(◕‿◕✿) รถคันแรกกับงาน summer job ครั้งแรกที่ USA

อัพไวแบบสายฟ้าแล่บมาก บล๊อกที่เพิ่งอัพเมื่อวานยังไม่มีคนมาเม้นต์เรยสักคน มีคนอ่าน 200 กว่าคนเป็นไปได้ยังไง สงสัยเป็นเพราะความปากหมาปากแมว ทำให้ไม่ค่อยมีคนกล้าเม้นต์ 555 นอกจากเพื่อนกันแร้วไม่ค่อยมีคนกล้า แต่เม้นต์ได้นะคะ อีป้าไม่กัดคะ (แค่จิก) เชิญอ่านบล๊อกต่อไปของอีป้าได้เรยนะคะ เหตุการณ์นี้จะเป็นช่วงที่เกิดเดือนพค. 2011 พอหลังจากอีป้ากลับจากเยี่ยมแม่สามีที่ฟลอริด้า คุณหญิงแม่ชีจะขายรถเบนซ์เปิดประทุนคันเก่า ตอนแรกชีบอกยกให้อีป้าแล้วให้ลุงขับกลับมา แต่อีป้าไม่เอาอะ มันเก่า ขับจากฟลอริด้ามา South Dakota น่ากลัวหลุดเป็นชิ้นก่อนจะถึง แต่มูลค่ารถแพงกว่ารถที่ลุงซื้อให้อีป้าซะอีก คุณหญิงแม่ก็เลยขายเองแล้วบอกลุงว่าถ้าจะออกรถให้เมียแม่จะช่วย $5000 นะ ช่างประเสริฐ จะมีแม่ปั๋วที่ไหนแสนดีขนาดนี้อีกมั๊ยเนี่ย แจกทองหยองกันเป็นว่าเล่นแล้วยังจะซื้อรถให้อีกแน่ะ เหตุผลที่อีป้าต้องมีรถก็เพราะว่า อีป้าอยากได้ 555 (-_-") ครือว่าที่นี่มันไม่ได้มีรถประจำทางผ่าน รถไฟฟ้าอะไรเหมือนเมืองไทยง่ะ แล้วอีป้าขับรถไม่เป็นไปไหนก็ลำบาก ปีต่อๆ ไปลุงไปแอฟริกาอีป้าอยู่บ้านคนเดียวก็ต้องมีรถ เลยเป็นสิ่งจำเป็น ตอนแรกลุงบอกให้หัดขับกระบะคันใหญ่ของฮีไป แต่ไม่เอางะ มันใหญ่โต โอเวอร์ (จริงๆ คืออยากได้รถเล็กๆ น่ารักเหมาะกับหญิงงาม) ตอนแรกลุงบอกอีป้าว่าจะต้องสอบใบขับขี่ให้ผ่านก่อนถึงจะซื้อรถให้ อีป้าก็เลยฟิตอ่านข้อสอบข้อเขียนอยู่พักนึงแล้วไปสอบจนได้ใบ instruction permit มา ไอ้ใบนี้จะต้องมีผู้ใหญ่นั่งไปด้วย คอยสอนเวลาขับ จริงๆ คุณหญิงแม่บอกลุงว่าส่งอีป้าโง่ๆ ไปเรียนขับรถเถอะ เพราะปั๋วเมียกันสอนกันไม่ได้หรอก จะตบตีเข่นฆ่ากันตาย แต่อีป้าดูสนนราคาแล้วคอร์สนึงตั้ง $300 ง่ะ เสียดายตังค์ แล้วอีป้าก็เคยขับและมีใบขับขี่จากไทยแล้ว แม้จะไม่ได้ขับมากมาย (ก็ตอนอยู่ไทยกรูไม่มีรถจะขับงะ) อีป้าเลยบอกลุงว่าถ้าอีป้าสอบใบขับขี่ผ่านแล้วไปซื้อรถมาแล้วกัน ถ้าซื้อมาอีป้าก็ขับได้เรย

