมาเพื่อจะเข้า MBA ถ้าเป็นเด็กที่เรียนภาษาก็จะปาร์ตี้กันบ่อยหน่อย แต่เพื่อนกลุ่มนี้จะไม่ค่อย บางทีถ้าตอนรู้สึกเหงามันก็เหงามากๆจริงๆ เพราะกิจกรรมที่ทำมันช่างต่างกับเพื่อนๆที่เมืองไทยโดยสิ้นเชิงจริงๆ แต่ช่วงนี้เรารู้สึกดีขึ้นมากเพราะช่วง 2 เดือนแรกที่มานอกจากเจอกันในห้องเรียนแล้วก็แทบจะไม่ได้ออกไปไหนกันเลย รวมทั้งเราที่ต้องสอบทั้ง TOEFL และ GMAT ด้วย ด้วยความที่เซ็งสุดขีด มีอยู่อาทิตย์นึงก็เลยนึกสนุกชวนพวกเพื่อนๆออกไปกินข้าวกันเย็นวันศุกร์ แต่ไปๆมาๆ ยังไงไม่รู้ให้เราเป็นคนเลือกร้านเราก็เลยเลือกร้านอาหารไทย แล้วจับพลัดจับผลูก็โดนบังคับเลี้ยงมันซะหยั่งงั้น มื้อนั้นก็เลยเป็นโต้โผใหญ่ถึงแม้จะไม่ได้จ่ายทั้งหมดก็ล่อไป $30 แต่ก็ Ok เพราะทุกคน Happy กับอาหารและคืนวันนั้นก็ไปต่อ Bowling กัน แต้มก็เยอะสุดในประวัติศาสตร์เลยกู 78 หรือเท่าไหร่ซักอย่างที่ไม่ถึง 80 เนียะ เออ ไม่ต้องมอง.....เออกูรู้!!!!กูขอโทษละกันที่เอาชื่อเสียงของคนไทยมาทิ้งที่นี่ทำดีที่สุดแล้วนะ อย่างน้อยก็ไม่บ๊วยเว้ย เกมต่อมากู้หน้าคืนได้เป็นที่หนึ่ง(อืมอย่าพิเรนคิดว่าเกมส์ 2 เราโยนคนเดียวนะเฟ้ย เล่นกัน 4 คนเท่าเดิม) ก็เลยบอกไปว่าเป็นธรรมดาที่เมืองไทยเค้าส่วนมากเกมแรกวอร์มกัน ไม่ค่อยเอาจริงกันเท่าไหร่ ยังไงก็เหอะก็เลยเป็นอย่างนี้เรื่อยมาสลับกันอาทิตย์ละชาติ เกาหลี ญี่ปุ่น จนมาถึงอาทิตย์นี้ Mexico
Trip ที่ไปก็มีกัน 12 ชีวิต ไทย 3 อินโด 2 เกาหลี 2 ญี่ปุ่น 3 เม็กซิกัน 1 และไต้หวัน 1 ที่ไปเพราะ San Diego ติดกับชายแดน Mexico หนะถ้ารถไม่ติดใช้เวลาจริงๆแค่ 15 นาที(แบบ Sunthe เพื่อนเกาหลีขับ)ก็ถึงละ ข้ามไปข้ามมาก็ไม่ยากมากไม่ต้องใช้ Visa แค่ให้ที่รร.