พออีป้าได้ใบหัดขับมาลุงก็ตระเวณพาอีป้าไปดูรถตามศูนย์ต่างๆ อีป้าจริงๆ อยากได้ mini cooper หรือ รถเต่ามือสอง แต่ลุงไม่ชอบ บอกคันเล็กและอะไหล่แพง จริงๆ ตัวรถไม่แพงเลย ทำให้ตัวเลือกตกไป ลุงบอกให้เลือกรถแบรนด์อเมริกันเพราะอะไหล่ถูก รถที่น่ารักถูกใจอีป้าก็คือ Pt Cruiser ยี่ห้อไครส์เลอร์ ดูไปหลายศูนย์มีแต่แพงๆ และปีเก่าๆ เลขไมล์เยอะ สุดท้ายก็มาเจอที่ศูนย์ Liberty สีดำ ไมล์ยังไม่ถึง 10,000 มาจากมิชิแกน ว้าว น่ารัก แต่ลุงก็ยังยึกยักบอกว่า "ชอบจริงง่ะสีดำ ผู้หญิงไม่มีใครชอบกันหรอก" แหมทีกรูบอกอยากได้รถเต่าสีเหลือง สีเขียวก็ไม่ให้กรูเอาอีก บอกว่าตัวเองไม่กล้าขับ นี่ซื้อให้กรูเมิงจะมาขับทำไมเนี่ย ไอ้นี่ อีป้าก็บอกลุงว่าจะเอาๆ เอาคันนี้แหละ ปี 2010 เลขไมล์น้อย ถูกขรี้ๆ ด้วย หลังต่อราคาได้รถมาราคา $9,990 รถดีคะ ไม่เชื่อก็ดูเอาเอง อิๆๆ ข้างในใหม่กิ๊ก ยังได้กลิ่นพลาสติกอยู่เรย คิดดูได้รถปี 2010 ตอนปี 2011 ก็ไม่เลวชิมิ

อีป้าตั้งชื่อรถว่า Jasper หรือ น้องนิลมังกร พาหนะของสุดสาครคะ


กร๊าก ดีใจสุดยอด เกิดมาก็เพิ่งมีรถขับกะเค้าในชื่อตัวเอง ลุงพาไปซื้อวันที่ 6 พค. ก่อนวันเกิดอีป้าวันนึง ลุงบอกว่า "ซื้อรถให้เป็นของขวัญวันเกิดนะ แล้วจำไวว่าเวลาทะเลาะกันห้ามขับรถหนีชั้นไปไหน เข้าใจมั๊ย" น่าน.. ยังจะกลัวเมียหนีอีก อีป้าก็รับปากไปงั้นๆ ใครจะหนีฟระ มีแค่รถ ต้องมีบ้าน มีอย่างอื่นด้วยสิเนอะ ถึงจะคุ้มกัน 5555 ตอนแรกคุณหญิงแม่บอกลุงว่าเอาตังค์ชั้นไปสิ ชั้นช่วยออก $5000 แต่ลุงบอกไม่เอา นี่เมียชั้น ชั้นซื้อเองได้ ยังจะหยิ่งอีกแน่ะ ก็เลยถอยมาด้วยเงินสด บ้านนี้ถอยสดทู๊กอย่างคะ คือ เค้าเกลียดการเป็นหนี้ทั้งคุณหญิงแม่แล้วก็ลุง ก็ดีเหมือนกันคะ ไม่ต้องผ่อนเสียดอกเบี้ยให้ไฟแนนซ์กัน

หลังจากได้รถมาอีป้าก็ขับเข้าเมืองทู๊กวัน โดยมีลุงนั่งไปด้วย หลังจากนั้นก็ไปสอบขับรถ ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อ ผ่านโดยง่ายดาย จนลุงตกใจ วันสอบขับอีป้าไปลงชื่อ ออกไปขับรถกับคนสอบยังไม่ถึงสิบนาทีกลับมา ลุงตกใจบอกอีป้าว่าทำไมกลับเร็วจัง ทำอะไรผิดแล้วโดนครูปรับตกให้มาสอบใหม่ใช่ไหม? (-_-") ไอ้นี่นิไม่เคยจะให้กำลังใจหรือเชื่อมั่นในฝีตรีนกรูเรยชิมิ ขนาดอีป้าเดินตามหลังคนสอบแล้วชูมือโอเคส่งสัญญาณให้ฮีแล้วยังไม่รู้อีกว่ากรูผ่านแร้ว จริงๆ คนสอบเค้าก็บอกอีป้าว่าอีป้าทำผิดนิดนึงตรงไฟแดงแล้วต้องเลี้ยวขวา อีป้าไม่หยุด อีป้าก็ตอบชีไปว่า ก็มันไม่มี sign บอกว่า No turn on red นี่เคอะ หนังสือสอนว่าถ้ามีป้ายนั้นถึงจะหยุดจะเลี้ยวเลยไม่ด๊ายนี่ ชีบอกว่า เธอจะต้องหยุดนิ่งสนิทและดูทางก่อนนิดนึง อีป้าเลยยกมือไหว้ขอโทษชีไป ชีบอกโดยรวมแล้วดูดี มีฟามมั่นใจ ให้ผ่านก็แร้วกัน ง่ายขรี้ๆ จริงๆ คนที่จะสอบขับอีป้าขอให้มั่นใจไว้ก่อนนะคะ เวลาเจอป้าย speed limit ให้พยายามชะลอรักษาสปีดตามป้ายบอก อีป้าใช้วิธีการอ่านเลยคะ เวลาขับไปถึงช่วงรร. มีสปีดลิมิตบังคับก็อ่านออกเสียงดังๆ คนสอบจะได้เห็นว่าอีนี่ตั้งใจจริงๆ เวลาจะเลี้ยว จะข้ามถนนอีกฝั่งให้หันไปแบบหัวเกือบหลุด แล้วจะผ่านเองคร้า 555

จบเรื่องของรถ ต่อมาเรื่องของงาน อีป้าได้งานที่ร้านเพื่อนลุง จริงๆ ช่วงสปริงลุงเอาของไปขายให้เพื่อนฮี แล้วอีป้าบอกลุงว่าถามให้หน่อยดิเค้ารับแรงงานต่างชาติไหม? ชั้นว่าดีนะถ้าได้ทำงานร้านนี้ เธอห่วงชั้นมากไม่อยากให้ชั้นไปทำงานที่อื่นที่เธอไม่รู้จักเจ้าของ กลัวคนมาจีบชั้นไม่ใช่เหรอ ให้ชั้นทำร้านเพื่อนเธอก็ดีจะได้มีคนดูชั้นไง ลุงก็เลยถามๆ ให้ ลาวีต้าเมียเพื่อนลุงก็ชอบอีป้ามากอยู่แล้ว ชีเดินออกมาหาอีป้าแล้วทักว่า "เธอโตขึ้นมากเลยนะ" (-_-") ฮ่วย นี่กรูโตเต็มวัยแร้ว ไม่ใช่เด็กๆ นะเฟร้ยจะมาทักกันแบบนี้ อีป้าเลยถามว่า "ชั้นมาคราวที่แล้วก็ตัวเท่านี้นะ ไม่ได้เตี้ยกว่านี้" คือลาวีต้าชีเป็นคุณครูเก่า ก็เลยเคยชินกับเด็กๆ พออีป้าบอกว่าอยากทำงานที่นี่ชีก็เลยหยิบใบสมัครมาให้แล้วก็ให้กรอก อีป้าไม่ได้ส่งใบสมัครและสัมภาษณ์ทันที แต่เอากลับมาเขียนที่บ้าน วันที่ไปวันแรกเจอเด็กไทยที่มา Work & Travel แถวรร. ใกล้ๆ อีป้าก็เลยชวนลุงให้พาน้องๆ คนไทยไปเที่ยว Mt. Rushmore