เซ็นรับรองใน I-20 ให้ก็ไปได้ละ เจ้าภาพก็แน่นอน มริสราเพื่อน Mexico ของเรา พูดถึงชื่อเค้าเหมือนคนไทยมากเลย เคยบอกเค้าๆก็ไม่รู้ว่าชื่อเค้ามาจากไหน ถ้าให้เดาบรรพบุรุษคงเป็นคนไทย ย่าคงชื่อมาลัย ปู่คงชื่อตาสา แต่พอหลานเกิดที่ Mexico เลยUpgrade มาเป็น Marisara ดูไฮโซขี้นมา 20% ก่อนข้ามไปมีเหตุการณ์ให้นึกถึงเมืองไทยขึ้นมาทันที ตรงที่ด่านข้ามเราเจอ....รถติด!!!!! โอ้ว คนขับรถจี้คันหน้า โอ้วโอ้ว!!! รถมาขอแทรกคิวที่ต่อกันมายาวเหยียด โอ้วโอ้วโอ้ว!!! เสียงแตร คนหงุดหงิด รถแทรกกันจนไม่มีเลนส์ โอ้วเยส!!!!สวัสดีไทยแลนด์ อืมใช่เราเผลออุทานออกไปทีนึงในรถซุนเถมัน ก่อนข้ามไปเราก็ได้กลิ่นเมืองไทยมาประมาณนึงละ ข้ามไปได้กลิ่นเมืองไทยหนัก พูดถึงการขับรถเราว่าเลวร้ายกว่าเมืองไทยอีกหวะ บางถนนก็ไม่มีเลนส์ไม่มีไฟจราจร แล้วก็ซิ่งๆกัน มริสราตอนอยู่ฝั่ง USA ขับรถเรียบร้อยมาก พอข้ามปั๊บแปลงร่างทันที เหมือนวิญญาณสิบล้อเข้าสิง เห็นงานเป็นลม เห็นนมสู้ตาย ใช่ครับ...เธอหยิบสติ๊กเกอร์อันนั้นขึ้นมาติดที่หลังรถทันทีที่เข้าชายแดน Mexicoเพื่อเพิ่ม Degree ความ Hard Core ให้ตัวเอง ไอ้ซุนเถปล่อยผัก ผลไม้ออกมาเต็มรถเลย ฟัก-ชิด-แดม ตลอดทางเพราะขับตามรถเจ้แกไม่ค่อยทัน พอรถติดเจออะไรรู้มั้ย คนขายดอกไม้ !! โอ้วเยส!!!!ผมคิดถึงพวกพี่อย่างสุดซึ้งจิงๆ บางทีประเทศกำลังพัฒนาเค้าก็มีอะไรบางอย่างเหมือนกันโดยบังเอิญ แม้จะอยู่คนละซีกโลกกันเลย จิงมะ แต่ที่นี่แปลกอย่างป้ายถนนเป็นภาษาสเปนหมด(ที่นี่พูดสเปน) แม้จะเป็นเมืองที่ติดกับ USA ก็ตาม เราก็นั่งอ่านภาษาสเปนกันไปตลอดทางปล่อยให้ไอ้ซุนเถมันจี้ตูดมริสราเวอร์ชันตีนผีไปอย่างใกล้ชิด เพราะถ้าหลงคงไม่มีใครช่วยได้จริงๆ อ่านไปอ่านมาก็สังเกตอะไรได้อย่าง ภาษาสเปนเค้าชอบอะไรเอียๆหนะ Mcdonaldia(เป็นส่วนเครื่องเล่นของเด็กหนะ ชื่อร้านก็อ่านแม็คโดนัลตามปกติแหละ), Independencia, Differencia มันก็ดูโอเค แต่ท่าชื่อเรากลายเป็นภาษาสเปน Chairathia ซวยเลยห้ามอ่านขึ้นเสียงสูงในพยางค์สุดท้ายเด็ดขาด ขอย้ำ !!!