"น้องๆ ที่มา WAT ที่ Mt. Rushmore คะ"



วันต่อมาอีป้าก็มาสัมภาษณ์งานที่ร้าน ปริ๊นท์เรซูเม่ที่ทำงานที่ไทยมาให้ชีด้วย ลาวีต้าอ่านแล้วชีบอกว่า "กรี๊ด เธอสุดยอดมาก เอกสารของเธอก็เป็นระเบียบเรียบร้อยมาก ชั้นไม่เคยพบเห็นใครมีระเบียบอย่างเธอเรย" ก็คนแถวนี้เค้าสมัครงานเค้าไม่ทำเรซูเม่กันมั้งเนอะ โดยเฉพาะงานกรรมกรแบบนี้อะ 5555 ชีสัมภาษณ์ไปงั้นๆ เพราะชีรับอยู่แล้วแหละ ชีถามว่า part time อยากทำกี่ชม. แล้วทำไมถึงอยากทำพาร์ทไทม์ อีป้าก็บอกว่าชั้นเห็นเธอมีลูกจ้างประจำอยู่แล้วง่ะ แล้วอีกอย่างผัวชั้นรู้จักกะผัวเธอ ชั้นไม่อยากให้เธอรับชั้นมาทำงานเพราะว่า "ต้องรับ" "เกรงใจ" อะไรแบบนี้ เธอจะรับชั้นหรือไม่รับก็รับเพราะความสามารถของชั้นเถอะนะ ตอบฉลาดดีมะ? 555 ชีบอกว่า "รับสิ ไม่เลย เธอมีความสามารถเกินกว่าที่เราต้องการมาก" 555 และนี่ก็คือ โฉมหน้าของร้านที่อีป้าไปทำงานคะ

"ร้านมีสองร้านคือร้านนี้กับฝั่งตรงข้าม อยู่ทางขึ้น Mt. Rushmore ข้อดีของเมืองด่วนฯก็คือ อยู่ใกล้แหล่งท่องเที่ยวนี่แหละคะ ทำให้ summer job หาง่ายมากๆ"


อีป้าได้ทำงานวันละ 4 ชม. ช่วงแรกๆ ต่อมาร้านเปิดถึง 3 ทุ่มก็เลยได้ทำ 5 ชม. เริ่มตั้งแต่ 4 โมงเย็นถึงสามทุ่มครึ่ง (ร้านแถวนี้หน้าหนาวจะปิด หรือเปิดน้อยชม. พอหน้าร้อนซึ่งเป็นฤดูท่องเที่ยวถึงจะเปิดดึกคะ) ช่วงแรกๆ ลุงไปรับไปส่งฮีก็บ่นอีป้าบ่อยๆ ว่าไม่คุ้มค่าน้ำมัน ตอนหลังได้ใบขับขี่ได้รถอีป้าก็ขับไปเอง ระยะทางประมาณ 15-20 นาทีจากบ้านคะ ซึ่งก็ถึงว่าใกล้ดีเหมือนกัน ช่วงที่ไปทำงานก็ได้รู้จักกับเพื่อนร่วมงานมากมาย จะมีทีมพนง. ประจำ ทีมซัมเมอร์จ๊อบเด็ก ซัมเมอร์จ๊อบแก่ พวกคนแก่ๆ ก็นิสัยดีน่าทำงานด้วย เป็นผู้ใหญ่ รับผิดชอบดี พวกเด็กๆ ก็น่ารักร่าเริงดีคะ
"เพื่อนร่วมงานเด็กน้อย รูปบนซ้ายเป็นทีม "โรมาเนีย" เป็นเด็กมหาลัยอายุ 21-22 ปีคะ อีป้าสนิทกะคนขวาสุด "ไดอะน่า" มากที่สุด..ชีน่ารัก นิสัยดี เกิดเดือนเดียวกะอีป้าและชีก็ชอบอีป้ามาก เห็นเป็นต้องกอด ต้องจูบแก้ม"