ก่อนมาป้าผมขู่ต่างๆนานาไป Mexico ระวังนะ Passport เก็บไว้ดีๆ เวลาบ๋อยมาเสริฟเหล้าก็ให้ระวัง เค้าจะใส่น้ำอะไรลงไปบางอย่างให้เรามึน แล้วขโมยทรัพย์สินไป หรือบางทีเพื่อนคุณไว้ใจได้รึเปล่า เพื่อนคุณอาจส่งซิกให้บ๋อยมาเสริฟเครื่องดื่มตอนคุณเริ่มเมาพอดี แล้วร่วมมือกันปล้น โอย!!!!แบบ Mexicoกับมริสราเพื่อนเรานี่ เสียไปเลย แต่ร้านอาหารที่เค้าพาไปนี่เป็นร้านแบบภัตตาคารหรูๆหน่อย ที่ชอบมากคือเข้าไปแล้วมีดนตรีเล่น เป็นเครื่องดนตรี Mexican ล้อมเป็นวงกลมยืนแหกปากกันอยู่กลางร้าน สเน่ห์ของดนตรี Mexican คือจังหวะจะแบบเร็วเกือบตลอดประมาณแยกไม่ออกว่ามันกำลังเล่นเพลงโรแมนติก หรือเศร้าเหงาเซ็ง ถ้าฟังก็ฟังจากโทนของดนตรีเอา ไม่ได้ฟังจากจังหวะ แต่ก็ถือว่าทำให้ครึกครื้นและดื่มด่ำไปกับเสียงเพลงตอนกินข้าวแม้จะฟังไม่รู้เรื่องซักคำก็ตาม(เนียะ...มีสลับบทโรแมนติกเหมือนกัน เก๋มะ) ที่แปลกอีกอย่างคือ ป้ายไม่มีภาษา Eng กูไม่ว่าแต่ป้ายห้องน้ำมันไม่มีแม้แต่สัญลักษณ์ แล้วกูจะรู้มั้ยเนียะ ห้องน้ำชายห้องน้ำหญิงเนียะ ฝั่งซ้าย Caballeros ฝั่งขวาDamas ด้วยสัญชาติญาณที่มีอยู่ในตัวเต็มเปี่ยมและสายน้ำอันเชี่ยวกราดมันมาจ่ออยู่ปากถ้ำแล้ว การเดินกลับไปถามมริสรามันคงไม่ทันการณ์แน่ๆ เราเปิดประตูพรวดไปทางฝั่งขวาอย่างไม่ลังเล เอ๊ะ!! ผู้ชาย Mexico เค้าไม่ฉี่โถฉี่กันหรอ แกล้งโง่เดินต่อเข้าไปอีกนิด อุ๊ยห้องน้ำมีถุงห่อวัตถุที่ใช้ป้องกันวันมามากของผู้หญิงด้วยหรือเรียกง่ายๆแบบน่ารักน่าชังว่า โกเต๊ะ ไม่ดีละ ต้องรีบแอบเอ๊ยรีบออกดีกว่า สรุปคือจำไว้ละกันว่า Damas หนะผู้หญิงนะ OK
สำหรับอาหารก็ Mexican จ๋าเลยเหมือนกัน ต่างจากที่กินที่ San Diego เยอะเหมือนกัน แต่หลักๆก็คือหนักไปทางกลิ่น รสชาดเลี่ยนๆ ผักแปลกๆ แล้วก็การห่อด้วยแป้ง จะว่าไปนานๆกินทีก็พอไหว แต่ให้กินทุกวันรับรองว่าแย่แน่นอน ที่กินแปลกอีกอย่างก็เนื้อกระต่าย มันคล้ายๆเนื้อวัวผสมเนื้อหมูยังไงชอบกล แต่ก็อร่อยดี อีกจานมันเนื้ออะไรไม่รู้แฮะ แต่มันมีหางคล้ายๆหนูอยู่ถามมริสราแล้วยังคุยกันไม่รู้เรื่องเดี๋ยวต้องไปซักใหม่ แต่พอเห็นหางปุ๊บพอกินก็รู้สึกเหม็นขึ้นมาทันที แล้วก็มีลิ้นวัวห่อแป้งกินเหมือนกัน แล้วที่ขาดซะไม่ได้ก็คือข้าวเกรียบ Mexican ที่กินกับน้ำจิ้มคล้ายน้ำพริกเผาแต่ไม่ใช่ ก็สรุปว่ามันต่างกับบ้านเราโดยสิ้นเชิงละกัน แต่ที่ขาดซะไม่ได้คือมา Mexican แล้วต้องละเมียด Alcohol เพราะมันไม่แพงมาก ชุดแรกที่สั่งกันมาคือ Magarita(สะกดถูกป่าวไม่รู้นะ) สั่งมา 3 รส มะนาว สตอเบอร์รี่และมะขาม อ่าแปลกดีมั้ยหละ รสชาติก็ปะแล่มนะ ไอ้มะขามเนียะแต่มันก็ Ok ไม่ขี้เหร่มาก