รูปขวาล่างอีคนหัวทองๆ อีเมลานี อายุ 18 เป็นเด็กมหาลัย อีนี่อีป้าเกลียดมันมว๊าก มันกวนตรีนน่าตบคะ วันๆ มันไม่ค่อยทำงาน ชอบยืนตรงเครื่องแคชเชียร์ โพสต์ท่าแอ่นหน้าแอ่นหลังเป็นนางแบบ แต่ชีชอบเล่นแรงๆ กะอีป้า มีหนนึงมาตีตรูดอีป้าด้วย อีนี่ ไม่รู้จักที่ต่ำที่สูง กรูแก่เป็นแม่เมิงได้นะเนี่ย (-_-") 555 แต่อีป้าเพิ่งมารู้ตอนหลังว่าชีเจือกมาชอบอีป้า ชีส่งเมสเสจมาบอกวันที่อีป้าทำงานวันสุดท้ายว่า "ไม่อยากให้เธอออกจากงานเลย" แล้วพออีป้ากลับจากแอฟริกากับไทยชีโทรมาหาอีป้าด้วย ส่งเมสเสจเฟซบุคมาว่า "กลับมายัง เราน่าจะไปเที่ยวกันนะ" เหตุผลที่อีป้าไม่ชอบชีก็คือ ชีชอบมาว่าอีป้ามีผัวรวย เห็นอีป้าใส่เสื้อผ้ายี่ห้อหรืออะไรก็จะถามว่า "ผัวซื้อให้เหรอ? อิจฉาจังมีผัวรวย" อะ..ก็ไปหามั่งสิ ทีชีมีแฟนหล่ออีป้ายังไม่เห็นจะอิจฉาไรเรย ไปๆ มาๆ อีเมฯ เป็นคนที่อยากจะติดต่อเจ๊าะแจ๊ะอีป้ามากสุดซะงั้น ในบรรดาเด็กๆ พวกนี้ มีน้องอีกคนสวยมากเป็นเพื่อนนร. กับอีเมฯ ชื่อบรีอาน่า ชีเป็นลูกเสี้ยวผิวสี ตาสวยมาก อายุ 16 เวลาทำงานมีแต่คนมาจีบชี คนนั้นกก็ซี้กะอีป้ามาก เล่นกันคุยกัน เตะต่อยกันมันส์ไปเรย บรีอาน่านิสัยดีฝ่าอีเมฯ มากคะ แต่ชีก็เงียบๆ ไม่ได้คุยไรกะอีป้ามากตอนนี้ อีป้าคิดว่าเป็นเพราะวัยที่แตกต่างง่ะ อีป้าแก่แร้วจะไป hang out กะเด็กไฮสคูลก็ใช่ที่ สองรูปที่เหลือคือ ดีนกับลาวีต้าเจ้าของร้านคะ แกใจดีมากๆ รักอีป้าปานจะแหกตรูดดมได้ วันแรกที่ไปทำงานก็ซื้อฟัจน์ราคา $20 ให้อีป้ากิน..แพงเท่ากะอีป้าทำงานสองชม. แล้วก็เลี้ยงไอติม ซื้อกาแฟให้เป็นว่าเล่น มีบางทีที่ลาวิต้าชีแก่แล้วอารมณ์ฉุนเฉียวบ้าง แต่อีป้าก็เอาชนะใจชีแบบว่าเสนอหน้าช่วยงานทุกเรื่อง แม้ชีไม่ได้สั่งหรือไม่ได้จำเป็นอะไรอีป้าก็จะเสนอหน้าช่วยตลอด สงสารอะคะ เค้าแก่ๆ กันแล้ว