แล้วก็มีที่เพื่อนสั่งคือเป็นคล้ายๆชามะนาวแต่ใส่เหล้าด้วยซึ่งกลิ่นแรงสุดๆ ไม่ค่อยอร่อยหวะ ที่สั่งแก้วต่อมาคือ เตกิล่า ก็คล้ายๆเมืองไทยหละ ผสมโซดามะนาวเกลือ เออแต่ที่นี่เค้าใส่เกลือไว้ที่ปากแก้ว(หรือที่เมืองไทยก็ทำวะ ไม่รู้ไม่ค่อยกิน Cocktail) เวลาดื่มก็ดื่มเคล้าเกลือไป แต่กลิ่นมันชัดจนกว่าของไทยหวะเราว่า แล้วก็มีคนสั่งเบียร์มากิน ลองชิมดูก็รสชาติแตกต่างนะดูจะแรงกว่าเบียร์เมกา แต่มันคนละรสชาดกับสิง-หาของเราแฮะกลิ่นมันแม่งๆกว่า สรุปก็พี่ไทยชนะเลิศอีกนั่นแหละ ตบท้ายด้วยของหวานหลากชนิดพวกเค้ก คัสตาด พาย ไอติมอะไรเงียะ ก็สรุปว่าเป็นมื้อที่มีความสุขมากๆอีกมื้อนึง เพื่อน เสียงหัวเราะ อาหารดีๆ ดนตรีเพราะๆ แอลกอฮอล์ชั้นยอด อืม...แล้วยังต้องการอะไรอีกหละ
Golf ^o^
7/11/2004 2.10 P.M.
Create Date : 04 กุมภาพันธ์ 2549
Last Update : 4 กุมภาพันธ์ 2549 7:29:22 น.
5 comments
Counter : 501 Pageviews.
Share
Tweet
ไม่เคยออกนอกเมืองไทย แต่ใจไปทั่วโลก ขอไปเที่ยวเม็กซิโกด้วยคนนะคะ
เขียนได้ละเอียดดีมากค่ะ ทำให้เห็นภาพของคนไทยในต่างแดนว่ามีชีวิตความเป็นอยู่อย่างไร
ชักติดใจบ้านนี้แล้ว วันหลังขออนุญาตเป็นเพื่อนประจำสักคนได้ไหมคะ
โดย:
ซออู้
วันที่: 4 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:9:00:27 น.
อยู่ ชิคาโกหรอ ค่ะ
อยู่ใกล้ๆ แต่ไม่มาก แต่น้องอยู่ที่โน้นคะ
โดย:
jaa_aey
วันที่: 4 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:9:28:56 น.
เอาเพลงมาฝากวะกอล์ฟ ...รักษาตัวเด้อ
โดย:
POL_US
วันที่: 5 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:14:12:01 น.
มารออ่านต่อว่าจะมีตัวละครตัวใดเพิ่มขึ้นมาอีก
ขอให้เรียนดี สอบผ่านได้คะแนนดี ๆ ทุกวิชานะคะ
โดย:
ซออู้
วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:11:17:25 น.
ลองเข้าไปดูนะ
//www.agel-slm.com
หวังว่าคุณจะเห็นอะไรดีๆในนั้น
โดยเฉพาะการขยายงานในต่างประเทศ
โดย: ต้น IP: 125.24.136.64 วันที่: 29 เมษายน 2551 เวลา:18:55:01 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
golfano
Location :
Illinois United States
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
ห้าม!!!! เด็กอายุต่ำกว่า 3 ปีอ่านแต่เพียงลำพัง ควรมีผู้ปกครองมานั่งอ่านให้ฟังข้างๆ
Friends' blogs
Webmaster - BlogGang
[Add golfano's blog to your web]
Links
SDSU's Photos
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.
เขียนได้ละเอียดดีมากค่ะ ทำให้เห็นภาพของคนไทยในต่างแดนว่ามีชีวิตความเป็นอยู่อย่างไร
ชักติดใจบ้านนี้แล้ว วันหลังขออนุญาตเป็นเพื่อนประจำสักคนได้ไหมคะ