งานที่ร้านอีป้าทำช่วงพค. ถึงปลายกค. แล้วเลิกทำ ตามลุงไปแอฟริกา งานเป็นงานขาย ใช้เครื่องแคชเชียร์ เติมสต๊อค สินค้าก็เป็นของที่ระลึก ทอง black hills gold คะ ไม่มีอะไรยุ่งยากมากมาย เจ๊าะแจ๊ะลูกค้าไปวันๆ ก็ได้ตังค์แระ เป็นงานง่ายๆ สบายๆ ไม่ได้แบกหามอะไรมาก มีเรื่องสนุกตลกๆ บ้าบอบ่อยครั้ง ทางร้านเข้าร่วมกะสมาคมผู้ค้าแถวนี้ก็เลยจะมีส่วนลดเข้าสถานที่ต่างๆ ให้กับพนง. อีป้าก็เลยได้ไปขี่ม้าแล้วก็เข้า reptile garden ฟรีมาหนนึง ปีนี้อีป้าสมัครงาน gift shop ที่ reptile garden ไป เพราะใกล้บ้านอีป้ามากกว่าร้านเก่าคะ แต่ที่คิดไว้ก็คือ ตอนลุงอยู่ทำงานที่ reptile ช่วงเช้า พอลุงไปแอฟริกาอาจจะรับสองจ๊อบไปทำที่ร้านเดิมตอนเย็นอีก 5 ชม. ก็ดีเหมือนกัน เพราะอยู่บ้านคนเดียวคงจะไม่มีไรทำมาก ถ้ารับสองจ๊อบยุ่งๆ เข้าไว้ก็ดีเหมือนกันเนอะ แต่คิดดูก่อนคะ เพราะทำงานแปลด้วย ถ้าทำงานแบกหามใช้แรงมากๆ เดี๋ยวจะโทรมเอาได้

"ไปขี่ม้าด้วยส่วนลดจากทางร้านที่ Hill City"


ก่อนที่น้องๆ ที่มา WAT จะกลับไทยกันอีป้าก็ชวนลุงและเพื่อนลุงพาเด็กๆ ไปเที่ยว Deadwood กันคะ เป็นเมืองคาสิโนใกล้ๆ เมืองที่อีป้าอยู่ ในภาพคือน้องกิ่งกับจอยซ์ จริงๆ ไปกันหลายคนแต่มีแค่สองคนที่ไปกินปูอะลาสก้ากับอีป้าคะ


บล๊อกหน้าจะเป็นเหตุการณ์เดือนมิย. ช่วงวันเกิดลุง ลุงไปดูคอนเสิร์ตพอล แมคคาร์ทนีย์ที่ลาสเวกัสคร้า จริงๆ ไม่ได้วางแผนจะไปมาก่อน แต่ลุงบอกฮีคิดได้ว่าตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยไปดูคอนเสิร์ตเรย ขอไปดูสักครั้งเต๊อะ แล้วฮีก็อยากเห็นสมาชิกวงเดอะ บีทเทิลก่อนที่จะลาโลกไปด้วยคะ ช่วงซัมเมอร์ที่เมกามีอะไรให้ทำและน่าทำเยอะแยะไปหมดคะ เป็นช่วงที่ดีเลยทีเดียว ปีนี้อีป้ากะว่าไม่ตามลุงไปแอฟริกา จะอยู่ทำงานที่เมกาจนสิ้นปีแล้วดูอีกทีว่าจะกลับบ้านได้ไหม? ถ้าไม่มีช่วงสะดวกกลับไทยเพราะอีป้าต้องต่อกรีนการ์ด 10 ปี ปีนี้แล้ว จึงไม่ควรออกนอกประเทศช่วงกำลังต่อ ก็เลยว่าอาจจะเลื่อนกลับไทยไปต้นปีหน้าไปเลยคะ โปรดติดตามบล๊อกต่อไปนะคะ อีกไมช้าไม่นานคะ

Create Date : 04 มีนาคม 2555 Last Update : 4 มีนาคม 2555 2:58:28 น. Counter : 1349 Pageviews.		6 comments
Share Tweet